ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 95 “การพบกันในที่ๆคาดไม่ถึง!?”
“ฝน!!...บอกฉันมาเดี๋ยวนี้ว่าพี่เอ้เป็นเกย์ใช่หรือเปล่า?”
“พี่เอ้น่ะเรอะ?”
“เออสิ!...ฉันมองไม่ผิดหรอก”
“วะ!!...ฮ่าๆๆๆๆๆ...ทำไมตัวเองถึงคิดเลยเถิดไปได้ถึงขนาดนั้นเนี่ย?”
“ไม่ต้องหัวเราะกลบเกลื่อน!!...เขากล้าแต่งตัวเป็นผู้หญิง...สวมใส่ชุดชั้นในของผู้หญิงแถมเข้าห้องน้ำหญิงได้หน้าตาเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแล้วจะให้ฉันคิดยังไงเล่า?”
“ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน”
“อุวะ!!...เธอนี่ก็เพี้ยนไปอีกคนละ”
“หนอย~~...ว่าไงน๊ะ!!”
“พี่แคทว่ายังไงครับ?”
“อะไร?”
“พี่เอ้เขาเป็นเกย์...”
“เหลวไหลทั้งเพ!!!”
“หนูก็บอกแล้วแต่บอลไม่เชื่ออ่ะ!!”
“เธอรู้จักเอ้ดีแล้วหรือถึงไปว่าเขา?”
“ก็ผมเห็นด้วยตาของตัวเองนี่ครับว่าเมื่อวานพี่เอ้...”
“ดูละเอียดขนาดนั้นเชียว?”
“เปล่า!!...ผมไม่ได้อยากดูแต่...แต่มันเห็นนี่ครับว่าเขา...เขาต้องมีรสนิยมแบบนั้นแน่...พี่ก็เห็นไม่ใช่เหรอว่าตอนที่ผมหอมแก้ม...พี่เอ้หน้าแดงขนาดไหน?”
“ติดใจที่หอมแก้มล่ะสิ?”
“พี่แคท!!...ผมไม่ได้มีความชอบแบบนั้น”
“งั้นก็เลิกคิดฟุ้งซ่านได้แล้ว!...เอ้ไม่ได้เป็นอะไรอย่างที่เธอกล่าวหาแน่นอนพี่กับฝนยืนยันได้”
“แต่ว่า...”
“ตัวเองคอยเฝ้าแต่คิดถึงพี่เอ้...ฮึฮื่อ~~...แสดงว่า...”
“ไม่ใช่เว้ย!!”
(มีสายเข้าจากอ๋อม)
“ฉันกำลังจะไปบ้านนายนะ”
“หา!?...จะมาทำไมไม่บอกกันก่อน?”
“จำเป็นด้วยเรอะ?...ฉันอยากมาเมื่อไหร่ก็จะมา”
“เดี๋ยวฉันจะไปเรียน”
“งั้นรออีกสิบนาทีฉันจะไปด้วย...มีเรื่องสำคัญจะบอก”
“!?”
“ขอไปด้วยคนสิเจ้าคะ”
“นี่พี่เอ้!!...ไหนว่าพี่จะไม่แต่งเป็นผู้หญิงแล้วไง?”
“พูดตอนไหนหรือเจ้าคะ?”
“......................................................”
............................................................................................................................................................
“นี่!...มาถามพยาบาลอย่างอาแล้วจะตอบได้มั้ย?”
“อาไม่รู้จริงๆหรือครับ?”
“ไม่รู้ย่ะ!!”
“ผมว่าอาต้องรู้แต่ไม่ยอมบอก”
“ก๊ากๆๆๆ”
(นี่เราจะบาปมากมั้ยถ้าอยากเคาะหัวอาคนนี้สักที?)
“ทำไมไม่ไปถามนีย์ล่ะ?”
“ผมไม่กล้าถาม”
“งั้นก็จงไม่รู้ต่อไปเถอะ”
“ใจร้ายชะมัด”
“ถ้าบอลอยากจะรู้...ไปถามคนเป็นแม่เลยไม่ดีกว่ารึไง?”
“แล้วอานีย์จะบอกผมหรือเปล่า?”
“ไม่รู้”
“อ้าว!?”
“เพราะอาไม่ใช่ยัยนีย์”
“เข้าใจละๆ...แค่นี้นะครับ”
“เดี๋ยวไอ้หนุ่ม!!”
“?”
“เลี้ยงข้าวอาสิแล้วจะบอก”
“อาอยู่ตั้งลำปางแล้วผมจะเลี้ยงข้าวได้ไงครับ?”
“เออจริงด้วย!!”
(ถ้าหมอโรคประสาทมาเห็นอาจจะพูดว่าเกินเยียวยาก็เป็นได้นะ)
“เฮ่บอล!...ฉันมาเที่ยวหาแล้วก็ตั้งใจจะค้างที่นี่สักสองสามวัน”
“น้องป้อมสบายดีมั้ย?”
“เออ--...ก็นายเพิ่งโทรไปคุยเมื่อคืนนี่”
“น่าจะมาด้วย”
“เขาอยากตามมาด้วยแต่ฉันว่าอย่าดีกว่า...อย่างน้อยต้องมีคนอยู่ดูแลพ่อ”
(เสือ!?)
“แล้วก็...อื๋อ?”
“หวัดดีเจ้า...”
“แกบ้าแล้วเหรอ?”
“!!!”
...แล้วมันเรื่องอะไรที่อ๋อมจะโดดเข้าใส่พี่เอ้เพื่อต่อตีกันต่อหน้าผม!?...มือต่อมือ,หมัดต่อหมัด,แข้งปะทะแข้ง,เท้าปะทะเท้า...ชิงไหวชิงเหลี่ยมอย่างไม่มีใครเสียเปรียบให้ใคร...
“โว้ย!!!...พอแล้ว”
(อะไรหว่า?)
“เร็วขึ้นนะเจ้าคะ”
“แต่แกก็ยังตามฉันทันได้อีก”
(ส่วนเรามองไม่ทันเลย)
“แกมีอะไรจะอธิบายก็ว่ามา!!...เร็วๆด้วย...ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจเพราะหมั่นไส้กับสารรูปของแก”
“แต่ก่อนนั้นพี่ว่าเรารีบไปกันดีกว่า”
“เพราะมันจะสายแย้วววว~~”
..................................................................................................................................................
(มันกล้าแต่งเป็นผู้หญิงมาเดินในมหาวิทยาลัยที่เราเรียนแต่ยังดีที่ใส่แว่นตาดำกับสวมวิกดำ!!!)
“แหม~~...ที่นี่น่าเรียนจังเลย”
“ฉันเข้าใจถึงเหตุผลของแกล่ะแต่...เฮ้ยบอล!!”
“อะไร?...พูดเบาๆก็ได้”
“อย่าไปหลงเสน่ห์แม่นี่...เอ้ย!!...ไอ้นี่เด็ดขาดนะเฟ้ย!!!”
“ใครจะไปหลง?”
“ไม่หลงก็ดีแล้ว”
“ทั้งคู่พูดจาทำร้ายจิตใจจัง~~”
(ฮึ่ย!!!...ไม่น่ารัก...ไม่น่าสงสารสักนิดเดียว!!!!)
“อ๋อม!!”
“อะไรวะ?...ว่าแต่คนอื่นตัวเองก็เสียงดัง”
“มากับฉันหน่อย!!”
“?”
“อะไรๆๆ...ไม่ต้องฉุดก็ได้”
“.........................................................”
“ทำไม?...จะแอบนัดชวนฉันเข้าม่านรูดเรอะ?”
“เออ!!...ฉันพาเข้าแน่”
“ฮะๆๆ...แล้วจะมาเรียนให้เสียเวลาทำไมว๊า?...อ๋อ!!...ให้สุรีย์พรรณกับหยาดฝนตายใจก่อนใช่มะ?”
“อ๋อม!”
“!?”
“ครั้งนี้ฉันจริงจังนะ!!!”
“...เกิดอะไรขึ้นกันแน่?”
“.........................................................”
“ว่ามา...ถ้าช่วยได้ฉันยินดีช่วยนายเต็มที่...ถึงจะต้องไปฆ่าใครก็ตาม”
“มันไม่ถึงขนาดนั้นหรอก”
(และเธออาจจะทำไม่ได้ด้วย)
“แต่อ๋อม!!!...ฉันมีเรื่องจะขอร้อง”
“ฟังจากเสียงแล้วดูท่าจะเป็นเรื่องที่สำคัญสำหรับนายมากเลยสินะ...เอ้าว่ายังไง?”
“ช่วยพิสูจน์ให้ฉันทีเถอะ...ว่า...ว่าฉัน...ไม่ได้เบี่ยงเบน!!!!”
“หา!?”
“ฉันกลุ้มใจจนจะบ้าตายอยู่แล้วกับการกระทำของไอ้บ้า...เอ่อ--...พี่เอ้”
“ที่เจ้านั่น...แต่งหญิงรึ?”
“ใช่”
“แล้วก็ยังไปเดทกันด้วยนะ”
“ฉันไม่ได้อยากไปเว้ย!!”
“แถมยังหอมแก้มกันด้วยนิ...ไม่เบานี่หว่า!!”
“อ๋อม!!”
“เออน่ะๆ...ฉันเข้าใจว่านายรู้สึกยังไงและจะพิสูจน์เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องยากสักนิดเลย”
“วิธีอะไร?...รีบบอกมาๆ...ฉันยินดีทำ”
“ก็นายเพิ่งจะพูดเมื่อกี้นี้ไงเล่า!!!”
“หืม?”
“.......................................................”
“มะ...ม่านรูด!?”
“อื้อ!!...ไปพิสูจน์ให้มันรู้กันไปเลยว่านายเป็นพวกลักเพศหรือเปล่า?”
“แล้วที่เธอว่ามีอะไรสำคัญจะบอก?”
“ใช่ๆๆ...แต่ฉันต้องได้รับการยืนยันว่าวันนี้มันจะออกไปติดต่อธุระข้างนอกซะก่อน”
“?”
......................................................................................................................................................
“ฮื่ออออออออออ”
“...............................................”
“โออออออออออออออออออ...อื้มมมมมมมมมมมมมมมม”
“ฉันเลียให้เธอ...นานแล้วนะ”
“อืออออออออออออออออออออ”
“ตาเธอ...ทำให้ฉันมั่ง”
“เดี๋ยว!!!...ฉันยังไม่ได้สั่ง...ให้นายหยุด”
“เอาเหอะน่า--”
“...ก็ได้...โอ้โห!?...ควยแข็งขนาดนี้อยากล่อหีฉันเต็มที่สิท่า”
“รีบอมเร็วๆเข้า!!”
“รีบอมเร็วๆเข้า!!”
“เออน่ะ!...อื้มมมมมมม”
“อืออออออออออออออ...ดีมากๆ”
“...............................................”
“อูยยยยยยยยยยยยยย...อมลึกจริงๆ...อ๋อม...เธอเก่งขึ้นนี่”
...เทียบกับครั้งก่อนนับว่าอ๋อมทำได้ดีกว่ามากซึ่งก็ไม่น่าแปลกเพราะมีคนสอนฝีมือดีอย่างป้าเอ็ม...ถามว่าเริ่มมาเป็นแบบนี้ได้ยังไงน่ะหรือ?...
(“ทำไมต้องมาที่นี่...ไกลก็ไกล”
“ก็ฉันไม่อยากให้ใครตามมาขัด”
“ฉันว่าไม่ใช่แค่นี้หรอกน่า--”
“ฉันว่าไม่ใช่แค่นี้หรอกน่า--”
“รอดูไป”
“จะให้รอถึงเมื่อไหร่แล้วอะไรคือเรื่องสำคัญที่ว่า”
“ฉันบอกนายแน่แต่ตอนนี้เรามาเอากันสักยกก่อน”
“ว้าว!!...ยกทรงกับกางเกงในของเธอ”
“ฉันซื้อมาเองแหละ”
“อ๋อมใส่สีขาวด้วยแฮะ”
“ชอบมะ?”
“อื้อ!...ตัวเล็กนิดเดียวแถมบางมาก...เห็นแคมหีชัดแจ๋ว”
“แล้วถ้าฉันทำแบบนี้”
“เห็นรูตูดเธอไง”
“อือ!!...ทะลึ่งจริงๆผัวฉัน”)
“โอววววววววววววววววววววววว...หยุดดดดดดด...เดี๋ยวฉันแตกแน่”
“ทำไมไม่อดทน?”
“ไม่ใช่ไม่อดทนแต่เธอดูดเก่งขึ้น...ขืนให้ดูดมากกว่านี้รับรองพุ่งเข้าปากเธอหมด”
“หึ!!”
“มาเริ่มกันเลย”
...อ๋อมขึ้นนั่งยองๆพลางจับควยผมที่ตั้งโด่พลางรูดขึ้นรูดลงสักพักก็นั่งคร่อมแล้วเอาหัวถอกไปที่ถูกลีบแคมกับเม็ดติ่งตัวเองก่อนจะค่อยๆยัดควยผมเข้าไป...ญาติสาวผู้พี่หรี่ตาเม้มปากด้วยความคับแน่นในร่องรูแล้วผมได้ยินเสียงร้องของหล่อนเบาๆ...
“ซีดสสสสสสสสสสสส...มัน...มันต้องแบบนี้”
“ดีจัง”
“ควยนายสุดยอดเลยยยย...อื้อหือ...ครึ่งลำแล้ววววว”
...แม่เสือสาวกดหีลงมาช้าๆจนมิดโคนและยกตัวขึ้นจนเกือบหลุดแล้วกดลงมาใหม่แล้วทีนี้ก็เริ่มค่อยๆกระดกก้นขึ้นลงเร็วขึ้น...ผมเห็นควยตัวเองผลุบหายเข้าออกรูเสียวของอ๋อมอย่างชัดเจนและไม่นานท่อนลำก็อาบเยิ้มไปด้วยน้ำเมือกของเธอ...เสียงร้องครวญครางของเราสองลูกพี่ลูกน้องเริ่มบังเกิดดังขึ้นๆ...
“กรอดดดดดดดด...ทะ...ทำไมเสียวอย่างนี้วะ...โอ้ย...เสียวจริงๆ”
“นั่น...นั่นสิ...โออออออออออออ...ระ...ร้อนควยไปหมด”
“อูยยยยยยยยยยยยย...ฉัน...ฉันต้องมาเย็ดนายบ่อยๆแล้ว...อึ๊ยยยยยยยยยยยยยย”
“โอวววววววววววววววววว”
...อ๋อมรูดกางเกงในที่ค้างอยู่ที่ต้นขาออกแล้วเขย่งปลายเท้ายกตูดขึ้นขย่มเต็มรูปแบบจนผมต้องผวาเด้งรับชนิดใจหายใจคว่ำกันทีเดียวแถมสาวเจ้าขึ้นสุดลงสุดเสียด้วยนี่แสดงว่าญาติสาวผู้พี่วัย
20 พกพาความเงี่ยนแล้วจะมาปลดปล่อยกับผมให้เต็มเหนี่ยว...
“อืมมมมมมมมมมมมมมม”
“อ๋อมจ๋า”
“อาววววววววววว...ผัวเสียวควยมั้ยจ๊ะ?”
“เสียวมากเลยยยยยย”
“เมียก็เสียวหีที่สุด...อือออออออออออออออ...สะใจเมียจังเลย”
“ซีดสสสสสสสสสสสสสส”
“อึ๊บ!!!...อืออออออออออออ”
...ญาติสาวผู้พี่หมุนตัวหันหน้าไปทางปลายเท้าผมแล้วกระเด้าต่อคราวนี้ยิ่งแรงขึ้นและก็เร็วขึ้นๆจนผมเกร็งตัวยกก้นขึ้นรับการกระแทกมีเสียงดังป้าบๆๆๆตลอดเวลา...รูหีของอ๋อมฉ่ำแฉะไปด้วยคาวเมือกและได้กลิ่นอันคุ้นจมูก...สาวเจ้ายิ่งขย่มก็ยิ่งมันส์ยกมือประคองหน้าอกพลางขยำเงยหน้าสูดปากด้วยความเสียวซ่านและเอี้ยวมองผมด้วยสายตาอันเร่าร้อน...ผมนึกสนุกอะไรได้ขึ้นมาบางอย่าง...
“เอ้ยยยยยย...นาย...ทะ...ทำอะไรน่ะ?...ยะ...อย่าจิ้มตูดฉัน!!”
“ก็มันขมิบยั่วฉันนี่นา”
“ไม่นะ!!...เอา...เอานิ้วออก”
“เสียวใช่ม้า?”
“ฉันเจ็บเว้ย!!”
“แน่ใจ?”
“อื้อออออออออ”
“เข้าไปแค่ข้อนิ้วเดียวเองจะเจ็บได้ไง?”
“อุ!!...อูววววววววววววววววว...วิตถารจังเลยยยยย”
“อิๆๆ”
“ฉันเอาคืนนายแน่...คะ...คอยดู!!!”
“จะรอดู”
“เออ--...รอดูได้เลย...นี่!!”
“โอ๊ววววววววววววววววว”
...อ๋อมเอนนอนทาบบนตัวผมแล้วแลบลิ้นเลียที่ติ่งหูโดยที่ควยยังคาหีอยู่...เธอลากลิ้นเลียไปทั่วใบหูแล้วขบกัดมันแต่ไม่เจ็บมากนัก...ช่างเป็นการเอาคืนที่ผมเอานิ้วจิ้มรูก้นของเธอได้อย่างน่ารักจริงๆ...
“เป็นไงล่ะ?”
“เหมือนแมว”
“หา?”
“เวลานี้เธอไม่ใช่เสือแล้วนะ”
“แต่เป็นแมวงั้นรึ?”
“ใช่...จะยอมเป็นแมวของฉันมั้ย?”
“ฮึ...ถ้าไม่ยอมฉันก็คงไม่ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาอยู่กับนายหรอก”
“โห!!”
“นายจะต้องเอ็นดูฉันมากๆนะ...เข้าใจไหม?”
...อ๋อมจูบที่แก้มและยังพูดอีกว่าจะยอมเป็น “แมวน้อย”
ของผมเพียงคนเดียวเท่านั้นแต่หากผมทำให้เธอไม่พอใจก็อาจจะกลายเป็น “เสือร้าย”
ได้ทุกเมื่อ...
“ฉันไม่ก้มหัวให้ใครทั้งนั้น...นอกจากนายเพียงคนเดียว”
“แหม--...แบบนี้ต้องให้รางวัล”
“รางวัลอะไร?...อุ๊ย!!”
“อีกไม่นานฉันน้ำแตกแน่...ขอท่านี้ส่งท้ายล่ะกัน”
...ผมให้อ๋อมยืนเอาแขนท้าวเตียงโก้งโค้งหันบั้นท้ายซึ่งญาติสาวผู้พี่ก็ให้ความร่วมมือแล้วยังบอกว่าเริ่มจะชอบท่านี้เพราะควยมันเข้าได้ลึก...พอทุกอย่างพร้อมผมก็ดันควยเข้าไปอย่างไม่ยากเย็นเพราะน้ำหล่อลื่นที่หลั่งออกมามากนั่นเอง...
“อู๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“โอ้ออออออออออออออออออออออ”
“ไม่มัวช้าแล้ว...เร็วๆเข้า”
“ได้...ได้เลย”
“แคมเป็นแคม...กลีบเป็นกลีบเชียว”
“อ๊อยยยยยยยยยยยยยยยย...นายนี่เหลือเกิน...ชวนเล่นท่าอะไรก็ไม่รู้...อ๊าาาาาาาาาา”
“ก็รู้ว่าอ๋อมชอบ”
“อ้าาาาา...ควยเข้าหีเน้นๆแน่นๆ...ใครบ้างจะไม่ชอบ...อืมมมมมมมมมมมมมม”
“กรอดดดดดดดดดดด...ไม่...ทนไม่ไหวแล้วว่ะ...โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“ปล่อย...ปล่อยออกมาเลย...ฉันรออยู่...นะ...น้ำเงี่ยนของนาย”
“โอะ...โอ๊ะ...โอ้วววววววววววววววววววว”
(ออกเยอะมาก)
“อย่าเพิ่งเอาออก...แช่ไว้อีกนิด...ร่างกายฉันต้องการน้ำเงี่ยนของนาย”
...อ๋อมค่อยๆเอนนอนบนเตียงคว่ำหน้าโก้งโค้งหายใจหอบโดยมีตัวผมทาบบนแผ่นหลังเธอ...เย็ดกับ
“แม่เสือสาว” ครั้งนี้สุดยอดสุดเสียวกว่าครั้งที่แล้วอย่างเทียบไม่ติด...ในเมื่อญาติสาวผู้พี่ไม่ให้เอาออกผมก็แช่ควยอยู่ในรูหีหล่อนจนมันหดตัวหลุดออกมาเองและคาวน้ำเงี่ยนอุ่นๆของผมก็ไหลตามออกมาลำควยส่วนแคมหีของอ๋อมก็บวมเป่งอย่างเห็นได้ชัด...เหงื่อเราสองคนไหลเต็มร่างทั้งที่ในห้องพักของรีสอร์ทหรูก็เปิดแอร์เย็นฉ่ำ...
“อื้อหือ?...หีเธอแดงมาก”
“อย่าจ้องนักสิ...ฉันอาย!!”
“จะอายทำไม?”
“แน่ะ!!...ห้ามแล้วยังจะแหก”
“.................................................”
“งั้นฉันดูควยนายมั่งซิ”
“อุ!”
“ฮึ!!...เจ้าตัวร้ายนี่ผ่านศึกกับผู้หญิงมานับไม่ถ้วนสินะ...ไม่ว่าจะปาก,รูหีหรือกระทั่งรูตูด”
“..................................................”
“นายเคยเอาประตูหลังสุรีย์พรรณกับหยาดฝนมั้ย?”
“ไม่เคยเพราะพวกเธอไม่ยอม”
“ก็แหงละ...ใช้ของผิดประเภทแบบนั้น”
“อืม--...ถูก”
“แต่แม่ฉันบอกว่ามันให้ความรู้สึกแปลกใหม่น่ะและยิ่งถ้าโดนรุมเย็ดทั้งสองรูนะ...แม่บอกว่าสุดยอดมาก”
“แล้วแต่ว่าใครจะชอบ”
“ใช่...ฉันไม่มีวันทำอย่างแม่หรอกเพราะฉันจะมีนายแค่คนเดียว”
“อ๋อมไม่โกรธป้าเอ็มเหรอ?”
“โกรธอะไร?”
“ที่ป้าเอ็มมีผู้ชายมากกว่าหนึ่งคนเป็นคู่นอนและยังเป็นคนรับใช้ตัวเองอีก”
“นั่นคือความสุขของแม่และฉันก็ไม่เห็นว่าจะเป็นใครอื่นนี่...ไอ้เศกไอ้ศุกร์ก็จงรักภักดีกับหลงแม่ฉันจะตายไป”
“ทั้งที่พ่อของเธอก็...”
“อย่าพูดถึงเจ้าหมอนั่น”
“..................................................”
“นายรู้ไว้เถอะว่าถ้าเป็นคนที่ฉันอนุญาตก็จะไม่มีปัญหาอะไรทั้งนั้นซึ่งรวมถึงนายด้วย...ที่ฉันไม่ว่าอะไรที่นายมีอะไรกับแม่ก็เพราะฉันเห็นด้วย...เข้าใจนะ?”
“แต่พี่เซคกับพี่ม่อน...”
“พวกมันจะไม่เห็นด้วยก็ช่างสิและก็...”
“ถ้าจะโกรธก็สมควรโกรธคนหน้าด้านที่แอบกินลับหลังคนอื่นโดยไม่บอกความจริงแม้กระทั่งลูกสาวตัวเองจะดีกว่า”
“อ๋อมหมายถึงใคร?”
“ฉันหมายถึง...อื้ม!...มาพอดี”
“?”
“ว่ายังไง?”
...อ๋อมนอนคุยโทรศัพท์กับใครไม่รู้และก็ลูบสลับกับเลียควยผมไปด้วย...เวลานี้มีอะไรหลายอย่างที่ผมไม่เข้าใจเชียวล่ะ...
(ถ้าจะโกรธก็สมควรโกรธคนหน้าด้านที่แอบกินลับหลังคนอื่นโดยไม่บอกความจริงแม้กระทั่งลูกสาวตัวเองจะดีกว่า...ใครหว่า?)
“ได้...ทางนี้แต่งตัวเสร็จจะออกไปเจอหน้าพวกแอบเล่นชู้นี่สักหน่อย”
“.................................................”
“บอล...อาบน้ำแต่งตัว”
“หา?”
“ที่จริงฉันอยากจะต่อกับนายอีกสักยกแต่ไม่มีเวลา”
“เมื่อกี้อ๋อมคุยกับใครและพวกที่แอบเล่นชู้คือ?”
“ก็เดี๋ยวฉันจะพานายออกไปเห็นหนังหน้าอันไร้ความยางอายของพวกมันนี่ไง”
“!?”
“แล้วอีกอย่างนายไม่ได้เป็นเกย์หรอก...ฉันรับรองและจะไม่มีวันให้มันเกิดขึ้นด้วย”
“.........................................................”
“ทำไมยังทำหน้าอย่างนั้น?”
“รู้สึกเหมือนเธอหลอกพาฉันมาฟัน?”
“คิดพิเรนทร์จริงๆ...ฉันอุตส่าห์ช่วยพิสูจน์ให้นายๆยังจะมาว่าฉันอีก”
...........................................................................................................................................
“โอ้!!...นี่มันๆ”
“!?”
“โลกนี้มันช่างกลมซะจริง”
“บอลและก็...”
“แม่...แม่กวาง!!!”
(เธอมาอยู่ในสถานที่แบบนี้ได้ยังไงแล้วมิหนำซ้ำยังมากับผู้ชายที่ไม่เคยเห็นหน้าและไม่ใช่พ่อของเราอีกด้วย!?)
“อย่าบอกว่าเธอสองคน...”
“แปลกอะไรที่คนเป็นผัวเป็นเมียกันจะมาด้วยกัน”
“มาทำอะไรไม่ทราบ?”
“เธอถามว่าพวกฉันมาทำอะไรกันที่นี่?...ฮึ!...ก็รู้อยู่แก่ใจแล้วยังจะมีหน้ามาถาม...นัดเซ็นพินัยกรรมล่ะมั้ง?”
“อ๋อมระวังคำพูดบ้าง!!...อย่างน้อยก็...”
“ไม่ใช่ญาติโกโหติกาฉันทำไมจะต้องระวังคำพูดวะ?...งั้นฉันถามมั่งซิว่าหล่อนมาทำอะไรที่นี่กับชายคนนี้สองต่อสอง?”
“เด็กนี่ใครกัน?...ทำไมปากคอเราะร้าย...ไม่มีสัมมาคารวะ?”
“ฉันมีสัมมาคารวะให้คนที่เห็นว่าคู่ควรโว้ย!!...บอล...ไอ้แก่นี่มันต้องแอบตีท้ายครัวพ่อของนายอย่างแน่นอน!!!”
“อย่างนี้มันถือว่าเป็นการหมิ่นประมาทนะ!!...ฉันจะแจ้งความกับตำรวจ...เธอเป็นใครถึงมาด่าฉันฉอดๆว่าเป็นไอ้แก่?”
“ใจเย็นๆก่อนค่ะคุณวุฒิชัย...อ๋อม...เธอกำลังเข้าใจผิด...คุณวุฒิชัยเป็นลูกค้าของบริษัทประกันชีวิตที่ฉันทำงานอยู่”
“โฮ่--...แล้วยังไง?”
“และที่เรามาที่นี่ก็เพื่อมาคุยตกลงเรื่องธุรกิจไม่ใช่เรื่องลามกบัดสีอย่างที่เธอคิด”
“ออกนอกเมืองมาคุยกันซะไกลและสถานที่ก็ลับหูลับตาชาวบ้านชาวช่องดีจังนะ”
“เรื่องของผู้ใหญ่อย่างเธอจะไปรู้อะไร?...การมาคุยตกลงธุรกิจในสถานที่แบบนี้มันเป็นเรื่องธรรมดามาก”
“รีสอร์ทห่างจากตัวเมืองเกือบ 70 กิโล...เป็นบ้านพักมิดชิดเป็นส่วนตัว...อย่ามาโกหกฉันนะว้อย!!!...สถานที่แบบนี้คนจะมาทำอะไรอื่นได้...คุยเรื่องงานเหรอ?...เอาไปเล่าให้เด็กอนุบาลฟังซะเถอะไอ้แก่ตัณหากลับ!!!”
“ฉันกับคุณวุฒิชัยมาคุยเรื่องงานจริงๆไม่เหมือนพวกเธอหรอกและก็ไม่ได้เช่าบ้านพักด้วย...ไปตรวจสอบรายชื่อแขกเข้าพักได้เลยถ้าสงสัย”
“แล้วถ้าพวกแกไม่ลงชื่อแต่ให้คนอื่นทำแทนล่ะ?”
“ไม่มีใครอื่นทั้งนั้นนอกจากเราสองคน”
“แล้วผมกับคุณกวางก็คุยกันเกี่ยวกับเรื่องธุรกิจล้วนๆ...พยานมีกล้องวงจรปิดก็ตรวจสอบได้”
“อ๋อม--...เราไปกันเถอะ...ไม่มีหลักฐานนะ”
“กลัวอะไรกับพวกไม่มียางอายนี่ห๊ะ?...ทำอะไรไว้คิดว่าจะปัดให้รอดตัวงั้นเรอะ?”
“ที่สมควรอายน่าจะเป็นพวกเธอมากกว่า...บอล...เวลาเรียนหนังสือเธอกลับมาทำเรื่องพรรค์นี้กับ...ไม่!!!...ฉันไม่อยากจะพูดจริงๆเพราะมันบัดสีเหลือเกิน”
“แล้วไง?...อย่างน้อยฉันก็ยอมรับตรงๆว่ามาที่นี่เพื่อหาความสุขกับบอลแต่หล่อนมันตอแหล!!!...พาชู้มาแอบกินก็ยังจะหน้าด้านเถียงว่าไม่ใช่”
“พอเถอะ”
“งานก็งาน...ฮึๆๆ...แต่งานที่คุยกันจะต้องแก้ผ้าคุยกันใช่มะ?”
“อ๋อม!!”
“อะไรเล่า?”
“ผมขอโทษแทนอ๋อมด้วยครับ”
“ไปขอโทษนังแพศยานี่ทำไม?”
“เธอผิดแล้วยังไปกล่าวหาเขาอีก...มันจะมากเกินไปแล้ว”
“ฉันผิดอะไรวะแล้วที่ว่ากล่าวหาน่ะมันเกินไปตรงไหน?”
“มีหลักฐานหรือ?”
“ตอนนี้ยัง”
“นั่นไง!!”
“แล้วถ้าฉันหามาได้ล่ะ?”
“อะไรนะ?”
“ฉันมีแน่!...หลักฐานที่ว่าพ่อนายถูกไอ้แก่นี่สวมเขา”
“จะไปหามาจากไหนในเมื่อเธอ...”
“อะไร?”
“เย็ดกับฉันในห้องตลอด”
“เชอะ!!...ฉันเย็ดกับนายแล้วจะไม่ได้รู้ไม่ได้เห็นอะไรงั้นเรอะ?”
“?”
........................................................................................................................
“เหรอ?...คุณศรบุษราคัมเริ่มจะกำจัดคนที่...ขะ...ขวางเส้นทางความรักของเธอแล้ว”
“ความจริงเรื่องนี้ไม่ได้สลักสำคัญที่คุณศิริรัศมีจะต้องสนใจเลยแม้แต่นิดครับ”
“ฉัน...ฉันเคยพูดไปแล้วใช่มั้ย?...วะ...ว่าต้องการรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับคนของตระกูลวิษณุมนตรี...ไม่ว่าใครจะไปทำอะไรที่ไหนฉันจะต้องรู้และนายก็มีหน้าที่รายงาน...อื๊อออออ!!...อย่า...อย่าแสดงความเห็นอะไรถ้าฉันไม่อนุญาต”
“ขออภัยด้วยครับ!!!...ต่อไปผมจะไม่บังอาจแสดงความเห็นอย่างนี้อีก”
“ออกไป...”
“โอ้วววววววววววววววววว...อูวววววววววววววววววว”
“อะไร!?...เสร็จแล้วเหรอ?”
“คะ...ครับ”
“เพิ่งแป็บเดียวเองนะ...ไม่ได้เรื่อง!!...เดี๋ยวก่อนอย่าเพิ่งไป”
“ครับผม”
“หลานชายของนายสอนยังไงกันไม่เห็นจะได้เรื่องแถมมาทำเลอะเทอะกับฉันเต็มไปหมด?”
“เอ่อ--...ไอ้ดุกมันคงจะตื่นเต้นครับ”
“ควยก็ใหญ่ดีหรอกแต่น้ำอดน้ำทนยังใช้ไม่ได้...ไปฝึกให้เก่งก่อนจะส่งมาปรนนิบัติฉัน”
“ได้ครับ”
“ส่วนนาย...ฉันรู้ว่านะอยากทำ...ถอดเสื้อผ้าสิ...จะว่าไปฉันก็ไม่ได้เอากับนายมานานแล้วนี่”
“...............................................”
“ฮิๆ...แข็งขนาดนี้เชียว...ขอชิมหน่อยซิ”
“โอออออ”
“เฮ่!!...ลุงแกจะไหวมั้ยวะ?...แกจะหกสิบอยู่แล้วเดี๋ยวเกิดหัวใจวายไปจะแย่”
“ไม่หรอก...ลุงผมยังแข็งแรงดี”
“ส่วนแกก็อย่าเพิ่งหมดกำลังใจ...ไปฝึกมาให้เก่งๆ”
“แต่ผมไม่เข้าใจ”
“อะไร?”
“คุณศิริรัศมีไม่รู้สึกอายบ้างเลยเหรอ?...เรียกลุงเข้าไปคุยถึงในห้องนอนและผมก็กำลังเย็ดเธออยู่”
“แกก็ไปถามคุณศิริรัศมีเองสิ”
“ใครจะกล้าครับ”
“งั้นหุบปากเงียบแล้วทำตามคำสั่งไปและอย่าแพร่งพรายเรื่องของเจ้านายให้คนนอกรู้แล้วทุกชีวิตในครอบครัวแกก็จะอยู่เย็นเป็นสุข...แกน่ะโชคดีแค่ไหนที่คุณศิริรัศมีเลือกให้มาปรนนิบัติทั้งที่ข้าอุตส่าห์รอแล้วรออีกก็ยังไม่มีวาสนา?...อย่าทิ้งโอกาสดีๆอย่างนี้ไปเชียวละ!!”
“...................................................”
..........................................................................................................................................................
“กลับมาแล้วหรือขอรับ?”
“...ครับ”
(พี่เอ้กลับมาแต่งกายเป็นผู้ชายอีกแล้ว)
“สนุกไหม?”
“หือ?”
“ที่ไปเที่ยวกับอ๋อมวันนี้อย่างไรล่ะขอรับ”
“เฮ้ย!?...พะ...พี่รู้ได้ยังไงว่าผมกับอ๋อมไป?...ฮึ่ย!!...จะรู้มากเกินไปแล้ว”
“หึๆ...กับคนที่รู้สึกชอบกระผมนั้นรู้ทุกอย่างล่ะขอรับ”
“!!!!!”
“แต่อย่างไรเสียกระผมว่าน้องบอลรีบเข้าไปข้างในจะดีกว่า”
“ทำไม?”
“บอลกลับมาแล้วใช่มั้ย?...รีบเข้ามาเดี๋ยวนี้นะ!!”
“...............................................”
(ตะ...ตายละ!!!...ฝนกับพี่แคท...เราลืมไปซะสนิท!?)
“ฮืม”
(รอยยิ้มที่น่าเคลือบแคลงของพี่เอ้นั่น?)
...........................................................................................................................................................
ตัวอย่างในตอนหน้า...ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 96 “ความเชื่อใจที่ถูกทำลาย!!!”
“เรื่องนี้เธอกับป้าเอ็มต้องมีส่วนรู้เห็นอย่างแน่นอน”
“ป้อมมีอะไรดีๆจะให้พี่ชายดูค่ะ”
“ฝนไม่มีวันเชื่อหรอกว่ามันจะเป็นความจริง!!!”
“นายก็ลองดูด้วยตาของตัวเองสิ!!”
“พี่ยังจะเชื่อใจเธอได้อีกหรือเปล่า?”
“กระผมหาได้แปลกใจต่อการกระทำของเขาไม่”
“ฉันก็พูดไปตั้งหลายครั้ง...ใครที่เชื่อว่ามันเป็นคนดีต้องกลับไปคิดซะใหม่แล้ว”
“เราเห็นว่าเอกคเชนทร์แลนางพญาเสือกำลังถูกใครบางคนจับตามอง”
“เรื่องแบบนี้ไม่สมควรจะเกิดขึ้น!!!!...ไม่ๆๆๆๆ”
“ไม่คิดว่าบอลจะเป็นคนแบบนี้...ที่ผ่านมาฉันไว้ใจคนผิดจริงๆ”
......................................................................................................................................
ค่อยยังขั่วหน่อย หายคิดถึงไปบ้าง ขอบคุณมากครับ ว่าแต่ตัวเต็มมาเร็วนะครับ
ตอบลบสนุกมากคับ
ลบตอนนี้นานครับ แต่ก็ยังรอติดตามนะครับ
ตอบลบหยอดแบบนี้อยากอ่านเต็ม100แล้วสิ ขอบคุณล่วงหน้านะครับ
ตอบลบมานิดนึงก้ยังดี รอนานแทบขาดใจ
ตอบลบชะอุ๊ย... บอลจะโดนไหมนี่ อิอิอิ
ตอบลบGood job
ตอบลบขอบคุณครับ ปล่อยให้รอซะนาน .. ขอเด็ดๆเป็นของขวัญปีใหม่นะครับ ไหนๆ ก็พาอ๋อมเข้าม่านรูดแล้ว
ตอบลบคิดถึงอานิภาเลย จัดให้อ๋อมหนักๆเลยครับ
ตอบลบมาแล้วๆ ถือเป็นของขวัญปีใหม่เลยครับ
ตอบลบยังรอที่เหลือยุคับ
ตอบลบนานยังไงก็รอครับ ขอบคุณครับ
ตอบลบขำกับเรื่องบอล วิตก จริงๆ
ตอบลบแต่คิดว่า อ้อ ก็ติดใจบอล เหมือนกัน
ผมว่าลองของแปลกก็ตื่นเต้นดีนะ ลองจัดดูดิ
ตอบลบสวัสดีปีใหม่ สบายดีทุกท่านนะครับ
ตอบลบอ่านมาถึงตอนนี้ ตัวละครที่ผมงงและสงสัยที่สุดก็คนนี้แหละเอ้กับอ้อ
ตอบลบสรุปคือคนเดียวกันหรือคนละคนแล้วเพศไกนกันแน่ใครรู้ช่วยแจ้งแถลงไขผมที
เป็นคนละคนกันครับ เอ้เป็นผู้ชาย อ้อเป็นผู้หญิงทั้งสองคนเป็นฝาแฝดกันครับ และอ้อก็เสร็จเจ้าบอลเรียบร้อยแล้ว อิอิ
ลบถ้าจำไม่ผิดเอ้กับแคทก็เคยมี...กันมาก่อนใช่มั้ยครับ(ตอนพิเศษหรือเปล่าผมไม่แน่ใจ)
ลบขอบคุณครับ
ลบคุณnavy868ใช่แล้วครับ
ลบน่าจะเป็นคนเดียวกัน แต่จะแสดงตัวเป็นชาย และเป็นคนที่เปิดซิงแคท
ลบผมว่าคนเดียวกัน100% เหตุผลดังนี้
ลบ1.วิษณุมนตรี มีหลาน8คน(โครงเรื่องหลัก)
1.แซค 2.แคท 3.เอ้ 4.ม่อน 5.อ๋อม 6. บอล 7.ฝน 8.ป้อม
2.มีตอนหนึ่งที่บอกว่าเอ้ มีสองบุคลิก
3.ตอนเอ้มีไรกับแคม ผู้เขียนไม่ใส่รายละเอียด เยอะ เช่น อม สอดไส่ ขย่ม แต่ ตอนที่บอลมีไรกับหญิงทุกคนผู้เขียนใส่รายละเอียดจัดเต็ม แม่กระทั้งกับอ้อ(บุคลิกหนึ่งของเอ้)
4.มีตอนหนึ่งที่อ้อทำดาบตกแล้วมีไรกับบอล ซึงดาบนั้นก็ของเอ้ ถ้าแฝดกันไม่น่าจะใช้ดาบด้วยกัน ต้องมีอาวุธของตัวเองเหมือนคนอื่น
สรุป เอ้คืออ้อ ประเภทที่ว่าหญิงก็ได้ชายก็ดี
รอต่อไปอีกครับ
ตอบลบสวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้ท่านadslman สุขภาพแข็งแรง มีความสุขคิดอะไรก็ราบรื่น มีผลงานต่อเนื่องนะครับ
ตอบลบสวัสดีปีใหม่ขอรับ.. ไม่ได้เข้ามาดูนานเลย
ตอบลบเข้ามาดูแล้วก็รอว่าจะเพิ่มเติมเมื่อไร รอครับรอ100%และตอนใหม่96,97,98,99,100
ตอบลบว้ากกกกกก สูญเสียฮาเร็ม แบบนี้ได้งายยยยยยย
ตอบลบเจ้าบอลปวดกะโหลกเรื่องญาติวนเวียนนัวเนีย ปัญหากำลังตั้งเค้า 95 นี้สั้นจัง อยากอ่านตอนต่อไป
ตอบลบ- ขออนุญาตอวยพรปีใหม่ย้อนหลังครับ ขอให้ท่าน adslman มีแต่ความสุข สมหวัง เจริญรุ่งเรืองร่ำรวยนะครับ
ตอบลบป้าเอ็มจะมีบทอีกปะฮะ
ตอบลบและแล้วก็จบ ตอนที่95 ครับ แต่ยังเดาตอนที่ 96 ไม่ได้เลยครับ
ตอบลบตอนต่อไปมันสสสสแน่
ตอบลบมาทีเดื่อนละครึ่งตอน
ตอบลบอ่านจนปวดตาเลย ตั้งแต่ตอนมารู้ตัวอีกที่พระเจ้านี้ตอน95แล้วหรือนี้ อ่านสนุกครับ กระผมเพิ่งจะติดตามผลงานของท่าน ยังมิกล้าออกความคิดเห็นอัน แต่บอกได้คำเดี่ยวว่า สนุกคับ
ตอบลบ1ตุลาคม2554-18มกราคม2560มันยาวนานเลยนะครับแต่ท่านก็มิได้หยุดส่งความสุขให้กับเหล่ามิตรสหายกระเพิ่งจะเข้ามาใหม่แต่ก็รู้สึกผูกพันเช่นกันครับขอให้สร้างผลงานมาให้อ่านอีกเยอะนะครับ(ลืมกล่าวคำสวัสดีครับทุกท่าน)
ตอบลบรอตอนใหม่อยู่นะครับท่านรออย่างใจจดจ่อเลยครับผม
ตอบลบขอบคุณมากครับ
ตอบลบสำหรับผลงานเขียนดีๆเช่นนี้
ช่วยเรียงลำดับการอ่านให้หน่อยครับว่าต้องอ่านยังครับเริิ่มตั้งแต่ต้น
ลบเลยคับรวมตอนหลักและตอนพิเศษด้วยครับ
ต้องเริ่มอ่านยังไง
ลบขอกรุณาช่วยเรียงตอนให้ด้วยครับ
พร้อมตอนพิเศษด้วยครับ
เริ่มแรกก็อ่าน เมื่อผมมีความสุข ตอนที่ 1 - 15 หาใน กูเกิลครับ แล้วกลับมาต่อใน
ลบblog ปี 2014 เดือนตุลา เมื่อผมมีความสุข ตอนที่ 16 > ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต คือภาค 2 < อ่านขึ้นมาเรื่อยๆครับมีเรื่องคั้น เป็นตอนพิเศษครับ (แต่เรื่องจะเชื่อมถึงกันหมดครับ)
เริ่มอ่านตามนี้เลยครับ ซึ่งในblogของท่านadslmanนี้มีครบทุกตอนอยู่เเล้ว
ลบ# เมื่อผมมีความสุข ตอนที่ 1-17
++ เมื่อผมมีความสุข ตอนพิเศษ1-5(จบ)
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 1-9
+ Kat Sidestory 1
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 10-11
+ Fon Sidestory 1
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 12-13
+ Kat Sidestory 2
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 14-16
+ Sakultala Side Story 1
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 17
++# รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 1-5
+ Busaya Side Story 1
++# รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 6-24
+ Tornado Jun Side Story 1
++# รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 25-29(อาวสาน)
+ Chart Sidestory
+## ANOTHER SPIRITS (1-7)
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 18-44
+ Busaya Sidestory 2
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 45-46
++* โปรไฟล์ 8 หนุ่มสาวในตราบเท่าที่ยังมีชีวิต
****มีต่อข้างล่าง***
****ต่อครับ***
ลบ## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 47
+ น้ำตากินนร ตอนที่ 1
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 48-50
+ Zircon Sidestory 1
+ Fon Sidestory 2
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 51
+ Savitre Sidestory 1
+ Wannaluck Sidestory 1
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 52-54
+ Kat Sidestory 3
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 55-73
+ Topaz Sidestory 1
+ Moonstone Sidestory 1
+ สัพเพเหระคั่นเวลา
+ Moonstone Sidestory 2
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 74-75
+ Moonstone Sidestory 3-4
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 76-77
+ Kat Sidestory 4
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 78-79
+ Fon Sidestory 3
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 80-83
++ สัพเพเหระคั่นเวลา2
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 84-95(ปัจจุบัน)
******แถบเรื่องราวพิเศษที่มีชื่อว่า บ้านในฝัน กับ บ้านในฝันตอนพิเศษครับ ซึ่งจะกล่าวถึงตอนที่ บอล แคท ฝน ไปหากุนที่กรุงเทพ ซึ่งจะเป็นเรื่องราวหลังจากบอลหายจากขาหักที่โดนแคทผลักตกบันไดในตอนก่อนหน้าที่ผ่านมา เป็นเรื่องราวในอนาคตที่ท่านadslmanยังไม่ได้เอาลงในblogครับ
โห่ ตอนต่อไปนี้เหมือนเริ่มวุ่นวายขี้นละ (หรือนี้อาจเป็นปัญหาที่บอลต้องแก้ต่อในภาค 3)
ตอบลบแต่นั่นละครับมีเยอะก็ปัญหาเยอะนะครับบอล 555
# แต่ยังเหลืออีก 5 ตอน (รอดูว่าจะโยงไปหาภาค 3 ยังไงครับ)
เริ่มอ่านตามนี้เลยครับ ซึ่งในblogของท่านadslmanนี้มีครบทุกตอนอยู่เเล้ว
ตอบลบ# เมื่อผมมีความสุข ตอนที่ 1-17
++ เมื่อผมมีความสุข ตอนพิเศษ1-5(จบ)
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 1-9
+ Kat Sidestory 1
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 10-11
+ Fon Sidestory 1
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 12-13
+ Kat Sidestory 2
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 14-16
+ Sakultala Side Story 1
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 17
++# รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 1-5
+ Busaya Side Story 1
++# รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 6-24
+ Tornado Jun Side Story 1
++# รักไม่นับตัวเลข ตอนที่ 25-29(อาวสาน)
+ Chart Sidestory
+## ANOTHER SPIRITS (1-7)
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 18-44
+ Busaya Sidestory 2
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 45-46
++* โปรไฟล์ 8 หนุ่มสาวในตราบเท่าที่ยังมีชีวิต
****มีต่อข้างล่าง***
****ต่อครับ***
ตอบลบ## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 47
+ น้ำตากินนร ตอนที่ 1
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 48-50
+ Zircon Sidestory 1
+ Fon Sidestory 2
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 51
+ Savitre Sidestory 1
+ Wannaluck Sidestory 1
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 52-54
+ Kat Sidestory 3
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 55-73
+ Topaz Sidestory 1
+ Moonstone Sidestory 1
+ สัพเพเหระคั่นเวลา
+ Moonstone Sidestory 2
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 74-75
+ Moonstone Sidestory 3-4
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 76-77
+ Kat Sidestory 4
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 78-79
+ Fon Sidestory 3
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 80-83
++ สัพเพเหระคั่นเวลา2
## ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 84-95(ปัจจุบัน)
******แถบเรื่องราวพิเศษที่มีชื่อว่า บ้านในฝัน กับ บ้านในฝันตอนพิเศษครับ ซึ่งจะกล่าวถึงตอนที่ บอล แคท ฝน ไปหากุนที่กรุงเทพ ซึ่งจะเป็นเรื่องราวหลังจากบอลหายจากขาหักที่โดนแคทผลักตกบันไดในตอนก่อนหน้าที่ผ่านมา เป็นเรื่องราวในอนาคตที่ท่านadslmanยังไม่ได้เอาลงในblogครับ
ขอบคุณครับ
ตอบลบท่านสายลม ช่วยชี้ทางนำไปสู่ บ้านในฝัน กับบ้านในฝันตอนพิเศษ ให้หน่อยได้มั้ยคับ ยังหาอ่านไม่ได้ T_T
ตอบลบhttps://drive.google.com/file/d/0B-zkJrwJAnBSSGNSckRVOVM3bjA/view?usp=drivesdk
ลบพี่แคทน่าารักอ่ะ
ตอบลบmiss ป้าเอ็ม
ตอบลบอยากให้ถึงตอนจบจังครับ
ตอบลบ