หน้าเว็บ

วันพุธที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2554

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 20

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 20 “ในป้อมยามร้าง!!...สาวเจ้าผมหอม!?”

 ...ก็อย่างที่ได้บอกไปว่าเย็นนี้พี่แคทกับฝนมีธุระที่ชมรมคาราเต้ส่วนผมมีธุระกับสาโดยเธอนัดให้ไปเจอกันที่ห้องสมุด...
“มากี่ครั้งๆก็ยังเหมือนเดิม...”
...มี ทั้งพวกไว้ผมทรงแปลกๆย้อมสีประหลาดๆ...พวกสวมแหวนสวมกำไลไว้เต็มนิ้วเต็มแขน และที่ขาดไม่ได้ก็พวกแต่งชุดแบบกร่างๆอวดตัวว่าข้านี่เจ๋ง...เท่าที่สอดส่าย มองดู...ประเภทแต่งตัวเชยๆดูเรียบร้อยเหมือนลูกคุณหนูแทบไม่มีให้เห็น...
“แต่นั่นประหลาดยิ่งกว่าว่ะ...ในห้องสมุดแท้ๆทำไมถึง?”
...คือ ผมเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะไกลออกไปซึ่งที่บอก ประหลาดก็คือเธออยู่ในที่ร่มแล้วจะใส่แว่นกันแดดทำไม?...
(พรึ่บ!!!)
“อุ๊ย!!!”
“ไฟดับ!!”
...เสียงอุทานวี้ดว้ายระคนบ่นพึมดังทั่วห้องสมุดเพราะอยู่ๆไฟดับไปครู่หนึ่งแล้วไม่นานก็ติดอีกครั้ง...
“ไม่มีอะไรนะคะ...แค่กระแสไฟตกนิดหน่อยเท่านั้น”
“อ๊า~~...ตกใจหมดเลย”
“สามาแล้วเหรอ?”
“อื้อ!!...กะจะย่องมาเงียบๆให้บอลตกใจเล่นแต่สาดันเป็นซะเอง”
“ฮะๆๆ”
...ผมมัวแต่ดีใจที่ได้เจอคนรักจนลืมสังเกตสาวแว่นดำคนนั้นว่ายังอยู่ที่เดิมหรือไม่?...
“คาบนี้สาว่าง...ไปหาอะไรกินก่อนมั้ย?”
“บอลอยากดื่มนม...”
“นมเหรอ?...เอาสิ...หลังมหา’ลัยมีร้านๆหนึ่งนมสดปั่นอร่อยมากเลย”
...ฮะๆ...จะพูดว่าไร้เดียงสาดีมั้ยนี่?...สาวน้อยสาวิตรียังพาซื่อไม่รู้ความหมายของผม...
“ไม่ใช่จ้ะ...คือแบบว่านมที่ไหนก็ไม่อร่อยหรอกแล้วที่ผมอยากดื่มนี่คือนมขาวๆอวบๆของสาน่ะครับ”
“ว้าย!!...ตาบ้า~~”
“บ้าก็บ้ารักนะจ๊ะถึงได้ยอมตากแดดจนตัวดำมาหาถึงที่นี่”
“โถๆๆๆ...น่าเห็นใจตายล่ะย่ะ!!...เวลาเรียนแท้ๆยังจะมาชวนเค้าไปทำเรื่องทะลึ่ง...อื๊ออออ---...อย่าสิบอล...เดี๋ยวใครมาเห็นนะ”
...อย่า ได้สงสัย...ผมสบโอกาสกอดรัดสาวน้อยนักศึกษา...สาเองก็ไม่กล้าร้องเสียงดัง จึงได้แต่ปรามด้วยการหยิกที่แขนแต่ไม่แรงมาก...โชคดีที่ตรงพวกเราอยู่มีชั้น หนังสือและตำราวางอยู่เยอะพอจะบังสายตาคนอื่นได้...
“ใช้ไม้นี้อีกแล้ว!!”
“ก็มันได้ผลทุกทีนี่จ๊ะ”
“ใช่ซี่~~...รู้ทั้งรู้ว่าเจออย่างนี้สาต้องใจอ่อนทุกครั้งแหละ...แต่...ที่นี่ห้องสมุดน๊า~~...อะ...อะไรมาโดนก้น?”
...ผมแกล้งเอาเจ้าหนูแนบถูไถกับก้นสา...พอเธอหันมาเห็นก็ทำตาลุกวาวแต่เกือบพลั้งปากส่งเสียงดังทีเดียว...
“ตายแล้ว!!...ปล่อยเจ้างูนี่ออกมาข้างนอกได้ไงอ่ะ?...บอลน่ะนับวันยิ่งทะลึ่งนัก...รีบเก็บเดี๋ยวนี้นะ!!!”
“ถ้าสาไม่เห็นใจบอลก็ไม่เก็บมันหรอก...ดูสิจ๊ะ...มันกระดกหัวหงึกๆอยากมุดรูหีสาเต็มแก่แล้ว”
...ของ เคยกินเคยใช้กันอยู่ต่างก็รู้ซึ้งดีว่ามันสนุกดุเด็ดเผ็ดมันส์แค่ไหน...ผม เกิดตัณหาจนกู่ไม่กลับซะแล้ว...ยิ่งสาวเจ้าห้ามก็เหมือนยิ่งยุ...ไม่รู้อะไร ดลใจให้ผมเอามือเลิกกระโปรงจีบและเสือกควยถูกับกางเกงในเนื้อนุ่มที่สาสวม ใส่อยู่...
“ซีดสสสสส...บอลนี่เล่นอะไรก็ไม่รู้~~...อุ...อูยยยยยยย”
“ร่องตูดสานุ่มได้ใจผมจังเลย...โออออออออออ”
...เท่า นี้ยังไม่สะใจ...ผมวกมือล้วงลงไปในกางเกงชั้นในลูบควักจับโคกหีสาวน้อยว่า ที่เมียในอนาคตจนหล่อนครางเสียงกระเส่าและขนลุกเกรียวจากการถูกลมหายใจอุ่นๆ ของชายหนุ่มรดที่ต้นคอ...
“อืมมมมมมมม...ใจกล้านักนะ...อาาาาาาา...พะ...พอเถอะ...สายอมแล้ว”
“ยอมอะไรเอ่ยคนสวย?”
...ทำไม ผมจะไม่ล่วงรู้ว่าเวลานี้สติของสาเริ่มกระเจิดกระเจิงเกิดอารมณ์ทางเพศและ ร่างกายถูกกระตุ้นเร้าจนพร้อมจะมีอะไรด้วยแล้วแต่นิ้วยังไม่ถูกดึงออก จากกลุ่มเส้นไหมสีดำขลับและปุ่มกระสันต์โดยง่าย...มันคือความจงใจของผม เอง...
“โอวววววววววว...ก็บอกยอมแล้วไงเล่า...บอลจะ...อือออออออ...ทำอะไรสาก็ได้...ซีดสสสสสสสส...แต่...แต่ต้อง...ไม่ใช่ที่นี่...อ๊าาาาา”
...กว่าผมจะหยุดสาก็แก้มแดงระเรื่อหายใจถี่เร็วและหยิกไหล่แก้เขินพลางมองค้อนแล้วค้อนอีก...
“ตะ...แต่ต้องมาตกลงกันก่อนนะยะพ่อตัวดี”
“จ๊ะ?...อุ...อูววววววว”
...สา จับควยผมดันเข้าไปในกางเกง...ยิ่งโดนมือเพศตรงข้ามมันก็ยิ่งแข็งสู้...หญิง สาวอดจะค้อนผมอีกวงใหญ่ไม่ได้แต่แน่นอนว่าเธอต้องชอบ...
“เขาว่านมต้องเคียงด้วยไส้กรอก...บอลจะดื่มนมสา...งั้นสาก็จะดูดไส้กรอกบอล”
“อิๆๆ...อย่างนั้นก็ได้เลยแต่อย่าเผลอกลืนลงคอนา...เดี๋ยวผมไม่มีให้แม่กวางกับน้องอ้อยดูดต่อ”
“ตาบ้า!!...แค่สาคนเดียวก็สิ้นฤทธิ์แล้ว...นี่ยังคิดจะรอดไปเจอแม่กับน้องอ้อยได้อีกเร๊อะ?...อุ๊ย!!”
“เป็นอะไรจ๊ะ?”
“อื๊อ!!...ก็เป็นเพราะใครล่ะที่ทำ?...สาเข่าอ่อนหมดเลยเห็นมั้ยเนี่ย?”
“ผมประคองให้...แหม--...แต่ไวไฟจริงนะเรา...โดนสะกิดหน่อยเดียวถึงกับเคลิบเคลิ้มจิตใจหลุดลอยไปไหนไม่รู้”
“อย่ามัวเจ้าโวหารนักเลยย่ะ!!...รีบไปจากที่นี่...สาอายคนอื่นจะแย่แล้ว”
“ไม่มีใครเห็นสักหน่อยนี่ครับ”
“สาอายตัวเองอ่ะ...เยิ้มเต็มกางเกงในหมดแล้ว”
...หลาย ครั้งที่ผมชอบหยอกเย้าสาเพราะเวลาเธองอนแล้วดูน่ารักดี...ระหว่างที่เราลง บันไดก็มีคนมองด้วยความสงสัย...ฝ่ายแฟนสาวเกาะแขนไม่ยอมปล่อยเลยส่วนภายใน กระโปรงก็คงจะพยายามขมิบไว้ไม่ให้คาวรักไหลเยิ้มออกมาเป็นแน่...
“ไม่มีอะไรครับ...แฟนผมหน้ามืดวิงเวียนนิดหน่อยน่ะ”
.......................................................................................................................

...ที่ แท้สาขอยืมรถเพื่อนมานี่เอง...เราตกลงจะไปที่ป้อมยามร้างด้านหลังมหาลัยซึ่ง ถูกปล่อยทิ้งไว้และไม่มีรปภ.มาเข้าเวรนั่งเฝ้านานแล้ว...ผมทำหน้าที่สารถี และให้สาซ้อนท้าย...รถเพื่อนของเธอนี่เครื่องแรงจริงๆบิดนิดเดียวก็พุ่งแทบ หน้าคะมำ...ดีแล้วเพราะจะได้ไปถึงวิมานรักชั่วคราวเร็วๆ...
“สารู้จักที่นี่ได้ไง?”
“เคยขับรถผ่านน่ะ...ดูมิดชิดใช้ได้เลย”
“อืม--...งั้นผมจะเสียบให้มิดเหมือนกัน”
“จ้า!!...เบาๆหน่อยก็ดีนะคะ...สายังมีเรียนต่ออีก”
...ระหว่าง ทางผมสังเกตทางกระจกมองหลังก็เห็นว่าสาคอยแอบเหลือบดูเป้ากางเกงของผมแทบไม่ วางตา...พอขี่ถึงช่วงไม่มีรถผ่านมาก็จะเอามือลูบคลำเป็นการปลุกอารมณ์...
“ตุงใหญ่แล้วนะบอล”
“สาล่ะ?”
“อื้อ!!...แฉะเต็มกางเกงในอีกแล้วจ้ะ”
...ท่อน เนื้อมันโป่งพองขึ้นอย่างเต็มที่พอว่าเป้ากางเกงในของแฟนสาวก็แฉะเยิ้มเช่น กัน...สากล้าขนาดแลบลิ้นเลียใบหูพลางไล้ไปตามคอของผมด้วย...
“อูยยย...กล้าทำอย่างนี้เลยนะ”
“สากล้ายิ่งกว่านี้อีกน่า”
...ว่าแล้วสาวเจ้าก็โอบกอดและเอาหน้าอกเบียดสีแผ่นหลังจนจิตใจของผมมีแจ่ความว้าวุ่นไม่อยู่กับเนื้อกับตัว...
“บอลชอบดูสาวๆใส่ชุดนักศึกษานะ”
“เหรอ?...งั้นก็ดูสาสิ...ดูให้พอใจเลย...หรือยังอยากดูของคนอื่นอีก?”
“ผมดูไปทั่วแหละถ้ามีโอกาส”
“หนอย~~...ดูแล้วคงเก็บไปทำร้ายตัวเองสิท่า...หึงนะยะ”
“โถๆ...ถึงยังไงก็ไม่มีใครแต่งชุดนิสิตได้สวยและเซ็กส์ซี่เท่าสาอีกแล้วครับ”
“ไม่ต้องมาทำปากหวาน...พี่กุนไงล่ะ...บอลเคยเล่าให้ฟังเองว่าเคยเล่นเสียวกับพี่เขาในชุดนศ.ด้วย”
“ครับ...แต่ นั่นมันนานแล้วตั้งแต่เธอยังเรียนชั้นปีสุดท้ายอยู่เลย...พอจบออกมาก็ต้อง เปลี่ยนมาใส่ชุดทำงานแทนแต่ผมเคยมีความคิดพิลึกขอให้กุนสวมชุดนักศึกษาและก็ เย็ดกัน...มีความสุขที่สุดเลย”
“งั้นก็ทำกับสาแบบนั้นบ้างสิจ๊ะ...เย็ดกันทั้งชุดนี่แหละ”
“ว้าว!!!...บอลเห็นด้วยที่สุดของที่สุด”
“ข้างหน้านี่แหละบอล...เลี้ยวขวาจ้ะ”
“โอเค!!!”
...พอเอารถไปซ่อนหลังพุ่มไม้เราก็รีบดิ่งเข้าไปในป้อมยามร้าง...โชคดีที่มีเก้าอี้ไว้ใช้เวลานั่งเย็ดด้วย...
“แหมๆ...เร็วเชียวนะ”
“ต้องรีบครับ...ช้าไม่ได้”
...ผมปลดเข็มขัดและดึงกางเกงลงสาช่วยรูดกางเกงในออกโดยไม่รอช้าก่อนจะแกะกระดุมเสื้อของตนเผยยกทรงสีครีมพร้อมเต้านมในวัยสาว...
“ตื่นเต้นจัง”
...จาก นั้นเราหนุ่มสาวก็ประกบจูบกันและกัน...สาตาปรือพลางลูบไล้ไปตามตัวผม... เริ่มจากการจุมพิตแบบนุ่มนวลในช่วงแรกก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นการจูบล้ำลึกที่ ดูดดื่มเร่าร้อน...สาเป็นฝ่ายรุกสอดลิ้นเข้ามาซึ่งผมก็สนองตอบกลับไปชนิดทัน ใจ...
“อืออออออ”
“อืมมมมมมมมมม...สุดที่รักของสา”
...สาวน้อยยก ขา ข้างหนึ่งวางบนเก้าอี้ก่อนจะถลกกระโปรงอวดขาอ่อนขาวผ่องและจับมือผมลูบที่ กางเกงในของเธอ...อารมณ์ผมปั่นป่วนจนสุดระงับใจยิ่งเมื่อเอามือทาบประกบลงบน หน้าอกของแฟนสาวก็ยิ่งพลุ่งพล่านหนักไปใหญ่...
“หมอยเปียกหมดแล้วล่ะสา”
“ซีดสสสสสสสสสส...นะ...นิ้ว...อูยยยยยยยยยย...แยงเข้ามาสิคะ...อึ๊ยยยยยยยยย”
...สาเชิดอกแอ่นพลางร้องครางด้วยความเสียวซ่านและอดไม่ได้ที่จะลูบคลึงท่อนเนื้อของผมชนิดไม่ยอมปล่อย...
“โอออออออออออ...ที่รักของผม”
“น้ำเยิ้มหัวควยแน่ะ...อยากล่อหีมากขนาดนี้เชียวเหรอ?”
“อยากจะตายอยู่แล้ว...อะ...อมให้บอลที...ได้โปรดเถอะ”
“คิกๆ”
...แต่ สาก็ยังไม่ยอมตามใจผมสักที...เธอเอาแต่เวียนจูบไปตามตัวของผมไม่ว่าจะหน้า ตา,คอ,หัวไหล่,แผงอก,หน้าท้องบ้างก็ใช้ลิ้นเลียคราบเหงื่อไคลของชายหนุ่มและ สบตาปรือพลางเม้มปากก่อนจะก้มตัวถอดกางเกงชั้นในออก...
“เห็นมั้ยคะ?...เปียกเยิ้มขนาดไหน”
“ขอผมดมหน่อยเถอะ...โอวววววววว”
...พอ สาส่งแพนดี้สีม่วงอ่อนให้ผมก็รีบรับมาปิดจมูกสูดกลิ่นคาวน้ำรักของหญิงสาว เข้าไปเต็มปอดเท่านั้นยังไม่หนำใจ...ผมเอากางเกงในของหล่อนมาพันรอบควยและ กระถอก...
“อย่างนี้ไม่ต้องพึ่งหีแล้วม้าง~~”
“อูววววววววว...ใครว่าจ๊ะ?...จะขาดไปไม่ได้เด็ดขาด”
“อ๋า!!!”
...ไม่ อมควยให้สักทีผมเลยจับร่างสาวน้อยนั่งที่เก้าอี้และแยกขาเธอออก...แคมหีกลีบ แดงแจ๋เผยโฉมทักทายและเส้นไหมสีดำสนิทเปียกน้ำคาวรักสิ่งกลิ่นเย้ายวน...
“ฮิๆๆ...รู้นะจะทำอะไร?”
“เลิกประโปรงอีกนิดนะที่รัก...ผัวจะเลียหีให้”
“ของชอบของเมียเชียว...อ่ะ...ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆสิและเลียจนกว่าจะพอใจเลย”
...ถึง จะฟันมาไม่รู้กี่ครั้งแต่ผมก็ไม่เคยเบื่อหน่ายมิหนำซ้ำยังตื่นเต้นทุกครั้ง ที่สาแหกหีให้ดู...ผมไม่รีรอที่จะเอานิ้วจี้ปุ่มกระสันต์จนนิสิตสาวต้อง ครางออกมา...
“อ๊าววววววววว...บอลขา~~...ถูกใจสาจังเลย...อูยยยยยยยยยย”
...อาศัย ว่ามีประสบการณ์เลยรู้จักจุดที่สำคัญในตัวผู้หญิงเป็นอย่างดี...มืออีกข้าง ลูบไล้ต้นขาลงไปถึงเรียวน่องก่อนจะวกกลับขึ้นมายังเนินเนื้อรูสืบ พันธุ์...สาคิ้วขมวดบิดหน้าไปมาด้วยความซ่านเสียวครางซีดส์ซ๊าดอย่างมีความ สุขเหลือล้นอันได้รับจากชายคนรัก...
“ซีดสสสสสสสส...อึ๊ยยยยยยยยยยย...บอลจ๋า~~...โอ้ยยยยย...อย่าทรมานสาอีกเลย...โอววววววววววววววว”
...สาว เจ้าหมดปัญญาจะขัดขืนและหมดสิ้นซึ่งความอายแล้ว...หล่อนเชิดโหนกนูนสู้ลิ้น ผมเป็นระวิงแบบไม่ติดเก้าอี้สะโพกผายงามก็ร่อนส่ายวนไปวนมาจนน้ำเมือกจาก ช่องคลอดละเลงไปทั่วปากและจมูกของผม...
“อืมมมมมมมมมมมมมม...อูววววววววววววววว”
“อย่าดังสิคนดี...เดี๋ยวใครมาได้ยิน”
“อ๊อยยยยยยยยยยย...ก็มันเสียวนี่นา...อ๊ายยยยยยยยยย”
...ยิ่งสาร้องดังผมก็ยิ่งลากลิ้นจู่โจมแคมหีทั้ง 2 ข้างหนักข้อขึ้นสลับกับเอาปลายลิ้นดุนปุ่มเนื้อเหนือรอยแยก...
“ยอด...สุด ยอด...บอลเก่งจังค่ะ...โอออออออออออออออ...ช่างเสียวอะไรอย่างนี้...ผัวรัก ของสา...ซีดสสสสสสสสสส...เอาอีกค่ะ...อื๊อออออออออออ”
...สากระดกรูหีสู้ไม่ถอย...กระโปรงด้านในของเธอดูจะชุ่มไปด้วยคาวน้ำรักและน้ำลายของผมซะแล้ว...
“อืมมมมมมมมม...ตรงนั้นเบาๆค่ะ...โอ้ยยยยยยยยยยยย”
...ร่างกายสาเกร็งสะท้านผวาขยุ้มจับหัวผมสลับกับบีบเต้านมตัวเองอย่างกระสันเสียวและอีกไม่นานรูหีของเธอก็หลั่งน้ำหล่อลื่นออกมา...
“อู๊ยยยยยยย...สาเสร็จแล้วววววววววว...เลียจนแตกเลยนะบอล...อ๊าววววววววววว...”
...แรง ตอดตุบๆที่กระทำกับนิ้วทำให้ผมยังไม่ชักนิ้วออกจากรูสวาทแต่รัวเข้าออกๆจน น้ำหีพุ่งและใช้ลิ้นเลียดูดเข้าปาก...สาหน้าแดงก่ำหายใจหอบเหงื่อออกเต็ม ตัว...
“อย่างนี้...สาจะเข้าเรียนได้ยังไง?”
“มีเวลาเหลือเยอะแยะ”
“ฮิๆๆ...สาออกเร็วมากเลย...สงสัยกลัวคนมาเห็นน่ะ”
“ก็เปลี่ยนความกลัวเป็นความสนุกสิจ๊ะ”
“เคยบ่อยสิท่า?...ไปทำกับใครบอกมานะ!!”
“ไม่เคยนะครับ”
“จริงอ่ะ?...อย่าให้รู้เชียว...นอกจากพี่กุนแล้วบอลจะต้องทำกับสาแค่คนเดียวเท่านั้น”
“จ๊ะ”
“ดีมาก...งั้นสาจะให้รางวัล”
...ใน ที่สุดหญิงสาวก็จะใช้งานเจ้าท่อนจรวดที่แข็งโด่รอพร้อมอยู่นานซะที...มือของ เธอเริ่มรูดขึ้นลงเบาๆพลางส่งสายตาเป็นประกายและเงยหน้ามองผม...
“เริ่มเลยที่รัก...เห็นใจผมเถอะ”
“ฮะๆๆ...ทำตาวิงวอนน่าสงสาร...”
...แม้จะใช้มือชักควยให้แต่ผมพยายามเร่งเร้าอยากจะให้สาทำมากกว่านี้ซึ่งเธอก็ย่อมรู้เป็นอย่างดีว่าผมต้องการอะไร...
“หันมาทางนี้...มืดๆมองไม่เห็น”
“........................................”
“ย่อเข่านิดนึง...”
“........................................”
“ดีมาก”
“โอออออออออออ”
...แค่ เอาปลายลิ้นแตะหัวควยเบาๆก็เสียวซ่านเกินห้ามใจแล้ว...สาวน้อยเอาปากเม้มกัด ที่หัวหยักและค่อยเลียไปตามรอบๆท่อนลำ...ผมรู้สึกเสียวเข้าไปถึงท้องจนต้อง หลับตาปี๋ไม่กล้ามอง...
“อืมมมมมมมมมมมม...แข็งดีจังแต่อย่าเพิ่งออกซะก่อนล่ะ”
“สาก็ทำพอหอมปากหอมคอ...อูยยยยยยยยย...ขืนมากไปกว่านี้...แตกเต็มหน้าสาแน่ๆ”
“งั้นต่ออีกนิดนะ”
“โอววววววววววววววววววววว”
...คราว นี้สากลืนเข้าไปทั้งดุ้นและดูดอมจนผมร้องครางอย่างสุดกลั้น...เก่งขึ้นมากที เดียวถ้าเทียบกับตอนช่วงปิดเทอมเพราะได้แม่กวางช่วยติวให้แถมมีควยจริงเป็น ที่ฝึกซ้อมวิชาอีกด้วย...
“เก่งมากสา...บอลเสียวสุดๆเลยครับ”
“อื๊อออออออออ...อืมมมมมมมมมมมมม”
“ซีดสสสสสสสสสสส”
...ยิ่งหญิงสาวผงกหัวเข้าออกเร็วขึ้นๆแบบนี้แสดงว่าเธอจะหยุดดูดควยแล้วต่อจากนั้นก็จะได้เย็ดกันซะที...
“อูยยยยยยยยยยย...เล่นเอาเกือบออก”
“สาเก่งใช่มั้ยล่า?”
“เก่งครับ...บอลเสียวจนต้องเขย็งเท้าเกือบตลอด...คุณแม่นี่สอนได้เยี่ยมจริงๆ”
“สาก็อาศัยจากดูในเว็บด้วยจ้ะ”
“เว็บ?”
“พวกเว็บโป๊น่ะ”
“อ้าวเด็กไม่ดี!!...แอบไปดูตอนไหนทำไมไม่บอกกันบ้าง?”
“แหม~~...สาโตแล้วนะยะ...จะดูภาพคนเย็ดกันบ้างไม่ได้หรือไง?”
“แล้วรู้สึกยังไงบ้างจ๊ะ?”
“คิดถึงควยบอลทุกทีน่ะสิถามได้...เอ--...แล้วเก้าอี้เก่าๆผุๆแบบนี้จะทนแรงเย็ดของเราไหวเหรอ?”
“ลองดู”
“บอกให้ไปทำในพงหญ้าก็ไม่เอา...พื้นในป้อมยามมันมีแต่ฝุ่น”
“ก็บอลกลัวหญ้าจะแยงหีสาน่ะสิ”
“บ้า!!...พูดจาทะลึ่งตึงตัง...นั่งลงเดี๋ยวนี้...สาจะขอควบให้สะใจก่อน”
“เอาเลยที่รัก”
...ท่าหญิงนั่งขย่มชายเป็นท่าที่พอจะทำได้ในสภาพแวดล้อมแบบนี้...
“หันหน้าออกทั้งคู่แล้วจะเห็นด้านหลังได้ยังไงล่ะ?”
“ดะ...เดี๋ยวค่อยหมุนกลับ”
“โอ้จริงด้วย!!”
“โอออออออออออ...”
...สาค่อยๆทิ้งตัวลงมาหาและยกขึ้นพลางสูดปาก...ไม่ต้องพูดก็รู้ว่าควยหายไปในรูหีมิดแท่งแน่...
“อาา...ถ้ามีใครมาเห็น...ล่ะก็...อือออออออออออออ”
“อย่าพูด...อูวววววววววว...เดี๋ยวก็มีจริงๆหรอก”
“อ๊า...ก็สาตื่นเต้นนี่นา”
“ปากครางไปตูดก็ยกขึ้นด้วย...น้านอย่างน้าน...หีฟิตจริงๆเมียจ๋า...ซีดสสสสสสสสสส”
...สา โหย่งตัวขึ้นลงๆและร้องครางอย่างสะใจ...ผมน่ะเตรียมเอากระจกเก่าๆมาตั้งตรง ข้ามจุดที่เราเย่อกันแล้ว...แม้มันจะฝ้าไปแต่ก็ยังพอเห็นอะไรได้...ผมเห็น ถึงความเยิ้มแฉะในร่องรูที่รับท่อนเอ็นเข้าไปเต็มที่รวมถึงกลีบแคมสวาทที่ ปลิ้นเข้าออกตามจังหวะที่ขย่มอย่างเมามันส์จากหญิงสาวคนรัก...มือผมยกช้อนขา 2 ข้างและกางออกกว้าง...เนินสวรรค์ก็ยิ่งแย้มกลีบอ้าทักทาย...
“อืมมมมมมม...ผัวขา...อย่าให้กระโปรงเปื้อนน้ำควยผัวนะคะ...เดี๋ยวเมียไปเรียนต่อไม่ได้...ซีดสสสสสสสสสส”
“ดีสิครับ...เราจะได้ต่อเวลาเย็ดกันต่อไป”
“แหม~~...มีสอบย่อยจ้ะ...โอยยยยยยยยยยยย”
...จำเริญ ละ!!...ก่อนสอบยังมาเย็ดกัน...สาวน้อยชม้ายชายตามองผมเลยตอบสนองเอื้อมมือ กุมบีบเต้านมอันสวยงามอวบอิ่มก่อนจะแลกจูบกันอย่างสุขสม...
“อะ...โอวววววววววววววว”
“ขะ...ขย่มแรงๆสา...อูยยยยยยยยยยยยยย”
...ทีนี้หญิงสาวจึงโหมแรงโขยกควยซะเก้าอี้แทบพังครืน...สักพักเธอก็หมุนตัวกลับมาเพื่อให้ช่วยผมดูดนมสดๆตามที่สัญญาไว้...
“ดูดซะสิคะ...นมสดๆ”
“ไม่ขัดศรัทธาละ”
“โอ้ยยยยยยยยย...เสียวจังเลยยยย...บอลขา~~...สาเสียว...อู๊ยยยยยยยยยยยย”
...สาเอามือบีบดันเต้าและคลึงเป็นวง...ชอบจริงๆตอนหัวนมป่ายถูกแก้มเนี่ย...มันรู้สึกจั๊กจี้ดี...
“หูย~~...หัวนมแข็งสู้ลิ้นผัวดีจริง...เงี่ยนมากขนาดนี้เชียวเหรอ?”
“จ้ะ...สาเงี่ยน...เงี่ยนควยจนร้อนไปหมดทั้งตัวแล้ว...อ๊อยยยยยยยยยยยย”
...เหงื่อ ของเราออกมาผิดปกติเพราะการบดเบียดเสียดสีกันในระหว่างร่วม ประเวณี...กระโปรงนักศึกษาอาภรณ์ชิ้นเดียวที่ยังเหลืออยู่ในกายสาวเจ้าก็ เปียกชุ่มด้วยคราบไคล...แบบนี้จะไม่ดีแน่ถ้าปล่อยไว้...
“เปลี่ยนท่ากัน”
“เอาท่าไหนจ๊ะ?...อ๋อ!!...รู้แล้ว”
...สารู้ใจผมเป็นอย่างดีจึงรีบลุกและเลิกกระโปรงขึ้นก่อนหันก้นให้...
“ควบให้น้ำหีน้ำควยแตกกันไปเลยนะบอล”
“โอเค!!”
...แต่ ก่อนจะเสียบผมลงนั่งคุกเข่าแลบลิ้นเลียไปตามรอยแยกที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยคาว เมือกอันหอมหวานบ้างก็แยงลิ้นฉกเม็ดติ่งทำเอาสาบิดตูดร่อนไปมาพลางร้องครวญ ครางอย่างสุดกลั้น...
“ดีเหลือเกินทูนหัวของสา...โอ้ยยยยยยยยยยยย...อย่าทรมานสาอีกเลย...สาอยากได้ควยของบอล...เร็วเข้าสิ”
...สาว น้อยพยายามกระดกหีเข้าหาจนหน้าผมเต็มไปด้วยคาวเมือกรัก...แม้จะอยากชื่นชม ภาพรูรักบานแรกแย้มแคมแดงแจ๋ประดับน้ำหล่อลื่นต่อแต่ก็จำเป็นรีบต้องปฏิบัติ การส่งแฟนสาวขึ้นสวรรค์ซะที(ตัวเองด้วย)...
“เวลาไม่คอยท่าใคร”
“ใช่แล้วล่ะ...อ่ะ...มามะ”
...สา ย่อตัวถ่างขาเพื่อให้รูหีอ้ากว้างรอรับการสอดใส่จากท่อนเนื้อที่กระดกหัว หงึกๆ...สาวเจ้าสะดุ้งเฮือกเมื่อรู้สึกว่าปลายจรวดแตะถูกเนินเนื้อ...
“ดัน...ดันเข้ามาอีกสิ”
...นิสิต สาวเหลียวมองด้วยส่งสายตาหวานเยิ้มเชิญชวน...ท่อนควยอันแข็งเกร็งค่อยๆชำแรก ผ่านแคมเนื้อหายลึกเข้าไปในรูเสียวทีละนิดๆจนมิดด้าม...
“กรอดดดด...เยี่ยมมาก”
“กระ...กระเด้าเลยบอล...อูววววววววว...เร็วเข้า...สาใกล้จะเสร็จ...ขะ...ขอออกท่านี้นะ”
“ตะ...ตามคำเรียกร้อง...”
“อูยยยยยยยยยย...สุดยอดดดด...ไม่...ไม่ต้องกลัวสาเจ็บ...น้ำ...น้ำหีมันออกเยอะ...โอวววววววววววววววว”
“ทีนี้ละ!!...ซีดสสสสสสสสสสส...อู๊ยยยยยยย...ระ...ร้อนควยโว้ย...โออออออออออออ”
“อึ๊ยยยยยยยย...อ๊าวววววววว...กระแทกให้...หี...หีพังเลย...ซีดสสสสสสสสสสสสสส...โออออออออออออ”
“อ๊ากกก...เสียวจี๊ดไปถึงสมอง...หีสา...เด็ดที่สุด...จะเย็ดกี่ทีๆก็สุดยอดเหมือนเดิม...อูวววววววววววว”
“ซีดสสสสสสสสสส...อ๊า...อืมมมมมมมมมมม...สะ...สาจะทนไม่ไหวแล้ววววววววววววววว...จะออกแล้วค่ะ”
...น้ำ เมือกสวาทสีขาวขุ่นของหญิงสาวหลั่งออกมาจนชุ่มฉ่ำไปทั่วหนอกควยไหลย้อยลามไป ถึงลูกกระโปก...ผมกัดฟันขยุ้มมือบีบก้นแฟนสาวอัดกระแทกอย่างถี่ยิบดัง พั่บๆๆๆๆๆ...สาก็ส่ายสะโพกเด้งสู้อย่างหนัก...“อ๊อยยยยยยยยยยย...บอล จ๋า~~...สาระบมหีไปหมดแล้วจ้ะ...อูววววววววววว”
“ทนหน่อยเมียจ๋า~~...ผัวก็ทั้งปวดทั้งเสียวควย...อูยยยยยยยยยย...หีฟิตไม่มีเปลี่ยนจริงๆ...โอวววววววววววว”
“อืมมมมมมมม...ขะ...ข้างนอกนะ...อือออออออออออออ”
“ครับ...โอออออออ”
...โยก กันในชุดนักศึกษามันหาอะไรมาเทียบไม่ได้แล้วจริงๆด้วย...แม้สาจะไม่ชอบนุ่ง กระโปรงรัดรูปแต่รูปร่างของเธอก็สุดยอด...ยิ่งเนื้อนมแคมภายในร่มผ้าด้วย... ผมไม่ต้องดิ้นรนกับใครละ(มั้ง)...
“อึ๊อออออออออออออ...สาร้อนหีจังเลยค่ะ...อู๊ยยยยยยยยยยยย”
“บอลก็เหมือนกัน...อ๊ากกกกกกกกก”
...ในที่สุดเวลาน้ำแตกก็มาถึง...ผมจับแก้มก้นสองข้างอย่างแน่นหนาก่อนจะโหมตะบันท่อนเอ็นใส่โหนกหีสุดแรงเกิด...
“ไม่...ไม่...ทนไม่ไหวแล้วววว”
“ออกข้างนอก...ข้างนอก...วะ...ว้ายยยยยยย”
“...อ๊าสสสสสสสส...ออกแล้ววววววว”
“อู๊ยยยย...น้ำ...น้ำเงี่ยนอุ่นๆ...ซีดสสสสสสส...เยอะจังเลยนะจ๊ะ”
...ดี ที่ชักออกทัน...ผมเอาควยถูร่องก้นสาและปล่อยให้กระฉูดน้ำกามตามหน้าที่ของ มันอย่างเต็มที่ถึงหยดสุดท้ายจึงผละออก...เห็นท้องฟ้าแทบเป็นสีเหลืองเชียว แหละ...
“อืออออออออออ...ชะ...เช็ดให้สาด้วย...”
...สาวน้อยมีท่าทาง อ่อนระโหยโรยแรงหลังผ่านศึกรัก...แม้จะไม่หลั่งข้างในแต่น้ำอสุจิก็เลอะ กระจายเต็มก้นเธอและมีบางส่วนกระเซ็นโดนกระโปรง...พอดีเห็นกางเกงชั้นในของ หล่อนหล่นอยู่จึงหยิบมาเช็ดคราบน้ำกาม...
“เอ๋?...บะ...บอลเอากางเกงในสามาเช็ดได้ยังไงเล่า?”
“คือ...มันไม่มีผ้าอื่นน่ะ...ผ้าเช็ดหน้าบอลก็ไม่ได้เอามา”
“ตาย แล้ว!!...งั้นสาจะเอาอะไรนุ่งล่ะเนี่ย?...อื้อหือ!!...น้ำเงี่ยนเต็มไปหมด เลย...ต่อให้ทนใส่ได้แต่คนอื่นรู้หมดแน่ก็กลิ่นมันคาวซะขนาดนี้...บอลล่ะ ก็~~”
“หวา!!...ขอโทษจ้ะ...จะ...จะทำยังไงดี?”
“............................................”
.......................................................................................

“ตรงมุมนั่นแหละ...บอลเข้าไปซื้อทีนะ”
“บะ...บอลเหรอ?”
“ก็สาไม่อยากลงจากรถและเดินไปไหนมาไหนตอนนี้”
“แต่ผมเป็นผู้ชาย...แล้วจะให้ไปซื้อกางเกงในผู้หญิงนี่มัน...”
“ไม่!!...บอลนั่นแหละซื้อ...รับผิดชอบซะ...รึจะให้สาโนแพนท์และไปเรียนทั้งหวิวๆโล่งๆอย่างนี้?”
“..........................................”
“อย่างนั้นเวลาลมพัดแรงๆหรือขึ้นบันไดบรรดาหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ก็จะได้เห็นของสาหมดจดแน่นอน”
“เรื่องอะไร!!!”
“งั้นก็ไปซะดีๆ”
...ใคร จะยอมให้ไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้มาเห็นหีเมียตัวเองวะ!!...ทนหน้าด้านนิดหน่อย เดี๋ยวก็เสร็จเรื่อง...อืม--...เป็นอย่างที่สาบอกจริงๆ...ร้านสะดวกซื้อเปิด ตลอด 24 ชม.จะต้องมีสินค้าแบบนี้วางขาย...
“เอาสีอะไรหว่า?...อุโธ้!!!...มันใช่เวลาเลือกมั้ยเนี่ย?”
...ไม่ต้องมัวคิดมากแล้วแต่พอมาตรงที่คิดเงินพนักงานสาวประจำร้านก็เงยมองหน้าผม...
“...อย่างเดียว...นะคะ?”
“เอ้ย!!...ทำไมมองผมแบบนั้นล่ะ?...ไม่ได้เอาไปใส่เองนะ!!...ผมซื้อไปให้แฟน”
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อยนี่คะ”
“.........................................”
...น่า อายชะมัด!!!...เป็นผู้ชายแต่ต้องมาซื้อกางเกงในของสตรี...ขนาดแกล้งทำเป็น ไม่สนใจจ่ายเงินเสร็จคว้าถุงเดินลิ่วออกมายังชำเลืองเห็นพนักงานในร้านป้อง ปากซุบซิบกัน...ฮึ่ย~~...ครั้งต่อไปจะไม่มีอีกแน่รับรอง!!!...
“โหย!!”
“คิกๆ...แค่นี้ก็ทำอายไปได้...พ่อหนุ่มบริสุทธิ์”
“ก็บอลไม่เคยนี่นา”
“ถ้าคราวหลังเผื่อน้องอ้อยขอให้ทำแบบนี้บ้างล่ะจะว่าไง?”
“.........................................”
“รู้อะไรมั้ย?...วัยรุ่นหนุ่มสาวเดี๋ยวนี้เขาเชิดอกเดินเข้าไปซื้อถุงยางอย่างสง่าผ่าเผยกันหมดแล้ว!!”
...แฟนสาวรับถุงใส่กางเกงในก่อนเดินไปห้องน้ำ...สายตาของเธอที่มองผมราวกับจะเป็นการยิ้มเยาะกันกลายๆ...
(นี่หมายความว่าเราตีโพยตีพายเกินเหตุไปอย่างนั้นเหรอ?)
.......................................................................................................................

...สาแวะส่งผมที่ห้องสมุดก่อนไปเรียนต่อเพราะฝนบอกว่าให้มารออยู่ที่นี่...เธอกับพี่แคทกำลังจัดการธุระและจะไปรับ...
“วันนี้ สาเรียนถึงค่ำเลยให้เรากลับบ้านไปก่อนแต่ดีนะที่เธอยืมรถเพื่อนมาได้...พวก เราเลยได้ไปจึ๊กๆดึ๊กๆกันที่ป้อมยามร้าง...ฮุๆๆ...กลัวคนเห็นแทบแย่แต่อายคน ขายอีตอนซื้อกางเกงในชะมัด”
...อันที่จริงไหนๆมาถึงนี่แล้วผมก็อยากจะ แวะ ไปหาเก๋กับสาวตามประสาคนสนิทชิดเชื้อแต่คิดอีกทีมันคงจะไม่ค่อยปลอดภัยแน่ เพราะคู่หูดูโอสุดแสบก็อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ด้วย...
“แค่โทรหายังโดนว่า ถ้าตัวจริงไปก็ไม่รู้จะเกิดอะไรบ้าง?...แม่สาวลูกพี่ลูกน้องคู่นั้นก็หูตาไว กันซะจริง...ขนาดตกดึกเรายังไม่กล้าย่องเข้าไปนอนกับอ้อยหรือแม่กวาง...แล้ว นี่เมื่อไหร่จะมารับว๊า!!”
...คิดโน่นคิดนี่เรื่อยเปื่อยได้พักใหญ่ๆประกอบกับความอ่อนล้าจากการออกรอบกับแฟนสาวและมาเจอแอร์เย็นๆในห้องสมุดก็เลยเผลอฟุบหลับไป...
“..................................................”
“..................................................”
“..................................................”
(ฟุดฟิดๆ...อะ...กลิ่นหอมอะไรเนี่ย?)
“เฮ่บอล!!...บอลตื่นซี่~~”
“...อื๋---อ?”
“กลับกันได้แล้ว”
“อา--...ฉันหลับไปแต่เมื่อไหร่?...ก็เพราะมัวรอเธอนั่นแหละ”
...หลับไปเกือบครึ่งชั่วโมงเชียว...
“โทษทีๆ...พอดีธุระเสร็จช้าไปหน่อย”
“เอ๊ะ?...นี่เธอคลุมเสื้อแจ็คเก็ตให้เหรอ?”
“ฮิๆ...ฝนไม่ใจดีขนาดนั้นหรอก”
“...เออ--...ลืมไป...ก็นิสัยของเธอมัน...”
“วะ...ว่าไงน๊ะ?...นิสัยของฝนมันเป็นยังไงเร๊อะ!!!”
“ตรงนั้นน่ะเบาๆเสียงหน่อยค่ะ!!!”
“โดนดุแล้วเห็นมั้ย?...ไปๆ”
“ฮื่อ~~...เดียะๆ...ครั้งนี้นายเริ่มก่อนนะยะ!!...หา?...อะไรอีกล่ะ?”
“อืม--”
“เดี๋ยวเหอะ!!...อยู่ๆก็มาดมตัวคนอื่นเฉยเลย...เสียมารยาท!!!”
“ไม่ใช่...ดมผมเธอต่างหาก...คือคล้ายว่าตอนหลับฉันได้กลิ่นหอมๆจากดอกไม้”
“...แล้วไหงถึงคิดว่าเป็นฝนอ่ะ?”
“ก็ผมเธอมีกลิ่นหอมของดอกไม้นี่นา”
“แค่นั้นเอง?...หึหื่อ--...แต่จู่ๆก็มาดมผมเค้า...ฝนคงจะต้องคิดเงินหรือให้นายพาไปเลี้ยงของอร่อยๆแล้วล่ะม้าง~~”
“เวอร์ไปแล้วล่ะๆ”
...พอ ออกมาข้างนอกก็เห็นพี่แคทกอดอกยืนพิงประตูรถรออยู่...ถึงตรงนี้มีใครๆหลายคน สงสัยว่าเธอกับฝนใช้แชมพูยี่ห้ออะไรเส้นผมจึงมีกลิ่นหอมคงทนเกือบตลอด เวลา?...ผมก็จะตอบเลยว่าไม่ได้ใช้แชมพูหรืออะไรทั้งนั้นแต่สาเหตุคืออะไรนี่ ก็ไม่รู้โดยละเอียดเหมือนกันซึ่งส่วนตัวผมคิดว่ามันเป็นเรื่องแปลกและน่า พิศวงทีเดียวโดยกลิ่นหอมนี่ก็จะยิ่งแรงขึ้นเมื่อหลังจากอาบน้ำชำระร่างกาย แล้ว...
“พี่แคท!!...นั่นปากไปโดนอะไรมาน่ะครับ?”
“โดนต่อย...”
“หา?”
“ไม่ต้องงง...ธุระที่ว่าก็คือไปซ้อมคาราเต้ไงจ๊ะ...เอ่อ--...ยังไงดี...ที่ชมรมนั้นมีคนเก่งๆอยู่ด้วย”
“พี่แคทก็เลยสู้ไม่ได้?”
“ถามฉันดีกว่านะเพราะพี่เขายังเจ็บปากอยู่...”
...จากนั้นฝนก็เล่าเรื่องให้ผมฟังถึงสาเหตุที่พี่สาวของเธอมีคราบเลือดที่ริมฝีปากและแก้มมีร่องรอยช้ำ...
“อ๋อ~~... พี่แคทอัดนักคาราเต้ตัวเจ๋งๆของฝ่ายโน้นหมอบราบคาบไป 3 และต้องรีบส่งโรงพยาบาลซะ 2 แล้วนี่เธอพูดได้ยังไงว่าพี่แคทสู้ไม่ได้?”
“นายต่างหากที่พูดไม่ใช่ฉัน!!”
“เออๆๆ...คน สุดท้ายเป็นผู้หญิงและบอกว่าคาราเต้ที่พี่แคทใช้คือคาราเต้ฝ่ายอธรรมแล้วที่ 2 คนแรกเสียท่าให้เพราะประมาทบวกกับไม่เคยเห็น...ใช่มั้ย?”
“ใช่...ฉัน ฟังๆแล้วยังรู้สึกหมั่นไส้แต่พอคิดอีกทีฝ่ายโน้นต่างก็มีฝีมือดีในระดับต้นๆ ของชมรม...ถ้าไม่ติดว่าประมาทพี่แคทก็คงจะลำบากเหมือนกันแต่ไม่เป็นไร...ฝน จะช่วยพี่กระทืบเจ้าพวกนั้นแน่...หึๆๆ”
“อะแฮ่ม!!!”
“อุ๊ย!!”
(อะไรหว่า?)
“อะอ้า!!...แต่ฝนรู้สึกทึ่งมากๆค่ะกับการโจมตีครั้งสุดท้ายของพี่”
“..............................................”
“ยังไง?”
“คือ...ระหว่างสู้กันฝ่ายนั้นจับผมพี่แคท...”
(ผมยาวขนาดนั้น...จับได้ง่ายอยู่แล้ว)
“แต่ถูกแก้ลำทันควันโดนพี่เอาศอกตีท้องก่อนจะใช้เส้นผมฟาดหน้า”
“ผมฟาด?”
“ฝนเองก็เคยโดนบ่อยๆ...อาวุธเด็ดของพี่เขาเชียวละ!!!...ไม่ได้เจ็บอะไรมากมายแต่จะทำให้คู่ต่อสู้ชะงักและเปิดช่องว่าง”
“โอ้!!”
“สุดท้ายก็ฉวยโอกาสเอาผมรัดรอบคอและจับทุ่มลงพื้นทันที...เจ้าพวกนั้นตาค้างอ้าปากหวอกันหมดเล้ย!!...ฮ่าๆๆ...แต่ฝนล่ะสะใจ๊สะใจ!!!”
...เขี้ยว เล็บที่ซ่อนเร้นอยู่เริ่มเผยออกมาให้เห็นมากขึ้นเรื่อยๆ...สุดยอดจริงๆญาติ สาวผู้พี่คนนี้แต่ผมก็วกกลับมาคิดถึงเรื่องในห้องสมุดอีกครั้ง...
“เห~~...กะลังคิดอารายน่ะ?”
“โธ่เอ้ย!!...ที่จริงไม่เห็นจะต้องคิดมาก...กลิ่นก็มาจากผมของเธอนั่นเองแหละ”
“เฮอๆ...ดูสิคะพี่จ๋า~~...ตานี่ยังข้องใจอยู่อีกแฮะ?...ไหนๆ...หืม--”
...นอกจากนี้กลิ่นหอมก็จะจางลงเมื่อร่างกายมีเหงื่อออกหรือออกกำลัง...ทีนี้ฝนเป็นฝ่ายยื่นจมูกมาดมตัวผมบ้าง...สักพัก...
“เสียใจด้วย...นี่ไม่ใช่กลิ่นจากผมของฉัน”
“อ้าว!?”
“ผมของฝนจะหอมคล้ายกลิ่นดอกราชาวดีจ้ะ...ส่วนบนเสื้อนายน่ะมันไม่ใช่เลยสักนิด”
“ราชาวดี?...งั้นก็...”
...พี่แคทส่ายศรีษะแทนคำตอบ...
“พี่แคทน่ะดอกราตรีต่างหากย่ะ!!...อือ--...นี่ถึงแม้จะจางๆแต่...”
...จากนั้นฝนก็หันไปสบตากับพี่สาว...รึว่าพวกเธอจะรู้เรื่องอะไร?...
“................................................”
“................................................”
“พอเถอะ!!...ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเอาเรื่องเล็กน้อยแค่นี้มาคิดให้รกสมองและเสียเวลา...กลับบ้านดีกว่า”
“อ้าวเดี๋ยวครับ!!”
“เออนั่นจิๆๆ...จบเรื่องนี้ได้แล้ว...บอลก็อย่าขี้สงสัยนักเล้ย!!...คิดมากเดี๋ยวจะแก่เร็วนะเออ--”
“...............................................”
“ถึงเธออยากจะรู้แต่พี่ก็คงตอบอะไรไม่ได้เพราะไม่อยู่ในเหตุการณ์”
“แม่นแย้ว!!”
...แต่ ตัวผมมั่นใจว่าเธอกับพี่แคทจะต้องปิดบังอะไรบางอย่างอยู่แน่ๆ...แต่--...สาว เจ้าผมหอมที่นอกจากพี่แคทกับฝนแล้วยังจะมีคนอื่นอยู่อีกเรอะ?...
“เหตุผลที่ผมของพวกเรามีกลิ่นหอม...บอลอยากจะฟังมั้ยล่ะ?”
“อือ”
“ฮี่!!... อยากรู้เรอะ?...อยากรู้นักใช่มั้ย?...ได้ๆๆ...อะแฮ่มๆ...ว่ากันว่า...ตอนยัง เป็นทารกแรกเกิดร้องอุแว้ๆผู้เฒ่าผู้แก่ในหมู่บ้านจะเอาน้ำใสบริสุทธิ์จาก ลำธารผสมกับดอกไม้เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้เป็นการรับขวัญและอวยพร...โดยกำหนดให้ ลูกผู้หญิงทุกคนจะต้องทำแบบนี้แต่นายเป็นผู้ชายจึงเป็นข้อยกเว้น”
“..............................................”
“โดย ก่อนอาบน้ำ...จะมีพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์เพื่อความเป็นสิริมงคลต่อชีวิตของ เด็กที่เกิดมาและจะมีการสรรหาดอกไม้ที่มีกลิ่นหอมโดยวิธีการเสี่ยงทายจากคน ทรงในหมู่บ้านซึ่งจะกำหนดชนิดของดอกไม้ที่ต้องใช้ตามเวลาตกฟาก,วันเดือนปี เกิด,ชื่อของเด็กคนนั้นๆ...พอหาได้แล้วก็จะเอามาผสมกับน้ำบริสุทธิ์และพ่อ กับแม่รวมถึงญาติผู้ใหญ่จะเป็นคนอาบให้เด็กไง”
“อย่างนี้นี่เอง...แต่ไหงอาบแล้วหอมเฉพาะผมไม่หอมซะทั้งตัวล่ะ?”
“...ไม่มีเด็กผู้หญิงที่มีกลิ่นหอมทั้งตัวในยุคปัจจุบันนี้หรอกบอล”
“..............................................”
“แต่สมัยก่อนใช่ว่าจะไม่มีนะ...ถ้าผู้หญิงคนไหนมีกลิ่นหอมทั่วทั้งร่างกายก็ย่อมต้องได้รับการกล่าวขานกันว่า...”
“?”
“เธอผู้นั้นคือเทพธิดาจากสรวงสรรค์จุติลงมาเกิดจ้า!!”
“ซึ่งในรอบหนึ่งร้อยปีอาจจะมีสักคนหนึ่ง...ตามที่พี่เคยได้ยินจากคำร่ำลือเกี่ยวกับเรื่องราวในตระกูลของเรา”
“.............................................”
“ดังนั้น...ดอกไม้ที่ฝนชอบคือดอกราชาวดีและพี่แคทก็คือดอกราตรี...จำไว้บ้างก็ดีนะบอล”
(แล้วกลิ่นบนเสื้อแจ็คเก็ตของเรานั่นมันดอกไม้ชนิดอะไรและเป็นของใครกัน?)
“แต่ เมื่อกี้คงไม่ใช่ละ...ฝนว่าอาจจะมีใครแกล้งทำน้ำหอมหรืออะไรหกบนเสื้อของนาย ก็ได้ม้าง?...ประเภทสาวน้อยน่ารักๆอยากทำความรู้จักด้วยเลยสบโอกาสหยอกเล่น ไง...ฮิๆๆๆ...หงึ!!...ว่าแต่นายนี่มันยังไงเนี่ย?...เอาแต่สนอกสนใจสาวคน อื่นอยู่ได้...ตัวเองน่ะมีแฟนแล้วนะเออ--...ระวังฝนจะฟ้องสากับพี่กุนจริงๆ ด้วยน๊ะ!!”
“...ยัยผีบ้า”
...............................................................................................................

...ในขณะเดียวกัน...บนชั้นดาดฟ้าอาคารห้องสมุดก็ได้ปรากฏเงาร่างของผู้ไม่ประสงค์จะออกนาม?...กลิ่นหอมปริศนานั้นคือของผู้ใดกันนะ?
...............................................................................................................

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น