หน้าเว็บ

วันพุธที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2554

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 30

ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 30 “No.3 ของวิษณุมนตรี!!!...เพื่อนใหม่!?...แจ้งชัด!!!!”

“ใครอยู่ที่ห้องรับแขกคะ?”
“จริงด้วยแม่!!...ถือวิสาสะเข้ามาในบ้านคนอื่นได้ไงเนี่ย?”
“เดี๋ยวๆ...นั่น--...คุณศรมรกต!!!!”
“เอ๋?”
“สา จำไม่ได้หรือ?...เราเคยพบเธอที่หมู่บ้านโยนกอุดรตอนไปร่วมงานเลี้ยงขึ้นปี ใหม่ไงเล่า--...เธอเป็นพี่สาวลุงภพหรืออีกนัยหนึ่งก็คือเป็นป้าแท้ๆของบอล ด้วย”
“อ๋อ!!... No.3 ของวิษณุมนตรีนี่เอง!!!...แล้วก็ไว้ผมทรงแปลกๆแบบนี้หนูไม่น่าลืมได้ลงเลยนะแม่”
“ก่อนอื่นแม่ขอร้องเราสองคนว่าเวลาอยู่ต่อหน้าคุณศรมรกตห้ามทำเรื่องเสียมารยาทโดยเด็ดขาด...เธอไม่ใจดีเหมือนคุณอรนิภานะ”
“คนบ้านนี้มัวไปทำอะไรกันถึงปล่อยให้แขกนั่งหง่าวอยู่ได้?”
“มาแล้วค่ะมาแล้ว!!!...พี่เอ็มน่าจะแจ้งให้ทราบล่วงหน้าก่อนนะคะ...กวางกับลูกๆจะได้ตระเตรียมสถานที่อาหารการกินไว้คอยต้อนรับ”
“ไม่จำเป็น!...เธอไม่ต้องเตรียมอะไรให้มันวุ่นวายและสูญเปล่าโดยใช่เหตุ...ขอบใจ--”
“สวัสดีคุณป้าค่ะ”
“สะ...สวัสดีค่ะคุณป้า”
“เดี๋ยวซิ!!!...ใครเป็นป้าของพวกเธอ?”
“......................................................”
“......................................................”
“จำ ไว้ให้ดี--...ที่บ้านหลังนี้คนที่จะเรียกฉันว่าป้ามีแค่หลานๆ 3 คนก็คือหนูแคท,หนูฝนและพ่อบอลเท่านั้น!!...กวางฤทัย...สอนลูกสาวของเธอกับ เด็กคนนี้ให้รู้อะไรเป็นอะไรซะบ้างนะคราวหลังจะได้ไม่ต้องทักใครผิดๆให้ขาย หน้า”
“ค่ะพี่...”
“แล้วก็ขอความกรุณาให้เธอเรียกชื่อจริงของฉันด้วย...พี่เอ็มอะไรกันน่ะหึ?...ว่าแต่หนูชื่ออะไร?”
“......................................................”
“ไม่ได้ยินที่ฉันถามเรอะ?”
“นะ...หนู...หนูชื่อสาวิตรีค่ะ”
“ไหน เข้ามาใกล้ๆ...เงยหน้าให้เห็นชัดๆหน่อย...ฮืม--...รูปร่างหน้าตาใช้ได้ที เดียว...กวาง...ฉันเห็นลูกสาวเธอคนนี้ก็เหมือนกับได้เห็นเธอตอนรุ่นๆ...ถอด แบบกันมาแทบจะไม่ผิดเพี้ยน...ปีนี้อายุเท่าไหร่?”
“19 ค่ะ”
“เท่ากับพ่อบอลสินะ...แล้วคนนี้?”
“...หนูชื่ออ้อยเป็นลูกของแม่ศรีค่ะ”
“หืม?...ใช่ศรีวิกาหรือเปล่า?”
“ค่ะ”
“โฮะ!!...ก่อนนี้ยังเห็นแบเบาะอยู่เลยแป๊บเดียวโตขนาดนี้...นี่ก็มีแววจะสวยกว่าแม่ซะอีกนะ...เรียนอยู่ชั้นไหนแล้ว?”
“ม.2 ค่ะ”
“อือ--...อายุก็น่าจะไล่เลี่ยกับลูกสาวฉัน...เอ--...แล้วหลานๆฉันไปไหนหมดล่ะ?”
“ไปมหาวิทยาลัยค่ะ”
“อ้าว!!!...นี่มันวันหยุดไม่ใช่รึ?”
“ได้ยินว่าไปทำกิจกรรมบำเพ็ญประโยชน์ของคณะน่ะค่ะ...บ่ายๆเย็นๆจะกลับ”
“งั้น ก็ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนอะไรสินะเพราะยังไงก็ได้เจอหน้ากันอยู่ดีและโดยเฉพาะ พ่อบอลจะต้องรู้ว่าวันนี้ป้าแท้ๆที่เคยเลี้ยงดูเขาในวัยเยาว์ได้มาหาถึงบ้าน ด้วยความรักและคิดถึง”
..............................................................................................................

(“...จะไปไหนน่ะแม่ตัวยุ่ง?”
“เล่น คอม...คนมากันตั้งเยอะตั้งแยะถึงฉันกับพี่ไม่ช่วยมันก็เสร็จอยู่ดี...ไป ล่ะ!!...ถ้าเจ๊คอยนานแล้วจะไม่เป็นผลดีต่อคนชอบเล่นจุ๊กจู๋อย่างนาย”
“ไหงจะต้องมาคอยกระแหนะกระแหน่ฉันด้วยวะ?...เออนั่น!!...พูดไปก็หน้าแดงไปนะยัยแก่แดดแก่ลม”
“คึๆๆ”)
...ว่าไปคนน้องยังอุตส่าห์มารวมกลุ่มให้เห็นตัวก่อนจะแปลงร่างเป็นพล(โดด)ร่มแต่คนพี่กลับไม่โผล่แม้แต่เงา...
“ใครเห็นน้องฝนบ้าง?”
“แคทก็ไม่อยู่...สงสัยจะนัดแนะโดดกันทั้งพี่ทั้งน้องแหงๆว่ะ”
“ตอนรวมพลก็ยังอยู่นี่นา?”
“ผมไปตามให้เองครับ”
“ช่วยหน่อยนะ...นายเป็นลูกพี่ลูกน้องยังไงก็น่าจะพอคุยกันได้”
“หึ!!...แต่จริงๆผมไม่อยากจะยุ่งกับพวกเธอสักเท่าไหร่หรอกครับพี่”
...สองพี่น้องเทวะกรนันท์อยู่ในห้องคอมชั้นล่างตึกเรียนรวมจริงๆ...
“มาอู้งานอยู่นี่เอง”
“ก็บอกว่าคนมากพออยู่แล้วไหงจะต้องรบกวนพวกเราด้วยยะ?”
“รู้จักหัดทำกิจกรรมร่วมกับคนอื่นบ้างเถอะแม่คู้ณ~~”
“นั่นเป็นคำขู่กับ...ออกคำสั่งใช่มั้ย?”
“..................................................”
“ฉันถามทำไมไม่ตอบ?”
“เอาน่าๆๆ...พวกเราก็ควรไปให้ประธานคณะเห็นหน้าบ้าง...ถึงแม้พี่จะเกลียดจนแทบไม่อยากมองก็เถอะ”
“ใครที่เจ้าชู้มักมาก--...ฉันเกลียดมันทุกคน!!!”
“จ้าๆๆ”
...มี หลายคนในห้องคอมสะดุ้งเพราะเสียงโวยของญาติสาวผู้พี่วัย 22 ...ฝนทั้งดึงแขนทั้งดันหลังพี่แคทที่ยังเหลือบมองผมชนิดไม่ยอมกระพริบตา... ลองประกาศก้องออกมาต่อหน้ากันก็หมายความว่าผมนี่แหละคือเป้าหมาย!?...
“อื๋อ?...โปรแกรมแชท!!...ฝนคุยกับใคร?”
(“มาแล้วจ้า!!”
“ช้า--”
“นิดหน่อยน่าตัวเอง~~”
“บอกเหตุผล”
“คอมที่เคยเล่นประจำมันเดี้ยงจ้ะ”
“ฟังขึ้น”
“รอนานป่าว?”
“ราว 10 นาที”
“อ่านะ”
“คืนดีกับพี่หรือยัง?”
“ไมต้องคืนดีอ่ะ?”
“ก็งอนกันนิจ๊ะ”
“มั่วน่ะ!...ไม่ได้โกรธกันสักหน่อย...อ๋อ!!...ถ้าเรื่องนั้นก็อธิบายให้ฟังจนเข้าใจแล้ว...ปิดห้องเคลียร์เกือบ 2 ชั่วโมงแน่ะ!!!”
“ใช้เวลามากมาย”
“ก็รู้ๆว่าคุณยายวรนารถแคทน่ะเป็นคนยังไง?...ตัดพ้ออยู่แต่ว่าทำไมไม่รู้จักบอกกันบ้าง?...ร่วมมือวางแผนกับแม่แถมปิดบังดีนัก!!!”
“เรื่องจริง”
“ไม่ใช่ไม่บอกแต่ยังไม่ถึงเวลา”
“แล้วจะเอาจริงเหรอไง?”
“แม่สั่งนิ”
“แคทไม่ยอมง่ายๆแน่”
“ของตายจ้ะ”
“ถ้าไม่มีใครสั่งฝนจะทำมั้ย?”
“ยังไงก็ต้องลองสักตั้งค่ะ...ใครใช้ให้เจ้าบ้านั่นสัญญากะฝนเองเล่า?”
“เป็นจริงเป็นจังซะเหลือเกิน”
“อีกอย่างขืนปล่อยไว้ก็มีแววจะเสร็จยัยตัวเล็กอยู่ดี”
“โฮ~~...กลัวเสียหน้าว่างั้น?”
“นี่ก็คงจะฝากฝังอะไรกับป้าเอ็มด้วยแหงๆ...เจ้าเตี้ยตะแมะแคะนั่น!!”
“ชัวร์!!...ว่าแต่ตอนนี้แคท...”
“อย่าให้เซด!!...ระเบิดเวลาดีๆนี่เองเพ่--”
“ขนาดนั้นเชียว?”
“แค่ถูกดึงสลักก็บึ้มกระจายแหลกลาญกันหมด!!!”
“ภายนอกอาจดูปลงได้อดได้แต่ภายในกลับคุกรุ่นมากกว่าหลายเท่านัก”
“ถึงต้องคอยจับตามองดู”
“อยู่ด้วย?”
“นั่งตรงข้ามนี่เอง”
“ไม่ชวนคุยบ้างเลย?”
“บอกจะเข้าเว็บหาข้อมูลไปทำรายงานแต่ถ้าจู่ๆหน้าเครียดลุกพรวดพราดออกไปก็ต้องตามติดละ”
“2-3 วันล่าสุดเจอท่าต่อเนื่องคอมโบติดๆ...ไม่แปลกหรอก”
“ช่าย~~”
“ไม่งั้นจะเกิดเรื่องเรอะ?...แต่วางใจได้...เรื่องนั้นจัดการเรียบร้อยแล้ว...จะไม่มีใครตามสืบเรื่องต่ออีก”
“เย้~~...ขอบพระคุณมากๆค่ะ...เอ้ย!?...พี่ชายมา!!!”
“พี่ชาย?”
“สงสัยมาตาม”
“อะไร?”
“ก็ฝนโดดกิจกรรมมาแชทกับพี่นี่ไง”
“จะปลื้มใจดีมั้ยเนี่ย?...อ่ะ!!...ตามสบายๆ”)
...โอ้!!...แต่ยัยตัวแสบดันเลิกเล่นโดยที่ยังไม่ลงชื่อออกจากโปรแกรมแชทงั้นผมก็สวมรอยต่อซะเลยเป็นไง!!!...
(คือชักขี้เกียจจะกลับคณะเหมือนกัน...อีกอย่างเราก็ช่วยงานไปเยอะแล้ว)
“สวัสดีครับ”
...ระหว่างที่รออีกฝ่ายก็เข้าเน็ตดูนั่นดูนี่ไปเรื่อยจนมีแสงกระพริบที่หน้าต่างห้องสนทนาซึ่งหมายความว่าทางนั้นตอบกลับมาแล้ว...
“ใครคะ?”
...อ้าว เฮ่!?...ผู้หญิง!!...ผมนึกว่าลูกพี่ลูกน้องวัยใสกำลังแชทกับผู้ชายซะอีกนะ เนี่ยเพราะใช้ชื่อล็อคอินว่า “Zircon” ส่วนฝนใช้คำว่า “Raindrop”...
(หรือเราจะคิดไปเองว่าชื่อนี้ต้องเป็นผู้ชายชัวร์ๆ?)
“ผมเป็นพี่ของฝน”
“......................................................”
“......................................................”
...ทิ้ง ช่วงไปพักหนึ่งกว่าจะตอบ...ไม่แน่ว่าคนๆนี้อาจเป็นผู้ชายแต่แกล้งพิมพ์คำแบบ ผู้หญิงก็ได้เพราะการแชทในอินเตอร์เน็ตน่ะมันมีเล่ห์กลหลอกลวงกัน สารพัด...ชายเป็นหญิงๆเป็นชาย...กะเทยเป็นหญิงๆเป็นกะเทย...
“...ใช่คุณบอลหรือเปล่าคะ?”
“รู้ชื่อผมด้วย?”
“ฝนเคยเล่าว่ามีพี่ชายอยู่คนหนึ่ง...นิสัยแย่มากๆ...ชอบแกล้งเธอเป็นประจำ”
(เฮ้ยๆๆๆ!!...ตรงข้ามเลยต่างหาก...แม่สาวติงต๊องนั่นแหละที่มักหาเรื่องกลั่นแกล้งเรา!!!)
“แต่ฉันคิดว่าไม่น่าจะถูก...ฝนคงล้อเล่นมากกว่า”
(หน็อย!!...ยัยเขี้ยวปิศาจมันแอบนินทาเราลับหลัง...ฝากไว้ก่อนเถอะ!!!)
“คุณชื่ออะไรครับ?”
“...นภาค่ะ”
“เรียน?”
“ทำงาน”
“รู้จักฝนตั้งแต่เมื่อไหร่?”
“นานมากๆ...ฉันเห็นเธอกับพี่สาวมาตั้งแต่เล็ก”
“เคยเจอพี่แคท?”
“ค่ะ”
“ขอเสียมารยาทถามคุณครับ”
“ว่า?”
“คุณนภาอายุเท่าไหร่?”
“...เสียมารยาทค่ะ”
(แย่แล้ว!!!)
“ผม...ผมขอโทษ”
“ไม่เป็นไรๆ...ฉันแหย่คุณเล่น... 26 ค่ะ”
(ที่แท้ก็รุ่นราวคราวเดียวกับกุน)
“ฉันต้องไปทำงานแล้ว”
“เล่นเอ็มบ่อยหรือเปล่าครับ?”
“ไม่บ่อยค่ะแต่ก็จะเล่นเวลานี้ถ้างานไม่ยุ่งมาก”
“ผมอยากคุยกับคุณนภาอีก”
(คือเผื่อจะได้รู้อะไรดีๆเกี่ยวกับยัยเขี้ยวผีจาก “เพื่อนใหม่” ที่ยังไม่ได้เห็นหน้าคนนี้)
“หากคุณบอลเห็นฉันออนอยู่และแสดงสถานะว่างก็คุยมาได้เลยค่ะ”
...อืม--... จะเป็นผู้หญิงจริงๆหรือเปล่ายังไม่แน่แต่ถ้าลงว่ารู้จักฝนกับพี่แคทก็สนุกแห งมๆล่ะ!!!...ต่อไปนี้จะเริ่มสืบเสาะหาความลับของญาติสาวผู้น้อง(และผู้ พี่)ผ่านทางคุณนภาซะเลยเป็นไง?...เข้ากับทำนองที่ว่า “รู้เขารู้เรา รบร้อยชนะร้อย”...
.....................................................................................................................

“อื๋อ?...พี่ยุทธนากับอาจารย์สุนิสา”
...อาจารย์ สุนิสาหรือที่บรรดานักศึกษามักเรียกติดปากว่า “อาจารย์แอ้ว” เป็นหัวหน้าภาควิชาในคณะของผม...เธออายุราว 40 ต้นๆบ้านเกิดอยู่จังหวัดชุมพรส่วนพี่ยุทธนาคงไม่จำเป็นจะต้องมีคำบรรยายอะไร มากนอกจาก “นักเลงผู้หญิง” ตัวฉกาจ...
“ขึ้นลิฟท์ไป--...เห?...ชั้น 9?”
...ชั้น นี้สร้างเป็นห้องประชุมขนาดใหญ่ซึ่งผมเองก็เคยไปมีประสบการณ์สุดเสียวกับเก๋ ครั้งยังตอนเรียนปีหนึ่ง(เชิญย้อนรำลึกถึงวีรกรรมได้ตามสะดวกในเมื่อผมมี ความสุข ตอนที่ 10)...
“แค่สองคน--...เฮ้ย!!!...เราคิดอกุศลอะไรวะ?”
...แต่ ผมก็แอบขึ้นลิฟท์อีกตัวขึ้นไปชั้นเจ็ดด้วยความอยากรู้อยากเห็นคือถ้าเป็น อย่างที่สงสัยก็จะช่วยให้อีกฝ่ายไม่รู้ตัวว่าถูกสะกดรอยตาม...มันไม่ใช่อะไร หรอกแต่ผมไม่ค่อยจะเชื่อใจพ่อหนุ่มเสเพลตัวเป้งคนนี้น่ะ...
“คดีที่ อาจารย์กับนักศึกษามีอะไรกันมันก็เคยเกิดมาแล้ว...พี่ยุทธเองก็ร้ายใช่ย่อย ซะเมื่อไหร่เคยมีข่าวลือกับสาวมากหน้าหลายตาซะด้วยและมันก็ไม่ปกติเลยที่ ประธานคณะจะละทิ้งกิจกรรมสำคัญมาอยู่ที่นี่?”
“อื้ม!!...อย่าใจร้อนสิจ๊ะยุทธ~~”
“ไม่มีใครมาเห็นหรอกครับ”
“รู้ค่ะ...แต่เข้าไปในห้องให้มันมิดชิดหน่อย...เอ๊~~...ยังจูบยังกอดไม่พออีกเหรอ?”
“กับอาจารย์น่ะผมไม่เคยรู้สึกพอ...”
“แต่เสื้อครูจะยับหมดแล้ว...ก็ยุทธเล่นบีบหน้าอกแบบไม่ยอมปล่อยเลย”
“เคยบอกว่าชอบให้จับนมมากๆไม่ใช่หรือครับ?”
“ไม่รุ!!”
“!!!!”
“ฮ่าๆ...อย่าลืมปิดมือถือล่ะกันครับ...เดี๋ยวผัวอาจารย์โทรมามันจะเสียอารมณ์”
“ไม่มีทางพลาดหรอกจ้ะ”
...แจ้ง ชัด!!!!...นั่นปะไรฉิบหายตายโหง!!!!!!!...ไม่เสียเที่ยวจริงๆเลยนะเนี่ยที่ แอบตามขึ้นมา...พอถึงชั้นเจ็ดผมก็ค่อยๆย่องขึ้นบันไดไปชั้นแปดและชั้นเก้า อย่างระมัดระวังที่สุด...ไม่นานก็ได้เห็นจะๆตาสมใจอยากว่าพี่ยุทธกับอาจารย์ แอ้วนั้นยังไม่ได้หายไปไหนแต่กลับยืนกอดจูบลูบไล้ซุกไซ้เนื้อตัวกันและกัน ชนิดโจ๋งครึ่มอยู่ตรงหน้าประตูลิฟท์นั่นเอง...
“เหลือ...เหลือเชื่อ !!!!...พวกเขากล้าทำเรื่องพรรค์นี้กันกลางวันแสกๆแถมอาจารย์แอ้วก็แต่งงานมี ลูกมีผัวแล้วด้วย...ทำไมถึงได้ทำตัวแบบนี้?”
“ยุทธจ๋า~~...ฉันแทบจะไม่อยากรอแล้วให้ตายสิ!!...ยังไงก็ลืมเธอไม่ลงจริงๆ”
...ลืม ไม่ลงก็หมายความว่าสองคนนี้ต้องแอบลับลอบได้เสียกันมาก่อนอย่างแน่นอน!!!... อาจารย์แอ้วริอ่านสวมเขาให้สามีตัวเอง...แต่ทว่า!!...ทำไมผมจึงรู้สึก ตื่นเต้นกับภาพเบื้องหน้าและไม่มีความคิดจะเข้าไปห้ามเลยแม้แต่นิด เดียว!?...
(มันเรื่องอะไรที่เราจะโง่ทำอย่างนั้น?...หนังสดกำลังฉายให้ดูอยู่ร่อมร่อ...ถ้าสั่งคัทซะมันก็เสียหายหมดน่ะซี่!!!)
“แต่ไม่เป็นไรนะ?”
“ครับ?”
“ก็ที่ประธานคณะอย่างเธอหายตัวมาทำกิจกรรมพิเศษกับครู”
“ผมสั่งเพื่อนไว้แล้วว่าจะไปธุระ...รับรองไม่มีใครสงสัย”
...ทำ ดีมาก!!!...รุ่นพี่หนุ่มสุดหล่อมือซนไม่เบาพูดไปก็เลิกกระโปรงสาวใหญ่ไปจน เห็นขอบกางเกงในสีขาวรำไร...อู้หู~~...ขาอ่อนอาจารย์แอ้วนี่นับว่าไม่ใช่ ชั่ว...ปกติเธอมักจะแต่งตัวเรียบร้อยกับสวมกระโปรงยาวถึงข้อเท้าเสมอจึงไม่ มีโอกาสได้เห็นอย่างวันนี้...การวางตัวต่อหน้าผู้อื่นก็ดูเป็นผู้ดีมีสกุล น่านับถือแต่เบื้องหลังนี่...นึกไม่ถึงๆ...
“โอ๊ะ!!...โอบเอวคล้องแขนทำราวกับคนรักเข้าไปในห้องประชุมใหญ่...ล็อคป่าววะเนี่ย?”
...ภาย ในห้องนั้นมีความมิดชิด...คงจะเป็นการกระทำที่ใจกล้ามากเกินไปหากสองคนศิษย์ อาจารย์คู่นี้จะเปลื้องผ้าเย็ดกันหน้าลิฟท์แต่ถ้าล็อคประตูก็ใช่ว่าผมจะหมด สิ้นหนทางเพื่อแอบดูหนังรอบฉายพิเศษซะเมื่อไหร่กันเพราะหน้าต่างของห้องเล็ก ข้างๆสามารถเปิดแง้มดูสภาพภายในห้องประชุมใหญ่ได้...
(เคยเห็นพี่ยามประจำตึกมาตรวจตราความเรียบร้อย)
“โชค ดีมากๆที่ห้องเล็กไม่ได้ล็อคไปด้วย...ต้องเคลื่อนไหวให้เบาเสียงที่สุด เดี๋ยวสองคนนั้นไหวตัวแล้วจะอดชมของดี...ไหนดูซิว่าจะไปเสพสุขอยู่ตรงไหน กัน?”
...ว้าว!!!...สวรรค์ช่างเข้าข้างนักถ้ำมองสมัครเล่นอย่างผมเหลือ เกินเพราะอาจารย์แอ้วกับพี่ยุทธเลือกจะมีเซ็กส์ต้องห้ามกันตรงที่ว่างหลัง แถวเก้าอี้นั่งชั้นบนสุด(คงนึกกันออกว่าห้องประชุมส่วนใหญ่จะตั้งแถวเก้าอี้ นั่งลดหลั่นกันเป็นชั้นๆ)ซึ่งหน้าต่างบานเดี่ยวที่ผมขอถือวิสาสะใช้บริการก็ อยู่ไม่ห่างกันนัก...เบื้องหน้าผมได้เห็นชัดว่าพี่ยุทธนอนหงายกับพื้นโดยถอด เสื้อกับกางเกงเหลือแต่กางเกงลิงเคเปรสตัวเดียวส่วนอาจารย์แอ้วถอดเสื้อนอก เหลือเพียงยกทรงสีขาวแต่กระโปรงยาวยังสวมอยู่...
“ตุงน่าเกลียดจัง”
“อะไรตุงครับ?”
“ยังจะมาแกล้งถาม...ก็ควยยุทธไงจ๊ะ”
“ชอบมันมั้ย?”
“..................................................”
...ไม่ เฉพาะภาพเห็นแต่เสียงก็ได้ยินชัดแจ๋วแหวว...อาจารย์สาวไม่พูดแต่ใช้วิธี จุมพิตที่หัวหยักบานทะโร่แทนคำตอบ...เล่นโพสท่าโก่งตูดคุกเข่าก้มหัวต่ำ อย่างนี้...โอย~~...เห็นแล้วใจมันหวิวแถมเงี่ยนขึ้นมาทันทีทันใด...อันที่ จริงทรวดทรงเจ้าหล่อนก็ธรรมดาไม่มีส่วนไหนสวยโดดเด่นหรอกแต่สถานภาพ “อาจารย์” ที่ติดตัวอยู่มันทำให้ผมกระหายใคร่ชื่นชมให้เป็นบุญตาสักครั้งหนึ่ง!!!...
“ทำไมไม่ถอดออกสักที?...แต่หุ่นอาจารย์แอ้วก็ใช้ได้นี่หว่า...ผิวดำแดงสวมบราสีขาวดูตัดกันดี”
“โออออออออออออออออออ...ยะ...อย่าจูบนานสิ...ผม...ผมเสียวควยจะตายแล้วววววว...อู๊ยยยยยยยยยยยยยย”
“ก็แอ้วคิดถึงและอยากสนุกกับมันใจจะขาดนี่นา--”
“งั้นจะต้องทำยังไงกับไอ้นี่?”
“คอยดูต่อไปล่ะกัน”
...อาจารย์ แอ้วเปลี่ยนคำเรียกแทนตัวเองเรียบร้อย...เจ้าหล่อนเกี่ยวขอบกางเกงในพี่ยุทธ และเผลอว้ายเบาๆเมื่อเห็นแท่งลำขนาดพอๆกับของผมดีดผึงออกมาเกือบจะตีหน้า เพราะความแข็งตัวยามเกิดอารมณ์ทางเพศ...
“ไม่อยากเห็นควยผู้ชายสักหน่อยเว้ย!!!...แก้ผ้าสักทีสิว๊า!!...ขืนมัวชักช้ามากลีลาเกิดมีคนอื่นมาล่ะอดกันหมดแน่ๆ”
“อูววววววววววววววววววววว”
“อืออออออออออออออ...อึมมมมมมมมมมมมมมม”
“ลึกๆจ้ะลึกๆ...โอออออออออออออออ...แอ้วจ๋า~~...แอ้วยอดรักของยุทธ”
“อาาาาาาาาาา...เกือบอาทิตย์ที่เฝ้ารอ...ขอสนุกให้เต็มที่เถิดนะ”
...อาจารย์ แอ้วดูจะเอร็ดอร่อยกับท่อนเอ็นของลูกศิษย์หนุ่มมากกว่าที่คิด...บทบาทอีก ด้านของผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นครูสอนวิชาให้ลูกศิษย์มันก็เหมือนๆกับของคนทั่ว ไป...หากมีความปรารถนาขึ้นมาแล้วก็ยากที่จะหยุดยั้งได้...
“ซีดสสสสสสสสสสสส...อยาก...อยากให้แอ้วเอานมเย็ดควยครับ”
“จ้ะ!!...ได้ตามคำขอ...ยุทธเป็นลูกศิษย์ดีอย่างนี้ในฐานะครูก็ต้องให้รางวัล”
...ดี ตรงไหนกัน?...ได้ข่าวฟันผู้หญิงมาเยอะแล้วแต่ก็ช่างหัวมัน!!!...แค่ให้ผมได้ ยลเรือนร่างอันเปลือยเปล่าและลีลาบนเตียงของอาจารย์แอ้วว่าจะเด็ดดวงสักแค่ ไหนก็เป็นบุญวาสนาพอแล้ว...หญิงสาววัยเลขสี่ปลดตะขอบราเซียร์ทางด้านหลัง ก่อนจะโยนมันทิ้งอย่างไม่แยแสจากนั้นเอามือประคองสองเต้าถูไปตามแท่งลำและ บีบเข้าหากัน...มันทำให้พี่ยุทธผงกหัวมองพลางสูดปากครางอย่างมีความสุข... เข้าใจๆว่ามันให้ความรู้สึกที่ดีมากแค่ไหน...
“เป็นไงจ๊ะยุทธ?”
“อู๊ยยยยยยยยยยยยยยย...สะ...สุดเด็ด...ไม่มีคำบรรยายอีกแล้วครับ...โอววววววววววววววววว...หน้าอกแอ้วน่ะเยี่ยมยอดกว่าสาวรุ่นๆซะอีก”
“อย่ามาปากหวาน~~...นี่จะคงเบื่อสาวนิสิตล่ะสิท่าถึงได้มาชวนแอ้วเย็ดเปลี่ยนบรรยากาศ”
“ไม่ใช่ครับ...อูยยยยยยยยยยยยยย...แอ้วน่ะทั้งเอาใจเก่งทั้งลีลาดี...สาวๆพวกนั้นชิดซ้ายไปไกลเลย”
“จะบอกว่าแอ้วเป็นแม่ปลาช่อนงั้นสิ?”
“อะ...อ๊าสสสสสสสสสสสสสสสส”
“เอาเหอะ...ถือว่าเรามีประโยชน์ร่วมกัน...ยุทธต้องการจะเปลี่ยนบรรยากาศส่วนแอ้วก็อยากลิ้มลองควยอันใหม่”
“ผัวอาจารย์...”
“อย่าเอ่ยถึงคนอื่นซี่~~...ยุทธสนนี่ดีกว่า”
...เอา แล้วว้อย!!!...อาจารย์แอ้วถลกกระโปรงอวดโชว์กางเกงในสีขาวบริสุทธิ์(ให้เรา ดู)เต็มๆแล้ว...สะโพกอันอวบผายบั้นท้ายกลมกลึงแถมร่อนส่ายไปมาอย่างกับ ท้าทายผมยังไงยังงั้นเลย(ไม่เป็นกูบ้างก็แล้วไป!!!)...
“ขนาดอายุ 40 กว่าแต่สาวๆบางคนยังสู้ไม่ได้ครับ”
“แต่ต้องมีใช่มะที่แอ้วก็สู้ไม่ได้เหมือนกัน?”
“................................................”
“ลองบอกมาซิว่าใครบ้าง?”
“เอ่อ--”
“ใช่สุรีย์พรรณหรือเปล่า?”
“คะ...ครับ”
“คิกๆๆ”
“?”
...อาจารย์ แอ้วไม่ตอบแต่กางขาสองข้างออก...ตาผมแทบถลนออกจากเบ้าเมื่อเห็นกลีบเนื้ออูม ที่ซ่อนเร้นอยู่ในกางเกงชั้นใน...ถึงจะถูกปิดบังด้วยชิ้นผ้าเนื้อลื่นแต่ ปากรูมันก็เผยอเปิดแยกพร้อมชุ่มแฉะเพราะน้ำเมือกเสียว...
“อูยยยยยยยยยยยย...หมอยอาจารย์แอ้วช่างดกดำน่าดูชม...อยากจะเลียให้หนำใจจริงๆว่ะ...โอยยย...เงี่ยน”
...ผม รำพึงกับตัวเองและมันอดใจไว้ไม่ไหวจนต้องควักเจ้าหนูออกมาหายใจนอก กางเกง...ตามองมือก็ชัก...ยามนี้จ้องแต่หีอาจารย์แอ้วเพียงอย่างเดียวเท่า นั้น...
“ถ้าอยากให้บอกก็ใช้ลิ้นให้ก่อน”
“ครับ”
...หมดกัน!!!... พี่ยุทธจัดให้อาจารย์แอ้วหันหน้ามาทางผมเล่นท่า 69 ชิวหาพาเพลินกันซะงั้น...รุ่นพี่หนุ่มรูดกางเกงชั้นในทั้งของตัวและของสาว ใหญ่ทิ้งก่อนใช้สองแขนอันสะโอดสะองโอบรั้งสะโพกคู่ขาแล้วผงกหัวเอาลิ้นแหย่ แยงเข้าหว่างกลางร่องรู...
“อึ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...เสียว...เสียวหีจังเลย...อ๊อยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“หืมมมมมมมมมม...น้ำออกเยอะมาก...ซีดสสสสสสสสสสสสสสสสสส”
“ยุทธขา~~...แอ้ว...แอ้วเสียวค่ะ...อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม...ตรงนั้นค่ะ...โอววววววววววววววววววว”
“ชอบมั้ยครับ?”
“ค่ะ...ชอบค่ะ...อื๊ออออออออออออ...ผะ...ผัวแอ้วไม่เคยใช้ลิ้นให้เลย...อาวววววววววววววววว”
“ไหนบอกไม่ให้พูดถึงคนอื่นไง”
“แหม~~...เผลอนิดเผลอหน่อยเอง”
...ถึง ผมจะไม่เห็นชัดเพราะอาจารย์สาวก้มหน้าและผมลงมาปิดแต่ก็รู้ว่าเธอกำลังชัก ว่าวให้พี่ยุทธ...ขานั้นไม่ต้องพูดถึงทั้งเขี่ย,คว้าน,ลาก,ตะวัด, เสย,แยง,สะกิดสารพัดวิธีครบถ้วนแน่นอน...ลูกศิษย์หนุ่มกับอาจารย์สาวใหญ่ ต่างร้องครางกระเส่ากันระงมแต่ก็ดังมากไม่ได้...
“อูววววววววววววววววววววว”
“เวลาไม่คอยท่า...เร็วๆเข้า”
“จริง...จริงครับ”
...ทั้ง สองนอนเรียงเคียงข้างกันและบรรจงจูบไซ้ไปตามร่างกายของอีกฝ่ายส่วนมือก็ลูบ ไล้อย่างทะนุถนอมไม่มีอาการรีบเร่งลนลานอย่างปากว่าแต่อย่างใด...พี่ยุทธห่อ ปากจูบยอดถันที่ยังเต่งตึงได้รูปดีมากๆแบบเวียนไปซ้ายทีขวาทีไม่ให้น้อยหน้า กันพลางวาดมือไปวางที่เนินหน้าท้องที่แทบจะไม่มีเนื้อส่วนเกินให้เห็นเรื่อย ลงไปตามหน้าขาอันเนียนนุ่มส่วนมืออีกข้างที่เหลือวกอ้อมไปด้านหลังไปหยุดที่ แก้มก้นอวบกลมราวกับลูกท้อก็มิปาน...
“โอออออออออออออออออ...มะ...มันรู้สึกสยิว...ไปทั้งตัว...อืมมมมมมมมมมมมมม”
“ช่วยรับขวัญมันอีกครั้งสิจ๊ะ”
...พี่ ยุทธจับมืออาจารย์แอ้วให้กำควยที่แข็งโด่เต็มที่แถมสั่นหัวหงึกๆ...สาวใหญ่ ก็ทำอย่างเดียวกันโดยให้ลูกศิษย์หนุ่มล้วงเขี่ยอวัยวะเพศตัวเองบ้าง...ทั้ง สองสบตาดูหวานชื่นนักและก็ค่อยๆอ้าปากจูบแลกลิ้นกันอย่างหฤหรรษ์ยิ่ง...ผม ยืนดูอยู่นานจนเมื่อยขาแถมตาก็เหล่เกือบตลอดจนจะเขแล้ว...โอ้ย~~...ล่อกันซะ ทีจะได้มั้ย?...ได้โปรดสงสารคนที่แอบถ้ำมองแถมเงี่ยนซะหน่อยเถอะ!!!!...
“แย่แล้ว!!!...ลืมปิดมือถือ...ถ้าข้อความเข้าหรือมีใครโทรมาล่ะความแตกแหงๆ”
...เกือบไปๆ...โชคดีนะที่โทรศัพท์ผมมันยังเงียบอยู่ไม่งั้นล่ะเกิดเรื่อง...
“เมื่อกี้แอ้วยังไม่ตอบผมเลย”
“อ๋อ~~...เรื่องของสุรีย์พรรณ...คือมีข่าวลือหนาหูเชียวว่าเธอเป็นพวกชอบเพศเดียวกันน่ะ”
“เลสเปี้ยน?”
“อื้อ!!”
“อาจเป็นความจริงก็ได้เพราะแคทไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหนเลย...แม้แต่ผมเธอก็ยังไม่แล...น่าเจ็บใจจริงๆ”
“ก็ สุรีย์พรรณน่ะสวยซะขนาดนั้น...ตั้งแต่สอนนักศึกษามาเป็นสิบปีแอ้วไม่เคยเห็น ผู้หญิงคนไหนจะงดงามเท่าเธอเลยนะ...เพียงแต่...ผู้หญิงคนนี้เย็นชาเกินไปและ ก็น้อยครั้งมากที่จะยิ้มให้คนอื่น...ชอบทำตาน่ากลัวด้วย”
“ผมอยากได้แคทมาเป็นแฟนเพราะตัวเองชอบสาวสไตล์นี้ครับ”
“หึ!!...ชักหึงยุทธแล้วสิ?”
“อาจารย์ได้...หมายตานิสิตหนุ่มที่ไหนบ้าง?”
“บ้า!!...แอ้วเป็นครูนะ...จะคิดอย่างนั้นกับลูกศิษย์ตัวเองได้เรอะ?”
“จะจริงรื้อ?”
“เดี๋ยวเถอะ!!!”
“แล้วมีบ้างมั้ยครับ?”
“ก็...มีนะ”
“ในคณะเราหรือเปล่า?”
“เอกคเชนทร์...”
“!!!!!!!!!!!!!!”
...อะไรกัน!?...อาจารย์แอ้วกำลังหมายตาผมอยู่งั้นเหรอ?......
“นายบอลนั่นเอง...เพราะเขาหล่อหรือไง?”
“ไม่ใช่แค่หล่อ...คือครูคิดว่าเอกคเชนทร์เป็นคนเรียบร้อย...”
“ตรงนี้ผมว่าผิดนะ”
“ทำไม?”
“แอ้วคงไม่รู้สิครับว่าบอลน่ะก็ไม่ต่างอะไรกับผม?...นิสัยโดยรวมอาจเรียบร้อยจริงแต่เรื่องอื่น...”
“ฮ้า!!...งั้นเอกคเชนทร์ก็เจ้าชู้มากเลยรึ?”
“จะมากขนาดไหนไม่รู้แต่มีข่าวลือว่าบอลมีแฟนตั้งสองคนแถมเป็นพี่น้องกันอีกด้วย”
“ไม่อยากเชื่อ!!!...เท่าที่สังเกตเอกคเชนทร์เค้าก็เป็นคนเงียบๆไม่น่าจะมีวี่แววเป็นอย่างนั้น”
...ตายห่-กู!!...พี่ยุทธเอาข้อมูลส่วนตัวของผมมาขายให้อาจารย์สุนิสารู้ซะแล้ว!!!...
“ร้ายลึกๆไงครับ...สาวๆคณะอื่นก็มีมาชอบ”
“งั้นก็อย่าว่าแต่นักศึกษา...ยุทธรู้หรือเปล่าว่าอาจารย์คณะเราที่ยังเป็นสาวโสดไม่ยอมแต่งงานน่ะก็แอบมองเอกคเชนทร์?”
“ฮะๆๆๆ...เป็นคนหล่อนิสัยดีนี่น่าลำบากใจจัง”
“เอ้าๆๆ...นอกเรื่องมามากพอล่ะ”
...ช็อค ตา(ควย)ตั้งไม่ทันเลยล่ะที่ได้รู้ความจริงว่าคนเป็นอาจารย์จ้องจะฟันลูก ศิษย์ที่สอนสั่งมากับมือหน้าตาเฉย!!!!...ยังก่อนๆ...สนใจเหตุการณ์ตรงหน้า ก่อนดีกว่า...ความเงี่ยนง่านมันบังตาจนผมอดใจไม่ไหว...ต้องพึ่งแม่นางทั้ง 5 อีกแล้วสิ...
“โอออออออออออออออ”
...ผมจะร้องดังก็ไม่ได้เดี๋ยวความ แตก...ตาจ้องดูเรือนร่างเปล่าเปลือยอันเย้ายวนอารมณ์ของอาจารย์แอ้วมือก็สาว ท่อนเนื้อแข็งโด่...เกิดใครทะลึ่งเข้ามาตอนนี้คงเป็นภาพที่น่าทุเรศสุดจะ บรรยายแต่คนมันเงี่ยนนี่เว้ย!!!...
“ขอเลียหีอีกทีนะครับคนสวย”
“รีบเข้ามาสิจ๊ะพ่อหนุ่ม”
...แท่ง เอ็นดุ้นเขื่องของพี่ยุทธก็สั่นหงึกๆอยากเข้าถ้ำเต็มแก่แต่เจ้าของยังง่วน อยู่กับการซุกหน้าที่กลางหว่างขาสาวใหญ่และตวัดลิ้นขึ้นลงๆ...
“โอ่ ยยยยยยยยยยยยยยยยย...สะ...สุดติ่ง...สุดยอดดดดดดดดดดดดดดด...อือออออออออ ออ...อะ...ไอ้ผัวบ้า...ของแอ้ว...มะ...มันไม่เคยเลียให้เลย... อ๊าวววววววววววว”
“ของ...ของดีอย่างนี้...ช่างปล่อยไปได้”
“อืม มมมมมมมมมมม...ตา...ตานั่นมันหัวโบราณ...ซีดสสสสสสสสสสสสสสสสสสส...บะ...บอก แต่ว่ามันสกปรก...อูยยยยยยยยยยยยยย...มะ...ไม่รู้จักของดีซะบ้าง”
“ถ้ากลัวก็ไม่ต้องเย็ดกันแล้ว”
“ชะ...ใช่...อ๊อยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...ตรง...ตรงติ่งนั้น...เลียหนักๆจ้ะ...อึ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย...เสียวจัง...อือออออออออออออออ”
...อาจารย์ แอ้วนี่นับว่าร่านไม่เบาเหมือนกัน...เธอร้องครวญครางซี๊ดซ๊าดกับส่ายหัวไปมา ไม่หยุดจนผมยุ่งแล้วยังแอ่นก้นสู้ลิ้นลูกศิษย์ผู้เหิมเกริมอย่างสุขกระสัน เสียอีก...สักพักหล่อนทนไม่ไหวรีบลุกผลักพี่ยุทธให้นั่งถ่างขาแล้วตัวเอง คลานเข่ากระดกบั้นท้ายอ้าปากอมควยของประธานคณะหนุ่มชนิดมิดหมดทั้งลำ...
“อื้มมมมมมมมมมมมมมมมมม”
“โอวววววววววววว...อ๊าสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส...แอ้วจ๋า~~...ซีดสสสสสสสสสสสสสสส”
...สาว ผิวคล้ำจากแดนใต้คนนี้ก็คงมีประสบการณ์บนเตียงที่โชกโชนไม่เบาที เดียว...แรกๆหล่อนปลุกเร้าไฟอารมณ์คู่ขาหนุ่มให้ลุกโชนด้วยเรียวฝีปากชมพู บางแล้วอมท่อนลึงค์เข้าออกช้าๆพอพี่ยุทธตอบสนองด้วยการเริ่มแขม่วท้องถี่ ขึ้นและสูดปากครางก็ผงกหัวเร็วขึ้นๆส่วนสองมือก็ทำหน้าที่ลูบคลึงลูกอัณฑะ สองใบเวียนไปมาเพื่อเพิ่มความต้องการทางเพศให้มากยิ่งขึ้นไป...
“โอววววววววววววววววววว...กะ...เก่ง...เก่งมาก...เรื่อยๆครับไปเรื่อยๆ...อาาาาาาา”
...พี่ ยุทธท่าทางจะพึงพอใจกับลีลาสวาทที่อาจารย์แอ้วปรนเปรอให้จึงยกมือลูบหัวสาว เจ้าโดยท่อนล่างของตัวเองก็ลอยแทบจะไม่ติดพื้นแล้วด้วยเพราะความเสียว ซ่าน...อ้า!!...อาจารย์แอ้วแกะซองถุงยางสวมใส่ให้ลูกศิษย์หนุ่มแล้วก็แสดง ว่าใกล้ถึงเวลาโจ๊ะพรึ่มพรึ่มกันละ!!!!...
....................................................................................................................

...ลองมาว่ากันด้วยเรื่องของเซ็กส์ต้องห้ามตามแบบฉบับอาจารย์สาว(ใหญ่)กับลูกศิษย์หนุ่มดูสักครั้ง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น