หน้าเว็บ

วันพฤหัสบดีที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 58

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 58 “ผู้กำหนดชะตาชีวิต!?...ป้าของหนูกลายเป็นสาววัย 18 !!!!”

“จะให้พ่อบอลตายต่อหน้า!!!”
“เธอออกตัวว่าไม่ได้มาคุยกับผมในฐานะหมอครับ”
“ต่อให้ไม่ใช่หมอก็ตาม...ประโยคนี้ไม่สมควรพูดออกมา!!!”
“แต่ฝนว่าไม่น่ากังวลนะเพราะป้าเอ็มกับบอลก็ไม่ได้มีอะไรเกินเลยกันสักหน่อย...จริงไหมคะ?”
...ผมอดจะลอบใจหายไม่ได้ทั้งที่อุตส่าห์เตรียมใจกับตั้งสติแล้วว่าจะต้องถูกเอ่ยถึงแน่...
(ตั้งแต่ออกจากโรงพยาบาลก็ตามติดเราทุกย่างก้าวแถมชวนแกมบังคับให้เรากับป้าเอ็มมานั่งรถของพวกเธอ!?)
“แต่เซคไม่มองบอลเป็นน้องเป็นนุ่งเลย...ที่น่ากังวลคือตรงนี้”
“ไม่ใช่เรื่องแปลกหรอกค่ะ”
“?”
“คุณป้าจำได้ไหมคะว่าพี่เซคกับน้องม่อนเคยพบบอลหรือเปล่า?”
“เอ...”
“ไม่เคยครับ”
“ใช่...สำหรับสองคนนั้นบอลก็ไม่ต่างอะไรกับคนแปลกหน้าที่ไม่มีความสนิทชิดเชื้อ”
“แล้วก็...เอ่อ...”
“หนูฝนมีอะไรก็พูดเถอะ”
“บอล...บอลคบผู้หญิงหลายคนซึ่งเป็นพฤติกรรมที่พี่เซคเกลียดมากๆ...มันก็เลยยิ่งดูแย่ไปกันใหญ่”
“แคทจึงเข้าใจความรู้สึกของพี่เซคและไม่ประหลาดใจเลยที่เธอจะออกมาขู่บอลแรงๆไว้ก่อน”
“แต่มันเกินไป”
“นั่นไง!!”
...พี่แคทขับรถออกจากโรงพยาบาลโดยใช้เส้นทางด้านหลังมหาวิทยาลัยซึ่งเป็นแหล่งชุมชนขนาดย่อมที่มีทั้งหอพักและร้านอาหารเรียงรายเป็นทางยาว...ที่นี่ผมได้พบพี่ศรเพทายอีกครั้งโดยดวงตาของเธอกลับมาเป็นปกติแล้ว...พี่แคทกับฝนลงจากรถไปทักทายและได้รับการตอบรับอย่างดียิ่ง...
“โอ้!!...อยู่กันพร้อมหน้าเชียว”
“...แม่มีเรื่องจะพูดกับลูก”
“คะ?”
“ทำไมเราถึงใจร้ายใจดำกับน้องเค้านัก?”
...ป้าเอ็มเรียกลูกสาวคนโตไปคุยสองต่อสองส่วนผมนั่งรอในรถ...ศุกร์ที่ขับรถตามหลังก็เดินมาถามด้วยความสงสัย...
“ก็พี่ศรเพทายน่ะสิ”
“คุณ...คุณหนูใหญ่!?”
“เฮ่!!...อย่าทำหน้าตื่นตกใจอย่างนั้นเดี๋ยวก็ถูกจับพิรุธได้หรอก”
“หึๆ...นึกว่าอะไรซะอีก”
“แล้วนี่ทำไมลูกเซคถึงได้มาเดินทอดน่องถือกระป๋องเบียร์ในเวลางาน?”
“แหม~~...หนูมีผ่ากระเพาะตอนบ่ายก็เลยว่าง...ตรวจคนไข้เสร็จเลยออกมาเดินเล่นและก็...”
...พี่ศรเพทายปรายตามองผมก่อนจะเอ่ยทักศุกร์กับศิส่วนเศกรอในรถเพราะเดินเหินไม่สะดวก...
“สบายดีรึ?”
“...ครับ”
“พวกเราสบายดีค่ะ”
“ทำดีนี่?...รับเงินเดือนจากฉันแท้ๆแต่ไปก้มหัวนอบน้อมให้คนอื่น”
“ไม่...ไม่ใช่อย่างที่คุณหนูใหญ่เข้าใจนะคะ!!!”
“คือ...พวกเรา...”
“ฉันไม่มีปัญหาที่พวกนายไปรับใช้คุณแม่แต่ที่เรียกเจ้าหมอนั่นว่านายท่านน่ะมันหมายความว่าอะไร?”
...สองพี่น้องพากันก้มหน้างุดพูดไม่ออกและฝ่ายป้าเอ็มก็แย้งขึ้น...
“แม่สั่งให้พวกเขาพูดเองและพ่อบอลก็ไม่ใช่คนอื่น”
“ท่าทางคุณแม่จะคาดหวังกับผู้ชายคนนี้ไว้ซะสูงปรี๊ดแต่แน่ใจแล้วหรือคะ?”
“หมายความว่ายังไง?”
“พี่เซค?”
“!?”
...พี่ศรเพทายไม่ตอบผู้เป็นมารดาแต่เปิดประตูรถเข้ามานั่งที่เบาะหลังข้างๆพลางวาดแขนโอบไหล่กับมองหน้าผม!?...ทุกคนต่างแปลกใจกับการกระทำที่เจ้าหล่อนแสดงออกมาแม้กระทั่งป้าเอ็มก็ได้แต่นิ่งงันและสำหรับผมน่ะหรือ?...ใจเต้นไม่เป็นส่ำนั่งตัวเกร็งร่ำๆคล้ายจะเป็นไข้...
(ผมของสาวเจ้าคนนี้ก็มีกลิ่นหอมเหมือนพี่แคทกับฝน...มันเป็นของดอกไม้ชนิดไหนอีกนะ?)
“อะ...อะไรครับ?”
“.................................................”
“.................................................”
“คนอย่างนายนี่เขาเรียกว่า...ไอ้หน้าตัวเมียใช่หรือเปล่า?”
“ว่า...ว่าไงนะ?”
“โดนขู่เข้าหน่อยก็รีบแจ้นไปฟ้องคุณแม่กับน้องๆฉัน...ไม่เรียกหน้าตัวเมียแล้วจะให้เรียกอะไรรึ?”
“ผมไม่ใช่...”
“ไม่!!!...ฉันพูดถูก--”
“!?”
“หลบอยู่ใต้กระโปรงผู้หญิงมีความสุขมั้ย?”
“!!!!!!!!”
“ชอบผู้หญิงนักไม่ใช่เหรอ?...เอ้ามองหน้าสิ!!...สบตากับฉัน!!!”
“ยะ...อย่ามาใกล้!!”
“ทำไมเล่า?...ฉันก็ขาวสวยไม่แพ้ศกุนตลานะ”
“ออก...ออกไป!!!”
“ไม่เอาน่า~~...เลิกทำตัวเป็นคนดีจิตใจสูงซะที...จะกอดฉันก็ได้ไม่ต้องเกรงใจ”
“พะ...พี่เซคทำอะไรเนี่ย?...น่าอิจฉาชะมัด!!!”
“ยังจะอิจฉาลงรึ?...ขืนบอลกอดพี่เซคจริงๆงานนี้ไม่ตายก็คงคางเหลือง”
“ฮะๆๆ”
“ไม่...ไม่เอา!!”
“อื๊อ~~... ไม่สมกับที่ถูกเรียกไอ้บ้ากามเลย...นี่--...หน้าอกฉันก็อวบใหญ่แถมนุ่มมือไม่แพ้พวกสาวๆของนายเลย...ลองจับดูและนายจะต้องติดใจแน่ๆ...มามะ!!”
“ว้ากกกกกก!!!!!!!!”
“อ๊ะ!”
“เลิก...เลิกแกล้งน้องซะที!!”
...ผมพลั้งมือผลักพี่ศรเพทายก่อนจะรีบเปิดประตูออกมายืนใจเต้นโครมคราม...ให้ตาย เถอะ!!!...แค่กระพริบเพียงครั้งเดียวลูกตาดำก็แดงฉานไปด้วยเลือดอย่างรวดเร็ว!!!!...สารรูปอย่างนี้ใครจะไปกล้าแตะต้องได้?...อีกอย่าง...อีกอย่างเสียงของพี่ศรเพทายก็ทุ้มต่ำราวกับเสียงผู้ชาย...
(เสียงของพี่แคทตอนอยู่ในภาวะตะวันเลือดยังจะน่าฟังซะกว่า)
“บอล...บอลผลักพี่เซค!!!”
“ก็...ก็ฉันตกใจ”
“เป็นอะไรหรือเปล่าคะ?...เจ็บตรงไหนบ้าง?”
“คุณหนูใหญ่ครับ!!”
“หึๆ...หึๆๆๆ”
(หลังจากถูกเราผลักหญิงสาวก็นอนนิ่งที่เบาะและพอศิกับศุกร์ถามก็หัวเราะในลำคอก่อนที่จะเปิดประตูรถออกมา)
“นอกจากจะขี้ขลาดหน้าตัวเมียก็ยังไร้มารยาท”
...เฮ้ย!?...ตากลับเป็นเหมือนเดิมอีกแล้วสุ้มเสียงก็ด้วย!!!...สามารถควบคุมเลือดให้เข้าไปอยู่ในตาหรือจะให้ไหลออกไปก็ได้ตามต้องการ...หล่อนเป็นคนบ้าจำพวกไหนวะเนี่ย?...
(อ้า!?...ถ้าสังเกตดีๆจะเห็นว่ายังมีเลือดหลงเหลืออยู่ในตาดำแต่ไม่มาก)
“เจอแบบนี้เป็นใครก็ตกใจ...ลูกเซคนิสัยเสียไม่เปลี่ยนชอบเอาตะวันเลือดมาหลอกน้องๆ”
“ก็เหมือนคุณแม่สมัยเด็กแหละ”
“อึ๊!!”
“แต่นี่ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ...คุณแม่ต้องการอะไรจากหนูกันแน่?”
“ละ...เลิกจงเกลียดจงชังพ่อบอลสักที”
“หนูทำไม่ได้”
“เพราะอะไร?...พ่อบอลก็เป็นน้องของลูกเหมือนหนูฝนหนูแคท”
“ไม่เป็นไรครับ”
“ตาหนู?”
“คนเราเมื่อเกลียดขี้หน้ากันแล้วจะให้มาดีกันก็คงทำได้ไม่สนิทใจ...ไม่สู้เปิดเผยความรู้สึกตรงๆออกมาเลยดีกว่า”
“...................................................”
“...................................................”
“ดี--...ถึงเวลาถอดหน้ากากกันแล้ว...ต้องการรู้สาเหตุที่ฉันเกลียดแกใช่ไหม?”
...ในที่สุดพี่ศรเพทายก็เปลี่ยนสรรพนามกับล้วงหยิบสมุดบันทึกจากกระเป๋าเสื้อกาวส์แล้วส่งให้ผม...พอฝนกับพี่แคทเห็นมันก็อุทานเกือบพร้อมๆกัน...
“นั่น?”
“สมุดที่...”
“เซค!!...ลูกทำอะไร?”
“ทุกคนอย่าเพิ่งตื่นเต้น”
“...............................................”
“รับไปซะ...ถือซะว่านั่นคือของขวัญจากฉัน”
“...............................................”
“...............................................”
“บัดซบ!!!!...ถือวิสาสะอะไรมาล่วงละเมิดสิทธิส่วนตัวของผม?”
...ในสมุดเล่มนี้บันทึกรายชื่อของผู้หญิงที่ผมเคยมี “ความสัมพันธ์สวาท” เอาไว้อย่างครบถ้วนไม่ตกหล่นแม้กระทั่ง “ภรณ์” หมอนวดสาวที่ปัจจุบันเปลี่ยนอาชีพไปขายผลไม้ก็ไม่ยกเว้น...บอกหมดว่าชื่อนามสกุลอะไรอาศัยที่ไหนมีญาติพี่น้องกี่คนและที่ร้ายที่สุดคือมันเขียน “วันเวลาสถานที่” ที่ผมเจอกับพวกเธอด้วย...มันสุดจะทนไหวผมจึงปาสมุดลงพื้นพร้อมกับตวาดใส่พี่ศรเพทายดังลั่นที่เธอส่งคนมาแอบสอดแนมการดำเนินชีวิต...ใครที่ไม่โมโหผมว่าต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ...โดนล่วงล้ำความเป็นส่วนตัวกันถึงขนาดนี้มันน่าแจ้งความฟ้องศาลนัก...
“ไอ้หน้าตัวเมียกล้าขึ้นเสียงใส่ฉันหรือ?”
“เออ!!!...ผู้ชายหน้าตัวเมียคนนี้แหละ!!!!”
“จะเถียงหรือไงว่าข้อมูลนั่นมันเป็นเท็จ?”
“ผมไม่เถียงว่าเป็นข้อมูลเท็จแต่ที่ทนไม่ได้ก็คือพี่ไม่มีสิทธิ์...แค่สามัญสำนึกพื้นฐานของมนุษย์พี่ยังทำไม่ได้ฉะนั้นไม่ต้องมาสั่งสอนคนอื่น!!!”
“บอลพอแล้ว!!...พอ”
“ฉันไม่หยุด!!...นี่เหรอฝนพี่สาวที่เธอเคารพยกย่องนักหนา?...พฤติกรรมอย่างนี้ไม่น่าจะเป็นหมอแต่ไปเป็นหัวหน้าโจรก่อการร้ายจะเหมาะซะกว่า!!!!”
“เก็บ...”
“หา?”
“เก็บขึ้นมา--”
“อย่ามาสั่ง!!!”
“คิกๆ”
“!!!!!!!!!”
“พี่เซค!...ได้โปรดอย่าทำร้ายบอลเลยค่ะ”
“คุณหนูใหญ่!?”
“แกจะทำร้ายฉัน...งั้นฉันก็มีสิทธิ์ป้องกันตัว”
...ลูกสาวคนโตของป้าเอ็มเคลื่อนไหวมาอยู่ข้างหลังผมอย่างรวดเร็วและยิ่งน่าตกใจมากขึ้นเมื่อในมือสองข้างของเธอถือมีดกับกรรไกร...
“ขวาจับมีดซ้ายกุมกรรไกร...ตำแหน่งที่คมมีดจะเฉือนเป็นหลอดลมและปลายแหลมของ กรรไกรก็คือกลางขมับ...ฮึ!!...เลือกซิว่าจะให้เฉือนหลอดลมขาดสะบั้นหรือโดนแทงให้สมองไหลออกมากองข้างนอก?”
“ไม่...ไม่นะ!!...แม่ขอเถอะลูก~~”
“แคทเก็บสมุดให้แล้ว...พี่ยกโทษให้บอลเขาเถอะนะคะ”
“..............................................”
“..............................................”
“อือ--...เห็นแก่ใบหน้าสวยๆของแคทและแววตาซุกซนน่ารักของฝน...พี่จะทำเป็นมองไม่เห็นความจองหองอวดดีของไอ้นี่สักครั้ง”
...พี่ศรเพทายพูดจบก็ถอยออกไปพร้อมเก็บ “อาวุธ” ไว้ในแขนเสื้อ(?)เป้าหมายของมีดและกรรไกรที่มุ่งตรงไปล้วนเป็น “จุดตาย” ทั้งนั้น...
“ครั้งนี้จะไม่ว่าอะไรแต่ถ้าต่อไปภายหน้า...ฉันจะไม่พูดมาก”
“จะฆ่าผมงั้นเรอะ?”
“สำหรับผู้ชายอย่างแกแค่ตายเฉยๆมันจะสบายไป...จงจำไว้ว่าอย่าให้ถึงวันที่ฉันได้เป็นผู้กำหนดชะตาชีวิตของแก...มันมีนรกบนดินที่น่ากลัวซะยิ่งกว่าความตายอยู่...อยากรู้ว่ามันคืออะไรก็จงทำบาปกับผู้หญิงให้มากกว่านี้เหอะ”
“ใจร้ายเกินไปแล้ว!!...ไหนลูกเซคเคยพูดว่าสุริยะโลหิตจะมีไว้เพื่อช่วยชีวิตคนเท่านั้นไง?”
“ถูกต้อง...หนูพูดอย่างนั้นแต่มันขึ้นอยู่กับเจ้าหมอนี่ว่าจะทำให้หนูแหกกฏหรือไม่?...ฝน”
“คะ?”
“เหตุใดเธอจึงไม่ย้ายไปอยู่กับพี่แต่อยากไปอยู่กับไอ้บ้ากามนี่?”
“เพราะ...ทุกคนจะมีแต่ความสบายใจไม่ว่าจะป้าเอ็มหรือพี่เซคไงคะ”
“อะไรนะ?”
“น่าสน...พี่ชักอยากจะรู้แล้ว”
....................................................................................................................................

...ช่วงหัวค่ำวันเดียวกัน...
“คุณแม่อรนิภาสุดสวยพูดจ้า!!”
“หงะ!...ม๊ามี๊ไปอารมณ์ดีมาจากไหนเนี่ย?”
“ก็จากลูกฝนไงล่ะ...แม่ดีใจมากๆที่ลูกโทรมาหา”
“อยู่บ้านเหรอ?”
“จ้ะ...แต่สักครู่แม่จะออกไปกินข้าวเย็นกับพ่อ”
“ห้องอาหารสุดหรูในโรงแรมสินะ”
“ร้านข้าวต้มริมถนนตังหาก”
“ห๊า!?”
“พ่อเค้าบอกว่าอยากเปลี่ยนบรรยากาศ...ฮืม~~...แต่ไม่มีถามกันสักคำเลยว่าจะไปไหม”
“ฮะๆ...สุดท้ายแม่ก็ต้องตามไปอย่างไม่ปริปากแหละเนอะ”
“ทำไงได้...ใช้เงินเขานี่”
“?”
“งงอะไรจ๊ะ?...เงินเดือนแม่ยกให้หนูๆใช้หมดก็เลยต้องพึ่งของพ่อไง”
“ฝนบอกหลายครั้งแล้วว่าจะใช้เงินตาไม่ต้องลำบากแม่”
“อย่าไปรบกวนตาเลยลูก”
“ถึงหนูกับพี่ไม่ขอคนอื่นก็เอาไปใช้อยู่ดียิ่งเฉพาะยัยตัวเล็ก...ไม่รู้จะเอาไปใช้อะไรนักหนา?”
“บ้านเราไม่ได้ขัดสนปานนั้น...ว่าแต่ลูกฝนโทรหาแม่มีอะไรหรือเปล่า?”
“แม่ช่วยอธิบาย...ปรากฏการณ์หวนคืนสู่วัยสาวให้หน่อยค่ะ...เอาแบบจริงๆไม่หลอกเด็กนะ”
“ละ...ลูกฝนจะรู้ไปทำไมเหรอ?”
“น่าช่วยบอกหน่อย...ถามพี่ๆก็ไม่ตอบ”
“...พี่เราก็ไม่ค่อยรู้หรอก”
“งั้นแม่ต้องพูด”
“ไม่!”
“โธ่แม่จ๋า~~”
“ไม่ก็คือไม่”
“ไม่บอกจริงอ่ะ?”
“จ้า!!”
“ได้!...งั้นฝนจะฟ้องพ่อว่าแม่มีหนุ่มมาตามจีบถึงโรงพยาบาล”
“เออะ!?...ลูก...ลูกฝนรู้ได้ยังไงเนี่ย?...ไม่จริงสักหน่อยไม่จริง!!!”
“ฮี่~~”
“แย่แล้ว!!...ตีขลุมหลอกแม่เรอะ?”
“โวยเสียงดังขนาดนี้แสดงว่าเป็นความจริง”
“ใคร...ใครว่า!!”
“เป็นเรื่องปกติของคนสวยน่า--”
“....................................................”
“โอเค๊?”
“แม่...แม่จะพูดก็ได้แต่อย่าบอกพ่อนะ...เอ่อ--...มีผู้ชายมาจีบแม่จริงๆแต่แม่ไม่เคยสนสักนิด”
“เขาเป็นใคร?”
“ญาติของคนไข้ที่เคยนอนโรง’บาล...ยังเป็นนักศึกษาอายุพอๆกับลูกฝนอยู่เลย”
“หวา!!”
“หน้าตาก็ไม่เลวหรอกแต่แม่จะชอบเขาได้ไงในเมื่อมีพ่อกับหนูๆสองคน?”
“หึๆ...แม่ก็เสน่ห์แรงไม่เบาที่มีหนุ่มน้อยตามจีบ”
“ใช่เรื่องน่าดีใจตรงไหนมิทราบเรอะลูกขา?”
“ฮะๆๆ”
“...แล้วไหงถึงไม่ถามป้าของหนู?...กำลังอยู่ในภาวะนั่นพอดีเชียว”
“เอ๋?...ที่วันก่อนแม่ถามป้าเอ็ม”
“นั่นล่ะปรากฏการณ์หวนคืนสู่วัยสาว...ลำพังแค่แต่งตัวเหมือนวัยรุ่นอย่างเดียวไม่มีทางได้ผลเพราะความเปล่งปลั่งสดใสน่ะมันออกมาจากภายใน”
“ตกลงคืออะไรกันแน่?...แม่เคยเป็นบ้างหรือเปล่า?”
“เคยสิจ๊ะ...เดือนหนึ่งก็จะครั้งสองครั้งแล้วแต่โอกาสแต่นี่หมายความว่า...พี่เอ็มยอมให้ผู้ชายหลั่งข้างในแล้วเหรอเนี่ย?”
“หลั่งข้างใน!?”
“ปรากฏการณ์หวนคืนสู่วัยสาวคือการมีเพศสัมพันธ์และได้รับน้ำกามจากผู้ชายผ่านทางช่องคลอด...มันคือผลข้างเคียงอย่างหนึ่งที่เกิดขึ้นได้เฉพาะผู้หญิงในตระกูลของเราและต้องเป็นช่วงวัยของแม่กับป้าด้วย...ลูกฝนพอจะเข้าใจบ้างหรือยัง?”
“เฉพาะทางจิ๋มอย่างเดียว...ทางก้นไม่ได้ใช่มั้ยคะ?”
“จ้ะ...หลั่งน้ำกามเข้าทางประตูหลังไม่มีผลอะไรนอกจากความเสียว...ฮิๆ”
“แหม!!...บรรยายซะหนูเคลิ้มตามอ่ะ”
“เด็กใจแตกนะเรา”
“อืม--...เฉพาะในตระกูลของเราน่ะฝนเข้าใจแต่ทำไมต้องอยู่ในวัย 40 ขึ้นด้วย?
“ก็ไม่เชิงอายุจะต้อง 40 ขึ้นเสมอไป...อันที่จริงแม่เริ่มมีปราฏการณ์นี้ตั้งแต่ 25 แล้วจ้ะ”
“...ช่วงนั้น...ฝนอายุราวๆ 3 ขวบ”
“.................................................”
“ปรากฏการณ์นี้เกี่ยวข้องกับแม่ที่ถ่ายทอดสุริยะโลหิตมาให้หนูซึ่งเป็นลูกคนสุดท้อง...ใช่ไหมคะ?”
“ว้าย!!!...ลูกฝนของแม่ฉลาดจังเลย”
“โอ้โฮ!?...นึกไม่ถึงว่าสุริยะโลหิตของตระกูลเราจะยังมีความลับนี้ซ่อนอยู่”
“แต่ช่วงนั้นไม่ค่อยมีใครดูออกเพราะอายุแม่ยังไม่มาก...ที่สังเกตได้ชัดๆคือใบหน้าเต่งตึงผิวพรรณผุดผาดเลือดลมไหลเวียนสะดวกร่างกายมีเรี่ยวแรงคล่องแคล่วกระฉับกระเฉงเหมือนกับว่าได้ย้อนเวลากลับไปเมื่อตอนอายุ 17-18 ยังไงยังงั้น”
“ว้าว!!...นี่มันยอดเยี่ยมยิ่งกว่าได้กินยาอายุวัฒนะขนานเอกสูตรใดๆบนโลกนี้...ถือเป็นความใฝ่ฝันของผู้หญิงทุกคนเชียวนะคะ!!!...ปีนี้ป้าเอ็มอายุ 49 ย้อนไปถึง 18 ก็...สะ...สามสิบเอ็ดปี...พอๆกับหนูเลยเรอะ!?...เนื้อหนังมังสาเนียนนุ่มเหมือนสาว 18 แน่นะ?”
“แน่นอน...แต่...แต่ตรงนั้นยังเหมือนเดิมนะจ๊ะ”
“แค่นี้ก็ดีเหลือหลายสุดๆแล้วค่า!!...สรุปป้าของหนูกลายเป็นสาวน้อยวัย 18 ซะแล้วพูดไปใครจะเชื่อเนี่ย?”
“เอ้ออีกอย่าง!!...ปรากฏการณ์นี้จะคงอยู่ได้ประมาณอาทิตย์เดียวเท่านั้น”
“ถ้าอยากเป็นต่อก็ต้องอึ๊บๆกัน”
“ใช่จ้ะ”
“ของดีนี่นา!!...อย่างนี้พ่อก็หลงแม่หัวปักหัวปำสิ”
“เป็นบ่อยๆไม่ค่อยดีเดี๋ยวคนนอกจับได้แล้วจะหาว่าเราเป็นตัวประหลาดแต่ป้าของเราจู่ๆนึกอะไรขึ้นมา?...เปลี่ยนไปจนแม่ตกใจเลย”
“ทำไมเหรอ?”
“ก็แม่จำได้ว่าป้าเค้าเป็นครั้งล่าสุดเมื่อช่วงหกเดือนสุดท้ายก่อนคลอดหนูป้อมและก็ไม่เคยเป็นอีกเลย”
“อ๋อ!!”
“ขานั้นน่ะยืนยันเด็ดขาดว่าแม้จะนอนกับนายเศกกับนายศุกร์แต่ก็ไม่เคยยอมให้พวกเขาหลั่งน้ำอสุจิเข้าในช่องคลอด”
“โอเค!...มีอีกอย่างหนึ่งค่ะ”
“จ๊ะ?”
“หนูอยากย้ายไปอยู่กับบอลเพื่อสร้างโอกาส...น่าจะเป็นสักสองสามวันนี้”
“ตกลงเอาจริงหรือ?...ลูกฝนปรึกษาพี่เค้าหรือยังและไหนจะหนูกุนหนูสาอีก...จะเร็วไปหน่อยมั้ย?”
“ไม่หรอกแม่และบอลก็ตกลง”
“หมายถึงแคท”
“เจ๊ยอมอยู่แล้วค่ะส่วนพี่กุนกับสาน่ะไม่ต่องห่วง...ฝนมีวิธีดีๆ”
“วางแผนเก่งจังนะลูกคนนี้”
“แม่จะเห็นว่าไง?”
“................................................”
“................................................”
“ทำอะไรให้รอบคอบอย่าด่วนใจร้อน...แม่พูดแค่นี้แหละ”
“เฮ!!!...ฝนรักแม่ที่สุดในโลก”
“อ๊ะ!...พ่ออาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว”
“ขอให้มีความสุขนะคะ”
“หงึ!!...แม่กับพ่อแค่ไปกินข้าวกันจะมีความสุขอะไรหึ?...ไม่ใช่จีบกันสักหน่อย”
“อือ--...แต่ฟังจากน้ำเสียงของแม่ไม่น่าจะแค่กินข้าวเย็นกันเฉยๆ...บอกมาซะดีๆว่าพ่อชวนแม่ไปที่ไหนต่อ”
“ไม่...ไม่บอก!!”
“บอก!”
“ไม่พูด!!”
“พูด!”
“โธ่~~...ลูกฝนอย่าแกล้งแม่สิ”
“เปล่านา--...แต่หากแม่ไม่พูดหนูก็เดาได้อยู่ดี”
“ฮึ!!...เรื่องเรียนน่ะขอให้เก่งอย่างนี้เหอะ”
“จะไปสวีทกันต่อใช่ไหมล่า?”
“................................................”
“หืม?”
“หะ...ห้ามเสียงดังไปนะ!...พ่อ...พ่อชวนแม่เข้าม่านรูด”
“วี้ดวิ้ว~~”
“อะไรห๊ะ?”
“นี่แหละการเปลี่ยนบรรยากาศที่แท้จริงละ!!!”
“พอๆ...แม่จะไปสร้างปรากฏการณ์หวนคืนสู่วัยสาวมั่ง”
“คิกๆๆ...ขอให้มีความสุขสมหวังมีน้องให้หนูอีกสักคนนะคะ”
“ทำหมันเรียบร้อยย่ะ!!...แม่มีแค่สองคนก็ปวดหัวพอแรงแล้ว...แค่นี้นะคะลูกรัก”
“บายจ้า!!”
“ขอให้มีความสุขสมหวังอะไร?...คุยกับใครอยู่?”
“โทรหาแม่...กำลังจะออกไปสวีทกับพ่อ...ฮิๆ...กว่าจะกลับก็คงรุ่งเช้าแหละ...อาบน้ำแล้วใช่ป่ะ?...ฝนอาบมั่ง”
“นี่!...จู่ๆก็มาจับนมพี่...ทะลึ่ง!!”
“ฮะๆ...ม่านรูดเหรอ?...ฝนเองก็อยากลองเข้าบ้างจัง”
“เราเนี่ยชอบยุ่งเรื่องผู้ใหญ่เหลือเกินแต่คิดจะเข้ากับใคร?”
“มีแค่คนเดียวแหละ”
“นึกรึว่าพี่จะยอมง่ายๆ?”
“โฮ่~~...ต้องอย่างพี่ใช่ไหม?”
“อะไร?”
“ก็พี่เซคไงจ๊ะ...ฮิๆๆๆ”
“................................................”
“...เจ๊ยังโกรธบอลอยู่หรือเปล่า?”
“ก็โกรธแต่มันจะมีประโยชน์อะไร?...ตอนนี้พี่สงสารบอลมากกว่า...จากตะวันเลือดของพี่เซคในวันนี้ก็รู้ได้เลยว่าเธอไม่ปล่อยให้เขาลอยนวลไปเฉยๆ”
“แล้วบอลจะต้องระวังตัวเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า...นั่นจึงเป็นเหตุผลที่หนูขอไปอยู่ที่บ้านหลังนั้น”
“ข้ออ้างที่เธอยกขึ้นมาอธิบายให้คุณป้ากับพี่เซคฟังรวมทั้งน้องสาเมื่อครู่นี้...มองเผินๆก็จะดูมีน้ำหนักและน่าเชื่อถือแต่พี่รู้ใจน้องดี”
“...............................................”
“ฉะนั้นจะปล่อยให้เธอไปอยู่กับบอลตามลำพังสองคนไม่ได้”
“นึกแล้ว--...ฝนก็รู้ใจพี่ดีเหมือนกันค่ะ”
..................................................................................................................

“ช่างเป็นวันที่สุดแสนจะเหนื่อยทั้งกายเหนื่อยทั้งใจ...ถูกข่มขืน,ถูกเปิดโปงความ ลับ,ถูกเอามีดกับกรรไกรจี้คอหอยและขมับ...ทำไมกูถึงไม่ตายให้มันรู้แล้วรู้รอดไปซะเลย?...เฮ้อ!!!”
(โดยเฉพาะมีดที่เราโดนจี้ถึง 2 ครั้ง 2 คราแถมคนจี้ยังเป็นผู้หญิงทั้งคู่!?)
...คืนแรกของการย้ายมาอยู่บ้านหลังใหม่ผมต้องนอนคนเดียวเพราะป้าเอ็มเกรงว่าพี่ศรเพทายจะยิ่งระแวงหนักขึ้นดังนั้นการอยู่ห่างๆกันไว้ก่อนจึงเป็นหนทางที่เหมาะสมแต่พอนึกถึงใบหน้ากับดวงตาคู่นั้นของเธอทีไรก็รู้สึกขนพองสยองเกล้าทุกทีไป...
(“จะฆ่าผมงั้นเรอะ?”
“สำหรับผู้ชายอย่างแกแค่ตายเฉยๆมันจะสบายไป...จงจำไว้ว่าอย่าให้ถึงวันที่ฉันได้เป็นผู้กำหนดชะตาชีวิตของแก...มันมีนรกบนดินที่น่ากลัวซะยิ่งกว่าความตายอยู่...อยากรู้ว่ามันคืออะไรก็จงทำบาปกับผู้หญิงให้มากกว่านี้เหอะ”
“ใจร้ายเกินไปแล้ว!!...ไหนลูกเซคเคยพูดว่าสุริยะโลหิตจะมีไว้เพื่อช่วยชีวิตคนเท่านั้นไง?”)
...พอตกกลางคืนถนนสายนี้ที่เป็นเส้นทางไปถึงโครงการสร้างเขื่อนจึงไม่ค่อยมีรถวิ่งแถมร้านค้าก็ไม่ค่อยมี...ช่วงเย็นก่อนจะกลับป้าเอ็มสั่งให้ศุกร์ไปซื้อของกินของใช้หลายอย่างมาตุนไว้และห้ามไม่ให้ผมขี่รถออกไปไหนเพราะกลัวจะเกิดอันตราย...
(บ้านกว้างชะมัดยาดและพอไม่ต้องไปทำงานที่ร้านพี่แก้วก็รู้สึกเซ็งจริงๆ...นี่แผ่นอะไร?)
“โอว~~...ที่...ที่เราเคยดูตอนอยู่บ้านพักนี่นา?...ยอดเลย!!!”
(ได้ดูจนจบแล้วแต่ดูอีกก็ไม่เสียหาย...ใครนะเอาไปซ่อนไว้หลังกระจก?...วะ!!...ช่างมันเหอะมีหนังโป๊ไว้ดูแก้เซ็งแล้ว)
...................................................................................................................................

“อะ...เอาล่ะ...ที...ทีนี้ก็ต้องไปจัดการในห้องน้ำให้สบายตัวก่อนจะเข้านอน”
(TRRRRRRRRRRRR~~)
“บ้าเอ๊ยรังควานไม่เลิก!!...ยังด่าผมไม่พออีกเหรอ?...ยังกระทบกระเทียบแดกดันไม่สะใจใช่มั้ย?...แค่นี้ครับ!!!”
...พี่ศรเพทายคิดจะปั่นหัวผมไปถึงไหน?...ขนาดป้าเอ็มลงทุนซื้อบ้านให้อยู่โดยไม่เกี่ยวข้องกับเงินของตระกูลแต่ก็ยังตามราวีกันอีก...
“แค่นึกก็กระดอหด...คนอะไรตาเปลี่ยนสีแถมเปล่งแสงได้?...มันน่าจับไปออกงานวัดนัก!!!”
(คงจะได้เงินมากโขทีเดียว...เสียงข้อความเข้า?)
“ยะ...ยังจะส่งข้อความด่า?...จะจองล้างจองผลาญกันเกิน...ไฟล์แนบ?”
“................................................”
“เฮ้ย!?...ส่ง...ส่งรูปโป๊มาทำไมวะ?”
(TRRRRRRRRRRRR~~)
“ได้รับแล้วใช่มั้ย?”
“พี่จะเล่นตลกอะไรอีก?”
“แค่ส่งของที่แกชอบเท่านั้นเอง”
“ของชอบ?”
“ก็แกชอบผู้หญิงมากไม่ใช่รึ?”
“เฮอะ!!...ขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งแต่หากผมอยากดูก็จะหาในเน็ตเอาเองไม่ต้องรบกวนพี่ให้ยุ่งยากหรอกครับ”
“ผิดแล้ว...รูปนี้ไม่มีทางหาได้ในเน็ตเพราะฉันเพิ่งใช้กล้องของมือถือถ่ายมาเมื่อครู่”
“อะ...อะไรนะ?”
“ฉันคือเจ้าของยกทรงสีเหลืองลายวาบหวิวกับหน้าอกคู่งามนั่น...แกจำสีเสื้อเชิ้ตที่ฉันใส่วันนี้ไม่ได้หรือไง?”
“ฮ้า!!!”
“ทีนี้...แกจะฟังภาษาคนรู้เรื่องและคุยกับฉันได้หรือยัง?”
“รูป...ขะ...ของ...ของพี่!?”
“มีวาสนาได้ดูอะไรสวยๆงามๆของฉันแล้วยังบังอาจตัดสายกลางคันอีกเป็นครั้งที่สองรับรองแกจะซวยสุดชีวิตแน่...คืนนี้ฉันไม่ได้เข้าเวรรู้สึกเซ็งๆก็เลยโทรมาคุยด้วย”
“ระ...ระหว่างเรายังมีอะไรจะต้องพูดครับ?”
“มีสิ...เรื่องสนุกๆน่ะมีเยอะแยะ...ฉันเพิ่งนึกออกเมื่อกี้นี้เอง”
...ที่แท้รูปถ่ายท่อนบนในระดับอกที่ไม่เห็นช่วงศีรษะก็เป็นของพี่ศรเพทาย...เธอปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกหมดเผยให้เห็นยกทรงสีเหลืองอ่อนที่ห่อหุ้มหน้าอกขาวอึ๋ม!!!...ใช่แล้ว!?...วันนี้หญิงสาวผมหยิกสวมเสื้อเชิ้ตสีเขียวดังนั้นจึงมีความเป็นไปได้...
(ว่าแต่ถ่ายที่ไหนและใครเป็นคนถ่ายให้?...ไม่สิ!!...จุดประสงค์ที่แท้จริงของหล่อนคืออะไร?)
..............................................................................................................................

...ตัวอย่างในตอนหน้า...

“พี่เริ่มจับตาดูผมตั้งแต่เมื่อไหร่?”
..........................................
“ขอเตือนว่าเลิกซะเถอะ...แกใช้วิธีนี้กับฉันไม่ได้หรอกเพราะคนที่จะล้มในท้ายที่สุดก็คือแกเอง”
..........................................
“บอลไม่เหมาะที่จะอยู่บ้านหลังใหญ่นี้เพียงคนเดียวจริงๆด้วย...ฝนมาแล้ว!!”
..........................................
“พบกันครั้งแรกพี่เซคก็ประกาศตัวชัดเจนว่าเป็นศัตรูกับเธอแต่เธอก็ยังคิดจะผลักพี่ให้กลายเป็นศัตรูอีกคนใช่ไหม?”
..........................................
“บะ...บ้านนี้มีผี!!...ฉะ...ฉันเพิ่งจะเจอเมื่อกี้!!!...ฉันโดนผีหลอกโว้ยยยยยยยยยยยยยย~~”
..............................................................................................................................

...แค่เริ่มต้นเซคก็เป็นฝ่ายคุมเกมส์ซะแล้ว...ซื่อๆอย่างบอลจะรับมือได้หรือไม่?...

วันเสาร์ที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 57

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 57 “สถานที่ๆคู่ควร?...หนึ่งคำที่ถูกใจ!?”

...หวัด ดีค่า!!!...คิดว่าทุกคนคงรู้จักป้อมกันแล้วแน่ๆใช่มั้ยคะ?...สำหรับตอนนี้จะ ขอลัดคิวมาเป็นคนเริ่มต้นแทนพี่ชายสักหน่อยนะส่วนตอนพิเศษสำหรับป้อมที่มี ชื่อว่า “Garnet Sidestory” นั้นได้โปรดอดใจรออีกนิดค่ะ...รับรองสนุกสนานไม่น้อยหน้าคนอื่นแน่โดยเฉพาะ พี่ฝน(ฮึ!!)หลังจากที่นั่งรถออกจากโยนกประจิมมาตั้งแต่ตีสามต้องวิ่งผ่านป่า เอยข้ามห้วยข้ามลำธารเอยกับลัดเลาะไปตามเขาลูกเตี้ยๆเอยในที่สุดเราสามคนก็ มาถึงบ้านจัตุรัสชุมนุมในเวลาหกโมงเช้า...
“จะขับให้เร็วกว่านี้ก็ไม่ได้!”
“ช่วงเช้ามืดหมอกลงจัดมากอ๋อมก็รู้...ความปลอดภัยสำคัญอันดับหนึ่งขอรับ”
“น่าพี่--...กว่าเราจะได้เจอพี่ชายก็เที่ยงแน่ะ”
“อย่างไรกระผมก็พามาถึงก่อนเวลาร่วมๆหกชั่วโมงเช่นนั้นหยุดบ่นสักทีนะขอรับ”
“งั้นฉันต้องเปลี่ยนเป็นชมแกใช่มะ?...น่าเอาเหล้ากรอกปากจริง!!”
...ป้อม หลับมาเกือบตลอดทางแต่พี่อ๋อมไม่นอนสักงีบ...รู้สึกตัวทีไรก็ได้ยินเสียงเธอ เถียงกับพี่เอ้ทุกครั้งไปแต่สองคนนี้เขาซี้กันมากๆ...
“คุณสุริยาวรรณ,คุณศรบุษราคัม,คุณศรโกเมน...สวัสดีค่ะ”
“อ๋า!?”
“ไม่เอาๆ”
(คือพี่อ๋อมน่ะไม่ชอบให้ใครเรียกชื่อจริงมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว)
“กระผมจะไปล้างหน้าล้างตาก่อน...เธอช่วยเตรียมอาหารเช้ามาให้สองคนนี้ที”
“เชิญทางนี้ค่ะ”
“เดี๋ยว!...พี่เซคกะพี่ม่อนอยู่ป่ะ?”
“คุณหนูใหญ่เข้าเวรตอนเช้าต่อค่ะส่วนคุณหนูรองเพิ่งจะกลับมาเมื่อครู่นี้”
“ยัยซกมกแอบจิตสอง?...ดี!!”
...พี่ เซคน่ะไม่เท่าไหร่เผลอๆเป็นเพื่อนซดเหล้ากับพี่อ๋อมได้แต่พี่ม่อนนี่ สิ?...พูดถึงโจโฉๆก็มา!!...นุ่งกระโจมอกยืนโชว์ความขาวมองพวกเราบนระเบียง ชั้นสองอย่างไม่เกรงอกเกรงใจสายตาผู้ชายแถวๆนี้...ฮึ!!!...ถือว่าตัวเองรูป ร่างดีเรอะ?...คอยดูเหอะคอยดู~~...อีกสองสามปีป้อมจะเทียบรุ่น...
“นึกว่าใครหลงทางมาเสียอีก...ยังจำบ้านหลังนี้ได้อยู่รึ?”
“ที่นี่ก็บ้านฉัน...อย่ามาตีฝีปากดีนัก!!”
“แลที่ออกจากถ้ำวันนี้มิทราบว่าจะมาก่อความเดือดร้อนอะไรอีกฤา?...นางพญาเสือศรบุษราคัม”
(ดอกสอง!?)
“พูดงี้มันหาเรื่องกันนี่หว่า?...ลงมา!!!”
“อย่าค่ะพี่อ๋อม!!...เราไม่ได้มาเพื่อทะเลาะ”
“สักนิดจะเป็นไร?...ถือว่าฆ่าเวลา”
“เออะ!...พี่...พี่เอ้ช่วยห้ามหน่อยซี่~~”
“กระผมมิขอยุ่งด้วยแล้ว”
“ใจร้าย!!”
“แกอย่าเสือกเป็นดี...เฮ้ยยัยโรคจิตชอบโชว์...ลงมาสิว้อย!!!”
...เสียงตะโกนท้าทายของพี่อ๋อมดังลั่นจนบรรดาคนรับใช้ต่างทยอยออกมาดูพลางป้องปากวิจารณ์กัน...
“คุณหนูศรบุษราคัม!?”
“งั้นก็เป็นเรื่องแล้วเพราะเก้าในสิบครั้งที่เจอหน้าจะต้องตีกัน”
“ขนาดนั้นเลยเหรอลุง?”
“เออ สิ!!...ก็กูเห็นคุณหนูสองคนมาแต่เล็ก...ว่าแต่เอ็งน่ะทีหลังอย่าเอ่ยชื่อ จริงของคุณหนูอีกเดี๋ยวจะซวยไม่ใช่น้อย...ให้เรียกคุณหนูศรรัตน์...จำไว้”
“ลงมาเดี๋ยวนี้!!”
“เก่งจริงก็ขึ้นมาเองสิ...เจ้าเด็กจองหองปากกล้าเอ๋ย~~”
“...ย่อมได้!!!”
“!!!”
“!?”
“ทำได้ยังไงเนี่ย?...สุดยอด!!!”
“บันไดไม่มีความหมายสำหรับเธอเลย”
“ใจถึงนัก”
“ประเมินฉันต่ำรับรองเจ็บตัวแน่”
...ป้อม จะอธิบายให้ฟัง...พี่อ๋อมใช้ประโยชน์จากต้นทองหลางหน้าบ้านโดยปีน(กระโดด )ขึ้นไปข้างบนนั้นจนสูงถึงระดับระเบียงแล้วใช้ขาถีบลำต้นเป็นแรงส่งซึ่งพอ เท้าแตะพื้นก็เป็นฝ่ายชิงจู่โจมก่อนแต่ทว่า...
“ไรห์!!!”
“ฮึ!”
“เสือโจนทะยานถูกหยุดไว้ได้!!!”
“เมื่อเผชิญกับพลังเทเลคิเนซิสของน้องนางศรมุกดาก็ต้องเป็นเช่นนี้...ทุกอย่างจะถูกตรึงเอาไว้แลย้อนกลับมาทำร้ายตนเอง”
“พี่อ๋อมรีบถอนมือไม่งั้นโดนบีบกระจุยแน่!!!!”
“...หนอย~~”
“น้องนางศรโกเมนกล่าวถูกต้อง...หากเธอยังฝืนต้านต่อไปเบาะๆเล็บจะหลุด...”
“เรอะ?”
“?”
“!!!”
“นี่เธอ!?”
“ฉันจะทำอย่างนี้แต่แรกแล้วว้อย!!!”
“ดึงผ้าเช็ดตัวออกหรือ?...โอ้!!”
“คุณพี่เอ้ขา~~...ช่วยเก็บๆอาการหน่อยค่า!!!”
“อะ...อื้ม!!...ขาวผ่องเป็นยองใยนะขอรับ”
“ทะลึ่งที่สุด!!”
“บังอาจ~~...ฉันเพียงตรึงพลังไว้เท่านั้นหาได้คิดจะทำร้ายเธอไม่”
“งั้นก็พลาดแล้ว...เป็นยังไงเล่าความรู้สึกที่ต้องมาเปลือยกายล่อนจ้อนต่อหน้าประชาชี?”
“.......................................................”
“และที่ให้อภัยไม่ได้คือหล่อนไปช่วยนังจุนแล้วก็เล่นงานฉันกับป้อมเพราะอยากจะเป็นศิษย์มันจนตัวสั่น”
“ฉันจะทำอะไรหรือไปเป็นศิษย์ผู้ใดจำเป็นต้องบอกกล่าวให้เธอทราบก่อนรึ?”
“งี่เง่า!!...พูดอย่างกะคนอื่นเขาอยากยุ่งซะเต็มประดา”
“เด็กที่ถูกตามใจจนเคยตัว!...ฉันจะดัดนิสัยอวดดีของเธอแทนท่านแม่”
“เข้ามา!!”
“โทษที่ทำให้ฉันต้องอับอาย...”
“เฮอะ!!...แต่ฉันไม่เห็นเธอจะรู้สึกอายตรง...อื๋อ?”
“......................................................”
“อะไรกัน!?...เปลี่ยนสุริยะโลหิตเป็นจันทรกานต์ขั้นที่หนึ่งได้ไวขนาดนี้เชียวหรือ?”
“นางพญาเสือผู้อหังการเอ๋ย~~...เธอมิอาจจะเอาชนะฉันได้”
“ฮึ!!...ถ้าฉันหลบพ้นก็ชนะ...จะหวดให้กระเด็นเลย!!!!”
(หาก พี่ม่อนไม่ออมมือก็จะยิงจันทรกานต์ได้รวดเร็วมากแม้พี่อ๋อมจะคล่องแคล่วว่อง ไวแต่ตอนนี้หลบทันแน่เหรอ!?...เมื่อต้นปียังโดนยิงเข้าที่ขาจนต้องนอนสลบไสล เกือบอาทิตย์)
“พี่เอ้!!”
“ล้อเล่นจนเลยเถิดจะต่อกรกันอย่างจริงจัง...ท่าจะมิได้การเสียแล้วล่ะ”
“ทั้งสองคนหยุดเดี๋ยวนี้!!!”
“!?”
...เฮ้อ~~... หากจะหาคนที่พี่ทั้งสองนี้ให้ความเกรงใจที่สุดก็ย่อมหนีไม่พ้นแม่...โล่งอก ไปที...บอกตามตรงว่าหนูไม่มั่นใจเลยว่าพี่อ๋อมจะเอาชนะได้...เวลาเธอออกนอก โยนกทักษิณเคยถูกศัตรูที่ไม่พอใจทางตระกูลปองร้ายหลายครั้งแต่ก็เอาตัวรอด ได้ซึ่งไม่น่าหนักใจเท่าสู้กับพี่ม่อน...
(ในอดีตพี่อ๋อมแพ้,พี่แคทแพ้,พี่ฝนก็แพ้,พี่เอ้ยังไม่ทันรู้ผลเพราะบาดเจ็บทั้งคู่ส่วนป้อมไม่ต้องพูดถึงฝีมืออ่อนหัดกว่าใครเขาหมด)
“ครั้ง ที่เท่าไหร่แล้วห๊ะอายพวกเด็กๆมันซะบ้าง?...ลูกอ๋อมเก็บไม้พลองส่วนลูกม่อน ก็วางกระถางลงซะแม่เสียดายต้นเศรษฐีวิลสัน...กว่าจะโตได้ขนาดนั้น”
“...เจ้าค่ะ”
“แค่เอาคืนนิดๆหน่อยๆเอง”
“เอา คืนนิดหน่อยอะไรแม่เห็นพวกลูกต่างจะใช้ตะวันเลือด?...หากไว้สู้กับศัตรูจะ ไม่ว่าเลย...ที่เรียกเรามาเพื่อไม่ใช่ให้ทะเลาะกับคนอื่น...ลูกม่อนจะอาบน้ำ ก็รีบไปแล้วแม่จะอาบต่อ”
“หึ!!...แก้ผ้า”
“ยังอีกนะ!”
“โหแม่ก็!!”
“เราน่ะพอเลย...ลูกป้อมกับหลานเอ้เข้าบ้านสิจ๊ะ...ขอบใจมากนะที่พามาส่ง”
“มิเป็นไรขอรับท่านป้า”
“จะอยู่เจอพ่อบอลมั้ย?”
“เอ่อ--...ทานข้าวเช้าเสร็จกระผมต้องขอตัวกลับเลยขอรับ”
“งั้นช่วยแวะไปส่งอ๋อมกับป้อมที่บ้านหลังใหม่แล้วค่อยกลับ...ขามาก็เห็นแล้วใช่มั้ย?”
“ขอรับ”
“พวกเราต้องทำอะไรบ้างล่ะแม่?”
“ทำความสะอาดห้องหับให้พ่อบอลไง...วันก่อนคนของแม่ทำไปรอบนึงแล้วลูกสองคนก็ไปทำอีกทีล่ะกัน”
“หนูกับพี่เนี่ยนะ?”
“หัดทำงานบ้านมั่ง...เอะอะก็ชี้นิ้วใช้คนอื่นทำมันจะเข้าท่าเหรอ?...ผู้หญิงแบบนั้นพ่อบอลไม่ชอบหรอก”
“อ้า!!...รู้แล้วน่ารู้แล้วแต่แม่อย่าลืมที่สัญญา”
“ใช่...นั่นสำคัญมากๆเชียว”
“ไม่ลืมหรอกจ้ะ”
“ดีจัง...ป้อมกับพี่อ๋อมอยากเจอพี่ชายเร็วๆแล้ว”
“ที่ต้องระวังคืออย่าให้ยัยสองแอบจิตรู้”
“ชอบว่าพี่ๆเค้าในทางไม่ดีอยู่เรื่อยเลยนะลูกอ๋อมเนี่ย...สองคนนั่นแม่จัดการได้”
“หึๆ...อีกไม่กี่ชั่วโมงก็จะได้เจอกันแล้ว...ว่าที่สามีของฉัน”
“ของหนูด้วย!!!”
.......................................................................................................................

...แปด โมงเช้าพี่เอ้พาป้อมกับพี่อ๋อมมาถึงบ้านที่แม่ซื้อให้พี่ชายสดๆร้อนๆ...ระยะ ทางจากบ้านจัตุรัสชุมนุมมาถึงนี่นับว่าไกลใช้ได้เลยซึ่งก็เข้าใจเหตุผลของ แม่ที่ต้องการให้พี่ชายมีความเป็นส่วนตัวไม่โดนคุกคามจากพวกผู้หญิงน่ารำคาญ ทั้งสาวทั้งแก่รวมไปถึงบรรดากิ๊กชั่วคราวนอกบ้านอีกไม่รู้กี่คน...
(บางครั้งมานึกๆดูพี่ชายเนี่ยก็ทำตัวน่าตีชะมัด!!!...ไปหลงผู้หญิงพวกนั้นได้ยังไงแถมแม่ก็ยังเกลียดมากอีกด้วย!?)
“โชคดีนะขอรับ”
“แกจะรีบกลับทำไมนักหนา?”
“กระผมก็มีกิจธุระเหมือนกัน”
“เอ้าๆๆ...ไปเถอะ”
“ฝากบอกน้านีย์ด้วยว่าต้มข่าไก่อร่อยม๊ากมาก~~”
“นั่นท่านแม่เป็นผู้ปรุงเองเชียวขอรับ”
“หนูประชด!!”
“ฮะๆๆ”
“......................................................”
“บ้านหลังใหญ่”
“ใช่ม๊า?...พวกฉันจะมาอยู่ที่นี่”
“......................................................”
“สีหน้าแบบนั้นมันอะไรฟะ?”
“กระผมว่า...ที่นี่...หาได้เหมาะกับทั้งสองไม่”
“หา!?”
“ไหงพี่เอ้พูดแบบนี้?”
“สถานที่ๆคู่ควรกับสองนางพยัคฆ์มีเพียงโยนกทักษิณเท่านั้น...อา--...ก็แค่ความคิดส่วนตัว...อย่าใส่ใจเลยขอรับ”
“......................................................”
“เจ้านี่พูดแปลกๆ...บ้านหลังนี้ไม่เหมาะกับฉันงั้นรึ?”
“แรกๆอาจยังไม่คุ้นแต่นานไปเดี๋ยวก็ชินเองจ้ะพี่”
“...อือ”
.........................................................................................................................

“ตั้งแต่เกิดมาฉันไม่เคยปัดกวาดเช็ดถูห้องให้ใคร...สำนึกไว้เลยบอล”
“ดีที่มีคนทำความสะอาดไว้ก่อนเราเลยเบาแรงขึ้นเยอะ”
“เหลือแค่ห้องในสุดชั้นสองให้ป้อมทำส่วนพี่จะไปตัดกิ่งไม้หลังบ้าน...เลื่อยกับมีดพร้าอยู่ไหน?”
“เอ--...หนูเห็นวางอยู่ในครัวนะ”
“เวรเอ๊ย!!...ใครเสือกไปไว้นั่น?...เก้าโมงแล้วรีบๆทำเข้าจะได้เสร็จซะที”
“พี่อยากดูไอ้นั่นเต็มแก่แล้วสิท่า?”
“ก็ใช่สิ”
“ในห้องพี่ชายมีทีวีที่แม่เพิ่งซื้อให้...จอใหญ่ด้วยค่ะ”
“จะไปดูที่นั่นแหละ”
“....................................................”
“....................................................”
“โอเคจ้ะพี่แต่หนูขอดูก่อนนะ...ฮี่!!”
...ก็ ป้อมอยากรู้เร็วๆนิว่ามันมีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นบ้างที่บ้านพักกลาง ภูเขา?...ใช่แล้ว!!!...สิ่งที่แม่สัญญาไว้ว่าจะมอบให้พวกเราก็คือวีดีโอ บันทึก “บทรัก” ลับเฉพาะระหว่างแม่กับพี่ชายที่ป้อมกับพี่อ๋อมจะเอามาศึกษาเพื่อประโยชน์ใน อนาคต...
“แม่ถึงกับออกปากชมว่าพี่ชายเอาเก่งและก็อึดขึ้นกว่าเดิมเยอะ...ต้องขอดูให้เห็นด้วยตาตัวเองซะหน่อยแล้ว”
(อีกอย่างเราก็ยังซิงไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนด้วย...ถ้าลีลาของพี่ชายเด็ดดวงซะอย่างก็จะช่วยได้เยอะ...ฮิๆ)
“เอ๋?... ทิวทัศน์คุ้นๆ...นี่...นี่หลังบ้านราศีกาญจนาไม่ใช่เรอะ?...เฮ้ยห้องลับใต้ ดิน!?...จำได้ที่เตียงมันรูปทรงนี้และข้างในก็มีอ่างอาบน้ำ”
(ยะ...อย่าบอกนะว่า...)
“ผิดแผ่น!?...วีดีโอชุดนี้มันในห้องใต้ดินไม่ใช่ที่บ้านพักสักหน่อย!!!!”
...โธ่~~... อดดูลีลาเด็ดๆกับความแข็งแรงบึกบึนยาวใหญ่ของพี่ชายเลยอ่ะแต่ไม่ เป็นไร...เคยดูแล้วแต่ดูอีกทีก็ไม่เสียหายถือซะว่าแก้เซ็ง...
(“นางแบบหนังเอ๊กซ์เนี่ยนะ?”
“ครับ”
“ไอ้บ้า!!!”)
“ขนาด จะ 50 อยู่แล้วแต่แม่ยังสวยเริ่ดไม่บันยะบันยังและนี่เกิดปรากฏการณ์หวนคืนสู่วัย สาวด้วย...หน้าตาที่เห็นวันนี้คงจะย้อนไปสักเมื่อตอนอายุสิบเก้าปีได้ มั้ง?...ย๊ะ!!!...หมาย...หมายความว่าอ่อนวัยกว่าพี่อ๋อมอีกเหรอเนี่ย?”
(“เห่อจริ๊ง!!!...ตลอดทางมานี่ฉันเห็นนายขับรถแต่มือก็คอยลูบมันไปด้วย...เวลานอนก็อย่าลืมเอาไปกอดด้วยล่ะ?”
“โห~~...ผมลำบากแทบตายกว่าจะเก็บเงินซื้อกล้องตัวนี้ได้...นายหญิงยิ้มหน่อย~~”)
“ช่วงหลังๆเวลาแม่จะถ่ายนู้ดก็มักให้นายศุกร์เป็นตากล้องแต่ถ้าวีดีโอจะผลัดกันถ่ายหรือไม่ก็ตั้งกล้องอัตโนมัติถ่ายตอนที่เอากัน”
...ตรง นี้ต้องขออธิบายหน่อย...แม่เอ็มน่ะมีรสนิยม(ลับๆ)คือชอบถ่ายรูปตัวเองเหตุผล ก็เพื่อเก็บไว้เป็นที่ระลึก...แรกๆก็ถ่ายแบบปกติหรอกนะคะแต่หลังๆ...ไม่ สิ!!...ก่อนหนูจะเกิดซะอีกที่แม่มีความสุขกับการถ่ายรูปนู้ดไม่ว่าจะสวมชุด ชั้นในหรือเปลือยหมดจดและนอกจากนี้แม่ยังมักถ่ายวีดีโอตอนที่กำลังมีเซ็กส์ เก็บไว้ดูเล่นด้วย...
(แล้วป้อมล่ะเคยถ่ายหรือเปล่า?...ฮึๆ...ไม่บอกปล่อยให้งง!!!)
...แต่ สำหรับพี่อ๋อมเขาไม่ค่อยเห็นด้วยเพราะบอกว่ามันเหมือนเป็นการประจานตัวเอง แล้วจะน่าอับอายมากถ้าเกิดมีใครอื่นมาล่วงรู้แต่ส่วนตัวหนูเห็นว่าถ้าทำแล้ว มีความสุขไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใครก็ช่างเหอะ...
(“ตอนนี้เศกคงอยู่โรงพยาบาล?”
“ครับ...พี่ดวงเพิ่งคลอดได้ลูกชาย”
“พี่นายอายุแค่ 17-18 ก็เป็นพ่อคนซะแล้ว...เฮ้อ!!...แต่ว่ากันไม่ได้หรอก”
“เพราะเขาเลินเล่อเอง”
“ไม่รู้จักป้องกันไว้ก็แบบนี้...นายก็อีกคน”)
...เรื่อง ที่แม่ไปมีความสัมพันธ์กับสองหนุ่มนี่นับว่าน่าเหลือเชื่อมากที่พวกเราสี่ พี่น้องต่างมีความเห็นตรงกันแต่ทีแรกป้อมไม่เห็นด้วยกับโกรธมากๆเลยเพราะ ช่วงนั้นยังเด็ก(10 ขวบ)ไม่เข้าใจอะไรมากนัก...จำได้ว่าโกรธจนไม่พูดกับแม่ไปเกือบเดือนแต่ต่อมา เริ่มจะเข้าใจเพราะพี่อ๋อมช่วยอธิบายเหตุผลให้...เมื่อสี่ปีก่อน...
(“นี่พวกพี่จะไม่ว่าไม่ห้ามอะไรกันอีกแล้วใช่มั้ย?...พี่เซค!!!”
“จะห้ามยังไงในเมื่อมันเกิดแล้วและพี่ก็เข้าใจหัวอกของแม่ที่ยังมีความต้องการอยู่”
“...ความต้องการ?”
“ป้อมยังเด็กเกินจะรู้”
“ตกลงเรียกพวกฉันมาเพื่อจะพูดเรื่องไร้สาระเหรอ?...จบซะทีเหอะ”
“ท่านพี่ต้องการให้พวกเรามีความเข้าใจที่ตรงกัน...นี่หาใช่เรื่องไร้สาระแต่อย่างใดไม่”
“ก็ฉันบอกไปแล้วไงโว้ยว่านี่คือเรื่องส่วนตัวของแม่!!”
“พี่อ๋อม”
“ป้อมจ๊ะ...แม่อดทนเลี้ยงดูเราสองคนมาด้วยความยากลำบากดังนั้นปล่อยให้ท่านมีความสุขเสียบ้างจะเป็นอะไรไปเล่า?”
“.................................................”
“อีกอย่างมันย่อมดีกว่าที่แม่จะไปหาผู้ชายจากที่ไหนไม่รู้แล้วเราต้องเรียกเขาว่าพ่อเป็นไหนๆไม่ใช่หรือ?”)
...แต่ อยู่ต่อหน้าพวกเราหรือคนอื่นแม่จะวางตัวปกติไม่แสดงออกกับสองหนุ่มพี่น้องใน เชิงชู้สาวแม้สักนิดเพื่อหลีกเลี่ยงคำครหากับให้พวกเราสบายใจ...ตายล่ะ1?... นึกเพลินจนลืมดูทีวีไปเลยถึงไหนแล้วเนี่ย?...อ้อ!!...แม่กำลังกอดนายศุกร์ นี่เอง...
(“วันนี้ฉันจะให้นายเอาตูดด้วยนะ”
“ไม่ขัดข้องครับ”
“หึ!!...เด็กดี”
“แต่ปกตินายหญิงจะไม่ค่อยให้พวกผมร่วมทางประตูหลังนี่นาแล้วทำไม?”
“นานๆทีฉันอยากโดนอัดตูดบ้างไม่ได้เรอะ?...อุตส่าห์ออกปากขอแล้วนายก็อย่าถามมากน่า!!”)
...ถึง ตรงนี้ทีไรป้อมจะอดสงสัยไม่ได้ทุกทีว่าไอ้การร่วมเพศทางประตูหลังเนี่ยมันมี มาตั้งแต่เมื่อไหร่และใครเป็นคนริเริ่ม?...เคยถามแม่แต่ก็ตอบไม่ได้และพอถาม ต่อว่าความรู้สึกเป็นยังไงแม่ก็เอ่ยแบบไม่เต็มเสียงว่า...
(“เจ็บน่ะสิ”
“อ้าว!?...แล้วให้เย็ดทำไม?”
“ก็เพื่อความมันส์ไงลูก”
“ความมันส์?”
“เย็ดหีมันก็มีเบื่อบ้าง...ลองอะไรใหม่ๆมันจะช่วยสร้างอารมณ์...อืม--...พ่อของหนูก็ชอบเอาตูดแม่เหมือนกัน”
“พ่อน่ะเรอะ?”
“นี่เห็นว่าลูกป้อมอายุ 14 จะโตเป็นสาวแล้วแม่ถึงพูด...รู้แล้วก็ห้ามไปบอกใครแม้แต่พี่ๆเราล่ะเข้าใจไหม?”
“จ้ะแม่”)
“คิดมากปวดหัวดูหนังต่อดีกว่า”
(“มา!!...จะดูดควยให้...ตรงพื้นนี่แหละ”
“อ้า!!...เนียนนุ่มเหลือเกิน”
“อะไรเนียนนุ่ม?”
“มือของนายหญิง...ซีดสสสสสสสสสสสสสสสส
“รู้สึกดีมากใช่ม้า?”
“มะ...มากเลยครับ”)
...แรกๆ ป้อมเห็นควยนายศุกร์(ในวีดีโอ)ก็รู้สึกตื่นเต้นจนหน้าแดงแต่ตอนนี้เริ่มจะ ชินเพราะเห็นหลายครั้งแล้ว...ฮื่อ!!...ที่อยากเห็นมากๆก็คือควยของพี่ชาย ต่างหาก...เสียดายแม่ดันหยิบมาให้ผิดแผ่น...
(“.................................................”
“ซีดสสสสสสสสสสสส...โอ๊ออออออออออออออออ”
“.................................................”
“อูววววววววววววววววววว...โอ้ววววววววววววววววววว”)
...ดู กี่ทีๆหนูก็คิดว่าต้องใช้เวลาไม่น้อยแน่กว่าจะใช้ปากดูดควยให้เก่งเท่า แม่...อา--...เริ่มเสียวที่ท้องน้อยแล้ว...จะช่วยตัวเองบนเตียงพี่ชายเลยดี มั้ย?...ไม่ได้นี่ยังเพิ่งเริ่ม!!...อูย~~...แล้วพี่อ๋อมก็ต้องดุแน่ถ้ารู้ ว่าหนูโดดงาน...
(“พอ...พอซะทีเถอะครับได้โปรด~~”
“อื้ม!!...รอดตัวไปนะยะ”
“แฮ่กๆ...นะ...น้ำควยแทบพุ่ง”)
...เวลา ผู้ชายโดนอมควยมันจะเสียวมากขนาดไหนกันและจะเท่ากับที่ผู้หญิงเอานิ้วเขี่ย แตดหรือเปล่านะ?...ตามองทีวีสมองคิดส่วนมือก็ขยับไปตามร่างกายก่อนจะไปหยุด ที่เป้ากางเกงขาสั้นโดยแทบจะไม่รู้ตัวเลยว่าเอานิ้วปลดตะขอกางเกงหลุดไป ตั้งแต่ตอนไหน?...แม่จูบหัวควยนายศุกร์และนอนตะแคงยกขาเอานิ้วแหวกรูหีกับ กวักมือเรียกให้หนุ่มคู่ขาเข้าไปหา...
“มาจูบของฉันสิ”
“ด้วยความยินดีอย่างยิ่งครับ”
...พอ นายศุกร์ขยับเข้าใกล้แม่ก็ดึงหน้าของเขาไปประกบจูบอย่างรวดเร็วกับสอดลิ้น ใส่คู่ขาหนุ่มอายุคราวลูก...นายศุกร์ทีแรกก็ดูท่าทางจะตั้งตัวไม่ทันเหมือน กันแต่ด้วยความที่วัวเคยขาม้าเคยขี่เขาจึงเอื้อมจับแก้มของแม่และมอบรสจูบ ที่แฝงไว้ด้วยพลังหนุ่มตอบกลับไป...
(“อึ๊!...อือออออออออ”)
“ตกลงงานนี้ใครหลงใครกันแน่?...แม่ตาปรือยังกะคนละเมอ”
...มือ ซ้ายนายศุกร์โอบหลังคอแม่ในขณะมือขวาก็ล้วงต่ำไปหยุดที่รูสวาทพลางใช้เปลา ยนิ้วขยี้เม็ดแตดแม่ๆสะดุ้งเฮือกคิ้วขมวดบดบี้ริมฝีปากสู้หนุ่มรับใช้หนัก ขึ้นโดยแขนเธอข้างหนึ่งลูบไล้แผ่นหลังชายคู่ขาส่วนอีกข้างกุมท่อนควยกระทอก เบาๆ...
“กระดกควยสู้มือแม่ใหญ่เลย...ท่าทางจะเสียวมาก...พี่ชายก็ต้องชอบให้ทำอย่างนี้แน่ๆ”
(“เลียหีฉัน”
“ผมไม่เกรงใจแล้วนะ”
“อื้อ!!...อยากทำอะไรก็เอาเลย...ไม่ต้องถือว่าฉันเป็นเจ้านาย”
“ขอเป็นเมียได้ไหม?”
“เฮอเหอ?...คิดจะจับฉันทำเมียระวังยัยศิเขวี้ยงหัวแตกนะยะ!!”
“ฮะๆๆ”)
...นาย ศุกร์เริ่มต้นกรีดนิ้วไปตามรอยแยกผ่านลงไปถึงรูก้นจนแม่เม้มฟันกัดริมฝีปาก พลางแอ่นโคกหีขึ้นให้ชายคู่ขาเชยชม...ศุกร์ตาลุกวาวรีบซุกหน้าบรรจงวาดลิ้น เลียตามแคมหีสองข้างของแม่ๆเริ่มมีทีท่ากระสับกระส่ายมากขึ้นเมื่อจุดสำคัญ ถูกโจมตีและในที่สุดดก็ทนไม่ไหวต้องครางออกมา...
(“นายนี่มัน...อ๊ยยยยยยยยยย...ลิ้นไวดีจริงๆ”
“..................................................”
“อ๊าวววววววววววว...อู้วววววววววววว...ดีๆ...ตรงนั้นเลียนานๆ...อาาาาาาาา”)
“ป้อมก็อยากให้พี่ชายได้เลียของป้อมจัง...เฮ้อ!!!”
...หนู มีประสบการณ์ครั้งแรกเมื่อตอนอายุ 12 แต่ไม่ใช่กับผู้ชายและคนนั้นๆก็คือพี่อ๋อมซึ่งอย่างมากแค่ทำกันด้วยปากกับ เอานิ้วสอดใส่ไม่เคยใช้อวัยวะเพศปลอมเหมือนพี่เซคเพราะเราตั้งใจไว้ว่าพี่ ชายจะต้องเป็นคนแรกและคนเดียวเท่านั้น...
(“อือออออออออออออ...อื้มมมมมมมมมมมมมม”
“น้ำหีออกเยอะจริงๆ”
“ซีดสสสสสสสส...เลีย...เลียไปเรื่อยๆ...ห้ามหยุดจนกว่าฉันจะสั่ง...อื๊ออออออออออออออ...ลิ้นนายมันสากจัง”)
...ต่อ มาศุกร์จับแม่ให้นอนตะแคงแล้วเอาน้ำเมือกที่ล้นเอ่อจากรูหีไปละเลงที่รูตูด แม่ๆรู้ดีว่าหนุ่มคู่ขาจะทำอะไรจึงได้แต่สบตาหวานกับยิ้มกริ่มปล่อยให้นาย ศุกร์ทำตามใจชอบ...พอเห็นรูก้นของแม่ชุ่มไปด้วยน้ำหล่อลื่นได้ที่แล้วเขาก็ เริ่มต้นจูบกับแลบลิ้นเลียอย่างไม่ลังเล...ขอยอมรับว่าครั้งแรกที่ได้ดูถึง ตรงนี้ก็ออกอาการรับไม่ได้...
(“แม่!!...ตรงนั้นน่ะเลียเข้าไปได้ยังไงอ่ะ?”
“ของแบบนี้มันต้องทำใจให้กว้างจ้ะ...อีกหน่อยลูกก็จะเข้าใจ”
“มันเสียวมากเหรอ?”
“ขนลุกเกรียวเลยละ”
“แต่หนูก็ยังไม่...”
“เพราะอะไรแม่จึงให้สองหนุ่มเขาใช้ปากใช้ลิ้นกับรูก้นล่ะจ๊ะ?”
“ความมันส์ใช่มั้ย?”
“นั่นก็ใช่แต่ยังมีอีกเหตุผล”
“?”
“ความมั่นใจไงจ๊ะ...แม่มั่นใจว่าก่อนจะมีเซ็กส์น่ะแม่ทำความสะอาดร่างกายทุกซอกทุกมุมไม่ให้มีกลิ่นอับกลิ่นเหม็น”
“อืม”
“แต่เราก็ต้องรู้ก่อนนะจ๊ะว่าผู้ชายเค้าชอบแบบไหนเพราะการใช้ปากกับรูตูดเนี่ยใช่ว่าทุกคนจะชอบ”
“งั้นหนูแค่ทำความสะอาดอย่างดีทุกครั้งก่อนจะมีอะไรๆก็ใช้ได้แล้วใช่มั้ยจ๊ะ?”
“ดีมากๆเลยจ้ะ”)
...ปัจจุบัน ป้อมไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจอีกแล้วแต่อยากลองมากกว่าและหวังว่าพี่ชายจะช่วย ทำให้ความต้องการนี้เป็นจริง...แม่เกร็งกระตุกสูดปากครางเมื่อนายศุกร์ฉก ลิ้นวนรอบๆรูตูดจากนั้นก็กดนิ้วตามเข้าไปช้าๆจนลึกจมเกือบครึ่ง...
(“เป็นไงครับ?”
“อืมมมมม...สู้ควยไม่ได้หรอก...แต่...แต่ก็ดีเหมือนกัน...ซีดสสสสสสสสสสส”
“โก่งตูดสิครับ”
“ได้...ได้จ้ะ...อู๊ยยยยยยยยยยยยยยย...ฉันเสียวตูดจังเลย...อ๊าวววววววววววววว”)
...แม่ ส่ายบั้นท้ายไปมาอ้าปากค้างร้องลั่นเอามือตบที่นอนป้าบๆๆฝ่ายนายศุกร์เห็น ดังนั้นก็ยิ่งแยงนิ้วลึกเข้าไปจนมิดแล้วชักเข้าชักออกอย่างถี่รัวจนป้อมอด ที่จะรู้สึกสยิวที่รูหีกับลอบขมิบก้นตามไปด้วยไม่ได้...
“เราเจอแค่นิ้วก็แทบขาดใจแล้ว...ฮือ”
(“อ๊า!!!...ฉันจะทน...ไม่ไหว...พะ...พอเถอะ”
“อะไรนะครับ?”
“ศุกร์จ๋า~~...หยุดได้แล้ว...น้ำหีฉันไหลออกมาเต็มเลย...ไม่...ไม่เห็นเหรอ?”
“แล้วจะให้ผมทำอะไรต่อดีครับ?”
“ตอน...ตอนนี้ฉันอยาก...ได้ควยนาย...มากระแทกหีให้สะใจ...ช่วยฉันหน่อย”
“เพื่อความสุขของนายหญิงแล้วผมยินดีทำตามอย่างไม่บิดพลิ้วครับ”
“อะ...เอาล่ะ...มาอยู่หลังฉัน”
“เริ่มก็เล่นท่าที่ใช้พลังมากเลย?”
“อย่าบ่นมากน่า!!...ยังหนุ่มยังแน่นแท้ๆ”
“ครับนายหญิง”)
...นาย ศุกร์พูดจบก็จับท่อนควยถูปากรูเสียวของแม่ก่อนดันพรืดเข้าไปช้าๆ...แม่หลับ ตาอ้าปากค้างครางเบาๆเมื่อโดนควยหนุ่มรับใช้อายุคราวลูกลำเขื่อง...หนูเห็น แคมหีแม่ถูกควยยัดยู่เข้าไปด้วยจนมิดดุ้นก็อดจะใจสะท้านไม่ได้...
“ฮื่อ~~...ดอแข็งไม่มีหดเชียวนะเจ้าศุกร์บ้า!!!”
(“โอ้ววววววววววววว...อ๊อยยยยยยยยยยยยยยย”
“ถึงใจมั้ยครับ?”
“เย็ดไปเรื่อยๆ”)
...นาย ศุกร์แลบลิ้นเลียริมฝีปากขยับควยเข้าออกหีแม่ๆก็จับมือเขามาบีบนมตัวเองบ้าง สบตาหวานกับคู่ขาหนุ่มบ้างก็ชะม้ายชายตามองกล้องประหนึ่งว่าสักวันจะเอาไป ขายเป็นหนังเอ๊กซ์ชั้นยอด...
(“ข้างในร้อนไปหมด...อูววววววววววววว...ควยนายนี่มันคับรูดีจัง...อ้า~~...อย่างนั้นแหละ!!!”
“เสียวมั้ยครับ?”
“อื้อ!!...อึ๊ยยยยยยยยย”
“สะ...สาวรุ่นๆยังสู้นายหญิงไม่ได้สักนิด...โอววววววววววววววว”
“ยัยศิเรอะ?”
“ไม่...ไม่ใช่ครับ”
“งั้นก็ดวงพี่สะใภ้นาย”
“ไม่ครับ”
“เอ๊!!...ก็พูดมาสิว่านายไปเย็ดกับใคร...อืมมมมมมมมมมมม...กะ...กล้านอกใจยัยศิรึ?”
“นายหญิง...อูยยยยยยยย...อย่า...อย่าบอกมันนะครับ!!!”
“อืมมมมมมมมม...นายต้องพูดมาว่าเป็นใคร?”
“ผม...ผมไปเที่ยวไซด์ไลน์ในเมืองครับ”
“หนอยไอ้นี่หาเรื่อง...อ๊ะ...อาาาาาา”
“โอววววววววววววววว...ที...ทีนี้จะได้รู้สักทีว่าผู้หญิงคนไหนก็สู้นายหญิงของผมไม่ได้”
“หมั่นไส้!!”
“นายหญิงงอนแล้วน่ารักจัง”
“ใครว่ายะ!?”)
...นึกว่าเป็นผัวเมียกันอยู่เหรอไงเนี่ย?...หยอกเอิ้นกันสนุกสนานเชียว...
(“อูยยยยยยยยยยยยย...เบาๆก่อน...ตายอดตายอยากมาจากไหนหึ?”
“ซีดสสสสสสสสสสสสส...ผมไม่ได้เย็ด...ไม่ได้เย็ดหีมาหลายวันแล้วครับ”
“เก็บน้ำไว้ให้ฉันเหรอ?”
“คือมัน...สังหรณ์ใจว่านายหญิงจะเรียกใช้ผม”
“โอ๊ยยยยยยยยยยย...ฉันคงไม่ผิดหวังนะ”
“หายห่วงครับ...ผมจะทำให้นายหญิงมีความสุขที่สุด
“งั้นเรอะ?...เอาล่ะ...นายทำตามที่ฉันขอได้แล้ว”
“?”
“ยังมาตีหน้าซื่อ...ฉันพูดไว้แล้วนี่ว่าวันนี้จะให้นายเย็ดประตูหลัง”
“ได้ครับ...ผมพร้อมรบเสมอ”
“เดี๋ยวซี่!!...เอาท่าที่ถนัดๆหน่อย...ขย่มตอละกัน”)
...สองนายบ่าวขยับตัวนอนขวางเตียงจากนั้นแม่เปลี่ยนท่าลุกนั่งยองๆโดยนายศุกร์ช่วยประคองท่อนควยให้ตั้งโด่อย่างแข็งขันเพื่อรอมุดเข้าอีกรู...ป้อมเห็นแม่ก้มหน้าสลับเงยดูนายศุกร์แล้วก็ยิ้มให้จากนั้นขยับไปใกล้กะเล็งให้กระดอนายศุกร์ตรงกับรูตูดและค่อยๆกดตัวลงมา...
(“จับเจ้าตัวร้ายไว้ก่อนซิ”
“ครับ”
“อึ๊!!...โอ๊วววววววว...เข้า...เข้าไปแล้ว”
“รู...รูตูดนายหญิงยังฟิตเหมือนเดิม...ซีดสสสสสสสสสสส”
“อาววววว...ฉันจะทำค่อยๆ...อูยยยยยยยยยยยยยย...เจ็บตูดจัง...อื้ม!!!...แน่นเหลือเกิน”)
...ป้อม เองก็พลอยลุ้นไปด้วยถึงแม้จะเคยดูถึงตอนจบแล้วก็ตาม...แม่หน้าเหยเกเม้มปาก ส่วนศุกร์ก็สูดปากครางไม่หยุด...บ่าวรับใช้หนุ่มล่อตูดนายผู้หญิงตัวเองช่าง เป็นภาพที่หาดูไม่ได้ง่ายๆเลย...
(“ควยแกนี่มันยาว...โอยยยยยยยย...ลำบากฉันจริงๆ”
“ไม่ต้องสุดก็ได้ครับถ้านายหญิงเจ็บมาก”
“อย่าดูถูกฉันนะยะ!!”)
...แม่ เอามือยันบนหน้าอกนายศุกร์และค่อยยกตัวขึ้นลงช้าๆให้รูก้นที่แสนกระชับคุ้น เคยกับเจ้าสิ่งแปลกปลอมซะก่อนโยกขึ้นโยกลงสักพักก็เริ่มเพิ่มความเร็ว ขึ้นๆ...ถึงตรงนี้ควยนายศุกร์ก็ถูกกลืนหายไปในรูตูดของแม่มิดลำแล้ว...
(“อือออออออออออออออ...ขนาด...ขนาดเคยมาหลายครั้ง...อื้ออออออออออ...แต่ฉันก็ใจหายทุกที”
“ผมด้วยครับ”
“อืมมมมมมมมมมมมม...เดี๋ยวนี้ของฉันยังสู้ศิได้หรือเปล่า?”
“ของนายหญิงดีกว่ายัยศิเป็นสิบเท่าครับ”
“ต๊าย!!!...ปากหวาน...อู๊ยยยยยยยยยยยย”
“ผมพูดจริง...อูววววววววววววว...สุดยอดเหลือเกิน”
“พะ...เพื่อตอบแทนคำชม...ฉันจะแสดงสุดฝีมือเลย”
“เป็นบุญของผมแล้ว”)
...นาย ศุกร์เคยมีอะไรกับแม่มาหลายครั้งจึงรู้จังหวะจะโคนเป็นอย่างดี...เขาเด้งควย อัดใส่รูก้นแม่ดังปั๊กๆๆพลางยกมือบีบหน้าอกเคล้นไปเคล้นมาด้วยความมันส์สุด จะบรรยายส่วนแม่ก็เสียวซ่านไม่ต่างกันกระดกบั้นทายขึ้นลงๆถี่ยิบตาม ลำดับ...สองนายบ่าวขย่มเย็ดกันอย่างถึงลูกถึงคนจนบางครั้งหัวควยหลุดออก จากรูตูดเล่นเอาแม่ถึงกับร้องอู้...
(“เร็วๆสิครับ”
“แป๊บหนึ่ง”
“รู้สึกฝืดเหรอครับ?”
“นิดหน่อย...นายก็ทาควยด้วย”)
...แม่ บีบของเหลวใสๆออกจากหลอดแล้วป้ายรูตูดนายศุกร์ก็รับมาทาที่หัวควยกับรอบๆ ท่อนลำจากนั้นทั้งสองก็เริ่มบรรเลงเพลงกามวิตถารกันอีกครั้ง...
(“อ้า!!...มันต้องอย่างนี้...ขะ...เข้าง่ายกว่าเก่าอีก...อูยยยยยยยยยยยย”
“ลื่นควยมากๆครับ...โอออออออออออออออ”
“เซคแนะนำให้ใช้ยี่ห้อนี้น่ะ...ไม่มีขายทั่วไปหรอกนะ...ต้อง...ต้องสั่งซื้อเอา”
“คุณหนูใหญ่สั่งให้?”
“อื้อ!!...เซคเขาก็ใช้อยู่...ดีๆมากเลยล่ะ”
“โอ้โห!?”
“ทำไม?”
“คือผมเข้าใจว่าคุณหนูใหญ่จะใช้ตอนไหน...ผู้ชายก็ไม่คบด้วยนี่นา”
“นายนี่มันแกล้งโง่หรือไง?...ใช้คนเดียวก็ได้ย่ะ!!”
“อ๋อ!!”
“หยุดคิดลามกกับลูกสาวฉันเลย!!!”
“ผมเปล่า”
“ฮึ!!...ฉันเห็นนายมาตั้งแต่กระดอเล็กเท่านิ้วก้อยจนป่านนี้มันมาแข็งโด่ในตูดฉันยังจะแก้ตัว”)
...สำหรับ พี่เซคผู้รังเกียจเพศตรงข้ามที่มีดุ้นทุกตัวตนก็ต้องเป็นแบบนั้นอยู่ แล้ว...มีครั้งหนึ่งป้อมเคยเห็นแท่งอวัยวะเพศปลอมวางอยู่ในห้องนอนของเธอที่ บ้านบูรพาและไม่ใช่แค่อันเดียวแต่มีเป็นคอลเลคชั่นทั้งใหญ่ทั้งเล็กรูปทรงก็ ประหลาดแถมยังมีของอะไรแปลกๆอีกมากมายซึ่งป้อมเองก็ไม่รู้ว่ามันไว้ใช้ทำ อะไร...
(“ซีดสสสสสสสสสสสสส...ฉันเสียวตูดเหลือเกินศุกร์จ๋า~~”
“กระแทกแรงๆครับ...โอวววววววววววว...นายหญิง...โออออออออ...แม่ทูนหัวของผม”
“เสียวอะไรอย่างนี้...อื๊ออออออออออ...ควยนายมัน...อ๊อยยยยยยยยยยยยยย”
“เอาหัวใจผมไปเต็มๆครับท่านี้...อูววววววววววว”
“มะ...มีท่าที่เด็ดกว่านี้จ้ะ...ลองมั้ย?”
“ครับ”)
...เมื่อ นายศุกร์รับคำแม่ก็ลุกยืนและเซนิดๆก่อนจะลงจากเตียงเดินไปเกาะพนักเก้าอี้ พลางโก้งโค้งตัวส่ายบั้นท้ายยั่วเย้า...นายศุกร์เข้าใจได้ทันทีรีบลุกเดิน แกว่งควยตามไปโอบกอดซุกไซ้ซอกคอแม่อ้าปากแลบลิ้นจูบกันอย่างดูดดื่มส่วนท่อน ล่างก็ขยับควยรุกคืบเข้าหารูทวารหนักที่แม่เอามือขยำแก้มก้นรอท่าอยู่ แล้ว...
(“ใส่มาเลยพ่อหนุ่ม”
“ครับ”
“เป็น...เป็นไง?...ถนัดหรือเปล่า?”
“อืม”
“...งั้นฉันแยกขาอีกนิดนะ”
“เยี่ยมครับ”
“อู๊ยยยยยยยยยยยยยย”
“เจ็บหรือครับ?”
“นิด...นิดหน่อย...ดันเข้ามาอีก”
“จะมิดแล้ว”
“อืออออออออออออ...อย่ามัวช้า...ความ...ความสนุกกำลังรออยู่”)
...แม่ ให้นายศุกร์เย็ดรูหน้าไม่ทันไรก็เปลี่ยนเป็นรูหลังแสดงว่าอยากโดนเอาทางตูด มากกว่าทุกที...นายศุกร์สาวท่อนควยใส่แม่ที่ก้มหัวดูพื้นแต่สังเกตมือเธอบีบ พนักเก้าอี้แน่นเชียวท่าทางจะเสียว(ปนเจ็บ)มาก...เย็ดกันได้สักพักแม่ก็บ่น เมื่อยแล้วทรุดตัวคลานเข่าที่พื้นฝ่ายนายศุกร์ก็ย่อตัวตามแบบไม่ให้ควยหลุด จากรูเสียวของแม่...
(“ถ้าเอาตรงพื้นกล้องมันถ่ายชัดไหม?”
“ไม่ต้องห่วงครับ...ผมตั้งในจุดที่พอเหมาะรับรองครับ”
“เหรอ?”)
...แม่ พยักหน้าพลางส่ายก้นไปมาเป็นการเร้าให้หนุ่มคู่ขารับรู้ว่าเธอกำลังเงี่ยน นายศุกร์จึงเริ่มแทงควยกระเด้ารูตูดแม่ด้วยความหื่นกระหายอีกครั้ง...ภายใน ห้องตอนนี้มีแต่เสียงร้องครวญครางกับเสียงหายใจหอบกระเส่าของทั้งคู่แต่นอก จอก็มีเช่นกันนะ...ป้อมรูดกางเกงในลงไปที่ปลายเท้าแล้วนอนหงายเอานิ้วเขี่ย จิ๋มผงกหัวดูทีวีมองแม่บังเกิดเกล้าเสพกามกับหนุ่มคนใช้อย่างเพลิดเพลิน...
“อืมมมมมมมม...หะ...ให้ตายสิ...สุดท้ายก็ทนไม่ไหว...อูยยยยยยย...เมื่อไหร่เราจะรู้จักรสควยจากพี่ชายสักทีน๊า~~”
(“โอ๊อออออออออออ...ฉันเสร็จแล้วศุกร์...ซีดสสสสสสสสสสสส...นายล่อตูดแต่หีฉันน้ำแตก...อ๊าวววววววว”
“กรอด!!!...ผม...ผมไม่ออกตามนายหญิงหรอกครับ...ซีดสสสสสสสสส”
“อ๊อก!!...ควยนายมัน...เข้าลึก...อึ๊ก...อื๊ออออออออออ”)
...แม่ ก้มหน้างุดส่ายก้นร่อนสู้ควยนายศุกร์เป็นระวิงมือก็บีบผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่ ร้องเสียงแหบเสียงแห้ง...คู่ขาหนุ่มชักท่อนเอ็นออกมาจากรูตูดที่กลวงโบ๋ก่อน จะยัดกลับเข้าไปใหม่แล้วออกแรงกระเด้าอย่างถี่ยิบจนเตียงลั่นเอี๊ยด...
แม่ตบก้นตัวเองพลางร้องสั่งว่า...
(“อู๊ยยยยยยยยยยย...อย่าหยุด...เย็ดฉันไปเรื่อยๆ...นายเงี่ยนอยากเอาตูดฉันมานานแล้วไม่ใช่เหรอ?”
“คะ...ครับนายหญิง”
“งั้นจะรอช้าทำไม...ของหวานของดีมาประเคนอยู่กับควยแล้ว...นาย...นายช่วยส่งฉันขึ้นสวรรค์ที”)
...นี่น่ะหรือศรมรกตผู้เย่อหยิ่งคนนั้น?...พอเป็นเรื่องใต้สะดือแม่ก็เปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้ที่ปากเอาแต่ร่ำร้องหาควยผู้ชายไม่หยุด...
(“โอ๊ยยยยยยยยยยยยยย”
“ซีดสสสสสสสส...นายหญิงสุดที่รักของผม”
“อืมมมมมมมม...อืออออออออออออออ”)
“อุ๊ก!!...นี่...นี่...ฉันก็ออกเหมือนกันเหรอ?”
...หนูกัดฟันหลับตาปี๋ตัวเกร็งทันทีที่ถึงจุดสุดยอดด้วยนิ้วของตัวเองแต่ถ้าเป็นนิ้วของพี่ชายล่ะก็จะยิ่งมีความสุขมากกว่านี้อีกแน่...
“เป็นเด็กไม่ดีเลยนะเรา...แต่ยัยอ้อยอายุก็พอๆกันเสือกรู้รสควยผู้ชายซะแล้ว...ฮึ่ม!!...นึกแล้วเจ็บใจ”
(“อ้า~~”
“...นายหญิงออกอีกแล้วนะครับ”
“อืม--...สองครั้งติดๆเลย”
“ผมจะซ้ำหีนายหญิงอีกแน่”
“ฮิๆ...ก็ตามใจสิจ๊ะ”)
...ศุกร์ ทิ้งตัวประกบอยู่ข้างหลังแม่พลางสอดมือลูบคลำหน้าอกปากก็แลบลิ้นไปตามแผง ไหล่ลงไปถึงแก้ม...แม่ตาปรือเอียงคอจูบตอบและพูดกระเซ้าเย้าแหย่หนุ่มคู่ ขา...เวลานี้พวกเขาทั้งสองดูมีความสุขมากๆเลยและคงจะลืมฐานะของตัวเองไปหมด แล้ว...
“มิน่าถึงได้เชื่อฟังกันเหลือเกิน...ก็แม่บริการให้ซะสุดฝีมือแบบนี้”
(“อูยยยยยยยยยย...ตะ...ต่อบนเตียงเถอะ...ฉันชักเจ็บเข่าแล้ว”
“ครับ”)
...พอ ขึ้นเตียงนายศุกร์ก็จับขาแม่วางพาดที่หัวไหล่แล้วย่อเข่าโขยกท่อนควยทะลวง ตูดดังปั๊บๆๆพลางเงยหน้าดูเพดานขบเขี้ยวเคี้ยวฟันส่วนแม่ก็หายใจหอบ ครางกระเส่าเอื้อมมือบีบท่อนแขนคู่ขาหนุ่มเป็นรอยแดง...
(“เร็ว...เร็วกว่านี้อีก”
“นายหญิงจะเจ็บนะครับ”
“เอาน่า!!!...ทำตามที่ฉันสั่ง...โอวววววววววววววว...ระ...แรงๆเลยพ่อทูนหัว...ฉันทนได้...ไม่...ไม่ต้องกลัวฉันเจ็บหรอก”)
...ที นี้นายศุกร์จึงเพิ่มความเร็วกระทุ้งควยอัดเข้าใส่รูก้นของแม่อย่างถี่ยิบ ชนิดดูตามไม่ทันทีเดียว...ควบไปได้สักพักแม่ก็ดันให้เขานอนลงบ้างแล้วจัดการ ขย่มต่อทันที...
(“โอ้ๆๆๆ...ท่านี้ถึงใจมั้ยจ๊ะ?”
“ครับ”
“คะ...ควยแกยาวดีจริงๆ...ซีดสสสสสสสส...ขนาดก็กำลังดีด้วย”
“กำลังดีหรือครับ?”
“ซีดสสสสสสสสส...ใหญ่เกินก็ไม่ดีเดี๋ยวเสียศูนย์...มันต้องพอดี”)
...แม่ โน้มจูบนายศุกร์โดยที่บั้นท้ายยังขยับขึ้นลงๆ...สองนายบ่าวคู่นี้กอดรัดคลึง เคล้ากันอย่างกับเป็นผัวเมีย...หากหนูเป็นคนนอกที่ไม่รู้เรื่องราวจะต้องไม่ เชื่อแน่ถ้ามาเห็นภาพนี้...
(“อูยยยยยยยยยย...เย็ด...เย็ดเก่งขึ้นเยอะนี่?”
“พะ...เพราะได้นายหญิงช่วยสอน”
“หืมมมมม...เป็นยัยศิมากกว่าม้าง~~”
“โออออออออออ...ยะ...ยัยนั่นลีลายังไม่เท่านายหญิงหรอกครับ”
“ฮิๆ...เห็นแก่ที่ปากหวานฉันจะหันหน้าโชว์กล้อง...อึ๊ยยยยยยยยยย...เย็ดให้ถึงใจฉันนะ”
“ครับ”
“อือ อออออออออออ...ฉะ...ฉันจะเอาวีดีโอนี้ให้ตาหนูดูด้วย...ว่า...ว่าป้าของเขา น่ะร้อนแรงกับเรื่องบนเตียงขนาดไหน...อืมมมมมมมมมม...ดะ...โดยเฉพาะตอนที่ ถูกผู้ชายทะลวงประตูหลัง...ซีดสสสสสสสสสส”)
...แม่นั่งคร่อมยองๆกระเด้ง ตัวขึ้นลงแข่งกับนายศุกร์ที่ก็กระดกท่อนล่างนำดุ้นเอ็นทะลวงเข้าออกรูตูด อย่างไม่ยอมละสายตา...เธอหลับตาปี๋เม้มปากสลับกับร้องครางเสียงดังประสานกับ คู่ขาที่ก็โหยหวนประดุจจะถูกเชือดยังไงยังงั้น...แม้นี่จะเป็นเรื่องที่ไม่ ถูกต้องที่แม่บังเกิดเกล้ามีสัมพันธ์ทางเพศกับชายอื่นที่ไม่ใช่สามีตัวเอง อีกทั้งยังร่วมเพศวิตถารอย่างการเอาทางตูดแต่หนูก็อดจะใจสั่นสะท้านกับ จินตนาการตามไปด้วยไม่ได้...
“พี่ชายจะเก่งเท่านายศุกร์แน่หรือเปล่า?...อืม--...ที่แม่บอกมาก็จะเพื่อทำให้เราไม่กังวลมากใช่ไหมนะ?”
(“โอ๊ยยยยยยยยยย...ฉัน...อูยยยยยยยยย...ฉันจะไม่ไหวแล้วศุกร์...อ๊าวววววววววว”
“ผมก็แย่เหมือนกัน...เงี่ยนจะปริ่มหัวควยแล้วววววว”
“อ้า!!...มะ...ไม่ต้องดึงออก...แตกคาตูดฉันเลย”
“ได้...หรือครับ?”
“ซีดสสสสสสสสสสส...ไหนๆก็ไหนๆ...ฉันไม่...ฉันไม่สนอะไรอีกแล้ว...อูยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“งั้น...งั้นผมจะทิ้งทวนล่ะ”
“โอ๊ยยยยยยยย...ฉะ...ฉันก็จะขย่มส่งท้ายด้วย...อึ๊บบบบบ”
...จากนั้นแม่กับนายศุกร์ก็ร้องออกมาพร้อมๆกัน...ดีนะที่หนูเบาเสียงทีวีไว้ก่อนไม่งั้นพี่อ๋อมได้ยินล่ะเป็นเรื่อง...
(“อื๊อออออออออออออออออออ”
“โอ๊ววววววววววววว...สุด...สุดยอดอะไรอย่างนี้...อาาาาาาา~~...รูตูดนายหญิงมันรัดควยผมมากเลย...ซีดสสสสสสส”
“กรอดดดดดด...กี่ปีแล้ว...กี่ปีแล้วที่ฉัน...ไม่เคยให้ผู้ชายหลั่งน้ำควยเข้ามา...โออออออออ”
...หนู อยากเข้าใจความรู้สึกของแม่เร็วๆจังเลยทว่าปัจจุบันคงได้แต่ช่วยตัวเองไป พลางๆก่อนอย่างเช่นขณะนี้ที่แฉะเยิ้มเต็มเป้าเลยอ่ะ!?...แม่ยกบั้นท้ายขึ้น ลงช้าๆอีกสองสามครั้งก่อนจะเอนตัวนอนหงายทับร่างนายศุกร์และก็กอดจูบดูดปาก กันทั้งที่รูก้นยังมีดุ้นควยเสียบคาอยู่ก่อนที่มันจะค่อยๆอ่อนตัวแล้วหลุด ออกมา...นายสาวกับบ่าวหนุ่มงี้เหงื่อไหลไคลย้อยผมเผ้ายุ่งเหยิงกันทั้งคู่ เชียวละโดยเฉพาะแม่ที่ทรงผมแทบไม่เป็นสี่แฉกแล้ว...
(อ้อ!!...เคยถามแม่ ว่าตอนที่ควยนายศุกร์กำลังกระฉูดน้ำอสุจิเข้ารูก้นทำไมต้องยกตัวขึ้นลง ด้วย...เธอก็เฉลยว่าเป็นกลเม็ดส่วนตัวที่ทำให้ผู้ชายรู้สึกเสียวซ่านถึงที่ สุดกับเพื่อรีดพิษที่เหลือออกมาส่วนจะจริงหรือเปล่านี่หนูไม่ขอรับประกันนะ คะ)
“ถูก...ถูกใจมั้ยจ๊ะพ่อหนุ่ม?”
“ที่สุด...ใน...ในโลกเลยครับ”
“ปากหวานไม่มีเปลี่ยน...ฮิ!!”
“ที่ผมพูดมาจากใจจริงครับ”
“จ้า~~...ฉันก็สนุกมากๆจ้ะแต่เราต้องพักกันหน่อย...อู้ววว~~...ประตูหลังเนี่ยตอนเย็ดก็เสียวดีหรอกแต่พอเสร็จแล้วมันเจ็บระบมไปหมด”
“เหมือนกับว่าผมฝันไปแน่ะครับ”
“อะไร?”
“ผมเคยล่อตูดนายหญิงมาแล้วสามครั้งแต่ไม่ได้แตกคารูเลย”
“...เหรอ?”
“แล้วทำไมครั้งนี้...”
“ฉันไม่อยากให้นายอารมณ์ขาดช่วงก็แค่นั้น”)
...แม่ พูดพร้อมขยับลุกเบี่ยงตัวไปนั่งตรงขอบเตียงพลางหยิบทิชชู่มาส่งให้นายศุกร์ เช็ดควย...ดูถึงตรงนี้ทีไรหนูจะสังเกตเห็นรูก้นของแม่มีรอยแดงชัดเจนทีเดียว แถมบริเวณหูรูดยังหุบไม่ค่อยสนิทด้วย...
(“เอ่อ--...คุณเอกคเชนทร์จะกล้ามีอะไรกับนายหญิงหรือครับ?”
“ถึง ไม่กล้าฉันก็จะทำให้กล้า!!...ขนาดเหี่ยวๆดำๆอย่างนังกวางฤทัยพ่อบอลยังเย็ด ได้เลยและฉันก็ขาวสวยอวบอัดกว่าเป็นร้อยเท่าแล้วทำไมเขาจะบอกไม่ล่ะ?...แม้ จะยังไม่ได้เจอกันแต่ฉันก็รู้ว่าตาหนูน่ะเหมือนพ่อของเขามากดังนั้นคำตอบจึง ไม่ใช่ได้หรือไม่ได้แต่เป็นช้าหรือเร็วเท่านั้นเอง”
“.....................................................”
“ว่าแต่จะนอนแผ่ถึงเมื่อไหร่ห๊ะ?...ลุก!...ไปอาบน้ำพร้อมฉัน”)
...พอ นายศุกร์ประคองกอดแม่คุยกระหนุงกระหนิงเดินเข้าห้องน้ำพร้อมกันแล้วภาพก็หาย ไป...ฮ้า~~...ป้อมเสร็จติดๆกันตั้งสามครั้งแน่ะแถมเปียกเลอะเต็มกางเกงในเลย ด้วย...หวา!!!...นี่แม้กระทั่งที่นอนของพี่ชายก็...
“ตายๆๆ...ต้องรีบเปลี่ยน!!”
“ป้อม”
“ว้าย!!!”
“เดี๋ยวเหอะ!!...ห้องก็ไม่ทำความสะอาดแล้วยังมาเปิดดูหนังโป๊อีก...เสร็จแล้วสิท่า?”
“เห?”
“ช่วยตัวเองจนเสร็จแล้วใช่มั้ยเล่า?”
“ปละ...เปล่า!!”
“อย่าโกหกพี่...นับวันเรายิ่งแก่แดดนะ”
“อือ--...ก็มันอยากดูนิ”
“แต่ไม่มีเวลาอีกแล้ว...เราต้องกลับโยนกทักษิณเดี๋ยวนี้”
“กะ...เกิดอะไรขึ้นหรือคะ?”
“...พ่อได้รับบาดเจ็บที่ขา”
“เมื่อไหร่?”
“เช้ามืด...หยกเพิ่งติดต่อมาเมื่อกี้”
“แล้วทำไมถึงไม่บอกตั้งแต่แรก?...นี่มันผ่านมาตั้งกี่ชั่วโมง”
“ดูเหมือนช่วงเช้ามืดพ่อจะแอบออกไปข้างนอกและหยกก็เพิ่งเห็นเมื่อตอนเอาอาหารไปให้”
“แอบออกไป!?”
“...ตามนั้น”
“เหลือเกินเลย!!...อายุก็มากแล้วยังจะออกไปข้างนอกตามใจตัวเองอีก...ต้องดุหน่อยแล้ว!!!”
“คงจะอยากออกมาตามหาเราก็ได้”
“.........................................................”
“จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยเดี๋ยวแม่จะส่งคนมารับ...รีบสักหน่อยก็ถึงก่อนเที่ยงแน่”
“จะบาดเจ็บมากหรือเปล่านะ?”
“ไม่รู้สิเพราะพ่อไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้แต่คิดว่าน่าจะเจ็บแผลมากเหมือนกัน”
“พี่เอ้ก็ดันกลับไปก่อน...อื๋อ?”
“?”
(“กระผมเห็นว่า...ที่นี่...หาได้เหมาะกับทั้งสองไม่”
“หา?”
“ไหงพี่เอ้พูดแบบนี้?”
“สถานที่ๆคู่ควรกับสองนางพยัคฆ์มีเพียงโยนกทักษิณเท่านั้น...อา--...ก็แค่ความคิดส่วนตัว...อย่าใส่ใจเลยขอรับ”)
“มีอะไร?”
“หรือนี่คือ...ความหมายของคำพูดที่พี่เอ้ต้องการบอกพวกเรา”
“...ไม่ผิด”
.....................................................................................................................................

... 10 โมงเช้าผมแต่งตัวอยู่ในห้องรอป้าเอ็มไปจ่ายเงินค่ารักษาสบโอกาสที่อยู่คน เดียวก็ล้วงหยิบหลักฐานสำคัญที่ช่วยตอกย้ำว่าตัวเองถูกข่มขืนจริง...ใช่ แล้ว!!!...กางเกงในสีน้ำตาลเข้มที่หญิงสาวปริศนาทิ้งไว้ให้ดูต่างหน้า!?... ดีที่เห็นแล้วรีบเอาซ่อนไว้ซะก่อนไม่งั้นอาจโดนข้อหาโรคจิตอีกกระทง...ฮึ่ม ยัยตัวแสบ!!!!...
“ยังมีกลิ่นเหมือนเพิ่งแกะออกจากถุง...ปกติต้องซักก่อนเอามาใส่นี่นา?”
...จริงๆ ด้วย...ที่ขอบยังเหลือเศษเอ็นที่ยึดกับถุงแสดงว่าหล่อนซื้อมาก็ใส่เลยคงกะ ว่าเสร็จภารกิจแล้วจะเอาไปทิ้งเพื่อทำลายหลักฐานแต่ดันรีบร้อนจนทิ้งเอาไว้ ซะนี่...
“เค้าจะถึงโรง’บาลแล้ว...รอก่อนนะ”
“รู้แล้ว...ฉันจะลงไปชั้นล่างพอดี”
...พี่แคทกับฝนจะตามผมไปดูบ้านหลังใหม่และยิ่งเฉพาะคนหลังร่ำๆอยากย้ายไปอยู่ด้วย!?...
(“ถ้าเค้าไปอยู่ด้วย...ตัวเองจะมีแต่ได้กับได้”
“ยังไง?”
“ก็...มีคนทำกับข้าวให้กินไง”
“แค่นั้นเองเรอะ?”
“ใครว่าล่ะ?”)
“โอ๊ะ!!”
“ขอโทษค่ะ”
“ครับ...ไม่เป็นไร...”
(แม่บ้านคนนั้นนี่นา!!!...จะ...จะเป็นพี่ม่อนแปลงโฉมมาอีกหรือเปล่า?)
“ดะ...เดี๋ยวก่อนครับ!!”
“คะ?”
“ไม่ทราบว่าคุณ...”
“มีธุระอะไรกับฉันหรือ?”
“เอ่อ--”
“หยุดก่อนๆ”
“ฝน!?”
“นั่นตัวจริงต่างหาก”
...หมายความว่าใบหน้าบุคคลที่พี่ “ศรมุกดา” ยืมมาใช้นั้นมีตัวตนอยู่จริง...นึกทีไรใจหายวาบ...โชคดีมหาศาลที่หล่อนแค่มาคุยด้วยเฉยๆ...
“เธอคนนั้นหรือ?”
“...ครับแต่ไม่รู้เพราะอะไร”
“ม่อนก็คงจะมีเหตุผลของเขา”
“ระหว่างเธอกับพี่...ใครเหนือกว่ากันครับ?”
“ไม่มีใครดีพร้อมทุกอย่าง...คำถามนี้ออกจะไม่ค่อยมีสาระนะ”
“.................................................”
“...แต่ถ้าจะให้ตอบแบบรวมๆก็คือมีหลายสิ่งที่ม่อนมีแล้วพี่ไม่มีกับบางสิ่งที่มีเหมือนกันและไม่อาจวัดได้ว่าของใครดีกว่า”
“สรุปคือเธอเหนือกว่าพี่...งั้นผมจะได้ระวังตัวและไม่เข้าใกล้เธอมากจนเกินไป”
“...ทำพูดดี...เห็นตัวจริงเมื่อไหร่จะปากอ้าตาค้าง...ขนาดฉันเป็นผู้หญิงเหมือนกันก็ยังอดชอบน้องม่อนไม่ได้เลย”
“.................................................”
“ได้เรื่องแล้วๆ!!!”
“นี่พวกคุณทำอะไรกันคะ?...ฉันจะรีบไปสัมภาษณ์งานนะ”
“สัมภาษณ์?”
“ตำแหน่งแม่บ้านน่ะ...คุณคะ...ถ้าตอบคำถามของพวกเราแล้วคุณจะได้ทำงานที่นี่แน่”
“จริงเหรอคะ?”
“อื้อ!!...หนูช่วยได้”
“เฮ้ยฝน!?”
(ไปรับปากสุ่มสี่สุ่มห้าได้ไง?)
“เอาเป็นว่าให้คุณตอบมาตามตรงแล้วจะได้ในสิ่งที่ต้องการ...ที่จริงคุณต้องมาสัมภาษณ์งานตั้งแต่เมื่อวานแล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
“เมื่อวาน?”
“................................................”
“ฉัน...ได้รับโทรศัพท์ว่าขอเลื่อนการสัมภาษณ์จากเมื่อวานเป็นวันนี้ค่ะ”
“ใครโทรมาหาคุณ?”
“ไม่รู้แต่เป็นผู้หญิงค่ะ...บอกว่าโทรมาจากฝ่ายบุคคล”
“พอรู้มั้ยว่าอายุประมาณเท่าไหร่?”
“อือ--...ฟังเสียงแล้วคิดว่าอายุคงยังไม่มากค่ะ”
“แล้วเธอบอกอะไรคุณอีก”
“ก็...ไม่มีอะไรเป็นพิเศษค่ะ...อ๊ะใช่ๆ...บอกว่าขอให้ทำตามที่บอกแล้วจะได้รับผลตอบแทนที่คุ้มค่า”
“ผลตอบแทนที่คุ้มค่าหรือครับ?”
“งั้นต่อให้หนูไม่พูดแต่คุณก็ได้ทำงานที่นี่แล้วล่ะ...รีบไปติดต่อที่ๆคุณสมัครเถอะ”
“เอ๊ะ!?...ฉันไม่ต้องสัมภาษณ์อีกเหรอ?”
“ไม่ต้อง...ไปรายงานตัวแล้วก็ทำสัญญากับเริ่มงานได้เลย”
“แต่ว่า...”
“พวกเรารู้จักกับคนที่รับคุณน่ะ...ไม่มีปัญหาใดๆทั้งสิ้นแต่หากคุณยังสงสัยก็ไปสอบถามได้”
“ขอบ...ขอบพระคุณมากค่ะ!!!”
“แล้วคนรู้จักของหนูยังฝากมาบอกคุณว่าขอโทษที่ทำให้ยุ่งยาก”
“ค่ะ?”
“...................................................”
“เล่นซะถึงขนาดนั้นแล้วยังไม่รับเขาอีกก็ใจร้ายเกินไปละ!!...แอบอ้างชื่อนามสกุลยังพอว่าแต่นี่ฉกใบหน้ามาเลย”
“ไม่ๆๆ...ยังไงก็ต้องพิจารณาประวัติส่วนตัวกับประสบการณ์ทำงานด้วยแหละแต่พี่ม่อนสบช่องยืมมาเล่นสนุกเฉยๆ”
“ค่ะพี่”
“...................................................”
“เข้าใจแล้วค่ะ...ฝน”
“?”
...พี่แคทเรียกน้องสาวไปคุยกันครู่นึงจากนั้นฝนเดินมาบอกผม...
“มีคนอยากคุยด้วย...เค้ากับเจ๊จะไปรอที่รถก่อน”
“ใคร?”
“เดี๋ยวก็รู้...เขาจะโทรมาหาเธอ”
“ทำใจสบายๆนะไม่ต้องกลัว...ไม่ใช่ยักษ์ใช่มารมาจากไหน”
“พูดอะไรของเธอ?”
“เอาเหอะน่า~~”
“...................................................”
...ถึง เวลานี้มั่นใจจริงๆว่า “แม่โจรสาวล่าสวาท” ต้องเป็นคนที่ผมรู้จักแน่นอนและก็พยายามสังเกตว่าใครจะเผลอแสดงพิรุธออกมา เริ่มจากฝนกับพี่แคทมาที่ห้องก่อนเจ็ดโมงเช้าทว่าทั้งสองไม่เห็นมีอะไรน่า สงสัยยังทำตัวเหมือนเดิมทุกอย่างส่วนป้าเอ็มที่มาถึงตอนเก้าโมงครึ่งผมขอไม่ ติดใจเพราะมันไร้เหตุผลสิ้นดีเลย...
(มาแล้ว!?)
“ครับ”
“..................................................”
“ฮัลโหล”
“..................................................”
“ฮัลโหล?”
“..................................................”
“ฮัลโหลๆ”
“...ยินดีที่ได้ออกจากโรงพยาบาล”
“เอ๊ะ?”
“และขอแสดงความยินดีที่ได้ไปอยู่บ้านหลังใหม่...ดีใจด้วย”
“คุณรู้จักผมหรือ?”
“บุตรสาวคนโตของคุณแม่ศรมรกต...ฉันชื่อศรเพทาย”
“!!!!”
...ที่แท้ก็เป็นลูกสาวที่ป้าเอ็มเล่าให้ฟังว่ามีอาชีพเป็นหมอ...ตั้งแต่จำความได้เราไม่เคยติดต่อหรือไปมาหาสู่กันแล้วเหตุใดวันนี้?...
(ไม่...ไม่ใช่ว่าระแคะระคายเรื่องของเรากับแม่ของเธอแล้วนะ!?)
“ทำไมเงียบไป?”
“..................................................”
“เอคเชนทร์!”
“ครับๆ!!...ผม...ผมไม่รู้มาก่อนว่านอกจากฝนกับพี่แคทแล้วยังมีลูกพี่ลูกน้องคนอื่นอยู่ในจังหวัดนี้...คือแปลกใจ”
“...ก็ฉันสั่งสองคนนั่นว่าอย่าบอกเรื่องของฉันให้นายรู้”
“แล้วเหตุใดวันนี้พี่จึงเป็นฝ่ายโทรมาหาผม?”
“หากนายเป็นคนที่ไว้ใจได้ฉันก็ไม่สนหรอก...ไม่มีเวลามากแล้วเข้าเรื่องกันเลย...นายจงอยู่ห่างๆคุณแม่ฉันซะ”
“ทำไมครับ?”
“เพราะฉันไม่ไว้ใจนาย...ฉันไม่เชื่อเลยแม้สักวินาทีเดียวว่านายจะไม่เคยคิดอะไรชั่วๆกับคุณแม่”
“......................................................”
“ขอเตือนเพียงครั้งเดียวและครั้งสุดท้าย...ห้ามนายล่วงเกินคุณแม่อย่างเด็ดขาดถ้าไม่เชื่อฉันจะทำให้นายตายต่อหน้าเลย”
“พี่...พี่เป็นหมอไหงถึงพูดจาข่มขู่จะฆ่าจะแกงกันแบบนี้ครับ?”
“จะว่าขู่ก็ไม่ปฎิเสธแต่ฉันไม่เคยพูดสักคำว่าจะมาคุยกับนายในฐานะหมอ”
“งั้นในฐานะอะไร?”
“อะไรก็ช่างไม่สำคัญนายทำตามที่ฉันบอกก็พอ...เรื่องที่คุยมีเท่านี้”
“เดี๋ยวครับ”
“?”
“ผม ได้ยินจากป้าเอ็มว่าถ้าผมจะขึ้นเป็นนายใหญ่ของตระกูลได้ก็ต้องผ่านการยอมรับ จากลูกพี่ลูกน้องอย่างน้อยสี่...ไม่สิ...ถึงห้าคนจะดีมาก”
“...รู้ดีเหมือนกันนี่...แล้วไง?”
“หากผมประพฤติตัวดีกับทำตามที่สั่งแล้วพี่จะสนับสนุนผม...”
“มันคนละเรื่อง...อย่ามั่ว!!”
“.................................................”
“นายเลิกฝันได้เลย...ตราบเท่าที่ฉันกับม่อนยังอยู่ความหวังลมๆแล้งๆของคุณแม่จะไม่มีวันเป็นจริง”
“พี่สองคนคงจะเกลียดผมมาก?”
“นั่น เพราะการกระทำของตัวนายเองทั้งหมดแต่วิธีที่จะไม่โดนเกลียดไปมากกว่านี้ฉัน ก็บอกนายแล้ว...หึ!!...สีหน้าเคร่งเครียดเชียว...กำลังคิดอะไรรึ?”
“เอ๊ะ!?...นี่พี่...มองผมอยู่เรอะ?”
“ใช่แล้ว...อยากเห็นฉันบ้างไหม?”
“ถ้างั้นก็ถือว่าไม่เสียเปรียบ”
“ไม่เสียเปรียบอะไร?...อธิบายมาหน่อยซิ”
“สมมติ...พี่เป็นศัตรูอย่างน้อยผมก็จะได้รู้ตัว”
“อืม--...ประโยคนี้มีหนึ่งคำที่ถูกใจฉัน...ดี...ดีมาก!!...หันหน้ากลับมา”
...เท่า นั้นแหละผมก็แทบช็อค!!!...เบื้องหลังปรากฏร่างหญิงสาวผมหยิกสีน้ำตาลแดงผิว ขาวรูปร่างสูงโปร่งแต่งกายเสื้อเชิ้ตสีเขียวนุ่งกระโปรงสั้นสีดำสวมชุดกาวส์ มือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋าส่วนอีกข้างถือโทรศัพท์แนบหู...เธอจะเหมือนคนปกติ อย่างเราๆท่านๆทุกประการถ้า...
“คงเคยเห็นจากแคทแล้ว”
“...............................................”
“แต่ฉันจะไม่เปลี่ยนใจกลางคันเหมือนเด็กคนนั้นแน่”
...น่า สยดสยอง!!!!...ตาดำของผู้หญิงคนนี้ถูกโลหิตกลืนกินจนหมดสิ้นแล้วยังจ้อง เขม็งราวกับจะมองให้ทะลุผ่านร่างกายผม...ประสบพบพานความน่ากลัวก่อนเข้าโรง’ บาลพอถึงคราวออกยังจะอุตส่าห์เจอเรื่องเขย่าขวัญอีก...จังหวะที่เดินผ่านผม ไปเจ้าหล่อนกระซิบว่า...
“หากนายบังอาจ ล่วงเกินคุณแม่ของฉันแม้เพียงปลายเส้นผมก็เตรียมบอกลาคนรักได้...เอ๊ะ!?... แต่คนที่ไอ้บ้ากามอย่างนายจะมีใจรักจริงๆเนี่ยมีอยู่ด้วยหรือ?”
..........................................................................................................................

...นับแต่นี้บอลจะถูกจับตามองมากขึ้น...แต่ล่ะก้าวที่เดินอาจตัดสินชะตาชีวิตของเขาได้