ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต
ตอนที่ 85 “ความรักที่ไม่สมหวัง!?...ผีเด็กออกมาหลอน!!!!”
“เห็นพวกนั้นแล้วรำคาญลูกตาชะมัด”
“หนูด้วย!”
“ตาแก่ก็นิ่งเป็นทองไม่รู้ร้อน...ศัตรูบุกมามาถึงหน้าบ้านตัวเองแท้ๆ”
“จริงด้วย!!”
“ถ้าเป็นพี่ล่ะก็จะขับไล่ไปซะให้หมดโดยไม่ต้องมีคำถาม”
“เห็นด้วย!!!”
“นี่!”
“คะ?”
“ช่วยออกความเห็นมั่งสิ...ปล่อยให้พี่พูดคนเดียว”
“ก็ป้อมเป็นหน่วยสนับสนุนพี่นี่นา...พี่ลุยเมื่อไหร่ป้อมก็ตามซ้ำทันที
“.............................................”
“พี่ไม่เคยเชื่อว่าพวกมันจะมารอเยี่ยมบอลเพียงอย่างเดียว...ลองดูคนที่ติดตามแม่ศิริรัศมีนั่นเถอะ...ผู้หญิงทั้งนั้น”
“หนูก็ว่างั้นล่ะแถมคัดเอาแต่สวยๆ...หวังจะให้พี่ชายไขว้เขวแน่ๆ”
“เฮ่!!”
“ครับ”
“นายไปเรียกตำรวจมาจับโจรบนต้นไม้นั่นซิ”
“อ๋า--...นังนี่!!”
“จะเกินไปแล้วพี่เซค!!”
“งั้นทำไมต้องมาแอบมองคนอื่นด้วย?”
“เรื่องของพวกฉันโว้ย!!”
“แต่มันเกะกะลูกตาและนี่คงไม่ได้คิดจะเล่นสัปดนแกล้งแขกของพี่อีกนะ?”
“ลงว่ามีเจตนาดีไม่มีอะไรแอบแฝงแล้วใครจะไปทำเล่า?”
“ใช่ค่ะ...นอกซะจากว่ามีใครบางคนแถวนี้กำลังวางแผนการชั่วร้าย”
“ใครบางคนที่น้องป้อมว่า...หมายถึง...”
“ฮึๆ...หนูอาจหมายถึงพี่ฝนก็ได้...แอ๊ก!!”
“ได้ยินนะยะยัยตัวเล็ก!!!”
“อูย!!...เมื่อกี้เอาอะไรขว้างหนูน่ะ...มะนาว!?”
“เสียดายไม่โดนจังๆ”
“ฮึ่ม!!!...ถ้าโดนหัวหนูล่ะก็ต่อให้มีอีกยี่สิบนิ้วก็ชดใช้ไม่พอนะคะจะบอกให้”
“ฮะๆๆ...หัวเธอไม่ใช่หัวฉันนี่”
“กรี๊ด~~...พูดงี้เดี๋ยวสวย!!”
“เข้ามาเล้ยๆๆ...แปะๆๆ”
“กรอด!!...ตีก้นยั่วโมโหกันรึ?...เดี๋ยวหนูจะช่วยให้ก้นงอนๆนั่นแฟบแบบรวดเร็วทันใจเอง...พี่ฝนอย่าหนีน๊ะ!!!”
“.................................................”
“.................................................”
“ศรเพทาย”
“หืม?”
“สั่งอาหารมาตั้งเยอะแยะยังกับจะเลี้ยงแขกสำคัญ”
“ใช่”
“พวกศิวะบัณฑิต”
“ก็จะมีใครอีก?”
“รู้สึกเธอจะติดต่อกับพวกนั้นเป็นประจำ”
“มีมิตรสหายไว้เยอะๆเป็นเรื่องที่ดีนี่นา”
“ฮะๆๆๆ”
“ขำอะไร?”
“ฉันว่ามันไม่ใช่แค่นั้นหรอก”
“?”
“เดี๋ยวนี้หล่อนกลายไปเป็นสุนัขรับใช้ของพวกศิวะบัณฑิตแล้วรึ?...เห็นพาคนโน้นคนนี้มาบ่อยๆเลย”
“หัดพูดจามีสัมมาคารวะกับรู้จักเคารพฉันซะบ้าง!!...ยังไงฉันก็เป็นพี่สาวร่วมมารดาของเธอนะอ๋อม!!!”
“แล้วทำตัวให้น่าเคารพมั้ยเล่า?...ฉันไม่เชื่อว่าพวกนั้นจะมาเยี่ยมบอลเฉยๆ...เธอคิดจะเล่นตลกอะไรอีก?”
“............................................”
“เงียบแบบนี้แทงใจดำล่ะสิ?”
“ฉันไม่ได้เล่นตลกอะไรทั้งนั้นและเธอจะไม่เชื่อก็ตามใจแต่ขอบอกไว้ว่าตระกูลศิวะบัณฑิตต้องการผูกมิตรกับพวกเราจริงๆ”
“ไม่!!...ฉันไม่ญาติดีกับพวกมัน!!!!”
“นั่นมันก็เรื่องของเธอ”
“ฮึ!!...หล่อนจะทำบ้าอะไรก็ตามใจแต่อย่าให้ฉันรู้ว่ามีบอลเข้าไปเกี่ยว...เธอไม่ต้องการเขาแต่ฉันต้องการ!!!!”
“.............................................”
“ป้อม...กลับบ้าน”
“อย่า...ขวางทางฉัน”
“!?”
“หนูมาแล้วจ้ะ...หือ?”
“ศรเพทาย...เธอ...”
“มีอะไรอีก?...พี่ยุ่งอยู่นะ”
“..............................................”
“..............................................”
“...เปล่า”
“ทำไมกันเหรอคะ?”
“พี่คง...หูฝาดไปเอง”
“?”
“ศรเพทาย...ฉันรู้นะว่าเมื่อกี้เธอ...เฮอะ!...ควบคุมตะวันเลือดได้ดังหายใจเข้าออก...นังปิศาจเอ๊ย!!!”
..........................................................................................................................................................
“พวกเธอจะทำอะไรกัน?”
“หนูกำลังพาบอลไปอาบน้ำค่ะ”
“งั้นป้าทำเอง”
(สมเป็นป้าเอ็ม...เอ่ยปากขอพี่แคทตรงๆดื้อๆไม่มีอ้อมเลย)
“คุณป้าไม่ต้องลำบากหรอกค่ะ...หนูทำได้”
“โฮ่ย~~...ลำบากอะไรกันจ๊ะ?...ป้าก็เคยอาบน้ำให้พ่อบอลมา...ตั้งหลายครั้ง”
(!?)
“นุ่งผ้าเช็ดตัวใช่ไหมคะ?”
“ไม่ใช่...ป้าแก้ผ้าหมดเลย”
“!!!”
...ไม่...ไม่ได้การแล้วๆ...ป้าเอ็ม “หึง” ผมจนถึงขั้นโต้คารมกับพี่แคทแล้วยังเริ่มหลุดคำพูดที่ส่อแววให้เกิดข้อสงสัยมากขึ้น...ขืนนิ่งเฉยไม่ทำอะไรล่ะก็เสร็จคนฉลาดไหวพริบดีอย่างพี่แคทชัวร์!!!...
“คุณป้า...คงจะหมายถึงตอนที่บอลยังเด็ก...สินะคะ?”
“แน่...แน่อยู่แล้วครับพี่”
“ฉันไม่ได้ถามเธอ!!!”
“อึ๋ย!!”
(ขานี้ก็อารมณ์ขึ้นอย่างไม่ต้องจ้างนายสืบ)
“อย่าไปดุตาหนูสิจ๊ะ”
“ยังไม่ตอบคำถามของหนูเลย”
“อืม--...จะบอกเมื่อครั้งล่าสุดเลยดีกว่าไหม?”
(ป้า...ยะ...อย่าเชียวนะ!!...จะให้เราอายุสั้นในบัดดลเรอะ?)
“ก็ได้ค่ะ”
(ตายห่-...มีแววเลือดหัวจะออกสูงปรี๊ดเหลือเกิน!!!!)
“พี่...เย็นมากแล้วนะครับ...เดี๋ยวก็จะได้เวลาข้าวเย็น”
“รออีกนิดจะเป็นไร?”
“แต่...”
“รึว่า...เธอยังมีเรื่องปิดบังพี่อยู่อีก?”
“ไม่มีครับ...ไม่มี”
“แน่ใจนะ?”
“วันนี้ป้าประหลาดใจมากเลยเพราะไม่เคยเห็นหนูแคทหึงใครมาก่อน”
“..............................................”
“หลงรักพ่อบอลเข้าจริงๆด้วยสิ?”
“จะหลงรักหรือเปล่าไม่ใช่เรื่องสำคัญตอนนี้แต่คุณป้ายังไม่ตอบคำถามของหนูนะคะ”
“โฮ่~~...ถ้าป้าจะบอกหนูแคทว่า...”
“พี่เอ็ม!!”
“คุณพ่อ?”
“!?”
“มานี่--”
“สน...จะทำอะไร?”
“บอกให้มากับผมไง!!...ลูกแคทพาบอลไป”
“บ้านี่!!!...ปล่อย~~”
“...............................................”
“พี่แคท...ผมว่ามันผิดปกติแล้วที่อาสนฉุดป้าเอ็มไปแบบนั้น...เราตามไปดูกันดีกว่าครับ”
“ตามไปแน่...พ่อคนความลับเยอะ”
“อุ!!...พี่จ๋า~~”
“ไม่ต้องมาเรียก!!...เธอตอบฉันมาซะดีๆ”
“อ่า--...จะให้ผมบอกอะไร?”
“เธอ...แอบทำอะไรกับคุณป้าไปแล้วหรือเปล่า?”
“ห๊ะ!?...หา?...เปล่า...ผมเปล่า!!!”
“ถ้าทำก็สารภาพออกมาตรงๆ”
“ไม่ๆๆ...ผมไม่”
“จะให้โอกาสอีกครั้งหนึ่ง...ว่าไง?”
“ผม...”
(ขืนบอกก็ผิดไปจากรายชื่อในบันทึกและความสัมพันธ์ของเรากับพี่แคทก็กำลังไปได้ด้วยดี...จะยอมให้มันพังทลายได้ยังไงเล่า?)
“ผมไม่เคยทำอะไรแบบนั้นกับป้าเอ็มและล่าสุดก็คือตอนผมยังเด็กแล้วอยู่ที่โยนกอุดรไงล่ะครับ”
“...จริงหรือ?”
“จริงสิจ๊ะ”
“อื้ม~~...พูดเสร็จก็มากอดอย่างนี้น่าสงสัยจัง”
“แหม~~...คิดมากแล้วคนสวยจ๋า!!”
“พอๆ...ไม่ต้องมาแกล้งประจบ!!”
“อู๊ย~~”
“แล้วอย่านึกว่าจะเบนความสนใจของพี่ได้นะ...ฮึ!!”
...พี่แคทชี้นิ้วจี้หน้าผากผมซึ่งไม่รู้ว่าเพราะหมั่นไส้หรือยังหาเหตุจะจัดการผมไม่ได้...ฮึ่ย!!!...คิดอ่านหาวิธี “ปิดปาก” ญาติสาวผู้พี่ซะก่อนจะดีกว่า...
“นั่งลง...อึ๊ยยยยย...บอล...ทะ...ทำอะไร”
(ฉวยโอกาสเลิกผ้าขนหนูแลบลิ้นเลียโหนกของสงวนลูกพี่ลูกน้องสาวอย่างไม่ให้ตั้งตัว...จู่โจมแบบสายฟ้าแลบ!!!!)
“ไม่...ไม่เอานะ!!...ไม่ใช่เวลามาทำ...อือออออออออ...อย่าสิ!...อย่าแกล้งพี่--...อืมมมมมมม”
“.............................................”
“พะ...พี่...ยังไม่ได้ล้าง...โอออออออ...คน...บ้า!!...อาาาาาาาา”
(เริ่มจะพูดไม่เป็นประโยคแล้วไง!?...ขอออกกำลังกายก่อนมื้อเย็นสักยกล่ะกัน)
“อื๊ออออออออออออออ...ระ...รัวลิ้นไวจังเลยยย...ซีดสสสสสสสสสสส”
“ก็ผมรู้ว่าพี่ชอบ”
“ดะ...เดี๋ยวนี้รู้เยอะขึ้นนะยะ!!...อือออออออออออ...ต่อ...ทำต่อสิ...อาวววววววววว...ใน...ในเมื่อบอลเป็นคนเริ่ม...ก็ต้อง...ก็ต้องทำให้จบนะ~~”
(แน่นอน!!!...เลียซะจนสาวเจ้าตัวงออ่อนได้ซะขนาดนี้แล้วเรื่องที่จะหยุดกลางคัน...ไม่มีหรอก!!!!)
...........................................................................................................................................
“จะทำอะไรหัดคิดถึงน้องสาวฉันซะบ้าง!!”
“แล้วเธอล่ะ?”
“ฉันทำไมมิทราบ?”
“แม้แต่หลานชายตัวเองก็ยังคิดจะยั่วยวนรึ?”
“ฮิ!...ยั่วยวนยังไงเอ่ย?...แบบนี้เหรอ?...ไม่มั้ง...เมื่อกี้ฉันยังไม่ได้เปิดเสื้อให้ตาหนูเห็นเลย”
“...ผมเป็นผู้ชาย”
“จนป่านนี้ก็ยังหักใจลืมฉันไม่ลงอีกหรือเนี่ย?...พ่อน้องเขย”
“ครั้งแรกผมแพ้โยทะกาพ่อหม้ายลูกติดและครั้งที่สองก็แพ้ฝรั่งอย่างนิโคไล...เอ็มคงจะสะใจมากสินะ?”
“ฉันไม่เคยมีความรู้สึกถึงชัยชนะอยู่ในหัวสมองสักนิดเดียวแต่นายเป็นผู้ชายที่ภาเลือกไว้แล้วต่างหาก!!!”
“ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใดเอ็มก็ไม่เคยเห็นผมอยู่ในสายตาเลย!!”
“เพราะฉันมีคนอื่นอยู่ก่อนแล้ว”
“พ่อหม้ายลูกติดมีอะไรดีไปกว่าผม?”
“อุ๊!!”
“.................................................”
“อึ่ย!!...ทะ...ทำบ้าอะไรของนาย?”
“ถ้าเอ็มคิดจะใกล้ชิดบอลเกินไปกว่าป้ากับหลานล่ะก็ไม่ใช่แค่จูบ!!”
“จะทำอะไรฉัน?”
“ก็มอบความเป็นผัวให้เธอไง!!!”
“หึๆๆๆ...อย่างที่...นายทำกับน้องสาวของฉันทั้งสองคนน่ะเรอะ?”
“..................................................”
“โอ๊ะๆๆ...นี่มันเป็นหนึ่งในเรื่องต้องห้ามที่ใครก็อย่าปริปากพูดของโยนกจัตุรัสนี่นา--”
“แล้วเอ็มจะพูดทำไม?...มันได้อะไรขึ้นมา!!”
“ฉันจะพูดเพราะมันเป็นความจริง...นายไม่มีทางปัดความรับผิดชอบ”
“ผมไม่เคยบอกปัดความรับผิดชอบ”
“นายน่ะเป็นพ่อที่ดีแต่ฉันก็เป็นแม่ที่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อลูกๆเช่นกัน”
“แต่มันจำเป็นนักหรือไง”...ผมบอกตอนนี้ได้เลยว่าความคิดนี้ของเอ็มจะทำให้บอลเป็นอันตรายถึงแก่ชีวิตแน่!!!”
“ว่าไงนะ?”
“ผมก็รู้จักนิสัยหนูเซคกับหนูม่อนเหมือนกันนะครับแล้วไหนจะยังมีหนูอ๋อมกับหนูป้อมอีก...พวกเธอต้องไม่มีวันยอมแน่”
“................................................”
“ฉะนั้นผมจะตามขัดขวางเธอทุกวิธีทาง...คอยดูสิ!!!”
..............................................................................................................................................
“พอแล้ว--...จะทำอะไรก็ทำ...เวลาไม่คอยท่านะ~~”
“พี่แคทโก้งโค้งสิครับ”
“นะ...น่าอายจะตาย!!!”
“โถคนสวยจ๋า~~...ผมเห็นจนแจ่มแจ้งแดงแจ๋หมดแล้ว...ไม่ต้องอายหรอกจ้ะ”
“อื๊อ~~...น้องชายประสาอะไรนะชอบดูหีดูก้นพี่สาวตัวเอง”
“ก็มันน่าดูนี่จ๊ะ”
“เอาล่ะๆๆ...ในเมื่ออยากจะได้ควยเย็ดก็ต้องยอมหน้าหนาซะบ้าง”
“........................................................”
“เร็วเข้า~~”
“อู้หู!!...ที่ผมเลียไปเมื่อกี้ได้ผลมากๆ
“เดี๋ยวเหอะ!!!...อย่ามัวแต่มอง”
“จะ...จะเริ่มละครับ”
“ให้...ให้ตายสิ...พี่อายจะแย่อยู่แล้ว!!...โออออออออ...ขะ...เข้ามาแล้ว...ซีดสสสสสสสสสส...ดันอีกจ้ะ...อ๊าวววววววววว”
“เสียวหีมั้ยครับ?”
“อื้ม!!...ควยแข็งดีจัง”
“พี่แคท...สะ...ส่ายก้นสักหน่อย”
“ได้...ได้เลย...อืมมมมมมม...อูยยยยยยย”
“ผมจะเร็วขึ้นละ”
“ดะ...ดีจ้ะ”
...มือผมประคองที่สะโพกพี่แคทดึงรั้งเข้ามาแล้วกระเด้าควยเข้าไปเต็มดอกเน้นๆส่วนพี่แคทก็ร่อนส่ายรูหีรับแรงเสียบอย่างไม่ออกอาการหวั่นเกรงกับแหงนหน้าร้องครางด้วยความเสียวซ่าน...ผมยิ่งย่ามใจอัดแรงใส่เข้าไปอย่างไม่ยั้งจนหญิงสาวผมยาวตัวไหวเป็นระยะ...
“โออออออออออออ...ผม...ผมกำลังเย็ดพี่สาวตัวเอง...กรอดดดดดดดด...แคทจ๋า~~...ไม่ได้ฝัน...ไปใช่มั้ย?”
“ซีดสสสสสสสสส...ควยเข้าหีเต็มๆอย่างนี้...ยังจะฝันอีกมั้ย?...อ๊าวววววววววว...คนบ้า!!...อูยยยยยยยยยย...เย็ดท่าหมาซะด้วย”
“อา~~...ท่าโปรดเลยไม่ใช่หรือ?...อือออออออออ...อย่า...อย่าลมปากอ่าวซะล่ะ”
“ผมเคยเหรอ?”
“เคยย่ะ!!”
“เอ๋!?”
“อะ...แคท...แคทพูดเล่น...โอ๊ย!!!”
“!?”
“เบาๆสิคะ~~...แคทไม่ใช่ผู้หญิงซาดิสต์น๊า~~”
“จ้ะๆ...ผมขอโทษ”
“..................................................”
“..................................................”
“ฮิ!...ไม่เป็นไรค่ะ...โอออออออออ...อู๊ยยยยยยยยยยย”
“ขนาดนี้ได้มั้ยจ๊ะ?”
“อื้อ~~!!...กำลังดีเชียวบอลขา~~...แคทชอบมากเลยค่ะ...โอวววววววววว”
...ถึงจะเปิดก๊อกน้ำแต่ผมก็ยังได้ยินเสียงเนื้อกระแทกกันปั่บๆและไหนจะเสียงร้องครางของพี่แคทที่เริ่มดังมากขึ้นเรื่อยๆ...พอผมเอื้อมเอามือปิดปากสาวเจ้าก็คว้านิ้วไปดูด...
“อูวววว...แคทจ๋า~~...นะ...นั่นไม่ใช่ควยนะครับ”
“แล้ว...ควย...อูยยยยยยย...ควยบอลอยู่ไหนล่ะ?”
“ฮึๆๆ...ก็กำลังเย็ดหีอยู่นี่ไง”
“อืออออออออออออ...จริงด้วยค่ะ...ซีดสสสสสส...เสียวหีที่สุดเลย...อย่าเพิ่งแตกง่ายๆนะ...อึ๊ยยยยยยยยยยย”
“เบาๆเสียงหน่อยสิ”
“แหม~~...มันเสียวนี่นา--...อึ๊ยยยยยยยยยย...ควยบอลสั้นซะเมื่อไหร่...ทิ่มเข้ามาทีน้ำหีแคทเล็ดแล้วเล็ดอีก”
“โอ๊อออออออออออออ...บะ...แบบนี้แหละจะแตกไว...จุ๊ๆๆๆ...รูงี้คับติ้วเชียว”
“อร่อยมั้ยคะ?”
“แคทต้องรู้คำตอบดีไม่น่าถามนะ”
“อ๊าวววววววววว...กะ...ก็อยากรู้นี่...บอกหน่อย~~...อ๊อยยยยยยยย”
“อร่อยมากที่สุดในโลกจ้ะ”
“จริงนะ?”
“ครับ”
“ถ้าหลอกแคทล่ะน่าดู!!”
“แน่นอนสิจ๊ะ”
“อือออออออออออ...ระ...ร้อนหีไปหมดเลยค่ะบอล...อื้มมมมมมมมมมม”
...ต่อให้เคยเจอมาแล้วแต่ผมก็อดประหลาดใจไม่ได้ที่แคทเปลี่ยนไปเป็นละคนอย่างนี้...เธอทั้งเร่าร้อนทั้งหิวสวาทและปลดปล่อยออกมาทุกอย่างโดยไม่มีเขินอาย...
“..............................................”
“..............................................”
(พี่แคทเหลียวหน้ามามองเราด้วยสายตาปรือกับยิ้มหวานสลับแลบลิ้นเลียริมฝีปาก...เราเลยเป็นฝ่ายอายซะเอง)
“คิก!”
“ทะ...ทำไมเหรอ?”
“เปล่า”
“หืม?”
“ยัง...คิดจะไปล่อหีสาวอื่นอีกหรือเปล่า?”
“เอ่อ--”
(จู่ๆน้ำเสียงก็เปลี่ยนไปอีกแล้ว...นี่มัน...ใบหน้าก็เปลี่ยนไปด้วย...พี่แคทในเวลาปกตินี่นา!!!)
“ไม่ต้องหยุด...พี่แค่ถามเฉยๆ...อึ๊ก!...ก็บอกว่าไม่ต้องหยุดไง...อือออออออออ”
“แบบนั้นพี่คงซัดผมแหงๆเลย”
“เธอตอบ...อุ๊ก!!...ไม่...ไม่ตรงคำถาม”
“............................................”
“ช่างเถอะ...บอลเย็ดให้เสร็จๆซะ...อา~~...ช้ากว่านี้จะถูกสงสัย”
“ขะ...ขาผมชาครับ”
“ตาพี่มั่ง”
...พี่แคทจับท่อนควยก้มหัวดูดเลียน้ำเมือกของตัวเองที่อาบเยิ้มสักพักจับปลายหัวหยักจ่อปากแคมหีถูไถสองสามครั้งก็กดน้ำหนักลงมา...ทั้งผมและญาติสาวผู้พี่อ้าปากครางออกมาเกือบจะพร้อมๆกัน...พี่แคทหันหน้าออกเอามือจับหัวเข่าตัวเองพลางบอกให้ผมนั่งเฉยๆไม่ต้องกระดกควยหรือขยับขาเพราะเธอจะขอบรรเลงเอง...
“พี่แคท”
“ไม่ถือว่าเสียหน้า...เธอปกติอยู่ซะเมื่อไหร่”
“.............................................”
“อื๊อออออออออออ...อา~~”
“โออออออออออออออออ...พี่ครับ”
“ดีจัง...สุดยอด...ลื่นมากเลย~~”
“อู้!!”
“อย่าอวดเก่งซี่!!...นั่งเฉยๆ”
“โธ่~~...ก็ผม...
“เก็บแรงไว้คืนนี้ดีกว่าน่า--”
“เอ๋!?...คืนนี้?”
“บอลคิดว่าจะจบลงง่ายๆแค่นี้รึ?...พี่คงยอมหรอก”
...บอกไม่ถูกเลยว่ากำลังเจอกับสถานการณ์อะไรกันแน่?...พี่แคทจองตัวผมไว้สำหรับคืนนี้ตั้งแต่ตอนเย็นสงสัยคงจะมีการ
“ย่องมารับ” ถึงในห้อง...ไม่!...อย่าเพิ่งคาดเดาไปไกลเอาเวลานี้ก่อน...พี่แคทขบฟันกรอดๆนั่งยองๆยกตูดขย่มควยผมใหญ่แล้ว!!!!...
“อื๊อออออออออออออ...ชะ...ชอบหีนักใช่มั้ย?...ซีดสสสสสสสส...พี่...พี่จะเอาให้หมดฤทธิ์เลยคอยดู!!!”
“หูย~~...ไหนบอกไม่ชอบแรงๆ?...ยกตูดขึ้นลงสวบเชียวแฮะ”
“อึ๊ยยยยยยยยย...ตอน...ตอนนี้กำลังมันส์...อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยย...โอ๊ยยยยยยยยยยยยย...พี่...พี่จะออกแล้ววววววว...ซีดสสสสสสสสสสสสส”
“ผม...ผมรอให้พี่พูด...คำ...คำนี้แหละ”
“ข้างนอก!...ออก...ข้างนอก--”
“ไม่!!”
“เอ๊ะ?”
“กรอดดดดดดด...ผม...ผมจะแตกในหีพี่”
“อ๋า!!...ไม่ได้ๆ...อูวววววววววว...มะ...เมื่อวานก็ได้ออกไปแล้วนี่...อืมมมมมมมมมม”
“ฮะๆๆๆ...จน...จนกว่าน้ำเงี่ยนจะออก...โอวววววววววววว...ผะ...ผมไม่ปล่อยพี่แคทหรอกน่า--”
“อึ๊ก!!...อย่า...อย่าแกล้งพี่~~”
...ผมไม่สนคำอ้อนวอนของพี่แคทแต่จัดการช้อนแขนสองข้างของหล่อนแล้วบีบกุมหน้าอกอย่างแน่นหนาส่วนท่อนล่างที่ได้พักมาครู่หนึ่งก็รวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดกระดกควยขึ้นลงดังป้าบๆๆ...สาวเจ้าผมยาวปากบอกห้ามแต่ร่างกายกลับไม่ดิ้นรนให้หลุดพ้นจากการโอบกอดทั้งที่มีโอกาสทำได้...ร่างของพี่แคทสั่นเทาและกระตุกเป็นระยะขณะที่ท่อนลึงค์ฉีดคาวน้ำอุ่นเข้าไปในช่องคลอด...
“อ๊อก!!!...จะออก...อู๊ยยยยยย...โอววววววววววววว...น้ำหี...น้ำพี่จะแตกแล้วววววว...อย่า...อย่าแตกในหี...อย่าแตกใน...หี”
“ช้า...ช้าไปแล้ว!!!!...กรอดดดดดด”
“คอยดูนะ~~...พะ...พี่ไม่ยอมแน่!!!...อึ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกก...ในที่สุด...ในที่สุด”
“...................................................”
“ปะ...เป็นยังไงบ้างจ๊ะ?...ถึงใจหรือเปล่าเอ่ย?”
“บ้า!”
“หือ?”
“น้องบ้า~~...แกล้งพี่ซะได้”
“แต่ยกโทษให้ผมใช่มั้ยจ๊ะ?”
“หนอย~~...วาดฝันซะหรูเชียวนะยะ!!!...บอลไม่เหลือน้ำกามไปถึงอ๋อมแน่ๆพี่บอกไว้ตรงนี้เลย”
“ฮู...ขนาดนั้นเชียว?”
“ยังจะทำตาทะเล้นไม่สำนึกอีกเรอะ?...พี่จะรอเวลาที่ทุกคนในบ้านหลับหมด...เตรียมฟิตร่างกายกับเจ้านี่ไว้เถอะ!!”
“โอ๊ะ!?”
“รีบทำให้มันฟื้นคืนชีพเร็วๆล่ะ...พี่จะใช้อีก”
...พี่แคทดีดนิ้วใส่น้องชายผมที่คอพับหมดสภาพหลังจากหลุดออกจากรูหีแล้วจากนั้นญาติสาวผู้พี่ก็อาบน้ำให้ผมก่อนจะพากันพยุงออกมาเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้นและเราทั้งสองไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลยสักคำ...
(ที่ตั้งใจว่าจะไปดูป้าเอ็มกับอาสนสงสัยจะไม่ไหวเพราะแข้งขามันสั่นพั่บๆไปหมดแล้ว)
..................................................................................................................
“พ่อบอลอ้าปาก”
“ครับ”
“เก่งมาก...อ้าม~~”
“...............................................”
“อ่ะ!...อีกสักคำ”
“...............................................”
“ฮิ!...ดีมากหลานรักของป้า”
“ป้าก็กินมั่งนะครับ”
“ป้อนให้หน่อยซี่~~”
“อะ...ฮะๆ”
“เร็วเข้าๆ...อ้า~~”
“ฮืม!”
“!?”
(พี่แคทหายใจออกมาแรงจนได้ยินชัดเลยส่วนอาสนก็เหมือนจะสีหน้าเคร่งเครียดกว่าเดิม...วันนี้เข้าใจแล้วว่าเวลาญาติสาวผู้พี่ทำแววตาดุๆนั้นเหมือนกับใคร!!)
“พ่อลูกคู่นี้เป็นอะไรกันไม่ทราบจ๊ะ?”
“...เปล่านี่”
“ไม่มีอะไรหรอกค่ะ”
“โฮ่~~...นึกว่ากำลังคิดอยากจะจับใครบางคนเข้าคุกกับกระทืบให้จมดินซะอีก”
(ฉิบหา-...นี่ไม่ใช่รายการล้อกันเล่นนะครับคุณอา!!!)
“นั่นสินะ...ผมก็ชักจะเห็นด้วยแล้ว...โดยเฉพาะผู้หญิงบางคนแถวๆนี้ที่ชอบทำกิริยายั่วยวนผู้ชายไม่ว่าจะทั้งหน้าตาท่าทางหรือคำพูด...ต้องดัดนิสัยให้เข็ดหลาบ”
“ฮิๆๆ...หมายถึงฉันหรือไง?”
“ผมไม่ได้ออกชื่อพี่สักคำนะครับ”
“แน่จริงก็บอกมาเลยซี่!!”
“...........................................”
“โธ่!!...ไม่แน่จริงนี่นา--...มะ!...พ่อบอล”
“เอ่อ...”
“อย่าสนใจคนอื่นน่า--...สนใจแต่ป้าก็พอ”
“...หนูอิ่มแล้วค่ะ”
“ลูกแคทยังกินไม่ถึงครึ่งจานเลยนะ”
“หนูรู้สึกปวดหัว”
“คิก!...ปวดหัวรึปวดใจกันแน่จ๊ะ?”
...พี่แคทได้ยินก็หันมามองป้าเอ็มที่เอียงคอมองยิ้มๆสบายๆโดยไม่นำพาต่อสายตาส่อแวว
“คุกคาม” ของผู้เป็นหลานสาวเลยแม้แต่น้อย...ป้ากับหลานสาวใช้ “ของ” ร่วมกัน...ไม่อยากเชื่อว่ามันจะเป็นความจริงขึ้นมาจนได้...
“พี่เซครู้จะไม่พอใจแน่ๆค่ะ...หนูขอร้องคุณป้าโปรดวางตัวให้เหมาะสมด้วย”
“ป้าทำอะไร?”
“ที่สระว่ายน้ำและก็เมื่อกี้นี้ไงคะ”
“งั้นหนูแคทต้องเตือนภาด้วย...ในเมื่อเป็นลูกสาวนายตำรวจตงฉินก็ต้องมีความยุติธรรมเช่นเดียวกันนะจ๊ะ”
“.................................................”
(ชักจะไปกันใหญ่แล้วววววว...พี่แคทเริ่มเก็บอาการไม่อยู่กำหมัดสาวเท้าออกจากห้องครัวชนิดไม่เหลียวหลังกลับมาเลย)
“ฮะๆๆๆ...หนูแคทที่สุขุมเยือกเย็นก็มีหลุดเหมือนกันแฮะ”
“พี่เอ็มสนุกมากใช่มั้ยคะเนี่ย?”
“อะไร้~~...แค่แหย่นิดๆหน่อยๆเอง”
“เพราะอะไรครับ?”
“ก็อยากให้แน่ใจไงว่าหนูแคทรักพ่อบอลจริงๆแถมหวงมากอีกต่างหาก”
(สมควรจะปลื้มใจดีไหมนะ?)
“แต่ก็ดีแล้ว...จะได้น่าลุ้นขึ้นอีกเยอะ”
“ลุ้นยังไงคะพี่?”
“อ้าว!?...ก็หนูแคทกับหนูฝนคือคู่แข่งที่น่ากลัวของลูกสาวฉันไงเล่า”
“แล้วหนูกุน...”
“พอเลยยัยภา!!!...ฉันไม่เคยเห็นลูกสาวของนังกวางฤทัยอยู่ในสายตาแม้แต่นิดเดียว...พวกผู้หญิงจืดชืดนั่นจะมีอะไรมาเทียบกับฉันได้?”
“เห--...เทียบกับ...พี่เหรอ?”
“!?”
(ตายห่-ละ!!!!)
“พี่หมายถึงลูกอ๋อมกับลูกป้อม”
“อืมๆๆ...ภาเข้าใจล่ะ”
“ทีนี้พวกเธอสองคนจะว่ายังไง?
“อะไรครับ?”
“จะให้หนูแคทกับหนูฝนเป็นคู่แข่งของลูกสาวพี่หรือเปล่า?”
“ป้าเอ็มครับ!!...เดี๋ยวก่อน”
“ตอนนี้พ่อบอลทำได้แค่นั่งฟังเฉยๆนะจ๊ะ”
“แต่...”
“เชื่อฟังป้าเถอะจ้ะเด็กดี”
...น้ำเสียงยังฟังแล้วหวานไพเราะอยู่แต่ผมรู้ดีว่าไม่สมควรจะทักท้วงไปมากกว่านี้...อาสนกับอานิภาจะมีคำตอบว่าอย่างไร?...หากว่ากันตามจริงแล้วผมไม่มีสิทธิ์เฉียดเข้าใกล้ลูกสาวของพวกเขาเลยแม้แต่น้อย...
“เอ้า!!...พูดเลยสิ”
“...................................................”
“...................................................”
(อึ๊ก!!...อาสนกับอานิภาพร้อมใจมองมาที่เราเป็นตาเดียว)
“ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจว่าทำไมเอ็ม...พี่เอ็มถึงชื่นชอบบอลมากมายขนาดนี้แต่ในความคิดของผม”
“?”
“บอลเวลานี้ยังประพฤติตัวใช้ไม่ได้เลย”
(หมด...หมดกัน!!!)
“ใช่ค่ะ...นี่ถ้าไม่เกรงใจพี่ภพล่ะก็ภาจะพูดให้หมดเปลือกเชียว”
(โอ๊~~...แค่นี้ก็จะอับอายจนอยากเอาหน้ามุดดินแล้วคร้าบ!!!)
“แต่ว่า...บอลกลับเป็นชายในดวงใจของลูกแคทมาตลอด...นี่แหละที่ทำให้ผมลำบากใจ”
“และก็เป็นชายหนุ่มที่หนูฝนคิดถึงใฝ่หาแทบทุกลมหายใจด้วย”
“....................................................”
“ฉะนั้นผมจะทำอะไรได้อีก?...ขัดขวางหรือ?...ไม่มีทางหรอก!!...ผมทำไม่ได้”
“ส่วนภาก็จะต้องเชื่อมั่นในการตัดสินใจของลูกสาวว่าเลือกคนไม่ผิด”
“ความหมายคือทั้งสองยกลูกสาวให้ตาหนู?”
“....................................................”
“...จะว่างั้นก็...”
“ฮึๆๆๆ...ดี!!...ยอมรับออกมาน่ะดีมาก...ฮะๆๆ”
...ป้าเอ็มหัวเราะขณะเดินออกไปทิ้งให้ผมนั่งประจันหน้ากับคุณอาทั้งสอง...อยากให้ขากลับมาเป็นปกติเสียตั้งแต่ตอนนี้จริงๆให้ตายซี่!!!...
“บอล”
“ครับ!!”
“นายยังจำประโยคที่อาพูดที่บ้านโยนกอุดรในวันนั้นได้ไหม?”
“ได้...ได้ครับ”
“ว่าอย่างไร?”
“อาบอกให้ผมดูแลพี่แคทกับฝนให้ดีที่สุด”
“แล้วดูแลดีหรือยัง?”
“..............................................”
“น่าๆ...คุณก็อย่าขู่ให้บอลกลัวสิ”
“ผมไม่ได้ขู่นะ!”
“ถึงบอลจะเจ้าชู้ประตูดินแต่ก็ยังมีส่วนดีอยู่บ้างเรื่องนี้แคทกับฝนรู้ดีที่สุด...เราเป็นคนนอกจะไปตัดสินแทนไม่ได้หรอก...ไม่งั้นลูกๆของเราไม่เลือกเขาหรอกค่ะ”
“นั่นสิ...ผู้ชายมีตั้งเยอะแยะไม่สน...ผมน่ะนะตั้งใจจะยกลูกฝนให้เมฆแท้ๆ”
“คุณนี่!...ทั้งที่ลูกฝนเกลียดซะจนถึงกับเรียกไปถีบตกน้ำตกท่าหัวหูดูไม่ได้แบบนั้นน่ะหรือคะ?”
“เออๆๆ...ผมบังคับใจลูกไม่ได้และจะไม่ทำด้วย”
“เพราะงั้นนะบอล...นายยังทำได้ไม่ดีพอแล้วจะต้องพยายามให้มากกว่านี้...เข้าใจหรือเปล่า?”
“เข้าใจครับ”
“งั้นไปพักผ่อนได้แล้วจ้ะ...อาจะได้เก็บสำรับ”
“เดี๋ยว”
“?”
“เมื่อคืนนาย...นอนในห้องแคทใช่มั้ย?”
“!!!!!!!”
“ใจกล้ามากเลยนี่!!...อยากเข้าไปนอนในห้องขังหรือไง?”
“ไม่ครับๆ...ไม่อยาก”
“ต่อให้เป็นหลานชายฉันก็จับนายเข้าคุกข้อหาข่มขืนกระทำชำเราได้นะ”
(ซวยๆๆๆ)
“ข่มขืนกระทำชำเราอะไรกันคะ?...คุณนี่เพ้อเจ้อ!!”
“อย่าเพิ่งขัดสิเธอ!!...ผมแค่จะบอกบอลว่าต่อไปอย่าทำอย่างนี้อีก...มันไม่เหมาะสม...ชิงสุกก่อนห่ามใครรู้จะไม่ดี”
“ลับหลังเราพวกเขาก็ทำกันอยู่ดีแหละ...จะห้ามใจไหวเร้อ~~”
(อานิภา!!!!...ตกลงจะช่วยหรือซ้ำครับเนี่ย?)
“ฮึ่ย~~...คืนนี้ให้พี่เอ็มไปนอนกับลูกแคท...ตกลงตามนี้ล่ะ...ส่วนนาย...อย่าออกจากห้องมาไม่งั้นอาจะส่งรถตำรวจมารับ...ทำอะไรหัดเกรงใจกันมั่ง”
“..................................................”
“ก็...แล้วแต่คุณสิคะไม่เห็นจะต้องถามฉันเลย”
............................................................................................................................................
“..................................................”
(นอนไม่หลับ...ให้ตายสิวุ้ย!!)
...ไม่ใช่ผมรอโอกาสจะเข้าห้องพี่แคทเพราะมันเป็นไปไม่ได้แน่นอนเนื่องจากป้าเอ็มนอนอยู่ด้วยแต่ผมคิดมากจนข่มตาหลับไม่ลงต่างหาก...อื๋อ?...รู้สึกว่าจะได้ยินเสียงเหมือนคนเดินอยู่นอกห้อง...
(ป้าเอ็ม...อึ่ย!!...จะไม่ใจกล้าไปหน่อยหรือแม้อาสนจะออกไปข้างนอกเพราะมีราชการเร่งด่วนก็เถอะแต่อานิภากับพี่แคทยังอยู่นะ!?)
“ถ้าเป็นป้าเอ็มจะต้องห้าม...พี่แคทด้วย”
“...................................................”
(นอนลืมตาแป๋วผ่านไปเกือบๆจะยี่สิบนาทีก็ได้ยินคล้ายเสียงฝีเท้าคนเดินที่ข้างล่าง)
“ไปดูดีกว่าว่าใคร”
(ไม่!...ไม่เอาไม้ค้ำไปเพราะเสียงจะดังตอนจังหวะเดินของเรา)
“...................................................”
(ห๊ะ!?...ไม่ใช่พี่แคทหรือป้าเอ็มนี่นาเพราะเมื่อลองเปิดประตูสำรวจดูแล้วทั้งคู่ยังนอนหลับในห้อง...งั้นก็...)
“เป็นอานิภารึ?”
(ให้ตาย!!...ลงบันไดตามลำพังทั้งที่ยังขาหักกับไม่มีคนช่วยนี่มันยากเย็นไม่ใช่น้อยเลยนะ)
“โอ่ย~~...กว่าจะถึงพื้น...อยู่ที่ไหน?”
“...................................................”
(เจอแล้ว...เงาสาดที่พื้นมาทางห้องรับแขก)
“...................................................”
“ใคร?”
“ผมเองครับ”
“ขาเป็นแบบนั้นยังจะลงมาทำอะไรอีกจ๊ะ?”
“คือผมได้ยิน...หวา!!!”
“ชี่~~...อย่าส่งเสียงดังน่ะ!!...บรรยากาศกำลังดีเลย”
...จะไม่ให้ผมเผลอร้องออกมาได้ยังไงกันเล่าก็อานิภาที่ยืนกอดอกอยู่ใกล้กระจกบานเลื่อนในห้องรับแขกนั่นสวมใส่เสื้อผ้าอาภรณ์อะไรซะที่ไหน!?...โอ๊ะไม่ใช่ๆ...ยังดีเธอที่นุ่งกางเกงชั้นในอยู่...จะ...จะบ้าเรอะ?...มีชิ้นผ้าผืนน้อยปกปิดร่างกายเพียงตัวเดียวนะเว้ย!!!!...ตายๆๆๆ...นี่น้องสาวพ่อกำลังทำอะไรให้ผมเห็นเนี่ย?...
“คืนนี้พระจันทร์สวยดีอาเลยลงมาดูพร้อมกับจิบไวน์ไปด้วย...มันแปลกตรงไหน?”
“ไม่แปลกหรอกครับแต่อา...”
“นี่เหรอ?...ปกติอาก็แต่งตัวแบบนี้ตอนอยู่บ้านตลอด”
(ตลอด!?)
“แล้วเวลานอนอาก็ชอบแก้ผ้าหมดเลยด้วย”
(จะบอกเราทำไม?...แหมๆๆ...ช่างมีอารมณ์สุนทรีไม่น้อยนะน้องสาวพ่อคนนี้...ยืนมองชมดวงจันทร์มือซ้ายจับก้านแก้วไวน์ยกขึ้นจิบช้าๆส่วนมือขวาวางเท้าบนโซฟาแล้วก็แต่งกายอย่างนั้น...เห็นแล้วเครียดชะมัด)
“ทำแบบนี้บ่อยหรือครับ?”
“บ่อย”
“ไม่กลัวมีคนมาเห็น?”
“ใครจะมาเห็นนอกจากอีตาคนบ้างานนั่น”
(อาสน)
“หิวก็บอกนะ...อาจะได้ทำอะไรให้กิน”
“ไม่ครับ”
“แหม~~...แต่บอลมาได้จังหวะเหมาะพอดีเชียว...เอาสักหน่อยมั้ย?”
“ผม...ไม่ค่อยชอบดื่มไวน์”
“หัดมีความละเอียดอ่อนซะมั่ง!!...ปฏิเสธคำขอของสุภาพสตรีได้ยังไง?”
“.................................................”
“มานั่งตรงนี้”
“ตรงนั้นเหรอครับ?”
“ใช่...มานั่งใกล้ๆอา”
...อานิภาคิดอะไรอยู่ถึงชวนผู้(หลาน)ชายไปนั่งใกล้ทั้งที่ตัวเองสวมใส่กางเกงในเพียงตัวเดียวซึ่งหมายความว่าหน้าอกของเธอก็ย่อมเปลือยเปล่าตั้งเต้าอล่างฉ่าง...หูยแม่เจ้า!!!!...ในความมืดสลัวที่มีแสงจันทร์สาดส่องผ่านเข้ามา...ผมเห็นยอดหัวนมเม็ดเล็กทั้งสองข้างได้อย่างชัดเจน...
“จะไม่...เปิดไฟสักหน่อย”
“ไม่เอา!...จิบไวน์ชมจันทร์ใครเขาเปิดไฟนีออนกันบ้างล่ะ?...เอ๋~~...รึว่าบอลอยากเห็นของสวยๆงามๆของอาหรือ?”
“ปละ...เปล่า...ไม่ใช่ครับ!!!”
“เอาน่ะๆๆ...อาเข้าใจธรรมชาติของเด็กหนุ่มดีว่ากำลังมีความต้องการและอยากรู้อยากเห็นมากแค่ไหน...เอ้า!!...ค่อยๆจิบ”
“ขอบ...ขอบคุณครับ”
“ไม่ชอบไวน์ๆ...อาจะบอกให้นะว่าอะไรที่ยังไม่เคยลองพอมีโอกาสก็หัดลองซะ”
(คำพูดประโยคนี้ลึกซึ้งกว่าที่คิดมาก...เราคิดมากไปเองหรือเปล่า?)
“บอล”
“ครับ”
“รู้ถึงความหมายของสีต่างๆมั้ย?”
“สี”
“ใช่...อย่างเช่นสีขาวหมายถึงความบริสุทธิ์...สีชมพูก็สื่อถึงความโรแมนติค”
“ก็พอรู้ครับ”
“แล้ว...สีดำล่ะจ๊ะ?”
“อือ--...ความลึกลับใช่ไหมครับ?”
“ถูกต้อง...อาชอบสีดำเป็นพิเศษนะ”
“อ๋อ”
“อย่างเช่นตอนนี้อาก็ใส่กางเกงในสีดำที่มีลวดลายเซ็กส์ซี่วาบหวามมาก...ชนิดที่หนุ่มๆได้เห็นแล้วไอ้นั่นลุกกันหมดเชียวนะขอบอก”
(อุ!?)
“อ้อ!!...ความหมายของสีดำน่ะมีเยอะแยะมากมายแต่อารู้อยู่อย่างหนึ่งและชอบมากๆ”
“วะ...ว่า...อะไรครับ?”
“กา...มา...รมย์”
“!!!!!!!!!!”
...ในขณะที่ผมนั่งตัวแข็งทื่อมือถือแก้วไวน์ด้วยความสั่นเทาอานิภาก็เดินมาหยิบไปแล้วขยับแก้วนิดหนึ่งก่อนจะยกจิบ...อะไรนั่น!?...ทีแรกอานิภาจะยกแก้วแต่ชะงักพลางมองมาที่ผมก่อนหมุนแก้วแล้วจิบไวน์ซึ่งถ้าผมไม่คิดเข้าข้างไปเองแล้วล่ะก็...เหตุผลที่น้องสาวพ่อหมุนแก้วก็เพราะจงใจจะประทับริมฝีปากให้ตรงกับของผม!?...
“ไวน์แก้วนี้รสชาติดีมากใช่ไหม?”
“คะ...ครับ...ดีมากครับ”
“เอาล่ะ...ทีนี้อาก็จะมีคำถามที่ต้องการให้บอลตอบ”
“เรื่องของพี่แคทหรือครับ?”
“ไม่ใช่”
“งั้น...”
“ดูท่าบอลเริ่มรู้แล้วว่าอาจะถามอะไร?”
“.............................................”
“ทำหน้าไม่อยากตอบ...เป็นความลับที่บอกใครไม่ได้ทั้งนั้น...ใช่มะ?”
“.............................................”
“โอเค!!...งั้นอาคงต้องมีของที่คู่ควรมาแลกเปลี่ยน”
“ของที่คู่ควร?”
(หรือว่า?)
“ถ้าบอลยอมพูดและอาหายสงสัยข้องใจ...กางเกงในสีดำที่สื่อถึงความกำหนัดและกามารมย์ตัวนี้อาจะให้บอลเป็นคนถอดมันออก”
“!!!!!!!!!!!!!!!!!”
“แล้วจากนั้นจะทำอะไรต่อมันก็เป็นเรื่องของเธอ...ว่ายังไง?...ยุติธรรมดีใช่ไหม?”
“..............................................”
“ที่ยังเงียบนี่...รึว่ามันยังไม่สมน้ำสมเนื้อกับความลับที่บอลเก็บงำไว้?”
“ไม่ใช่อย่างนั้นครับแต่...”
“แต่อะไรก็พูดมา...ไม่ต้องเก็บเงียบ”
“ผมไม่อยากให้พี่แคทเสียใจและไหนจะอาสน...”
“นี่เป็นการตัดสินใจของอาไม่เกี่ยวกับคนอื่น”
“กำลังทดสอบผม?”
“เปล่า”
“ถ้าผมไม่บอก”
“เหตุการณ์ในคืนนี้ก็ผ่านไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไง”
“แล้ว...หากผมพูด”
“ก็เป็นไปตามที่อาสัญญาไว้ที่จะอนุญาตให้บอลเป็นคนถอดกางเกงในตัวนี้ออกและจากนั้นจะหยุดหรือเดินหน้าต่อมันก็แล้วแต่บอลเพียงคนเดียว”
“..............................................”
“แต่แค่ถอดออกเฉยๆน่ะ...มันไม่คุ้มค่ากับเสียโอกาสไปเปล่าๆใช่ไหมล่า?”
(นอกจากป้าเอ็มที่ยั่วยวนผู้ชายเก่งแล้วอานิภาก็ไม่ได้ยิ่งหย่อนไปกว่าเลยสักนิด...จะทำยังไงดีล่ะ?)
.......................................................................................................................................................
“ไม่เห็นจะต้องคิดมากเลยนี่?”
...เริ่มขึ้นแล้ว!!!...อานิภาวางมือบนหน้าขาผมและลูบไปมาสลับกับยื่นแก้วไวน์ให้ดื่ม...กลิ่นหอมที่โชยออกมาจากร่างเจ้าหล่อนเมื่อรวมกับบรรยากาศที่สุดแสนจะเป็นใจผมก็ยิ่งหวาดหวั่นมากขึ้นทุกทีๆ...
“อาอยู่ฝ่ายเดียวกับบอลนะ”
“ฝ่ายเดียวกับผม?”
“ยังไม่เชื่อใจกันอีกหรือ?...มีแม่คนไหนจะรู้เห็นเป็นใจให้ลูกสาวได้เท่าอา?...ฝนอยากมีผัวอาก็เปิดทางให้...แคทอยากได้บอลอาก็ทำไม่รู้ไม่ชี้...ถ้าไม่ได้อาก็ห้ามพวกเธอไปแต่แรกแล้วสิ”
“................................................”
“ได้ลูกสาวอาไปตั้งสองคนแล้วบอลก็ไม่ควรจะต้องปิดบังอะไรอีก...เพียงแค่...”
“ผม...ผมจะไปนอน”
“เดี๋ยว--...อย่าทำลายสัญญาของเราสิ!!”
“ผมยังไม่ได้บอกว่าจะพูดหรือเปล่า?”
“กะล่อน!!”
“อื๋อ?”
“ระวังอาจะเปลี่ยนใจไม่ยกลูกสาวให้นะเออ!!”
“โธ่~~...ผมไม่ได้มีอะไรเกินเลยกับป้าเอ็มครับ”
“...โกหก!!!”
“ผมเปล่า”
“บอลโกหกแน่ๆอารู้...จะบอกเหตุผลให้ฟัง”
(ทำไมถึงมั่นใจเหลือเกินว่าเราโกหก?)
“ก่อนอื่นอาขอถาม...ป้าของบอลน่ะมีหนุ่มรับใช้สองคนใช่มะ?”
“...ครับ...เศกกับศุกร์สองพี่น้อง”
“แล้วบอลรู้หรือเปล่าว่านายสาวกับบ่าวหนุ่มสามคนนี้มีความสัมพันธ์กันอย่างลับๆ?”
“!?
“ปฏิกิริยาช้าจัง...รู้อยู่แล้วสินายน่ะ?”
“...ผม”
“ก็กะไว้แล้ว...ใช่...พี่เอ็มมักจะนัดหมายสองหนุ่มนี่ไปเสพสุขด้วยกันบ่อยๆไม่หนึ่งต่อหนึ่งก็แบบสวิงกิ้งสองต่อหนึ่งและไม่ใช่โรงแรมม่านรูดกับรีสอร์ทก็เป็นที่ห้องลับใต้บ้านราศีกาญจนาที่โยนกบูรพา”
(รู้ถึงขนาดว่ามีห้องลับเชียวเหรอ?)
“ทำหน้างงอะไรยะอารู้มาตั้งนานแล้ว?...หึ!...ที่ว่ามาก็ไม่ใช่พูดจาเลื่อนลอยแต่มีเหตุผลที่หนักแน่น...ข้อแรก...พี่เอ็มไม่เคยยอมให้สองหนุ่มนี่หลั่งน้ำกามข้างในเลยแม้แต่ครั้งเดียว”
(กำลังจะหมายถึงปรากฏการณ์หวนคืนสู่วัยสาวสินะ?)
“บอลก็รู้จักแล้วนี่?”
“...ครับ”
“ทว่าพอมาได้เจอกับบอลไม่เท่าไหร่พี่เอ็มก็มีน้ำมีนวลผิวพรรณเปล่งปลั่งใบหน้าอ่อนวัยเหมือนย้อนกลับไปตอนอายุสิบแปดสิบเก้า...นั่นมันคืออะไรถ้าไม่ใช่ปรากฏการณ์หวนคืนสู่วัยสาวและจะเกิดขึ้นได้เมื่อผ่านการร่วมประเวณีกับรับน้ำกามของผู้ชายเข้าไปทางช่องคลอด”
“.................................................”
“อาดูออกว่ามันต่างกันชัดเจนเลยและก็เคยเป็นบ่อยๆเวลาที่อากับอาสนมีอะไรกัน”
“เหอ?”
“ไม่ต้องมาเฉไฉ!!!”
...ถึงมันจะเป็นความจริงแต่ผมไม่ยอมรับเพราะรุ่นพี่ในวงเหล้าก็ยังกล่าวไว้...ถ้าความแตกถูกจับได้แต่ไร้ซึ่งหลักฐานก็ให้ตีมึนลูกเดียวอย่ายอมรับง่ายๆเด็ดขาด!!!...
“ยัง...ยังอีก!!”
“ผม...ไม่ได้ทำ”
“เสียงอ่อยลงนะยะ!!...ได้--...ไม่รับใช่มั้ย?”
(อานิภาเดินขึ้นบันไดไปชั้นบนซึ่งก็ไม่รู้ว่าเธอจะทำอะไรแต่เราควรอาศัยจังหวะนี้เผ่นก่อนดีกว่า)
“เวรแท้!!...ไม้ค้ำก็เสือกไม่เอามาด้วย...อุ๊บ!?”
(ของนุ่มๆมาถูกหน้า!?...ชะอึ๋ย~~...นม...นมมาทั้งเต้าเลยวุ้ย!!!!)
“อะ...อา”
“กลับไปนั่งที่เดิมไม่งั้นอาจะกรี๊ดให้ลั่นบ้าน!!”
“.....................................................”
“แล้วก็ดูนี่ซะ”
“รูป?”
“ไปมองตรงประตูจะพอเห็น”
“นี่รูปใครครับ?”
“ดูก็รู้เองล่ะ...เอ้า!!...จะส่องไฟฉายให้”
“!!!!!!”
...ผมพอจะเดาได้ว่าต้องเป็นรูปโป๊ที่อาจจะเกี่ยวกับป้าเอ็มอย่างเช่นแอบถ่ายตอนเอากับผู้ชายหรือใช้ปากโม๊คจู๋แต่กลับกลายว่ารูปที่อยู่ในมือผมนั้นเป็นของ...อูย~~...ไม่อยากเชื่อเลยว่าหล่อนจะใจกล้าขนาดนี้!!!!...
“รูปตกแล้ว!...ตะลึงเลยสิท่า?”
“..............................................”
“ก็บอกแล้วใช่มะว่าอารู้...อื๋อ?...นี่มัน...รูปอา!?”
(ไม่รู้หรือไงครับ?)
“ตายจริง!!...หยิบมาผิดอัลบั้ม”
(เฮ้ย!?...มะ...มีเป็นอัลบั้มเชียวเรอะ?)
“เห็นหมดแล้วสินี่?”
“ไม่!!!...ผมไม่เห็นครับ”
“นายนี่ชอบโกหกจริง!!...ไม่เห็นแล้วจะหลุดจากมือได้ไงยะ?”
“...............................................”
“ไหนๆ...หวาย~~...แหกอ้าซ่าซะขนาดนี้เลย”
(รูปแรกอานิภาเปลือยกายล่อนจ้อนนอนหงายกึ่งนั่งหลังพิงพนักเตียงสวมยกทรงกางเกงในสีฟ้ามือประสานที่ท้ายทอยถ่างขาโชว์ส่วนรูปที่สองโลเกชั่นเดี่ยวกันแต่เปลี่ยนท่าโก้งโค้งเหลียวมองยิ้มหวานสู้กล้อง...บะ...บ้าชะมัด!!!!...จงใจยั่วอารมณ์กันหรือเปล่าฟะ?...โอ่ย~~...รู้สึกเหมือนเลือดกำเดาจะพุ่งออกจากจมูก)
“อ่ะ!...ที่จะให้ดูคือรูปนี้ต่างหาก”
“อึ๋ย!!!”
“อีตาสนยังไม่ไม่รู้หรอก...ไง!!...จะปากแข็งอีกไหมล่ะ?”
(รูปป้าเอ็มนั่งคุกเข่าอมกระดอให้เรา!!!...ไป...ไปถ่ายมาได้ยังไง?...แล้ว...แล้วตั้งแต่เมื่อไหร่?)
“จะถามอาว่าได้มายังไงใช่มะ?...ไม่บอกร้อก!!...ฮึๆๆ...ทีนี้จะจำนนด้วยหลักฐานแล้วหรือยัง?”
(ถ่ายติดเราซะเต็มตัวแถมเห็นหน้าชัดแบบนี้จะไม่ยอมจำนนก็ด้านเหลือทนละ)
“...ผมยอมบอกก็ได้”
“แฮ่!...ดีมากๆ”
“แต่ว่า...”
“เอ๋?”
“ขอดูรูปของอาอีกทีได้ไหม?”
“แน่ๆๆ...ทะลึ่งนะเราเนี่ย!!”
“.................................................
“เล่ามาให้หมดเปลือกก่อนแล้วอาจะยกให้เลย...โอเค๊?”
“ครับ”
“อย่ามัวอิดออดลังเลอยู่เลยน่า--...พวกเราสองอาหลานไม่ขายกันอยู่แล้ว...ขืนบอลเป็นอะไรไปลูกแคทกับลูกฝนมีหวังเสียใจแย่...จริงมั้ยเอ่ย?”
“..................................................”
.............................................................................................................................................
“อ้อ!...เรื่องราวมันเป็นอย่างนี้เอง...พี่เอ็มเกลียดพี่กวางจนทนไม่ได้ถึงขั้นเอาตัวเองเข้าแลกเพื่อช่วงชิงหลานชายสุดที่รักกลับคืน...น่าเศร้าเนอะ?”
(น่าเศร้า?)
“ก็พี่เอ็มไม่เชื่อว่าลูกสาวตัวเองจะดึงดูดบอลได้ไงล่ะ...ไม่น่าแปลกหรอกเพราะไม่ได้เจอกันหลายปีแล้ว”
“.................................................”
“แต่อาไม่จำเป็นต้องทำอย่างนั้น...ฮิๆ”
...น้องสาวพ่อหัวเราะเบาๆขณะขยับขาเปลี่ยนอิริยาบถ...ด้วยวัยแค่สี่สิบเธอจึงยังดูสาวอยู่มากซึ่งได้ยินว่ามีนักศึกษาหนุ่มมาตามจีบด้วย(สุดยอด)แต่ผมไม่กล้าถามว่าเจ้าตัวรู้สึกยังไง?...
“น่ารำคาญ”
“เอ๊ะ?”
“พี่เอ็มน่ะสิทำตัวน่ารำคาญ...ที่จริงไม่ต้องเอาตัวเข้าแลกก็ได้แต่ที่ทำเพราะกลัวน้อยหน้าพี่กวางไง”
“กลัวน้อยหน้า”
“ก็บอลดันไปเอาพี่กวางด้วยนี่นาแล้วพี่เอ็มน่ะถือตัวว่าสวยเด่นมาแต่ไหนแต่ไรฉะนั้นจึงยอมกันไม่ได้”
“อือ”
“แล้วเมื่อตอนต้นปีอากินเหล้ากับป้าคนสวยของเธอจนเมามายและก็เผลอหลุดประโยคที่น่าสนใจออกมา”
“หา?”
(“พ่อบอลไม่น่าทำกับฉันอย่างนี้!!!”
“อะไรจ๊ะๆ...บอลแอบเข้ามาปล้ำพี่เรอะ?”
“ฮึ๊ย~~...ถ้าเป็นงั้นได้ก็ดีน่ะซี่!!...ฉันจะลงนอนหงายแก้ผ้าอ้าซ่าถ่างขารอควยตาหนูเสียเดี๋ยวนั้นเลย!!!!”
“แหม~~...พี่สนได้ยินคงจะคลั่งน่าดู...พี่เอ็มก็พูดเลอะเทอะน่า!!...ป้ากับหลานจะเอากันได้ยังไง?”
“ทำไม?...ทีนังกวางฤทัยที่หน้าเหี่ยวนมก็หย่อนตาหนูยังหลับหูหลับตาเย็ดลงแล้วทำไมถึงจะเย็ดกับฉันไม่ได้?”
“ลีลาพี่กวางคงเด็ดน่ะค่ะบอลถึงติดใจ”
“บ้าบอ!!...เพราะพ่อบอลไม่มาเจอฉันซะก่อนไม่งั้นไม่มีทางแม้แต่จะชายตามองนังกวางฤทัยกับลูกสาวมันหรอก!!!!”
“มั่นใจขนาดนั้นเชียว?”
“แต่เท่านี้ตาหนูก็เป็นของฉันแล้ว...อึ๊ก!...เจ้าเศกกับเจ้าศุกร์คงจะคิดถึงหีฉันไปอีกนานแน่...ไม่ได้ๆ...ฉันต้องปรนเปรอให้ตาหนูหลงใหลจนไม่อยากกลับไปหานังผู้หญิงพวกนั้น”
“เอ๋?...พี่เอ็ม...ยะ...อย่าบอกนะว่า...”
“ไม่บอกเว้ย!!...ตอนนี้แผนของฉันกำลังเดินหน้าอยู่”
“......................................................”
“อือ~~...ฉันคงเมามากแล้ว...เอิ๊ก!!...ป่ะยัยภา!...ไปนอนด้วยกัน”
“นั่นสินะคะ”
“ไม่ได้นอนกับเธอมานาน...ยังเหมือนเดิมหรือเปล่าล่ะ?”
“ภาไม่มีอะไรเปลี่ยนหรอกค่ะ...ชอบเหมือนเดิมทุกอย่าง”)
“เดี๋ยวอาครับๆ...ที่บอกว่าเหมือนเดิมนี่?”
“อุ๊ย!!...เผลอพูดมากไป”
“อา!!”
“เซ้าซี้น่ะ!!...ไม่มีอะไรหรอก”
(แน่ใจเหรอว่าไม่มี?)
“แฮ่ม!!!...ตอนนั้นอาก็เริ่มมั่นใจแล้วว่าบอลกับพี่เอ็มอาจจะเคยได้จุดๆๆกันแน่นอนแต่ต้องให้ชัดเจนกว่านี้”
“แล้วรูปใบนี้...”
“อาให้คนไปเอาค้นมาจากในห้องพี่เอ็ม”
“ใครครับ?”
“ไม่บอกย่ะ!!...ชั้นความลับระดับปกปิด”
“...................................................”
“เอ้า!...อาเข้าใจแจ่มแจ้งแล้ว...มาสิ”
“อะไรครับ?”
“ก็มาถอดกางเกงในอาน่ะซี่ยังจะถาม!!!”
“เอ้อ!!...คือ...”
“อาเป็นคนรักษาสัญญา...เอาสิ...คิกๆๆ”
(เหงื่อตกเลยเรา!!...ไม่ทันรู้สึกตัวด้วยซ้ำว่ามือทั้งสองข้างไปเกี่ยวที่ขอบกางเกงชั้นในของอานิภาได้ยังไงแต่...แต่แค่รูดลงเบาๆเท่านั้น...รูดลงเท่านั้น)
“อาครับ”
“จ๊ะ”
“ผมถามอะไรได้ไหม?”
“ว่ามา”
“อาสนกับป้าเอ็ม...เมื่อก่อนเคยเกิดอะไรขึ้นครับ?”
“อืม--...อาบอกได้แต่เพียงว่า...มันคือความรักที่ไม่สมหวัง”
“ฮ้า!?”
“สนใจของสวยๆงามๆตรงหน้านี่จะดีกว่านา”
“ครับ”
“อือ--...ตื่นเต้นไปหมดแล้ว...นอกจากผัวก็ไม่มีผู้ชายคนไหนจะถอดกางเกงในให้...ดึงลงเร็วๆสิจ๊ะหลานรัก”
“ครับ...ครับ”
“ไม่ได้นะคะคุณป้า!!”
“หนูแคทนั่นแหละ...ปล่อย!!!”
“เอ๊ะ?”
“อะไรน่ะ?”
“เดี๋ยวครับอานิภาอย่าไป!!...รออยู่ที่นี่ก่อน”
“อืมๆ...อาจะทำทีว่าเข้าห้องน้ำล่ะกัน”
...ไม่รู้พี่แคทกับป้าเอ็มมีเรื่องอะไรกันแต่ขืนทั้งสองคนรู้ว่าผมอยู่กับอานิภาในสภาพโป๊แทบเปลือยเปล่ามีหวังได้เน่าตายไม่คาบ้านนี้ก็ในห้องขังแหงๆ...พอก้าวขึ้นบันไดไปถึงชั้นบนอย่างทุลักทุเลไม่แพ้ขาลงก็ได้เห็นสองป้าหลานกำลังยื้อยุดกันอยู่หน้าห้องผมซึ่งพี่แคทเป็นฝ่ายนอนทับร่างป้าเอ็มโดยต่างคนต่างมีเชือกผูกที่ข้อมือ!!!...พวกเธอเล่นอะไรกันกลางดึกกลางดื่นหว่า?...
“อะ...อะไรกันครับเนี่ย?”
“ก็หนูแคทน่ะสิเอาเชือกมามัดมือป้า!!!”
“ไม่ผูกคุณป้าก็ย่องเข้าห้องบอลสิคะ!!!”
“ป้าแค่จะไปนอนกับตาหนูไม่ได้ทำอะไรเกินเลยสักหน่อย...ฮึ่ม!!...แอบผูกไว้ตอนไหนนะ”
“หนูไม่เชื่อหรอกก็คุณป้าแต่งตัวแบบนี้”
(ใส่เสื้อกล้ามนุ่งกางเกงในแต่ก็ทั้งคู่ไม่ใช่เหรอ?)
“หึงหวงไม่เข้าท่า!!”
“ต้องหึง...”
(!?)
“แม้จะเป็นหลายชายแท้ๆแต่คุณป้าก็เป็นผู้หญิงและยิ่งทั้งดูสาวกับหน้าตาสะสวยแบบนี้ด้วย...บอลอดใจไม่ไหวแน่”
(พูดกันต่อหน้าแบบนี้เถียงไม่ออกเลยเรา)
“คิดอกุศล”
“อย่าให้หนูบอกพี่เซคหรือน้องม่อนนะคะ”
“ก็บอกไปสิป้าไม่มีอะไรต้องกลัวในเมื่อบริสุทธิ์ใจซะอย่าง!!...ป้าจะไปนอนกับหลานชายของตัวเองน่ะผิดตรงไหน?”
(บริสุทธิ์ใจรึ?)
“สองคนนั่นจะไม่มีวันคิดอย่างคุณป้าแน่ๆค่ะ”
“โอ๊ย~~...รุนแรงเกินไปแล้วนะ!!”
“คุณป้าสู้แรงหนูไม่ได้หรอก...อึ๊บ!!”
...จริงของพี่แคท...ป้าเอ็มที่เป็นผู้หญิงธรรมดาไม่มีทางสู้แรงของลูกพี่ลูกน้องสาวผู้พี่วัย
22 ที่เคยผ่านการฝึกฝนร่างกายมาเป็นอย่างดีได้เลย...แป๊บเดียวก็จับป้าเอ็มมัดมือได้ทั้งสองข้างแล้วพยุงให้ลุกขึ้นโดยไม่ยากเย็น...
“พ่อบอลช่วยป้าด้วยซี่~~”
“จ๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!...ผี...ผีหลอกกกกกกกกกก!!!!!!!!”
“คุณแม่!!!”
“ยัยภา!?”
“เสียงดังมาจากข้างล่างครับ!!!”
...แย่ละ!!...พี่แคทกับป้าเอ็มรู้ว่าอานิภาออกมานอกห้องแล้วมันจะมีอะไรเกิดขึ้นอีกเล่า?...ไม่สิๆ...เกิดขึ้นแล้วต่างหาก...อานิภาเห็นอะไรกันถึงได้ร้องเสียงดังลั่นบ้านขนาดนั้น?...
(ผิดปกติแน่ๆเพราะอานิภาก็รู้ดีว่าไม่สมควรแสดงตัวเวลานี้)
.......................................................................................................................................................
...ก่อนหน้านั้นแค่ไม่กี่นาที...
“ป้าหลานคู่นั้นหึงหวงกันเองหรือไง?...เฮ่อ!!...มีวันที่พี่สาวกับลูกสาวของเราต้องมาใช้ของร่วมกันด้วย”
“เฮะๆ”
“ช่างเหอะๆปล่อยเป็นธุระกันไป...หือ?...เมื่อกี้...เสียงอะไร?”
“................................................”
“เสียงน้ำมั้ง?”
“................................................”
“แต่พอดีเลยที่หลบเข้าห้องน้ำจะได้อาบล้างคราบที่ติดจิ๋มเราออกด้วย...แหมๆ...ตื่นเต้นจนน้ำเล็ดเลยก็บอลมองนมมองเป้าเราใหญ่เชียว...หึๆ...คงอยากทำกับเรามากสิท่า?”
“ฮือ--”
“หืม?”
“................................................”
“เหมือนได้ยินเสียงบางอย่าง...อือ--...สงสัยหูจะแว่วแฮะ”
“..............................................”
“ยังหรอกนะ...อาให้เธอทำไม่ได้และที่แกล้งเอารูปมายั่วยวนนั่นก็เพราะอยากจะล้วงความจริงเฉยๆ...แหม่~~...ไม่นึกไม่ฝันว่าบอลจะลงมาข้างล่างพอดีแต่เราก็หัวไวแถมโชคเข้าข้างด้วยล่ะ...ฮะๆๆ”
“ฮึ่ม!!”
“เอ้ย!?...ได้ยินตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะเนี่ย!!”
“...............................................”
“ใครอยู่ข้างนอก?...ลูกแคทเรอะ?”
“...............................................”
“อ๋อ~~...ที่แท้ก็เด็กนี่เอ...เฮ่ยๆๆๆ...บ้านนี้มีเด็กซะที่ไหนเล่า?...ลูกใครฟะ?”
“ฮิๆๆๆ”
“แน่ะๆๆ...หัวเราะๆ...ในครัวใช่มั้ยหยุดอยู่ตรงนั้นเลยนะ!?...เด็กบ้านไหนลูกเต้าเหล่าใครเนี่ยถึงมาวิ่งเล่นในบ้านคนอื่น!!!...นึกว่าเป็นสนามเด็ก...”
“แฮ~~”
“................................................”
“ยายจอมแสบเอ๊ย~~...ปั่นหัวพ่อหนูเหรอ?”
“กึ...กึๆๆ...กึๆๆ”
“แน่จริงร้องสิ...ฮี่ๆๆๆๆ”
“ผะ...ผีเด็กออกมาหลอนฉัน...ตาฝาด!...ตาฝาดๆๆๆๆๆ...ฉัน...ฉันตาฝาดไปแน่!!!...ถ้าเป็นภาพหลอนฉันลืมตาแล้วต้องหายไปนะ~~...อึ้ย!!”
“................................................”
“จะ...จะลืมตาล่ะนะอรนิภา...อย่ากลัว...เธออย่ากลัว!!...หนึ่ง...สอง...สะ...สะ...สาม!!!”
“แฮ--”
“ฮืออออออ...ยัง...ยังมายืนยิ้มเผล่อยู่อี๊ก~~...ไปซี่โว๊ย!!!”
“คิกๆๆ...ลืมตาก็ยังเห็น...แบร่!!”
“จ๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!”
“ทำอะไร?...มานี่!!!”
“พี่รีย์!?”
“โอ๋ย~~...ไม่ได้มีแค่ตัวเดียวแต่ดันมีตั้งสองตัว...ผี...ผีหลอกกกกกกกกกก!!!!!!!!”
...................................................................................................................................................
“แกล้งคุณยายทำไม?”
“พี่รีย์ก็เห็นว่ายายปั่นหัวพ่อนี่นา”
“แล้วใช่เรื่องที่เราควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวไหม?”
“ไม่รู้ละ!...หนูทนดูอยู่นานแล้ว...จะต้องให้รู้ซะมั่ง!!”
“ถ้าความรู้ไปถึงพระแม่เมื่อใดน้องอาจโดนโทษทัณฑ์ได้นะ”
“ก็ช่วยปิดให้หน่อยสิคะ”
“ไม่มีทางหรอก!...ให้ตายเถอะเล่นอะไรไม่เข้าท่าจริงๆ...พี่ก็พลอยถูกตราหน้าว่าเป็นภูตผีไปด้วย!!”
“ฮิๆ”
“ไม่ใช่เรื่องน่าขบขันนะ!!”
“ว้า~~...หนูไม่คุยกับพี่ละ!!”
“จะไปไหน?”
“ไปอยู่ใกล้ๆแม่...ท้าให้วิ่งไล่จับกันอีก...ฝากพี่รีย์ดูแลพ่อด้วยล่ะ”
“...................................................”
“เลิกอายได้แล้วน่า--”
“ริน!!”
“ฮะๆๆๆ”
“ฮื่อ~~”
“ท่านวสันตะนุจรินทร์สดใสร่าเริงมากนะขอรับ”
“นางยังกระทำตนเป็นเด็กน้อยไม่เปลี่ยนแปลงต่างหากเจ้าค่ะท่านลุง...แม้จะไม่ใช่ลูกของแม่หยาดฝนแต่นางก็มีอุปนิสัยเช่นนั้นเป็นทุนเดิม”
...............................................................................................................................
...ตัวอย่างในตอนหน้า...
“แม่ไม่โกหกนะ!!...เมื่อกี้เห็นผีเด็กสองคน...ไม่ใช่ๆ...ผีเด็กผู้หญิงสองตัวดวงตาแดงโร่ยังกะกองไฟแน่ะ!!!!”
“ไม่...ไม่จริงค่ะ...เป็นไปไม่ได้!!!...คุณแม่จะต้องตาฝาดไปแน่ๆ...เธอ...ไม่มีวันทำอย่างนั้น”
(พี่แคทพูดอะไรที่น่าสงสัยออกมาอีกแล้วสิแต่หนึ่งในผีเด็กผู้หญิงนั่นรึว่าจะเป็นหนูริน...ลูกสาวของเรา!?)
............................................
“ลูกรีย์ช่วยบอกแม่ทีเถอะว่าเด็กผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าหนูนั่นคือ...”
“แม้หนูจะไม่พูดแต่คุณแม่ก็คงมีคำตอบที่ชัดเจนอยู่ในใจแล้วนะคะ”
“จริงหรือนี่?...เด็กผู้หญิงที่แกล้งหลอกคุณ...คุณยายก็คือหลานสาวของท่านและก็ลูกสาวของฝน”
...........................................
“พี่เซคมาทำดีด้วยแบบนี้ผมบอกตรงๆครับว่า...กลัว...ไม่ใช่กลัวธรรมดาด้วย...หวาดระแวงเลยล่ะ!!!”
“แสดงว่าที่ผ่านมาฉันร้ายกับนาย?...ผิดแล้ว...ฉันเมตตานายมากนะ...เหมือนลูกเจี๊ยบในกำมือไง”
(มองหน้าเราพลางกำมือบีบแน่นบ่งบอกถึงความเหี้ยมเกรียมของจิตใจ...ผู้หญิงคนนี้อันตรายเกินไปแล้ว!!!!)
อยากรู้จริงๆว่าพ่อแคทกะป้าเอ็มจะมีอะไรลึกซึ้งกันรึเปล่าหนอ แล้วบอลจะมีโอกาสกะคุณแม่แคทด้วยรึเปล่า ยุ่งยากจริงๆวุ้ย เครียด
ตอบลบขนาดอาสนยังช่วยเจ้าบอล สงสารอ๋อมกะป้อมหลงกลอีกแล้ว บอลสยบฝีมือสาวอ้อเมื่อไรก็เกือบจะหมดปัญหาแล้ว คนอื่นบอลเคลียร์ได้ เพราะลึก ๆ แล้วทุกคนมีไมตรีกะบอล ยากรู้ความในใจพี่แคทที่ปกปิดอาพรางคนอื่นมานาน จู่ ๆ ยอมรับคำขอร้องพีกุนง่าย ๆ แต่เมื่อเปิดใจรักแล้ว แคทเดินหน้าไม่ยอมสาวไหนอีกแล้ว คนปากอย่างใจอย่าง ทำตรงข้ามที่พูดทุกเรื่องเลย พี่กุนคุมอยู่รึป่าว อิ อิ อิ
ตอบลบขอบคุณครับมาต่อเร็วๆนะครับ
ตอบลบมาแล้ว รออ่านต่อครับ ขอบคุณครับ
ตอบลบรออ่านต่อครับท่าน
ตอบลบขอบคุณเช่นเคยครับท่าน
ตอบลบอยากอ่านต่อยิ่งนักครับ ถึงตัวผมเองจะไม่ว่างเลยแม้แต่นิด ก็จะยังติดตาม
ตอบลบขอบคุณครับ มาต่อไวๆ นะครับติดสกิลค้าง
ตอบลบ―(T_T)→
ขอบคุณครับ
ตอบลบสุดยอดมากๆครับ เป้นเรื่องโปรดเลย ขอบคุณครับ
ตอบลบ“หนูก็ว่างั้นล่ะแถมคัดเอาแต่สวยๆ...หวังจะให้พี่ชายไขว้เขว้แน่ๆ” (ไขว้เขว)
ตอบลบตอนนี้กะลังลุ้น บอลกะอานิภาอยู่ ชอบจริง ๆ ขอบคุณครับ
ติดตามครับ แต่มาน้ยไปหน่อยนะครับ
ตอบลบรอๆๆๆๆๆ ใจจด..ใจจ่อเรยอ่า...อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตอบลบรอๆๆๆๆๆ ใจจด..ใจจ่อเรยอ่า...อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตอบลบรอๆๆๆๆๆ ใจจด..ใจจ่อเรยอ่า...อิๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตอบลบอยากให้มาทุกสัปดาห์
ตอบลบตอนนี้ผมกำลังขนย้ายข้าวของไปทำงานที่ใหม่เลยไม่มีเวลามาอัพเดทแต่หลายวันก่อนสิ้นเดือนนี้คงได้มาลงเพิ่มอีกเยอะ (อาจจะยังไม่จบตอน) ขออภัยในความล่าช้าด้วยครับ
ตอบลบมารอทุกวัน ขอบคุณ ไรท์ ที่เข้ามาแจ้งความคืบหน้าครับ
ตอบลบขอบคุณมากครับ รบกวนด้วยจ้า
ตอบลบนอกเรื่องหน่อยครับ เรื่อง "ควยบ้านนอก "
ตอบลบท่าน ADSLMan มีโครงการจะกลับมาเดินเรื่องนี้ต่อบ้างรึปล่าวครับ หายไปนานมากเลยครับ
ปล.ตอนพิเศษก็ได้นะครับ ^_^
ผมเข้ามารอ ทุกวันเลย ดีใจมากวันนี้อัพเดตแย้ว เย้ๆๆ มาเม้นก่อนเลยครับ
ตอบลบขอบคุณมากครับ
ขอบคุณครับ จะลงแดงอยู่มะรอมมะร่อแล้ว เข้ามาดูวันละหลายๆ ครั้งเลย หลังๆ มานี่ทิ้งช่วงห่างพอควรเลยแต่ก็ฟินนะสำหรับฉากในห้องน้ำ
ตอบลบบอกได้คำเดียวว่าสุดยอดไปเลยครับ
ตอบลบอยากอ่านตอนใหม่ไวๆจังกำลังสนุกคับ
ตอบลบมาแล้วๆ ที่แท้เอ้ก็เป็นพี่น้องพ่อเดียวกันกับแคท
ตอบลบขอบคุณคร้าบบบบบ
ตอบลบคนแรกของแคท นี่คือ เอ้ จริงๆ ใช่มั๊ยครับ
ตอบลบเอ้ ก็คือ อ้อ ซึ่งอ้อเป็นผู้หญิงและเป็นคนสองบุคลิก ที่มีอะไรกันนั้นน่าจะเป็นการตีฉิ่งกันมากกว่า (อันนี้ความเข้าใจของผมนะ)
ลบผมพึ่งอ่านยังไม่เข้าใจเท่า แต่สนุกมากๆคับอ่านแล้วหยุดไม่ได้เลย แต่ผมสงสารกุน สา อ้อยคับ อยากให้บอลสมหวังกับสามคนนั้นด้วยรักแท้เพราะสามคนนั้นสู้ใครไม่ได้และรักบอลมาตลอด อยากให้กุน สา อ้อย มั้นคงในรักและสมหวังกับบอลนะคับ ต้องขอโทษนะคับถ้าผมไม่รู้อะไร กรือผู้มากไป ผมแค่อยากให้เป็นแบบนั้น
ตอบลบใจเย็นๆ ครับ ตอนจบยังไม่มา ส่วนตัว ก็สงสาร กุน สา อ้อย ครับ
ลบแต่ ตอนจบยังไม่มา ผมเดาเนื้อเลยว่า กุน จะกลายเป็นเมียหลวง นอกนั้นนางสนมของเจ้าบ้าบอล ผู้ที่พวกเราต่างอิจฉาที่สุด สงสาร คู่2พี่น้อง บุศ โบว์ คงไม่แฮปปี้ แอนดิ้งแน่นอน ส่วนตัวสงสารโบว์ที่สุด T T
ผมพึ่งอ่านยังไม่เข้าใจเท่า แต่สนุกมากๆคับอ่านแล้วหยุดไม่ได้เลย แต่ผมสงสารกุน สา อ้อยคับ อยากให้บอลสมหวังกับสามคนนั้นด้วยรักแท้เพราะสามคนนั้นสู้ใครไม่ได้และรักบอลมาตลอด อยากให้กุน สา อ้อย มั้นคงในรักและสมหวังกับบอลนะคับ ต้องขอโทษนะคับถ้าผมไม่รู้อะไร กรือผู้มากไป ผมแค่อยากให้เป็นแบบนั้น
ตอบลบย้ายข้าวของเสร็จยังคร๊าบ รออยู่เน้อ
ตอบลบสีดำ ซึ่งเป็นสีที่ลึกลับ เหมาะ กับความลึกลับ และปริศนาของเรื่องนี้จริงๆ 20% ของวันนี้ ทำให้ปริศนาต่างๆเริ่มคลาย แต่ ปริศนาใหม่ๆ ก็คืบคลาน โอ้ววว 100ตอนไม่จบแน่นอน 150ตอน ยังไม่แน่ใจว่าจะจบเลย สุดยอดจริงๆครับ ท่าน เมื่อไหร่จทำเป็นหนังสือครับ ผมอยากจะเก็บเป็นคอลเลกชั่นจัง
ตอบลบเห็นด้วยเลยครับ อ่านจากกระดาษดีกว่าอ่านจากหน้าจอ แบบเทียบไม่ติด จะมีสำนักพิมพ์ไหนมาพิมพ์บ้างน๊า
ลบเรื่องบอลกะลูกสาว อาสาวอาเขยเรื่องคลี่คลายรับรู้จบไป แต่ลูกป้าเอ็มสิยังวุ่นวายพิลึก พี่เชคกะพี่ม่อนและลูกอานีย์อีก เกิดผิดฝาผิดตัวเจ้าบอลเกิดได้เสียพี่มอนเพราะฤทธิสุริยาโลหิตพาไป หักมุมกระจุยแน่ ๆ อยากอ่านที่เหลือ 35.00 % เพราะยังไม่รู้เรื่องเด็กผีทีเกริ่นไว้ และที่พี่แคทขอร้องใคเรื่องลูกสาว ถ้าที่ทำงานใหม่เข้ารูปเข้ารอย ช่วยชดเชยที่แฟนคลับรอนานให้หน่อยนะ ขอบคุณ
ตอบลบเดินหน้าต่อไป..เก็บให้เรียบ..
ตอบลบปัญหาที่จะตามมา..ค่อยว่ากัน..
ชอบ 20 % นี้มากครับ ดึงบรรยากาศออกมาได้ดีสุดๆ คำพูดหรือประโยคในการ ดึง อารมณ์ของเรื่องสุดยอดมากครับ ทำให้บรรยากาศเปลี่ยนไปทันทีเลย
ตอบลบขอบคุณครับ รอครับ
ตอบลบรอ 35% ที่เหลือครับ แล้วบอลมันจะเอาไงน๊อ จะหยุดรึเดินหน้าต่อแต่จากนิสัยบ้ากามแล้วคงไม่พ้นงาบอานิภาแน่นอน ก็อยากรู้เหมือนกันว่าลีลาอานิภาจะสะเดาแค่ไหน (คิดซะเป็นตุเป็นตะ บางทีอาจโดนผีหลอกซะก่อนที่จะทำอะไรกันก็ได้)
ตอบลบใกล้แล้ว ใกล้แล้ว เจ้าบอลเอ๋ย...
ตอบลบลุยเลยครับท่าน ตอบดีๆ มีรางวัลจ้า 5555
ขอบคุณครับ
ความคิดเห็นนี้ถูกผู้เขียนลบ
ตอบลบอ่านถึงตรงนี้ ... “ท่านวสันตะนุจรินทร์สดใสร่าเริงมากนะขอรับ”
ตอบลบ“นางยังกระทำตนเป็นเด็กน้อยไม่เปลี่ยนแปลงต่างหากเจ้าค่ะท่านลุง..."แม้จะไม่ใช่ลูกของแม่หยาดฝน"แต่นางก็มีอุปนิสัยเช่นนั้นเป็นทุนเดิม”ถึงกับอึงไป5วิเลยครับ คืออะไรนีหมายความว่ายังไง ซับซ้อนมากครับเริมจะเดาอะไรไม่ถูกแล้ว ยังติดตามอยู่ตลอดนะครับ
รีย์หมายถึงในกรณีที่ไม่ใช่แม่ลูกกับฝน หนูรินก็มีนิสัยแบบนั้นอยู่แล้ว แต่ฝนกับรินจะเป็นแม่ลูกกันอย่างแน่นอนครับ
ลบขอบคุณครับ ครบตอนละ ใครกันที่เป็นสายลับของอานิภา หุหุ ตอนหน้าเซคคงกะมาล่อลวงให้บอลตอบรับคำเชิญลงแดนใต้ด้วยความคิดที่ว่าไปแล้วไปลับสินะ
ตอบลบสุดยอดปิดบทนี้ลงได้สวยมาก ไม่มีไรเกิดขึ้นกับอาภา วางบทหลานยายไว้ เหมือนเห็นเส้นลายมือตัวเอง เจ้าบอล(เดา)คงระหกระเหิน ใครปัดเป่าภัย การเอาคืนของอดีตคู่หมั้นคุณยาย อยากอ่านมุมต่อไป
ตอบลบขอบคุณครับ กำลังเริ่มสนุกแล้วสิ
ตอบลบบอลจะรอดจากแผนของพี่สาวหรือป่าว 5555
เนื้อเรื่องชักเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ดีนะที่บอลไม่ได้อานิภาอีกคนไม่งั้นคงวุ่นวายน่าดู พี่แคทถูกป้าเอ็มยั่วจนเก็บอกการไม่อยู่ซะละ ต่อจากนี้ไปชีวิตบอลคงอันตรายขึ้นเรื่อยๆแล้วสินนะ จะรอติดตามตอนต่อไปนะครับ
ตอบลบอ้าวทำไมรีบอกว่า รินไม่ใช่ลูกฝนล่ะ
ตอบลบรีย์หมายถึงในกรณีที่ไม่ใช่แม่ลูกกับฝน หนูรินก็มีนิสัยแบบนั้นอยู่แล้ว แต่ฝนกับรินจะเป็นแม่ลูกกันอย่างแน่นอนครับ #ท่าน adslman กล่าวมาแบบนี้ครับ
ลบงะ ตัดจบซะงั้น ตกใจเลย
ตอบลบตอนใหม่มาไวๆนะคร้าบบบบบ
ชักอยากรุแล้วสิว่า พาพวกศิวะบัณฑิตมาทำไม และ ยังไงนิ
ตอบลบชอบมากๆเลย
ตอบลบที่ลูกบอล ทั้ง 2 คน มาแอบๆก่อกวน
ตอนนี้ ก็ได้แต่รอลุ้นว่า
พี่เซค มีแผนจะจัดการบอลยังไงบ้าง
ถ้าหากไปกับพวกศิวะบัณฑิตจริงๆ
รอๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ตอบลบโอ้เริ่มเดินใหม่แล้วท่านยังไม่มาสงสัยยังไม่เข้าที่เข้าทาง
ตอบลบสงสัยจังครับว่าคนแรกของแคทเป็นใครถ้าไม่ใช่สัน งั้นหรือจะเป็นเจ้าบอลด้วยที่มันไม่รู้ตัว แถมประโยคน่าสงสัยที่บอกบอลเคยล่มปากอ่าวกับแคทด้วย ซึงผมอ่านแล้วก็ยังไม่เจอแหะ อาจจะเป็นซั่มติ่งตอนเด็กละมั้งพี่แคทเลยจำฝังใจ เรื่องอ้อกับเอ้นี่สงสัยจะเป็นคนเดียวกัน อีกอย่างเรื่องพลังการต่อสูพระเอกนี้ผมลุ้นมานานตั้งแต่เห็นคนอื่นเขาใช้ท่าไม้ตายกันละครับ ว่าบอลมันจะแอบกั๊กทำเนียนเสแสร้งนิสัยอย่างนี้แต่เก็บตัวตนที่แท้จริงไว้แบบแคทกับฝน แต่เห็นคนเขียนบอกเป็นพลังของลูกแต่ลูกมันมีกี่คนละนี้
ตอบลบตอนที่บอลล่มปากอ่าวคือตอนนี้ครับ ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 56 ตอนนี้คือฉากโรงบาลในตำนานเพราะบอลดันถูกสาวปริศนาข่มขืม และหญิงสาวคนนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่นเลย http://adslman.blogspot.com/2012/12/56.html
ลบจากตอนนั้นเรียกว่าล่มปากอ่าวได้หรือปล่าวหว่า ตามความเข้าใจผมล่มปากอ่าวน่าจะประมาณว่าอาจจะยังไม่เสียบหรือเสียบไปแล้วแค่แปปเดียวก็ทนไม่ไหว แต่ถ้าใส่ไปแล้วทำอยู่ครู่หนึ่งแล้วชิงเสร็จไปก่อนจะเรียกว่าไม่มีน้ำอดน้ำทนได้หรือปล่าว
ลบอ่อ อ่านตอนแคทหลับแล้วฝันถึงผู้ชายคนหนึ่งซึ่งตอนนี้ถึงแม้คนเขียนจะยังไม่บอกลายละเอียดคนๆนั้นชัดเจน แต่คนอ่านก็คิดว่าเป็นบอลกันหมดแล้วรวมถึงตัวแคทด้วย อืม..เอาเป็นว่าเป็นบอลนั้นละ รู้สึกบอลในความฝันจะดูเขร่งขึม ลึกลับ แปลกๆ ที่สงสัยนั้นคือบอลตัวจริงหรือเป็นแค่พลังของรีย์กันแน่
ตอบลบคนเเรกของแคท คงเป็นเซคใช้ของปลอม ฝนก็เช่นกัน ชายคนแรกของแคทคือเอ้
ตอบลบเหมือนใบ้เลยใครรือพ่อตาเอ้ ย้อนไปอ่านต่อ 73
ตอบลบสุดยอดครับ
ตอบลบ