ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต
ตอนที่ 77
“นัดเดทที่บิดพลิ้วไม่ได้!?...คำพูดที่เอ่ยออกมาไม่ได้!!!”
“เจ้าพบกับแม่ในโลกมนุษย์งั้นรึ?”
“เป็นเช่นนั้น...วสันตะนุจรินทร์ก็พบกับพ่อแล้ว”
“ไม่ใช่ความคิดที่ดี...พวกเจ้าสองพี่น้องจะทำให้เรื่องราวต่างๆยุ่งยากยิ่งขึ้นและอีกอย่าง...”
“?”
“เจ้าดูจะชื่นชอบในร่างเด็กนี้ไม่ใช่น้อยแต่ข้าเห็นทีไรก็ไม่รู้สึกคุ้นเคย”
“เพื่อไว้เจอกับแม่ของเราไง”
“นางรักเจ้ามากทีเดียวแลทุกค่ำคืนก่อนเข้านอนก็ตั้งความหวังว่าจะได้พบกับเจ้า”
“............................................”
“ทว่าหลายคืนแล้วนะที่เจ้าไม่ไปพบกับนาง...มันทำให้นางกระวนกระวายใจไม่น้อย”
“อีกไม่นานนี้ล่ะที่เราจะพบกับแม่”
“ฮึ!!...กระนั้นก็ถึงกับให้ข้าต้องมาข้องเกี่ยวด้วย”
“เพราะเราไม่เห็นว่าจะมีผู้ใดเหมาะสมเท่ากับเจ้าแล้ว...อชินีสุราลัย”
“...ช่วยไม่ได้”
“อีกอย่างเราก็ไม่อยากให้แม่รู้ตอนนี้ว่าวสันตะนุจรินทร์เป็นลูกของใคร”
“ที่ข้าช่วยเจ้าก็เพราะเห็นแก่ความเป็นสหายเก่าแต่ยังไม่เข้าใจเลยว่าเจ้าจะทำไปเพื่ออะไร?”
“อชินีสุราลัย...เราอยากรู้เหลือเกินว่านางจะเลือกอะไรระหว่างของสำคัญกับบุตรสาวที่ยังไม่ได้ถือกำเนิด?”
“...ก็สมกับเป็นตัวเจ้าดีนะ...ไม่เหมือนวสันตะนุจรินทร์ที่มักจะมองอย่างผิวเผินและชอบเล่นมากเกินไป”
“เมื่อไหร่เจ้าจะสนิทกับวสันตะนุจรินทร์สักที?”
“คงไม่มีวันนั้นหรอกเพราะน้องของเจ้ามักจะก่อปัญหาให้ข้ารำคาญใจอยู่เนืองๆ...เอาล่ะ!!...เจ้าอยากให้ข้าช่วยเมื่อใดก็บอกล่ะกัน”
“ขอบคุณเจ้ามาก”
“แต่ข้าขอเตือนเจ้าไว้ก่อนว่าจิตใจของมนุษย์นั้นยากจะคาดเดา...บางทีผลลัพธ์ที่ออกมาอาจไม่เป็นดังที่เจ้าหวัง...หึ!...มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับข้าเพราะครั้งนี้ที่ยอมช่วยก็เพื่อจะพิสูจน์ให้เจ้าเห็นว่าแท้จริงแล้วมนุษย์คืออะไรกันแน่?”
“....................................................”
.................................................................................................................................................
20
มกราคม 2549
“วันอาทิตย์นี้ไปดูหนังกันนะ”
“...ก็ได้อยู่หรอกแต่จะไปกันสองคนหรือไง?”
“ใช่สิ...เจ๊ไม่ชอบดูหนังในโรงเพราะมันเสียงดังหนวกหู”
“พวกเธอ...วันหยุดแทนที่จะพักผ่อนหรือทบทวนตำราเรียนแต่ยังจะออกไปเที่ยวอีก”
“พี่แคทก็...ทำตัวเป็นคนแก่...รู้จักออกไปเปิดหูเปิดตาข้างนอกมั่งซี่~~”
“ถ้าผลการเรียนของน้องดีไม่สอบผ่านแบบคาบเส้นแทบทุกครั้งพี่ก็ไม่มีอะไรจะพูด...เอาเกรดเฉลี่ยอย่างนี้ไปสมัครงานแล้วใครเขาจะรับ?”
“จบออกไปฝนก็ไม่คิดจะสมัครงานที่ไหนอยู่แล้วเพราะฝนจะเป็นแม่บ้านให้บอล”
“นี่!!”
“เอาเป็นว่าถ้าพี่ไม่ไปดูหนังด้วยฝนก็จะไปกับบอลแค่สองคน”
“ไม่มีทางที่พี่จะยอมปล่อยให้ไปกันตามลำพัง”
...ความหมายคือพี่แคทจะไปรับไปส่งพวกเราและอาจรวมถึงดูหนังพร้อมกันด้วยเพื่อป้องกันการ
“แว่บ” หนีออกกลางคัน...
“เซ็งเลย!...เจ๊รู้ทันซะได้”
“เธอยังจะชิ่งไปไหนอีกเล่า?”
“ก็...”
“อึ๋ย~~”
“ชู่ว!!”
“?”
(จะชวนไปต่อกันที่โรงแรมเรอะ?...อยากเข้า...เอ้ย!!!...มะ...มันคงไม่ค่อยดีมั้ง?)
“แต่อย่านึกว่าเค้าจะยอมแพ้ง่ายๆ...โอกาสไม่มีได้มีครั้งเดียว”
“...............................................”
“เด็กๆ...ป้าซื้ออาหารสดมาให้จ้ะ...ช่วยรับที”
“ค่า!!”
“...เมื่อกี้พวกเธอกระซิบกระซาบอะไรกัน?”
“ไม่มีอะไรมากครับ”
“หึ!...ไม่จริงหรอกแต่ฉันก็พอจะคิดออกนะ”
“ว้าว!?...ปลาหมึกตัวใหญ่จังเลย!!...จะนึ่งมะนาวหรือต้มยำหม้อไฟก็เข้าท่า...ป้าเอ็มอยากกินอะไรจ๊ะ?”
“แล้วแต่หนูฝนเลยจ้ะ”
“งั้นไม่มัวรอช้าละ...เจ๊มาช่วยหนูด้วย”
...ก่อนเข้าห้องครัวจังหวะพี่แคทเดินผ่านผมก็เหลือบมองแว่บหนึ่งโดยไม่พูดอะไร...งานนี้ไม่ใช่ง่ายเพราะอย่าว่าแต่ดูหนังเลย...ขนาดเวลาไปเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยแท้ๆเธอยังตามคุมเราสองคนไม่ให้อยู่กันตามลำพัง...
(พี่แคทที่เดินตามหลังเรากับฝนจึงกลายเป็นภาพคุ้นตาของใครๆหลายคนไปแล้ว)
“ป้าเอ็มไม่ต้องช่วยก็ได้ค่ะ”
“เอาเถอะน่า--...หลายคนช่วยกันจะได้เสร็จเร็วๆ”
“ฮี่!...ป้ากลัวเจ๊จะทำเสียเรื่องใช่มั้ยล่า?”
“ปะ...ปากน่ะ!!”
“ฮ่าๆๆๆ”
(มันก็มีส่วนจริงแหละ...หากเป็นเรื่องเข้าครัวพี่แคทน่ะเผลอละสายตาไม่ได้หรอก)
“นายท่าน”
“?”
“...นายหญิงฝากมาค่ะ”
(แผ่นกระดาษเล็กๆที่แน่นอนว่าพออ่านข้อความในนั้นแล้วก็ต้องขยำทิ้งทันที)
“..............................................”
“..............................................”
“ป้าเอ็มนัดให้ไปเจอกันที่ห้องอาหารของโรงแรมวันอาทิตย์นี้ตอนสิบโมง?”
“แล้วศิจะช่วยให้ทุกอย่างดำเนินไปด้วยความราบรื่นและไม่มีใครสงสัยแน่นอนค่ะ”
(แต่วันอาทิตย์ตอนเก้าโมงเราก็มีนัดว่าจะไปดูหนังกับฝนด้วย!?...รถไฟจะชนกันซะแล้วเหรอเนี่ย?)
“คือวันอาทิตย์...”
“ไม่สะดวกหรือคะ?”
“...เลื่อนเป็นวันเสาร์ได้มั้ย?...ฉันจะเข้าตัวเมืองไปบ้านเพื่อนจากนั้นค่อยแวะ”
“ศิจะบอกนายหญิงนะคะ”
...ช่วงหัวค่ำป้าเอ็มตอบโอเคที่จะเลื่อนมาเป็นวันเสาร์ซึ่งผมก็รู้ดีว่าการนัดพบครั้งนี้มี
“ความหมาย” ว่าอะไรและแล้ววันเสาร์ก็มาถึง...
“เค้าอยากตามไปด้วย~~”
“ยังไม่ถึงวันของเธอ”
“เจ๊อ่ะ!!”
“พี่อุตส่าห์ตามใจปล่อยให้ไปกันแค่สองคนแล้วนะ...อย่าเรื่องมาก!!!”
“กะ...ก็ได้”
(ไม่รู้เพราะอะไรจู่ๆพี่แคทก็เปลี่ยนใจไม่ตามเรากับฝนไปดูหนัง?...ไว้ใจหรือมีแผนการอะไรอยู่หรือเปล่า?)
“แล้วเธอจะกลับกี่โมง?”
“คงสักบ่ายๆครับ”
“แค่คุยกับเพื่อนเรื่องออกไปฝึกงานต่างจังหวัดต้องใช้เวลานานขนาดนั้นเลย?”
“แหม~~...มันไม่ใช่ง่ายๆที่จะคุยแป๊บเดียวจบนะครับ”
“แต่ยังเหลือเวลาอีกต่างนาน...ทำเป็นตื่นเต้นไปได้”
“ตกลงกันไว้แต่เนิ่นๆน่ะดีแล้ว”
...ทว่าเอาเข้าจริงก็คุยกันไม่นานหรอกเพราะแค่ไปถามว่าจะเลือกฝึกงานที่ไหนกันระหว่างขึ้นเหนือกับลงใต้แต่สุดท้ายยังไม่ได้ข้อสรุปเพราะเสียงยังแตกอยู่ฉะนั้นผมจึงอยู่บ้านเพื่อนแค่แป็บเดียวก่อนมุ่งหน้าไปที่โรงแรมในเวลาสิบโมงเช้า...
(ไปไหนหว่า?...ไม่เห็นเลย)
“ป้าเองจ้ะ”
“อยู่ไหนครับ?...ผมมาถึงหน้าห้องอาหารแล้ว”
“เข้ามาเลย...ที่โต๊ะในสุดทางขวามือ”
(เพราะนี่เป็นการ
“แอบนัดพบ” จึงต้องให้แน่ใจว่ามีความปลอดภัยมากที่สุด...เรายังอดใจเต้นระทึกตามไปด้วยไม่ได้เหมือนกัน)
“ผมมาแล้ว...เฮ้ย!?”
“เอกคเชนทร์!!!...นี่แก...”
(คนที่นั่งหันหลังรอเราอยู่ไม่ใช่ป้าเอ็มแต่กลับกลายเป็นพี่เซค!!!!...นะ...นี่มันเกิดอะไรขึ้น?)
“พี่...พี่เซค”
“................................................”
(ถึงคราวพูดคำว่า
“ฉิบหาย” ได้อย่างเต็มปากเต็มคำแล้ว!!!...โรงแรมนี้เป็นสถานที่นัดพบของผมกับป้าเอ็มแต่ในเมื่อพี่เซคปรากฏตัวอยู่ที่นี่ก็หมายความว่า...)
“แก...”
“................................................”
“ที่แท้ก็เป็น...”
(“กล้ามาก~~...แกบังอาจมาก!!!...ไม่นึกจริงๆว่าแกนี่เองที่เป็นชายชู้ของแม่ฉัน!?”
“อึ๊ก!!”
“ทำลงไปได้ยังไงนั่นคือป้าแท้ๆของแกเลยนะ!!!...แค่คลำไม่พบหางก็โดดเข้าใส่แล้วเรอะ?”
“พี่เซค...ฟังผมก่อน”
“ไปแก้ตัวกับยมบาลเอาเองเถอะและจงไป...ไปในสภาพตัวขาดเป็นชิ้นๆ...ไอ้สัตว์นรก!!!!)
“เฮ่ย!!”
“อะ...อื๋อ?”
“ฟังที่ฉันพูดหรือเปล่า?”
“หะ...พี่พูด...พูดอะไร?”
“เอ่อ--...มีอะไรกันหรือครับ?”
“ปัทโธ่เอ๊ย!!”
(บริกรหนุ่มเข้ามาถามเพราะได้ยินเสียงดังขณะที่พี่เซคก็รีบฉุดแขนเราออกจากห้องอาหารทันที)
“จะพาผมไปไหน?”
“หุบปาก!!”
“...............................................”
“คุณแม่เล่นอะไรบ้าๆเนี่ย?...ไอ้หมอนี่เหรอผู้ชายที่จะแนะนำให้รู้จัก?...ขำไม่ออกนะเฟ้ย!!!”
“เอ๋!?”
...พี่เซคฮึดฮัดลากตัวผมมาถึงลานจอดรถด้านหลังก่อนจะหยิบมือถือกดเบอร์หาแม่ของเธอโดยระหว่างนั้นญาติสาวผู้พี่วัย
26 ก็จ้องตาขวางแถมชี้นิ้วใส่หน้าผมตลอด...
“รู้ถึงไหนอับอายขายขี้หน้าไปถึงนั่น!!!”
“!?”
“ไงจ๊ะลูก?”
“คุณแม่!!...ตลกแบบนี้ขำไม่ออกนะคะจะบอกให้...ผู้ชายที่จะแนะนำให้หนูรู้จักไหงถึงกลายเป็นไอ้บ้ากามนี่ไปได้?”
(โอ้โห!?...มันจะแรงเกินไปหน่อยแล้วไม่ไว้หน้ากันมั้งเลยนะ!!!...เอ๊ะ!?...เท่าที่ฟังๆดูรึว่าพี่เซคจะยังไม่รู้ความจริงระหว่างเรากับป้าเอ็ม?)
“ใจเย็นก่อนๆซี่~~”
“ไม่ใจเย็นอะไรทั้งนั้นค่ะ!!...คุณแม่บังคับให้มาหนูก็ยอมมาแล้วแต่เจ้าเอกคเชนทร์นี่น่ะเหรอผู้ชายที่เหมาะสมกับหนู?...มันเป็นแค่การล้อเล่นใช่มั้ยคะ?”
“แม่เอาจริง”
“ล้อเล่นใช่ไหมคะ?”
(อุ!!...สีตาดำของพี่เซคเริ่มจะเปลี่ยนไปแสดงว่าโมโหจริงๆนะเนี่ย?...เราว่าป้าเอ็มทำเกินไปหน่อยแล้ว)
“ก็บอกว่าแม่ไม่ล้อเล่น...แม่อยากให้พวกเธอสองคนได้ปรับความเข้าใจกันจึงคิดแผนนัดหมายครั้งนี้ขึ้น”
...แต่เข้าใจผิดไปเสียไกลเลยแฮะ...ที่แท้ป้าเอ็มก็ไม่ได้นัดหมายให้ผมมาพบกับเธอทว่าเป็นลูกสาวคนโตของเธอต่างหากและโชคดีเหลือเกินที่ไม่ได้เผลอหลุดปากพูดอะไรไม่อย่างงั้นเน่าคาห้องอาหารหรูของโรงแรมระดับสี่ดาวนี่แน่!!!...
(ทว่าเมื่อกี้ก็ช๊อคจนจินตนาการอย่างน่ากลัวเชียว!!)
“งั้นความพยายามของคุณแม่ก็เปล่าประโยชน์เพราะหนูจะไม่ปรับความเข้าใจหรือนั่งลงคุยกับผู้ชายคนนี้แม้แต่คำเดียว...ไม่มีวัน!!...หนูจะกลับบ้านล่ะ”
“เอ้ยเดี๋ยวก่อน!!...แม่อุตส่าห์คิดแผนนี้ตั้งนาน...แผนนัดเดทที่บิดพลิ้วไม่ได้...”
“ไร้สาระที่สุดค่ะ!!!...ครั้งนี้หนูจะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น...ผู้ชายน่ะมันหาดีไม่ได้สักคนเดียวโดยเฉพาะเจ้าหลานชายคนโปรดของคุณแม่...ต่อให้โลกนี้เหลือมันเพียงคนเดียวหนูก็ไม่เลือก!!!!”
(พอพี่เซคตัดสายความอดทนของเราก็มาถึงที่สุด...มันจะหยามกันมากเกินไป!!!)
“เห็นเขาเงียบหน่อยก็ด่าฉอดๆ...ปากจัดแบบนี้น่าเอาไปด่าแข่งกับแม่ค้าในตลาดนัก...ฮึ!!...ผมว่าพี่เซคชนะขาดลอยชัวร์”
“ไอ้บ้ากาม!!!”
“เออจะทำไมยัยผู้หญิงวิปริต?...นึกว่าตัวเองวิเศษวิโสมาจากไหน?...ดีเลิศตายละให้ฟรียังไม่อยากมองเล้ย!!!!”
“แก...”
...พี่เซคที่เดินจากไปแล้วหันหน้ากลับมาอีกครั้งเมื่อโดนผมโต้กลับไปบ้าง...ทีนี้เธอมายืนจ้องหน้าผมๆก็จ้องกลับอย่างไม่กลัวเพราะอารมณ์ขึ้นเหมือนกันแต่นานเข้าก็เริ่มใจฝ่อเพราะตาของพี่เซคเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้มอันเป็นเครื่องหมายของสุริยะโลหิตแท้จริง...
“หึ!!...ตั้งแต่ไปเข้าพวกกะยัยอ๋อมก็ปากเก่งใจกล้าขึ้นเยอะเลย....คงเสี้ยมสอนกันมาอย่างดีสิท่า?”
“อย่า...ดูถูกกันให้มากนัก...ผมก็มีศักดิ์ศรีไม่จำเป็นต้องพึ่งพาใคร”
“ตรงไหนฟะ?”
“อยากรู้ไหมล่ะ?”
“โฮ่~~...แกจะพิสูจน์ยังไงมิทราบ?”
“รับรองพี่เซคต้องคิดไม่ถึงแน่”
“พวกคุณมีอะไรหรือเปล่าครับ?”
“?”
“..............................................”
“ผมได้ยินเสียงทะเลาะกันก็เลยมาดู”
“...ไม่มีอะไรค่ะ...แค่เกิดเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อย”
“ประมาณนั้นแหละครับ”
“อย่าเพิ่งลำพองใจ...ถ้าฉันบอกยามว่าแกพยายามจะปล้ำฉัน...แกซวยแน่”
“คำพูดโกหกพกลมแบบนั้นน่ะอยู่ได้ไม่นานหรอกครับ...เดี๋ยวคนอื่นก็รู้”
“.............................................”
“.............................................”
“ลืมซะให้หมดว่าวันนี้เรามาพบกัน”
“ที่จริงไม่ต้องบอกก็ได้เพราะผมก็ไม่อยากจะจดจำอยู่แล้ว”
“ฮึๆ...แกเสียมารยาทกับฉันมาก...แล้วจะได้เห็นดีกัน”
...พี่เซคเดินไปขึ้นรถแต่ยังไม่ขับออกไปส่วนผมยืนคุยกับยามถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นโดยอ้างว่าเป็นแค่ความเข้าใจผิดกันเท่านั้น...
“แย่เลยนะครับ”
“ผมก็ว่างั้น...เฮ้ย!!!”
“!?”
“ยัยพี่บ้า!!!!...นี่ใจคอคิดจะขับรถชนกันเชียวเรอะ?”
“แกเสือกมายืนเต๊ะท่าขวางทางเองโว้ย!!!”
“หนอยแน่ะ!!”
(ที่บอกว่าแล้วจะได้เห็นดีกันคือไอ้นี่หรือเปล่า?...แสบสันต์เข้าไปถึงทรวงลูกพี่ลูกน้องเราคนนี้เมื่อกี้โดดหลบแทบไม่ทัน...สักวันจะต้องแก้แค้นให้สาสมเลยคอยดู!!!!)
“เธอชูนิ้วกลางให้น้องด้วย”
“ฮึ่ม!!!”
..........................................................................................................................................
“ป้าเกือบจะทำให้ผมหัวใจวายตายแล้ว!!!”
“...แย่กว่าที่คิดแฮะ”
“ต่อไปอย่าทำแบบนี้อีกนะครับ...ถ้าเรื่องแดงขึ้นมานี่ผมเน่าสนิทเลย”
“จ้าๆๆ...ป้าจะชดใช้ให้เอง...พ่อบอลขึ้นมาที่ชั้น
12 ห้อง 1210”
“นี่...ป้าก็อยู่ที่โรงแรมนี้เหรอ?”
“รีบมาตรงลิฟท์เร็วๆเข้า...ศิจะรออยู่”
“.............................................”
(ค่อยยังชั่วที่ยังมีรางวัลปลอบขวัญ...นับว่าไม่เสียเที่ยวที่มา)
“รายละเอียดก็ถามนายหญิงเองนะคะ”
“เธอจะเข้าไปด้วยใช่มั้ย?”
“อุ๊ย!!...นายท่านอย่ารุ่มร่ามสิคะ~~...ศิไม่เข้าไปเป็นก้างของนายหญิงหรอก”
“ว้า!!”
...ระหว่างที่อยู่ในลิฟท์ผมจึงทำได้แค่กุมหน้าอกกับเอามือลูบบั้นท้ายของสาวน้อยคนสนิทป้าเอ็มเท่านั้น...ศิเอาไว้โอกาสหน้าก็ได้เพราะอย่างไรก็พอจะหาจังหวะได้ง่ายกว่า...เมื่อเข้าไปในห้องก็เห็นป้าเอ็มนุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวนอนตะแคงบนเตียงมือท้าวแก้มโปรยรอยยิ้มหวานจ๋อยต้อนรับซึ่งเล่นเอาผมตะลึงไปชั่วขณะ...
“ขอให้มีความสุขนะคะ”
“อะ...อืม”
“..........................................”
(ศิจะคอยเฝ้าอยู่ข้างนอกเพื่อคอยมองดูว่ามีใครเดินเข้าออกผ่านไปมาบ้างและเหตุผลหลักๆก็คือหูตาของพี่เซคที่มีชุกชุมยิ่งกว่ายุงนั่นเอง)
“ผมว่าพี่เซคเหมาะจะเป็นแม่ค้ามากกว่าหมอ”
“ปกติเซคจะไม่ตัดสายของป้ากลางคัน...นี่แสดงว่าเธอคงโมโหมาก?”
“โมโหจนตาเปลี่ยนสีเลยละ”
“งั้น...คงไม่ได้เผลอจ้องนานหรอกใช่มั้ย?”
“ก็...ทำไมครับ?”
“เพราะถ้าพ่อบอลเผลอมองนานๆอาจจะโดนสะกดจิตเข้าน่ะสิ”
“หา!?”
“ถึงพลังจิตของเซคจะไม่รุนแรงเท่าม่อนแต่ก็นับว่าอันตราย...จริงๆแล้วเซคสามารถสะกดจิตคนอื่นได้เหมือนกันแต่น้อยคนจะรู้”
“เธอจะสะกดจิตผมหรือ?”
“เพื่อให้พูดความจริงไงล่ะ”
“?”
“หากเซคสะกดจิตพ่อบอลแล้วถามในทำนองว่าเคยมีอะไรเกินเลยกับป้าหรือเปล่า?...เมื่อนั้นก็อาจจบเห่เอาง่ายๆแน่”
“................................................”
“อ่ะ!!...สรุปว่าอย่าเสี่ยงไปสบตาของเซคตอนอยู่ในภาวะตะวันเลือดเป็นใช้ได้”
“แล้วป้านึกยังไงครับถึงให้ผมมาเจอคนอันตรายอย่างพี่เซค?”
“ก็อยากจะให้มาพูดคุยกันดีๆไงแต่ป้าคงคาดหวังมากไปหน่อย”
“หวังมากไป?”
“กลางปีนี้เซคก็จะ
27 แล้วแต่ยังไม่ยอมคบผู้ชาย...แนะนำผู้ชายให้ก็เอาแต่ผัดผ่อนบอกไว้คราวหน้ามั่งล่ะ...ยังไม่พร้อมมั่งล่ะ...ป้ารำคาญก็เลยจัดการซะ”
“แต่มันเสี่ยงมากเลยนะครับ...ถ้าพี่เซคเฉลียวใจล่ะก็...”
“ป้าจงใจให้เธอมาที่ๆอันตรายแต่ก็มีเหตุผลอื่นช่วยปิดบังอยู่แล้วน่า--”
“เอาข้ออ้างจะหาผู้ชายมาใช้งั้นเหรอ?”
“เกิดพ่อบอลกับเซคพูดคุยถูกคอก็อาจจะชวนกันมาเปิดห้องบนนี้ก็ได้นี่”
“มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกครับ...พี่เซคน่ะเกลียดขี้หน้าผมที่สุด!!!”
“ที่จริงป้าก็...ไม่คิดว่ามันจะสำเร็จแต่แรกแล้วถึงได้มานอนรอตาหนูอยู่นี่ไงจ๊ะ”
...เป็นแผนที่เสี่ยงทว่าก็แยบยลไม่เบา...ป้าเอ็มมารอในห้องนี้ตั้งแต่ต้นและคอยกำกับบทบาทของพวกเรา...สมมติถ้าผมกับพี่เซคลงเอยกันได้ก็นับว่ายอดเยี่ยมในความคิดของป้าเอ็มแต่หากไม่สำเร็จสาวใหญ่ก็ยังมีแผนสองรองรับ...ป้าเอ็มเรียกให้ผมเข้ามายืนที่ขอบเตียงแล้วพลิกนอนคว่ำยื่นมือปลดตะขอดึงกางเกงลงทั้งนอกในพลางลูบคลำไอ้หนูเป็นการอุ่นเครื่อง...
“ตาหนูจะกลับกี่โมง?”
“สักบ่ายๆครับ”
“ยังมีเวลาตั้งสองชั่วโมงกว่า”
“แต่เราอย่ามัวคุยถึงคนอื่นกันเลยนะครับ”
“ฮิๆ...ป้าหวังแบบนั้นอยู่แล้วจ้า!!”
...........................................................................................................................................
“................................................”
“................................................”
“อ๊าโธ่เว้ย!!!”
“ใจเย็นๆสิพี่ก็!!”
“เจ้าอ๋อม~~...มีใครร้อยมาลัยแล้วแหกปากร้องโวยวายอย่างเจ้ามั่งหรือเปล่า?”
“หนวกหูน่าตาแก่!!”
“ห๊ะ!?...เจ้าจะแกล้งข้าอีกแล้วใช่มั้ย?...หือๆๆ...นี่จะเอาอีกแล้วใช่มั้ย?”
“พูดงี้เดี๋ยวสวย!”
“ยาย!...ยายๆๆๆ...ยายจ๋ามานี่เร็ว!!...เจ้าอ๋อมจะแกล้งตาอีกแล้ว!!!”
“เอ้ย!?”
“เร็วๆเข้า...เจ้าอ๋อมมันจะอาละวาดใหญ่แล้ว!!”
“ซวยละ!!”
“ตะ...ตาแก่บ๊องเอ๊ย!!!”
“มีอะไรกันอีก?...เสียงโหวกเหวกดังไปถึงหน้าบ้านโน่น”
“ยาย!!...เมื่อกี้เจ้าอ๋อมทำตาดุใส่...อูย~~...น่ากลัวที่สุด!!!”
“หมั่นไส้ตาเฒ่านี่จริงจริ๊ง!!!...ถ้าไม่เพราะเห็นว่าเป็นตาล่ะก็จะถีบให้ตกจากเรือนเดี๋ยวนี้แหละ”
“หือ?...เจ้าป้อมก็พลอยเป็นไปด้วยนะยาย!!...ดูสิๆ...มันขู่ตาฟอดๆเลย”
“หยะ...หยุดใส่ไฟเดี๋ยวนี้น๊ะ!!!”
“ยังทำหน้าแค้นเคืองด้วยแน่ะ!!...แบบนี้ต้องลงโทษให้หนักเชียว”
“พอแล้วๆๆ...ขนมจีนผสมน้ำยาพอกันทั้งตาทั้งหลาน!!!...ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้”
“เออะ!!”
“ฮี่~~”
“สมน้ำหน้าตาแก่!!!”
“แม่อ๋อม...ยายสั่งให้ร้อยมาลัยตั้งนานทำไมเพิ่งจะได้แค่นิดเดียวแล้วยังบิดๆเบี้ยวอีก?...หัดมีความตั้งใจซะมั่งสิ”
“ฉันก็ตั้งใจแล้วนะยายแต่มันทำไม่ได้จริงๆ”
“หยุดอ้างอะไรที่ไม่เข้าท่าซะที!!”
“ฮึ๊ย~~...ยายจะสอนให้ฉันนั่งพับเพียบร้อยพวงมาลัยสวยๆก็เหมือนกับฝึกให้เสือกินผักเป็นอาหารนั่นแหละ”
“ดูดู๊!!...ช่างเปรียบไปได้เจ้าหลานเวร”
“แต่ถ้าเปลี่ยนเป็นสั่งให้ไปไล่กระทืบพวกศิวะบัณฑิต...ฉันจะรีบตามไปจัดการให้อย่างรวดเร็วทันใจ...นะยาย!!”
“ตายๆๆๆ...ตายแล้วหลานสาวฉัน!!!...งานแม่บ้านแม่เรือนไม่สนใจนำพาคิดจะแต่เที่ยวไล่เตะไล่ตีชาวบ้านชาวช่อง...ฉันจะเป็นลม~~”
“หนูมียาลมยาหม่องค่า~~”
“ยายประชด!!”
“อ้าว!?”
“ไม่ต้องเลยนะ!!...ก่อนเที่ยงนี้แม่อ๋อมจะต้องตั้งใจร้อยพวงมาลัยให้เสร็จไม่งั้นก็อย่าได้กินข้าวกลางวัน...ร้อยให้สวยๆด้วย...แม่ป้อมก็เหมือนกัน...ใช้เข็มเย็บปักถักร้อยได้ดีก็นับว่าเข้าท่าแต่ปรับปรุงกิริยามารยาทหน่อย”
“ยาย~~...ฉันไม่ถนัดเรื่องอย่างนี้จริงๆนะ”
“ไม่ต้องมาต่อรอง!...พูดอะไรออกมาก็ขอให้ทำตามที่พูดไม่งั้นจะเป็นที่น่าเชื่อถือของลูกบ้านได้อย่างไร?...ต่อให้ต้องอยู่ที่นี่เป็นปีก็ต้องอยู่!!”
“แต่...แต่สิ้นเดือนนี้พวกฉันจะไปอยู่กับบอล...”
“ไม่ยอมละทิ้งนิสัยกระโดกกระเดกวางก้ามใหญ่โตชอบข่มขู่คนอื่นแบบนี้ยังคิดจะไปที่ไหนอีกได้เรอะ?”
“อ้าวยาย!?...ก็ไหนสัญญาว่าเมื่อพวกหนูมาเรียนรู้กิริยามารยาทที่โยนกบูรพาจนครบหนึ่งเดือนก็จะปล่อยให้ออกไปหาพี่ชายได้ไงคะ?”
“แล้วปาเข้าไปเกือบครึ่งเดือนนี่มันมีอะไรดีขึ้นหรือยัง?...วันก่อนที่คนจากศิวะบัณฑิตมาอวยพรปีใหม่ก็ทีนึงแล้ว...อย่านึกว่ายายไม่รู้นะว่าทั้งสองคนทำอะไรไว้บ้าง?...ไม่รับของขวัญก็ยังพอทำเนาแต่นี่ดันแอบไปวางยาในอาหารจนท้องเสียกันหมด”
“การใช้เล่ห์กลเพื่อเอาชนะศัตรูเป็นสิ่งที่หนูถนัดและนี่คือความคิดของหนูคนเดียวไม่ใช่พี่อ๋อม”
“...แต่ก็เห็นดีเห็นงามด้วยไม่ใช่หรือไง?”
“เพราะฉันเกลียดพวกมัน!!!...จุดประสงค์ที่มาอวยพรปีใหม่คราวนี้เป็นแค่ข้ออ้างแต่แท้จริงจะมาเจรจาขอบอลไปเป็นหลานเขยไม่ใช่รึไง?”
“จริงด้วย!!...เรื่องอะไรพี่ชายจะต้องไปแต่งงานกับผู้หญิงจากศิวะบัณฑิต...ป้อมไม่มีวันยอม!!!”
“เฮ่ย~~...ข้าก็บอกจนปากจะฉีกว่านี่มันแค่พูดคุยกันเฉยๆ...ยังไม่ได้ตัดสินใจเด็ดขาดอะไรสักหน่อย”
“แต่สุดท้ายก็จะตกลงใช่มั้ย?...หืม~~...ตกลงใช่มั้ย?”
“บ๊ะ!!...เจ้าพวกนี้ชักพูดไม่รู้เรื่อง”
“งั้นเกลียดยายด้วยสิเพราะยายน่ะก็เติบโตมาจากศิวะบัณฑิต...ได้รับการอบรมเลี้ยงดูมาตั้งแต่จำความได้”
“.......................................................”
“.......................................................”
“ยายจะไม่ปล่อยให้ทั้งสองคนเป็นอย่างนี้อีก...ถ้าประพฤติตัวเป็นกุลสตรีที่เรียบร้อยไม่ได้ก็อย่าหวังจะก้าวเท้าออกจากโยนกจัตุรัส...ตั้งใจเรียนรู้คุณสมบัติที่ดีของกุลสตรีซะอย่าให้อายสามคุณหนูแห่งศิวะบัณฑิต”
“ให้ได้สักครึ่งของเจ้าม่อนก็ยังดี”
“ฉันเกลียดการถูกเปรียบเทียบที่สุดเลย...โธ่!!...อย่างยัยศรมุกดาน่ะจับนั่งนิ่งๆทั้งวันก็ทำได้เพราะแม่คุณชอบทำตัวตายซากราวกะผีดิบ”
“ยายอ่ะ!!”
“มาลัยน่ะร้อยให้เสร็จเร็วๆบ่ายจะได้เอาไปให้แม่หมอ...ตาเองก็อย่ามัวแหย่หลานให้มากนัก...เดี๋ยวพอโดนแกล้งก็จะมาร้องโอดครวญบอกตรงๆว่าฉันรำคาญ...แล้ววันๆไม่ทำอะไรก็ชอบมากวนประสาทหลานซะด้วยนะตาเฒ่าขี้เหงานี่”
“จ้าๆ”
“ฮึ่ม!!...กะอีแค่ของพรรค์นี้คนอย่างศรรัตน์จะทำไม่ได้เชียวหรือไงวะ?”
“พี่อ๋อมพยายามเข้า”
“หึๆๆ”
“ตาแก่หัวเราะอะไร?...อยากมีเรื่องเรอะ?”
“แน่ะๆๆ...ไม่ทันไรก็จะพาลใส่ข้าอีกละ!!”
“เริ่มต้นก็ตาแก่นั่นแหละที่มาแหย่ฉันก่อน”
“แต่ถ้าเจ้าไม่เอะอะข้าก็ไม่อยากยุ่งหรอกนะ...อืม--...จะว่าไปสอนให้เจ้าร้อยพวงมาลัยจนเป็นนี่สู้สอนให้ลิงพูดได้ยังจะง่ายซะกว่า”
“ใช่ไหม...ล่ะ?...อื๋อตาเฒ่า!?...หลอกด่าฉัน!!!”
“ข้าเปล่าๆ”
“อย่าค่ะพี่!!...เที่ยวนี้ถ้ายายรู้เข้าเราจะยิ่งซวย”
“ฮ่าๆๆๆ...คนอย่างนางพญาเสือต้องมานั่งเอี้ยมเฟี้ยมร้อยพวงมาลัย...น่าขำจริงๆวุ้ย!!”
“ทน...ทนไม่ไหวแล้ว~~...จะจับโยนลงหม้อแล้วก็ต้มกินทั้งกระดูกเลยตาแก่บ้า!!!”
“พี่อ๋อม...ไม่ค่ะไม่!!”
“ข้าไปก่อนล่ะเน้อเจ้าหลานเวร!!...ฮะๆๆๆๆ...แค่นี้ก็กินข้าวกลางวันอร่อยแล้วโว้ย!!!”
“ฮึ่ยเจ็บใจ~~...เจ็บใจนัก!!!...ไม่ว่าใครหน้าไหนก็หัวเราะเยาะฉัน”
“อดทนค่ะ...เราต้องอดทนจนกว่าจะถึงกำหนดหนึ่งเดือน”
“ถ้ายัยสองซกมกแอบจิตมาเห็นฉันในสภาพนี้พวกมันต้องขำกลิ้งจนท้องขัดท้องแข็งแต่เมื่อกี้ป้อมไม่ได้ฟังที่ยายพูดเหรอ?...ถึงครบหนึ่งเดือนเราก็อาจจะไม่ได้ออกจากที่นี่นะ”
“ถึงตอนนั้นหากยายไม่ปล่อยเราก็หนีสิคะ”
“หนี...”
“ฮึ!!...ไม่มีใครจะหยุดเราสองพี่น้องได้หรอก”
“...นั่นสินะ”
“หรือไม่งั้นก็ขอให้แม่ช่วยพูดกับยาย”
“อย่าดีกว่า...เรื่องของเราๆควรจะจัดการเอง”
“ไม่รู้ป่านนี้แม่กำลังทำอะไรอยู่นะคะ?”
“พี่เพิ่งคุยกับแม่เมื่อสักครู่นี้เอง”
“ว่ายังไงมั่งคะ?”
“คือเวลานี้แม่กำลัง...”
..............................................................................................................................
“โอ้...อู้ววววววว...เป็น...เป็นไงจ๊ะ...อุ...ยะ...ยังจำความรู้สึกนี้ได้มั้ย?”
“ครับ...หีป้า...ยังฟิตและก็...โอออออออ...เย็ดมันส์ควยเหมือนเดิม”
“อูยยยยยยยยยยยยย...เสียว...เสียวหีแทบขาดใจ...เย็ดมันส์ก็จงเย็ดให้หนักๆสิ...ซีดสสสสสสสสสสส...เอาควยแข็งๆนั่นแทงหีป้าให้รูบานไปเลยซี่!!...โอ๊ววววววววว”
“ร่านควยเหลือเกินป้าคนสวยของผม...อุ๊บ!!...ทะ...ทำไมรูหีถึงได้ฟิตอย่างนี้?”
“เร็วอีกสิ...เร็วกว่านี้อีก...อ๊าวววววววววววววว...มือตกหรือไงจ๊ะ?”
“ไม่ใช่ครับ...ผมยังไม่เอาจริงต่างหาก”
“งั้นก็ถึงเวลาแล้ว...อื้มมมมมมมมมมม...เย็ดให้สมกับที่ป้าเฝ้ารอ”
“เปลี่ยนท่าดีกว่าครับ”
“จะ...จะมีท่าไหนมันส์กว่าท่าหมาอีกล่ะ?”
“ท่า...ขย่มตอไง”
“วิเศษมาก!!...ป้าก็อยากขย่มควยตาหนูมาตั้งนานแล้ว”
“งั้นก็...”
“เดี๋ยว...อย่าใจร้อน...อืออออออออออ...ตะ...ตาหนูเย็ดท่านี้ไปก่อนเถอะ...อืมมมมมมมมมมม...ป้ายังไม่ค่อยถึงใจเลย”
...ผมกดตัวป้าเอ็มลงต่ำแล้วยกบั้นท้ายโด่งขึ้นก่อนจะชักควยที่อาบเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่นจากในช่องคลอดของสาวใหญ่ออกมา...ป้าเอ็มเผลออุทานด้วยความเสียดายแต่ต่อมาก็เปลี่ยนเป็นหวีดร้องลั่นห้องเพราะผมอาศัยช่วงทีเผลอแทงควยสวนเข้าหีเข้าไปทีเดียวอย่างไม่รั้งรอ...
“บะ...บ้าจัง!!...ตาหนูเนี่ยชอบแกล้งป้า”
“เพื่อความเสียวซ่านสะท้านควยหีไงจ๊ะ”
“หัวใจจะวายแล้วย่ะ!!...เอ้า!...เข้าหีมิดแล้วก็อย่าช้า...กะ...กระเด้าให้น้ำควยกระฉูดเต็มรูเลยเร็วๆเข้า!!!”
“แน่อยู่แล้ว”
“อ๊าวววววววววววว...อื๊อออออออออออออออออ”
“กรอดดดดดดดดด...สุด...สุดยอดจริงๆ”
“อ๊าาาาาาา”
“เด้งตูดหน่อยสิจ๊ะคนสวย”
“อืออออออออออออออ”
“เร็ว...เร็วอีกครับ...อูยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“อ๊อยยยยยยยยยยย...สะ...เสียวจังเลยตาหนูจ๋า~~...โอ๊ยยยยยยยยยยยย”
“ฮึ่มมมมม...หีฟิตอย่างกะของสาวๆ...ซีดสสสสสสสสสส”
“อื้มมมมมมมมมมม...ควยตาหนูก็ใหญ่ดีเหลือเกิน...อึ๊ยยยยยยยยยยยยย...แน่นคับรูจัง...โอ๊วววววววววว”
...ในห้องหรูชั้นสิบสองมีแต่เสียงร้องครวญครางด้วยความเสียวกระสันของหนุ่มสาวต่างวัย...หากใครไม่รู้จักผมก็คงจะคิดว่าป้าเอ็มแอบมีผัวเด็กแต่พอเอาเข้าจริงแล้วหน้าตาผมกับพี่สาวของพ่อคนนี้ก็แทบจะดูคล้ายว่าอยู่ในวัยใกล้เคียงกัน...
“อั๊ก!!...เบาๆหน่อยตาหนู...อุ...อู๊ยยยยยยยยยยยย...ควย...หัวควยมันทิ่มปากมดลูกเมื่อกี้...อ๊ายยยยยยยยยยย”
“แย่...แย่แล้ว!!!”
“เอ๋?”
“ผม...ผมกำลังจะแตก...จะแตกแล้วครับ!!!!”
“เดี๋ยวก่อนซี่~~...จะรีบออกไปไหนเล่า?”
“อื้อหืม!!...ก็หีป้าน่ะสิ...ทั้งฟิตทั้งตอดแรงเหลือหลาย...มันบีบควยผมหนึบๆๆๆไม่หยุดเลย”
“ฮิๆๆ”
“ป้าขำอะไร?”
“ก็ขำหลานชายสุดที่รักไง”
“เห?”
“รู้ตัวหรือเปล่าว่าพ่อบอลโชคดีกว่าผู้ชายอีกหลายคนนัก?”
“ยังไง?”
“เพราะพวกเขาเหล่านั้น...อืมมมมมมมมมมม...ทำ...ทำได้แค่มองแล้วเก็บไปฝันกับชักว่าวเท่านั้นเอง”
“มอง...อะไรมั่งครับ?”
“หน้าอกเอย...ขาอ่อนเอย...บางทีก็แอบดูในหว่างขาหรืออกเสื้อ...อึ๊ก!!...เวลาป้าไปกินอาหารในห้างน่ะประจำเลย”
“โอ้!!!”
“คนที่เดินไปมาหรือแม้กระทั่งพนักงานร้านจะต้องแอบชำเลืองมองลงต่ำ...แอบมองกางเกงในป้าไง”
(เพราะหมู่นี้ป้าเอ็มชอบนุ่งกระโปรงสั้นๆด้วยนี่นา...หืม?...จะชวนคุยเพื่อให้ออกช้าหรือเร่งให้แตกไวขึ้นเนี่ย!?)
“จะ...จงใจจะโชว์?”
“...เปล่าสักหน่อยแต่บางทีก็มีแอบโชว์นิดหนึ่ง”
“ผม...ได้ยินแบบนี้แล้วชักหวงป้านะ”
“ฮิ!...งั้นก็ต้องหาเวลามาอยู่กับป้าบ่อยๆด้วยนะจ๊ะ...มะ!!...ตานี้ป้าขอบรรเลงฝีมือมั่ง”
...ป้าเอ็มลุกยืนแล้วหันหลังหย่อนก้นนั่งยองๆพลางเอื้อมมือจับท่อนควยตั้งโด่รูดสองสามทีก่อนจะจ่อหัวหยักเข้าใกล้ปากรูหีแล้วดันเข้าไปทีเดียวมิดดุ้น...ทั้งเธอและผมต่างร้องครางออกมาพร้อมกันทันใดและจากที่เห็นในกระจก...สาวใหญ่ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดไม่ใช่น้อยเลย...
“เป็นอะไรครับ?”
“จุก...นิดหน่อย”
“ก็อยากลองของ...เล่นผลุบหายเข้ารูในทีเดียวนี่ครับ”
“ง้านเหรอ~~”
“โอ๊วววววววววววววว...อะ...อะไรนี่?”
“เป็น...เป็นไงล่ะ...เสียวควยมากใช่มั้ยจ๊ะ?”
“ครับ...ป้าเก่งจังเลย”
“อึ๊ยยยยยยยยยยยยย...ป้าชอบควยตาหนูที่สุด...อู๊ยยยยยยยยยยยย...แน่นเต็มรูแถมแข็งปั๋ง...ซีดสสสสสสสสสสส...จะ...แตกจริงๆเหรอนี่?”
“ครับ...ผมชักกลั้นไม่ไหว”
...พอป้าเอ็มรู้ว่าผมใกล้จะน้ำแตกก็รีบขย่มถี่ยิบจนเตียงไหวยวบๆเพราะหวังจะเสร็จไปพร้อมกันแต่ผมคิดว่าถ้าหล่อนกระแทกควยเร็วแบบนี้มีหวังได้ไปสวรรค์ก่อนแหงๆ...บอกให้ช้าๆกว่านี้หน่อยดีมั้ยนะ?...
“ปะ...ป้าครับ”
“อ๊อก!!...เด้งควยสู้สิ...ระ...เราจะออกพร้อมกัน”
“ผะ...ผมว่า...จะ...จะไม่ไหวแล้ววววววว”
“อ๊าาาาาาา~~...อย่า...อย่าเพิ่งซี่!!...รอป้าก่อน...อูยยยยยยยยย...เสียวหีจังเลยยยยยย...อื้อหือ~~...เต็มหีดีเหลือเกิน”
“ซีดสสสสสส...ไม่...ไม่ไหวจริงๆนะป้า...อ๊ากกกกกกกก”
(เขย่งเท้ายกตูดขย่มควยอย่างไม่มียั้งแรงเลยสักนิด!!!...ไม่รู้สาวใหญ่พราวเสน่ห์ไปเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนกัน?)
“แหม~~...ไม่ได้เย็ดกันเดี๋ยวเดียว...ความอึดตกลงไปนะเนี่ย?”
“ช้า...ขย่มช้าลงอีกนิด...โออออออออ...ได้...ได้โปรด!!”
“ได้...แต่ขอเน้นๆหนักๆนะจ๊ะ...อึ๊บๆๆๆๆ...อืออออออออออ...นั่น...ซีดสสสสส...ต้องแบบนั้น...อ๊อยยยยยยยยยย”
“โอ๊ววววววววววววววว”
“อ๊าวววววววววววววววววว”
“อึ๊ยยยยยยยยยยยยยย...เสียวควยฉิบ...กรอดดดดดดด”
“ซีดสสสสสสสสสสสส...เย็ด...เย็ดอร่อยอย่าบอกใครเชียวหลานฉันนี่...อืมมมมมมมมมมม”
“ไม่ไหว...อ๊ากกกกกกก...ผมไม่ไหวแล้วป้า”
“งั้น...ปล่อย...ออก...ออกมาเลย”
...เท่านั้นแหละทำนบที่ผมอดทนกลั้นแล้วกลั้นอีกก็พังทลายดุจท่อน้ำแตก!!!...ท่อนควยที่รู้หน้าที่ตัวเองทำงานทันทีโดยไม่ต้องสั่งโดยน้ำกามที่กักเก็บมาเป็นอาทิตย์ก็ถึงคราวที่จะได้ออกมาภายนอกแล้วผู้ที่ทำให้มันกระฉูดออกมาก็คือคุณป้าคนสวยของผมนั่นเอง...สาวใหญ่นั่งนิ่งตัวเกร็งกดแช่หนอกหีและออกอาการสะดุ้งเป็นระยะเพราะรู้สึกถึงคาวน้ำกามที่พุ่งเข้าสู่ช่องคลอดของหล่อนอย่างเต็มที่...
“ร้อนข้างในไปหมด”
“โอ...โอววววววววววว...โออออออออ”
“ทะ...ทำไมเที่ยวนี้ออกไวกว่าทุกที?”
“...ผม...คงจะตื่นเต้น”
“เหรอ?”
“ผมขอโทษครับ”
“ไม่เป็นไรจ้ะตาหนู...ดีเหมือนกันที่หลั่งในหีป้าเต็มๆ”
“แต่ป้ายังไม่เสร็จ”
“เอาน่าๆ...เรื่องเล็กน้อยอย่าคิดมาก”
(แต่มันใหญ่เอาการสำหรับผู้ชายนะครับ!!!)
...................................................................................................................................................
“อือ”
“...............................................”
“ป้าเอ็ม”
“จ๋า~~”
...รู้สึกผมจะงีบหลับไปชั่วครู่ด้วยความอ่อนเพลียเพราะจำได้ว่าพอป้าเอ็มขย่มจนผมน้ำแตกคาร่องรูสติก็ค่อยๆรางเลือนโดยท้ายสุดเห็นสาวใหญ่ขยับลุกออกจากหว่างขาแล้วก้มลงดูดน้ำควยพลางใช้ลิ้นทำความสะอาดท่อนลำให้...ลีลายังเร่าร้อนไม่เปลี่ยนจริงๆคุณแม่ลูกสี่คนนี้เล่นเอาผมหายใจหายคอตามจังหวะแทบไม่ทัน...
(ใช่จริงๆ...คุณป้าคนสวยนั่งหน้าโต๊ะเครื่องแป้งกำลังเติมลิปสะติก)
“หลับต่ออีกสักหน่อยสิจ๊ะ”
“................................................”
“?”
“................................................”
“หน้าป้ามีอะไรเหรอ?”
“ไม่ว่ารูปร่างหรือใบหน้า...มองยังไงๆป้าก็โกงอายุชัดๆ”
“ฮะๆๆ...ตาหนูเนี่ยพูดอะไรก็ไม่รู้!”
“กี่ครั้งๆผมก็ไม่อยากจะเชื่อว่านี่หรือผู้หญิงวัยใกล้ห้าสิบ”
“ก็เคยบอกแล้วว่าเรื่องอายุเอามาคุยกับป้าไม่รู้เรื่องหรอกจ้ะ”
“คงไม่เกินเลยว่าเวลาป้าเอ็มหวนคืนสู่วัยสาวน่ะดูอ่อนเยาว์กว่าพี่เซคซะอีก”
“ป้าดีใจที่ได้ยินแบบนี้แต่เซคไม่ใช่...เธอจะเป็นฟืนเป็นไฟขึ้นมาทันทีเลยนะจะบอกให้”
“งั้นผมจะหาโอกาสไปพูดใส่หน้าซะเลยดีมั้ย?”
“อย่านะป้าขอร้อง!!...แค่นี้ก็แทบจะแล่เนื้อเถือหนังกันแล้ว”
“ครับๆๆ”
“จะกลับแล้วรึ?”
“ถ้ากลับช้าเดี๋ยวจะถูกสงสัย”
“ตั้งแต่มีอะไรด้วยกันนี่หนูฝนแทบจะกลายเป็นเงาพ่อบอล...พรุ่งนี้ก็จะไปเดท”
“ดูเหมือนป้าจะไม่ค่อยพอใจ?”
“หากคิดในแง่ว่าป้ากับหลานต้องมาใช้ของร่วมกัน...อย่างนี้ตาหนูก็ยิ่งมีเวลาให้ป้าน้อยลง”
“................................................”
“เมื่อกี้ป้าก็ยังไม่เสร็จด้วย...ยกสองว่าจะให้ล่อตูดสักหน่อย”
“เอาไว้คราวหน้าก็ได้ครับ...รับรองผมจะทำให้ถึงใจป้าเชียว”
“ไม่ต้องมาให้ความหวังย่ะ...อุ๊ย!!”
...สาวใหญ่คนสวยแกล้งทำงอนโดยการมองค้อนและลุกหนีผมจึงรีบตามไปสวมกอดพลางพูดปลอบประโลม...พอท่อนควยได้เสียดสีกับบั้นท้ายอันนุ่มนิ่มอวบอัดนานๆเข้าก็ชักจะมีอาการตื่นตัวขึ้นอีกครั้ง...ป้าเอ็มรู้สึกถึงความผิดปกติแต่ยังใจแข็ง(?)ออกปากไล่ผมทั้งที่เธอก็ยืนตัวสั่นด้วยความกำหนัดเหมือนกัน...
“จะ...กลับแล้วไม่ใช่เหรอ?...รีบไปเลย”
“ออกมาใจจริงหรือเปล่า?”
“เอ๋!?”
“อยากให้ผมไปจริงๆแน่หรือ?”
“บ้า~~...ก็รู้ๆอยู่แก่ใจ”
“งั้นผมขออีกยกนะจ๊ะ”
“ไม่ต้องขอหรอก”
“?”
“เพราะสำหรับตาหนูน่ะกี่ครั้งป้าก็ให้ได้”
“ป้าเอ็มที่สุดแสนจะน่ารักของผม”
...ผมจึงล้มเลิกความคิดจะกลับบ้านแต่ตรงเข้าอุ้มป้าเอ็มไปวางที่เตียงแทนซึ่งสาวใหญ่ก็ไม่วายบ่นอุบอิบว่าเพิ่งจะเติมลิปสะติกมาหยกๆทว่ามันไม่ใช่ปัญหาใหญ่เลยสักนิดเดียว...
“จะเอาน้ำเงี่ยนให้ออกหมดจนไม่เหลือไปถึงสาวอื่นเลยคอยดู!!!”
“ป้าหมายถึง...”
“ไม่รุ!!...ยกนี้พ่อบอลได้มองฟ้าเหลืองอ๋อยแน่ๆ”
(ในที่สุดป้าเอ็มก็โดนเล่นเสียวทางประตูหลังสมใจอยากซึ่งมันทำให้เรากลับออกมาจากโรงแรมในสภาพที่เดินขาสั่นนิดๆแต่ปวดเอวเป็นบ้าเลยเพราะดันรับคำท้าสาวเจ้าด้วยการเล่นท่าอุ้มแตง...ยัง!!...ยังเหลือขี่รถกลับบ้านอีกนะเนี่ย~~)
“อดทนไว้ๆ...จะให้ใครสังเกตเห็นไม่ได้โดยเฉพาะยัยผีกับพี่แคทแต่ก็แก้ตัวที่ยกแรกชิงออกไปก่อนสำเร็จแล้ว...ฮะๆๆ...โอ๊ย!!!...หลังกู~~”
......................................................................................................................................................
...คืนนั้น...
“จะตามหาตัวคุณน่ะไม่ยากเลยเพราะร้านอาหารแถวมหาวิทยาลัยต่างรู้จักคุณหมอกันแทบทั้งนั้น”
“แสดงว่าฉันก็เป็นคนดังในแถบนี้ไม่เบาแฮะ!!...นั่งๆ...ได้ข่าวว่าโดนวางยาในอาหารเรอะ?”
“โชคดีที่ดิฉันไม่ได้กินแต่คนติดตามนี่สิแย่เลย”
“ฉันต้องขอโทษแทนสองน้องสาวจอมวู่วามด้วย...ไม่มีเหตุผลกันซะบ้างเล้ย!!!”
“ว่าแต่คุณหมอชวนดิฉันนั่งร่วมโต๊ะนี่จะไม่เป็นไรหรือ?”
“ไม่--...ฉันไม่บ้าบอคอแตกเหมือนสองแม่เสืออารมณ์ร้ายหรอก...น้อง!!...เอาแก้วมาอีกใบ”
“พูดได้ดีค่ะ”
“....................................................”
“ก่อนหน้านี้ดิฉันไปพบคุณศรมุกดาแต่ไม่เจอ”
“อ๋อ!...เธอออกไปข้างนอกน่ะ”
“งั้นดิฉันฝากของขวัญปีใหม่ให้เธอด้วยนะคะ”
“จริงๆไม่ต้องลำบากก็ได้...ฮะ!!...จะว่าไปน้องเอ้ก็หอบของพะรุงพะรังขึ้นรถไปเหมือนกัน”
“คงไม่ได้กลับเร็วๆนี้หรอกค่ะเพราะคุณสุริยาวรรณเป็นที่ชื่นชอบของคนในบ้านเรา”
“นั่นสิ”
“เอ่อ--...แล้วเรื่องที่เราคุยกันเมื่อวันก่อน”
“โฮ่!...เริ่มต้นก็มาแบบตรงๆเลยเหรอ?”
“คือดิฉันไม่มีเวลามากขนาดนั้นค่ะ”
“ก็ได้...งั้นก่อนอื่นฉันขอถามว่าศิวะบัณฑิตของคุณน่ะคิดรอบคอบดีแน่แล้วหรือ?...เจ้าเอกคเชนทร์มันไม่มีคุณสมบัติอะไรจะคู่ควรกับสามดุรณีเลยสักนิดเดียว...ฉันกล้าเอาเกียรติของตัวเองเป็นเดิมพันด้วยล่ะ!!!”
“นั่นคือความคิดของคุณแต่คุณเอกคเชนทร์จะคู่ควรหรือไม่นั้นเราตัดสินเองได้ค่ะ”
“...สรุปว่าฉันเสือกไปเองใช่มั้ยเนี่ย?”
“ไม่ค่ะ...ข้อมูลกับความคิดเห็นของคุณหมอมีประโยชน์ต่อเรามากแต่เราก็มีจุดยืนเป็นของตัวเอง...เสียดายที่วันนี้ไม่ได้พบคุณเอกคเชนรทร์เพราะไม่อยู่บ้าน”
“โฮ่~~”
“แต่คุณสุรีย์พรรณกับคุณหยาดฝนก็มีอัธยาศัยที่ดีค่ะ”
“แววตาเจ้าชู้ของไอ้หมอนั่น...คุณได้เห็นเมื่อไหร่ก็จะรู้ซึ้งและอาจเปลี่ยนใจ”
“ที่แล้วๆมาความเจ้าชู้มันเป็นเรื่องปกติของผู้ที่จะก้าวขึ้นเป็นนายหัวของศิวะบัณฑิต...หญิงสาวมากมายล้วนแต่หวังจะได้รับใช้ใกล้ชิดแม้สักเพียงครั้งเดียวก็ตามและหากคุณเอกคเชนทร์มาเป็นนายหัวของพวกเราแล้วต้องการใครก็ย่อมกระทำได้...ไม่เว้นแม้แต่ดิฉัน”
“ทั้งที่คุณคือแม่ของน้องศิรินภาลัย...หนึ่งในสามดรุณีน่ะหรือ?”
“จะเป็นอะไรไปล่ะคะในเมื่อปีนี้หนูปลาเพิ่งจะอายุสิบห้าเอง?...เธอยังไม่ประสีประสาเรื่องความรักหรือผู้ชายและถ้าดิฉันจะคอยช่วยเหลืออยู่ข้างๆก็ไม่ถือว่าผิดแต่อย่างใดนี่คะ?”
“...อยู่ข้างๆเตียงใช่หรือเปล่า?”
“ก็แล้วแต่ความคิดของคุณหมอ”
“ตอบอย่างไม่สะทกสะท้าน...เฮ้อ~~...ความนึกคิดของศิวะบัณฑิตทำให้ฉันอึ้งมาก”
“ก็คงคล้ายๆกับในทางลับของวิษณุมนตรีที่ไม่ห้ามลูกพี่ลูกน้องรักกันเองได้น่ะค่ะและนี่อาจจะเป็นสาเหตุสำคัญที่คุณศรบุษราคัมกับคุณศรโกเมนไม่พอใจพวกเรา”
“พูดอีกก็ถูกอีก...ฮึ!!...แค่ไอ้บ้ากามนั่นกลับเข้าโยนกจัตุรัสก็นำพาปัญหาน่าปวดหัวเข้ามาด้วยมากมาย”
“...ได้คุยวันนี้ดิฉันก็เชื่อแล้วว่าคุณหมอไม่ชอบหน้าคุณเอกคเชนทร์มากจริงๆ”
“พูดว่าเกลียดเข้าไส้จะดีกว่านะคะ...คุณศิริรัศมี”
“งั้นก็ยกคุณเอกคเชนทร์ให้พวกเราสิคะ...มันเป็นข้อเสนอที่ไม่เลวเลยเพราะมีแต่ได้ประโยชน์กันทั้งสองฝ่ายอีกทั้งคุณพ่อของดิฉันก็อยากได้เขามาเป็นหลานเขยตั้งนานแล้ว”
“หึ!!...หากฉันมีอำนาจตัดสินใจมากกว่านี้ล่ะก็จะจับไอ้หมอนั่นแพ็คลงกล่องของขวัญแล้วผูกริบบิ้นส่งด่วนไปถึงตำบลศรีไตรตรึงษ์โดยไม่คิดเงินสักบาทเดียว...ฉันสัญญา”
“ฮะๆๆ...คุณหมอช่างพูดได้ถูกใจดิฉันเหลือเกิน...ในฐานะตัวแทนของศิวะบัณฑิตมื้อนี้ดิฉันขอเป็นฝ่ายเลี้ยงเองนะคะไม่ทราบว่าจะรังเกียจไหม?”
“โอ้!!...จะรังเกียจได้อย่างไรกัน?...ฉันไม่คิดมากขนาดนั้นหรอกค่ะ”
“ดิฉันขอยืนยันคำพูดเดิมต่อหน้าคุณหนูศรเพทาย...หากวิษณุมนตรีไม่ต้องการคุณเอกคเชนทร์เช่นนั้นศิวะบัณฑิตก็จะขอรับไปเอง”
“ถ้าฉันเป็นคุณตาก็จะขอตอบเช่นกันว่า...ด้วยความยินดีอย่างยิ่ง...ชนแก้ว!!”
“ค่ะ”
“ทำให้พวกฉันยอมรับไม่ได้ก็จงไสหัวออกจากตระกูลไป...หนทางของแกยังมีหลงเหลืออยู่ไม่ถึงกับตีบตันซะทีเดียวนะ...เอกคเชนทร์”
“...............................................”
.....................................................................................................................................................
...ในขณเดียวกัน...
“............................................”
“............................................”
“ทำไมกัน?...ทำไมถึงไม่ฝันถึงลูกรีย์?”
“............................................”
“ฝนดอดไปนอนที่ห้องบอลอีกแล้วรึ?...ห่างกันหน่อยไม่ได้เลยนะ!!”
“............................................”
“ทั้งที่พยายามตั้งจิตอฐิษฐานก่อนนอนตั้งหลายคืนแล้วแต่ไม่เคยฝันอีกหรือว่าจะเป็นเพราะเมื่อสามวันก่อน...”
(“ดึกป่านนี้เรียกพี่มาทำไม?”
“คือผมมีเรื่องจะถาม”
“อะไร?”
“วันนี้พี่กับอาจารย์โรจน์ไปไหนกันมาหรือครับ?”
“...ไปเอาของที่ตึกแปรรูป”
“ของ?”
“เครื่องฉายโปรเจคเตอร์น่ะ...มีเพื่อนไปด้วยอีกสองคน...เธอสงสัยอะไร?”
“เอ่อก็...”
“ถ้างั้นพี่ไปนอนล่ะ”
“เดี๋ยวครับ”
“?”
“ที่พี่เคยบอกว่าจะไม่รักชอบใครนั่น?”
“แล้วไง?”
“รวม...รวมถึง...ผมด้วยหรือเปล่า?”
“ฉันไม่จำเป็นต้องตอบ”
“งะ...งั้นขอให้ผมได้พูดเถอะนะครับว่า...ผม...ผม...”
“หยุด!!!”
“!?”
“เธออย่าพูดคำๆนั้นให้ฉันได้ยินหากยังต้องการให้ฉันมีความรู้สึกดีๆกับเธออยู่!!!”
“ทะ...ทำไมล่ะครับ?”
“ถ้าเธอพูดออกมาฉันจะถือว่าเป็นการดูหมิ่นและโกหกหลอกลวงกันอย่างรุนแรงที่สุด!!!!”
“ผมน่ะเหรอจะกล้าดูหมิ่น?...”)
“ลูกรีย์ต้องเข้าใจนะว่าจะให้แม่เชื่อคำพูดของเขาได้ยังไงเพราะอดีตเขาก็เคยบอกรักผู้หญิงมาแล้วแต่ปัจจุบันนี้เกิดอะไรขึ้นบ้าง?...ฉะนั้นแม่จึงห้ามไม่ให้เขาพูดคำๆนั้นที่เปรียบประดุจยาพิษนั่นออกมา....คำพูดที่เอ่ยออกมาไม่ได้นั้่น...”
“..................................................”
“รึจะโกรธเรื่องนี้จริงๆถึงไม่ยอมมาหา...ฉัน...ฉันจะทำยังไงดี?”
.........................................................................................................................................
...ตัวอย่างในตอนหน้า...
“เค้าไม่เชื่อหรอกว่าเจ๊จะยอมปล่อยให้พวกเราไปดูหนังกันตามลำพัง”
“พบคนท่าทางน่าสงสัยเดินลับๆล่อๆอยู่ใกล้ทางเข้าโรงหนังครับ!!”
“ฉันไม่ใช่โจรขโมยสักหน่อย!!!...มาตามจับฉันทำไม?”
“พนักงานและเจ้าหน้าที่รปภ.โดนทำร้ายไปหลายคนเลยล่ะ...ตอนนี้ตำรวจกำลังมาที่นี่เพื่อตามจับคนร้ายแล้ว”
“ไม่อยากเชื่อเลยว่าคนร้ายจะเป็นผู้หญิงแถมหน้าตาดีซะด้วย...นั่นไงเธออยู่ตรงนั้น!!!!”
“ใครจะไปคาดคิดล่ะว่าบุตรสาวคนโตของนายตำรวจชั้นผู้ใหญ่กลับโดนจับกุมในข้อหาทำร้ายร่างกาย!?”
“ทำไมเรื่องบ้าๆบอๆนี่จะต้องเกิดขึ้นกับฉันด้วย?...หือ!?...เมื่อกี้เธอพูดว่าอะไรนะฉันได้ยินไม่ชัด?”
“มีผู้หญิงสองคนที่จะทำร้ายคุณพ่อจนถึงแก่ชีวิต...คุณแม่สัญญากับหนูนะคะว่าจะต้องปกป้องคุณพ่อไว้ให้ได้”
“อย่าเพิ่งทำหน้าเซ็ง...ฉันแยกแยะเรื่องส่วนตัวกับงานออกจากกันได้หรอกน่าแต่ขอหัวเราะสักนิดก่อนนะ”
.........................................................................................................................................
มาแล้วๆ ขอบคุณครับ
ตอบลบอั๊ยยะ ป้าเอ็มแกคิดอะไรเนี่ย
ตอบลบขอบคุณครับ เอ้ย! ไอ้บอลงานงอก เซคโผล่มาไงล่ะทีนี้ เป็นแผนของเซครึเปล่ารึว่าป้าเอ็มกันแน่แล้วเรื่องไรเนี่ย ซวยๆ เอ่อแล้วอีกอย่างตอนต้นว่าที่ลูกวางแผนทำไรกัน น่าสงสัย
ตอบลบ"เรือ" หายแล้วซินายบอล
ตอบลบมาเจอพี่เชคแบบนี้งานเข้าแบบไม่ทันตั้งตัว
"อชินีสุราลัย" จะเป็นใครกันนะ
จะเป็นลูกของนายบอลอีกคนนึงหรือเปล่า
งานนี้จะมีเชคกดบอลรึป้าวนะหรือว่าบอลกดเชค55คิดว่าคงไม่ได้มีกรรไกรทิ่มคอตายแน่ แผนคงเป็นป้าเอ็มอีกแน่ๆประมาณกระชับความสัมพันธ์ ไม่รู้ว่างานนี้จะเละหรือจะแฉะรอติดตามครับ ส่วนอชินีสุราลัยต้องดูกันยาวๆครับผมว่าเพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้ถ้ามี "ปาปริก้า". ฟิ้ววววววเผ่นแพพ
ตอบลบหง่าาาาาาาา นิดเดียววเอง ยังไม่สามนใจเลย
ตอบลบสงสัยปาเอ้มจัดฉาก
ขอบคุณครับ
มาแล้วๆ โอ้เย.......เอ๋ อชินีสุราลัย นี่ลูกใครหว่า รอมาตอนะครับ
ตอบลบอชินีสุราลัย น่าจะลูกของฝนนะ เพราะบอกว่าได้เจอพ่อแล้ว
ตอบลบวสันตะนุจรินทร์ ครับที่ได้เจอพ่อ
ลบแต่ถ้าใช้หลักการเรียกชื่อบุคคลที่3มาวัดนี่ก็น่าจะเป็นลูกแคทได้เหมือนกันนะ เพราะพูดว่า“เจ้าพบกับแม่...”
แต่ก็มาขัดแย้งตรงที่“พวกเจ้าสองพี่น้อง(เหมือนกับว่าตัวเองเป็นคนอื่น)”
ปล.ผมก็ไม่แน่ใจเหมือนกันนะครับเดามั่วๆเหมือนกันช่วงนี้คิดอะไรไม่ค่อยออกเพราะข้อมูลค่อนข้างจะน้อย
ขอเดาจากชื่อครับ
ตอบลบอชินีสุราลัย แยกคำ
-อชินี = เสือเหลือง
-สุราลัย = ที่อยู่ของเทวดา, สวรรค์
ผมขอเดาว่าเป็นลูกแม่เสือสาว นามว่า "อ๋อม" ที่สนิทกับแคทประมาณหนึ่ง แถมดูวิธีพูดก็ยังดูห้าวหน่อยๆ ด้วย แถมยังไม่สนิทกับฝนอีก!! ..ใช่เลย(จึงไม่เดาว่าเป็นเซค/ ม่อน/ เอ้/ ป้อม)
แต่...เป็นลูกพ่อบอลด้วยหรือเปล่าหว่า?
อ้อ..ผมอยากให้ม่อนอยู่ใน stock พ่อบอลด้วยจัง มีบทลูกด้วยยิ่งดี
ความเห็นของคุณอิทธิพลน่าจะใกล้เคียงความจริง
ลบบทสนทนาข้างบนเป็นของ "สุริยนนุจรินทร์ พูดกับ อชินีสุราลัย"
อชินีสุราลัยพูดว่า “เจ้าพบกับแม่ในโลกมนุษย์งั้นรึ?” (ลูกรีย์พบกับแคท)
สุริยนนุจรินทร์พูดว่า “เป็นเช่นนั้น...วสันตะนุจรินทร์ก็พบกับพ่อแล้ว” (ลูกรินพบกับบอล)
ดูจากการตั้งชื่อที่ผ่านมาจะมีความสอดคล้องกับคนเป็นแม่
วสันตะนุจรินทร์มีความหมายเกี่ยวกับสายฝน
สุริยนนุจรินทร์มีความหมายเกี่ยวกับพระอาทิตย์
อชินีสุราลัยมีความหมายเกี่ยวกับเสือ คงต้องมีความสัมพันธ์กับอ๋อมแน่นอน
แต่จะเป็นลูกอ๋อมกับบอลหรือเปล่ายังไม่แน่ใจ เพราะไม่ได้เรียกบอลว่าพ่อข้อมูลยังน้อยไป
เชียร์ม่อนเข้าฮาเร็มอีกหนึ่งคน
ยังคิดอยู่ว่าถ้าพี่เชคมาเข้าฮาเร็มของบอลอีกคนจะเป็นยังไง วงจะแตกมั๊ย
ก็เล่นล๊อคเป้าหมายลูกพี่ลูกน้องที่เป็นหญิงเหมือนบอลนะซิ
อีกทีครับ... ผมก็เชียร์ม่อน ให็ได้กับนายบอลสุดๆ ด้วยหลายเหตุ
ตอบลบ1. น่าจะสวยสุดในเรื่อง
2. มีอะไรๆ ที่ดูด้วยตาเปล่าไม่ได้ เธอน่าค้นหามากๆๆๆๆ
3. วัยเด็กเคยชอบบอล แต่ผู้แต่งยังไม่ได้ลงรายละเอียด
4. ตอนนี้เริ่มนึกถึง หรือมองมุมดีๆ ของบอล
ปล. ถ้าม่อนมีเทวดา ที่จะมารอเป็นลูก น่าจะชื่อขึ้นด้วย "คีรี" ไหนๆ ก็ไหนๆ ขอส่งชื่อว่าที่ลูกม่อนเข้าประกวดด้วยชื่อ "คีรีจินตนาการีย์" ซะเลยครับ อิๆ
ฟินมากท่าน มาต่อเร็วๆ นะครับ
1.สวยพอๆกับแคทหรืออาจจะสวยกว่า(ไม่แน่ใจ เห็นบอกพอๆกัน)
ลบ2.เห็นด้วยครับ น่าค้นหา(เหมือนแคท)
3.วัยเด็กม่อนไม่เคยเจอบอลครับ(เซคเป็นคนบอกหรือเปล่านี่แหละ)ตอนที่ชอบเป็นช่วงก่อนที่บอลจะได้กับกุนครับตอนนั้นเซคเอารูปให้ดูม่อนเลยตามมาแอบดูบอลแล้วก็เริ่มชอบบอลเพราะดูน้อยเนื้อต่ำใจในโชคชะตา
4.เห็นด้วยครับ
โอ๊ะ.. ใช่จริงๆ (3.) วัยเด็กมิเคยพบพา และที่ประทับใจตอนนั้น ส่วนหนึ่งผมว่าเป็นที่ชะตาในวัยเด็กที่มีปมทั้งคู่ บอลปมเรื่องแม่เสีย แถมพ่อมีเมียใหม่ ส่วนม่อนพ่อเสียตั้งแต่เกิด ดวงตาไม่ดี แถมผู้คนหวาดกลัว(พลังจิต)
ลบถ้าบอกว่าม่อนสวยกว่าก็อาจจะโดนแคททุบหัวเอาได้ 5555 รู้สึกป้าเอ็มกับอานิภาเขาจะแอบบลัฟกันนิดๆ(จำไม่ค่อยได้ว่าอยู่ตอนไหน)ในเรื่องนี้ผมบอกได้ว่าแคทกับม่อนสวยพอๆกันแต่ใช่ว่าคนอื่นจะไม่สวยนะเออ(พูดดังเดี๋ยวจะโดนฝนเตะเอา)แคทสวยแต่เย็นชาส่วนม่อนมีอะไรที่มากกว่านั้นอีก ผมไม่แน่ใจว่าเคยบรรยายถึงตอนที่ม่อนพูดกับบอลหรือเปล่า? แบบประมาณว่า "ท่านพี่สุรีย์พรรณน่ะใจดีกว่าเรามาก...เจ้าจงดูแลนางให้ดีๆเถิด" (แต่ถ้าผมไม่เคยเขียนก็คือสปอย)
ลบสปอยล์มาแล้ว ตั้งแต่ที่ม่อนเคยพูดกับบอล(แทบนับครั้งได้)ยังไม่มีบทพูดประโยคนี้เลยครับ
ลบแต่ดูจากรูปประโยคเหมือนว่าจะเป็นคำตอบนะครับ(หรือไม่ม่อนก็พูดคนเดียว)แต่ถ้าเป็นคำตอบก็แสดงว่าบอลน่ะชมว่าม่อนใจดี
แต่มันขัดกับสถานการณ์ตอนนี้อยู่แสดงว่าต้องมีจุดเปลี่ยนใช่ไหมครับน่าติดตามสุดๆ
ม่อนใจดีเรื่องอะไรแล้วใจดีเพราะอะไร(เป็นไปได้หรือ???)...หรือว่าเรื่องขนมที่ม่อนทำ(น่าจะไม่ใช่เพราะเรื่องแค่นี้ที่ทำให้ได้รับคำชม
แต่แน่ใจอย่างหนึ่งคือถ้าบอลบอกว่าม่อนใจดีแสดงว่าบอลต้องได้ใกล้ชิดม่อน(บ้าง)
ความเห็นของเพื่อนๆนักอ่านหลายคนบอกตรงๆว่าไปไกลกว่าที่ผมคิดไว้ซะอีกแต่ชอบมากๆครับแล้วผมก็คาดเดาไว้บ้างว่าต้องมีใครสักคนไปหาความหมายของ "อชินีสุราลัย" แน่ๆเพราะชื่อแปลกไม่คุ้นหู ดีใจครับที่เพื่อนๆให้ความสนใจและร่วมแสดงความคิดเห็น แต่ล่ะคนวิเคราะห์ออกมาได้ไม่ธรรมดาจริงๆแบบนี้ผมก็จะปั่นงานลวกๆไม่ได้แล้วล่ะนะ
ตอบลบปล.เนื้อเรื่องอาจจะดูไม่ค่อยไปถึงไหนแต่ความจริงกำลังเข้าใกล้จุดที่ตื่นเต้นมากๆโดยเฉพาะแฟนคลับของสาวแคทที่ตั้งหน้าตั้งตารอกันมานาน
ปล.2 ความเห็นของคุณอิทธิพล ผมขอรับไว้พิจารณานะครับ
เชียร์แคทเต็มที่เลยครับ แต่ผมก็ยังนึกถึง กุนกับสา ตลอดเลยนะครับ รู้สึกว่าตัวละครทั้ง4 แคท,ฝน,กุน,สา มีความผูกพันกันมาก ไม่อยากให้มีใครหายไปเลย ส่วนอีกคนที่อยากเห็นความสัมพันธ์ที่ก้าวหน้าคือ ม่อน ครับ
ลบไอเด็กบ้า!! ไม่รู้ม่อนบ่นบอล หรือลูก ตอนกำลังจะฆ่าคน 555
ลบด้วยความยินดี และชื่นชมในท่านผู้แต่งครับ
ลบกางมุ้งรอตอนสำคัญของสาวแคทครับ ...ปากแข็งดีนัก (ชอบบทรักลูก ..แคทดูสวยมากๆ ในความคิดอ่านผม)
เชียร์แคทต่อ แต่มีอะไรให้คิดว่าจะเป็นแบบไหน รออ่านต่อครับ
ตอบลบป้าเอ็มวางแผนอะไรอีกแล้ว
ตอบลบอยากรู้อ่ะครับว่าบอลจะเก่งเมื่อไหรยังไง
ตอบลบขอบคุณคัฟ
ตอบลบขออีกสัก 25% ก่อนได้มั้ยครับ จะลงแดงละ 😞
ตอบลบใจจ้าา บอลมันจะโหดยังครับ 555 โดนข่มจนจะเป็นมดละ หึหึ
ตอบลบ“...สามคุณหนูแหงศิวะบัณฑิต” จะเป็นคนแบบไหนบ้างนะแล้วไม่รู้นับรวม น็อต ไปด้วยหรือเปล่านะครับ(รายนี้ผิดเพศไปเรียบร้อย คิดแล้วกุน ตอนนี้จะเป็นยังไงบ้างนะ เห็นบอกสาวน็อตพยายามจะถอดแหวนที่นิ้วนางกุนออกด้วย) ขอบคุณครับ รอติดตามต่อ^^
ตอบลบขอบคุณครับ สามคุณหนูนี่มีปรากฎในท้องเรื่องรึยังนะ(แบบผ่านๆน่ะ(รึจะมีตอนพิเศษ))อีกเรื่องคือทั้งวิษณุมนตรีและศิวะบัณฑิตเป็นคู่แข่งกันไม่ใช่รึไหงมาทาบบอลไปเป็นเขย รึว่าเพื่อเป็นการคานอำนาจกันระหว่างเหนือกับใต้ เหมือนที่ยายมาเป็นสะใภ้วิษณุมนตรีทำนองว่าตัวประกันกลายๆ เอาแล้วสิชักมีประเด็นน่าคิดโผล่มาอีกแล้วๆ พวกศิวะบัณฑิตจะมีความสามารถยังไงบ้างนะชวนจิ้นจริงๆ (ღ˘⌣˘ღ)
ตอบลบสงสัยเจ้าบอลจะอยู่ในวังวนอีกนาน
ตอบลบ5555 ขอบคุณครับ
นึกภาพพี่เซคมาเป็นพี่ใหญ่ฮาเร็มไม่ออกเลย
ตอบลบคุณป้าเอ็มวางแผนกะส่งลูกสาวสี่คนกินรวบบอลเลยนะนี่
จำไม่ได้ว่าสามคุณหนูแห่งศิวะบัณฑิตเปิดตัวมาหรือยัง
ถ้ายังอยากก็อยากให้มีบทบ้าง แง้มๆออกมาแบบนี้แล้วมันคาใจ ^^
สามคุณหนู(ดรุณี)แห่งศิวะบัณฑิตผมรับรองว่ายังไม่เคยปรากฏในตอนไหนๆมาก่อนแน่นอนและจะมีบทบาทต่อจากนี้อีกแต่ก็ยังไม่มากเท่าใดนักเพราะยังต้องลงลึกในรายละเอียดสำคัญคือสานต่อความสัมพันธ์ระหว่างบอลกับแคทให้ได้ เบื้องต้นพวกเธอจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับลูกพี่ลูกน้องของบอลส่วนหนึ่งและไม่ดีอีกส่วนหนึ่ง อ้อ อายุยังน้อยซะด้วย คนโตเพิ่งจะ 17 คนกลาง 15 คนเล็ก 12 ฉะนั้นขืนบอลไปยุ่งเมื่อไหร่มุ้งสายบัวคงจะลอยมาแต่ไกลแน่ และเหตุผลที่กล่าวถึงก็เพราะต้องการจะสื่อว่าทำไมคุณยายจึงไม่พอใจความประพฤติของอ๋อมกับป้อมเลยจับมาเคี่ยวเข็ญอบรมสั่งสอนกันใหม่และเพื่อจะอธิบายว่าอ๋อมกับป้อมหายไปไหนทำไมจึงไม่มาหาบอลครับ
ตอบลบเอ๋...เพิ่งกลับไปอ่านตอนที่50มาอีกที ตอนนั้น คุยกันเรื่อง วิษณุมนตรี กับ ศิวะบัณฑิต ผมก็คิดว่าน็อตเป็นคนของ ศิวะบัณฑิต แต่เหมือนจะไม่ใช่ ใช่ไหมครับ กลับไปอ่านอีกทีถึงว่าแปลกๆ
ลบผมสงสัยอย่างหนึ่งครับว่า เอ้ก็เป็นผู้ชายทำไมไม่มีใครนึกถึงเลย จ้องจะเอาแต่บอลกันคนเดียว มันต้องมีเหตุผลแน่ๆ แต่นึกไม่ออกครับ ใครทราบช่วยเฉลยที
ตอบลบเพราะมีนิดคอยคุมไงฮ่าๆ และอีกอย่างนะเอ้หน้าคล้ายแคทเลยทำให้โดนเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิงจะโดนผู้ชายมาจีบซะมากกว่า หุหุヘ(￣ω￣ヘ)
ลบสาวศิวะบัณฑิตต้องงามเลิศไม่แพ้วิษณุมนตรีแน่ๆ เพราะคุณยายเองก็เป็นศิวะบัณฑิตเหมือนกันแถมลูกหลานแต่ละคนก็สวยหล่อทั้งนั้น(สรุป#ลูกครึ่ง(ครึ่งเหนือครึ่งใต้)ได้ขาวจากเหนือและคมจากใต้) ส่วนศิวะบัณฑิตคงออกคมขำ อันนี้เดานะ
ตอบลบเป็นกำลังใจให้ครับ น่าลุ้นเลยทีเดียว สาวที่จะทำให้บอลเจ็บปางตายคือใครน๊า ??? รออ่านตอนต่อไปนะครับ ^^
ตอบลบมาเต็มแล้วขอบคุณมากๆๆๆครับ
ตอบลบขอบคุณครับ
ตอบลบจบตอนนี้ ได้ชื่อคนเยอะแยะเลย ต้องขอ ก๊อปปี้ ไปตั้งเป็นชื่อลูกผมบ้างละกันครับ แหะๆ
ตอบลบผมนี่ถึงกับค้นหาที่อยู่ ต.ศรีไตรตรึงษ์ เลยฮะ
ตอบลบแต่หาได้แค่ ต.ไตรตรึงษ์ จ.กำแพงเพรช ซึ่งติดกับ จ.พิษณุโลก
ที่กล่าวว่าเหนือ-ใต้ คงเป็นพิษณุโลกอยู่เหนือขึ้นมาจากกำแพงเพรช
ใช่รึป่าวครับ ยิ่งสถานที่ต่างในเรื่อง ลำพูน ลำปาง ซึ่งเป็นจุดศูนย์กลางของภาคเหนือ
เหมือนวิษณุมนตรี ตอนนี้คงคุมศูนญ์กลางของภาคเหนือ แล้ว ศิวะบัฑิตคุมรอบๆภาคเหนือนี่ คงเงิบกันเลยทีเดียว แต่เนื่องจาก2ตระกูลนี้ ดองกันอยู่ จึงเป็นไปได้ว่า เกิดสงครามแย่งบอล เพื่อที่จะครองความยิ่งใหญ่ ของตระกูลอะไรมาณนี้รึป่าว จากการวิเคราะห์ส่วนตัวของผม อิอิอิ
ผมสมมติเอาน่ะครับเพราะถ้าไปใช้ชื่อสถานที่จริงทุกอย่างมันคงจะไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่และในเรื่องนี้ศิวะบัณฑิตก็ไม่ได้อยู่ใกล้วิษณุมนตรีขนาดนั้น (ตั้งใจว่าจะให้อยู่ทางภาคใต้ประมาณพัทลุงหรือกระบี่โน่นเลย)
ลบลึกล้ำยิ่งนักท่าน
ลบขอติดตามแคทก่อน อยากเห็นบทของแคท
มากลับ แต่ตัวละครมาเยอะขนาดนี้ นางเอกจะไปตกอยู่ที่ใครครับเนี่ย มีลุ้นๆ
ขอบคุณครับสำหรับตอนใหม่ ครบ 100%พอดี .. นั่งอ่านวิเคราะห์ คอมเมนต์บนๆ แต่ละคนนี่หาข้อมูลกันละเอียดมาก ผมเลยพลอยได้รับข้อมูลใหม่ๆไปด้วย เชียร์ม่อน เหมือนกัน อยากให้มีบทกุ๊กกิ๊กบ้าง
ตอบลบผมล่ะสงสัยว่าบอลต้องมีพลังพิเศษอะไรบางอย่าง ที่พวกลูกพี่ลูกน้องไม่รู้แต่พวกผู้ใหญ่รู้ และพลังนี้ต้องสำคัญมากๆ ถึงได้อยากได้ตัวบอลกันนัก
ตอบลบเต็มแร้วววว
ตอบลบผมว่าน่าจะมีเหตุการณ์ แบบ สู้กับพวกเก่งๆ และบอลโชว์พลังนะคัฟ
ตอบลบสนุกเช่นเคยครับ ขอคารวะท่าน adslman
ตอบลบนายบอลวางแผนมอมเหล้าพี่แคทไปเลย5555 แต่ว่านะเรื่องปมให้พี่น้องในตระกูลยอมรับทั้งหมดคงจะไม่พ้นต้องให้พี่เซคยอมรัยให้ได้คนเดียวนอกนั้นดูแล้วคงจะว่าไงว่างั้นตามพี่สาวคนโตแน่นอน แต่จะทำยังไงนี่สิ ส่วนเรื่องตายเพีาะผู้หญิงสองคนอันนี้ขอเดานะ ตามโผแล้วน่าจะเป็นพี่เซคกะพี่ม่อนแน่ๆ แต่ที่อาจจะมีพลิกโผน่าจะเป็นคู่พี่น้องบุศกับโบว์รึป่าวนะ เอิ่มน่าคิดแหะ ปล.ผมเชียร์สาวม่อนอยู่ดีอ่ะตอนนี้เมื่อไหร่จะใจอ่อนสักที(แคทนี่เห็นอ่อนนานแล้วแต่ปากแข็งแค่นั้นเอง) ก็ยังจะขอติดตามเป็นกำใจให้เสมอครับ ท่าอาจารย์ใหญ่ผมดูแลสุขภาพด้วยช่วงนี่อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยหนาวๆร้อนๆน่ะครับ
ตอบลบอีตาบอลนี่น่าอิจฉาจริงๆเล้ย มีทั้งสาวน้อยสาวใหญ่เข้าคิวมาตลอด แต่ก็ยังอยากให้บอลฟินกับพี่แคทเร็วๆซักที
ตอบลบอยากให้ตาบอลกวาดลูกพี่ลูกน้องให้ครับ จังเลยครับน่าจะสนุกน่าดูครับ
ตอบลบติดตามเสมอนะครับท่าน adslman
“...หนทาง ของแกยังมีหลงเหลืออยู่ไม่ถึงกับตีบ ตันซะทีเดียวนะ...เอกคเชนทท์” ยังเหลือคหนทาง???....รอลุ้นเต็มที่เลยครับ^^
ตอบลบมาเปิดทุกวัน รอคอยตอนต่อไปครับ อยากได้ของฝากปีใหม่
ตอบลบสำหรับตอนใหม่นี้ผมคิดว่าจะเริ่มลงในอีกวันสองวันนี้ครับและปีใหม่ผมก็ไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนหรอกครับ รถเยอะและคนก็เยอะด้วย
ลบขอบทป้าเอ็มกับเด็กรับใช้อีกจ้า
ตอบลบผมว่าบอลอาจจะได้วิชาอะไรสักอย่าง ไม่จากพ่อ ก็ปู่ ไม่ก็น้านี ในภายภาคหน้าก็เป็นได้ บอลเป็นพวกเลดเกม ^^
ตอบลบมีเกริ่นพวกทางใต้มาแล้วด้วยนายบอลคงเลือกฝึกงานภาคใต้แน่ๆเลย
ตอบลบขอบคุณมากๆครับตามอ่านมาตลอด อ๋อ ก่อนหน้านี้ผมเคยมาขออนุญาติก็อปไปลงในเว็ป xonly.net แล้วแต่เว็ปโดน(หน่วนงานที่คุณก็รู้ว่าใคร)ปิดเว็ปไป ตอนนี้เปิดไปใหม่แล้วเป็น xonly.ga ครับผมจึงขอก็อปไปลงในเว็ปต่อนะครับ ขอบคุณครับ
ตอบลบ