เมื่อผมมีความสุข ตอนที่ 17 “ก้าวต่อไปเถิดความรัก…การเดินทางที่ไม่สิ้นสุด” องก์ที่ 1
12.00 น. 27 มกราคม 2548
…………………………….
“บอลจ๊ะ…โทรศัพท์แน่ะ…”
“…อ่า…หา??…เดี๋ยวๆ…บอลอาบน้ำอยู่….ใครโทรมาหรือกุน?…”
“…ไม่เคยเห็นเบอร์นี้เลย….งั้นกุนรับนะ…”
…ผมชะโงกหน้าโผล่จากห้องน้ำ…กุนกำลังรับมือถือของผมอยู่…ใครโทรมาน่ะ?…เธอหันหลังยืนคุยแป๊ปหนึ่งก่อนยื่นมือถือให้…
“เอ้า…ของบอลจ๊ะ…”
“ใครหรือ?..”
“…ลองคุยดูก็รู้เองแหละ…”
ผมแกล้งเดินโทงๆพาร่างเปียกน้ำทั้งตัวออกมา…กุนเห็นเข้าก้อหน้าแดงซ่านถึงใบหูอ้าปากตาค้างร้องอุทานเสียงหลง…
“อุ๊ย…อะไรของบอลเนี่ย…บ้า…ลามกที่สุด…”
“หึหึ…”
…ผมหัวเราะในลำคอก่อนรับมือถือ…กุนเบือนใบหน้าที่เขินอายหนีไปทางอื่นแต่แอบมองนิดๆ…
“…ฮัลโหล…”
“นั่น…บอลพูดใช่มั้ย??…”
…หือผู้หญิงหรอนี่??…เสียงใสเชียว…
“ครับ…แล้วคุณคือ??…”
“ครับ…แล้วคุณคือ??…”
ผมถามด้วยความสงสัยแต่ผมต้องอึ้งเมื่อสาวน้อยคนนี้……
“…อิ.. ฮิ ฮิ…จำเราม่ายด้ายหรอจ๊ะ…ตอนเด็กๆบอลเคยแก้ผ้าโชว์กาเจี๊ยวให้เราดูไง…บอลลืมไปแล้วหรองายกาน??…”
“…อิ.. ฮิ ฮิ…จำเราม่ายด้ายหรอจ๊ะ…ตอนเด็กๆบอลเคยแก้ผ้าโชว์กาเจี๊ยวให้เราดูไง…บอลลืมไปแล้วหรองายกาน??…”
…???…อะไรกันเนี่ย…เธอเป็นใคร?…เอ๊ะ…เดี๋ยว…เสียงเด็กสาวคนนี้…ผมว่าเคยได้ยินมาก่อนตอนยังเป็นเด็กนี่นา…ผมชำเลืองมองกุนนิดหนึ่งและประตูแห่งความทรงจำเสี้ยวหนึ่งในวัยเด็กได้ถูกเปิดออก…ย้ากกก…
“เหวออ!!!!…ฝน!!!!??…”
“เหวออ!!!!…ฝน!!!!??…”
…ผมเผลอร้องออกมาด้วยความตกใจ…ฝนหรือชื่อจริงคือหยาดฝน…ลูกสาวคนเล็กของอาวงศ์ศักดิ์และอาอรนิภาน้องสาวของพ่อผม…เด็กหญิงที่เป็นเพื่อนเล่นในสมัยเด็กของผมนั่นเองและยังเป็นลูกพี่ลูกน้องที่ไม่ได้เจอกันมานานเกือบ 10 ปีอีกด้วย…
“…อะ…ฮ่าๆๆ …จำได้แล้วหรอ…ลืมกันได้ลงคอแบบนี้…โป้งแล้วนา…”
“โอ้ย…อยู่ๆก็โทรมา…ใครจะไปนึกออกได้ตั้งแต่ตอนแรกล่ะแล้วอยู่ไหนหรือ…”
“…ในรถนาสิจ๊า…เนี่ย…ฝนมากับแม่…กับพี่แคทด้วย…และก้อ…อือ…อีกราวๆ 20 กิโลจะถึงน่ะ…บอลมารับด้วยนะ”
“…งั้นเดี๋ยวบอลจะออกไปรอรับ…เจอกันที่บิ๊กซี…”
…ไม่ได้เจอหน้ากันตั้งหลายปีสาวๆคงน่ารักขึ้นเยอะแยะทีเดียว…ฝนคงจะช่างพูดแถมมีนิสัยขี้เล่นไม่เปลี่ยนแปลง…พี่แคทต้องพูดน้อยแล้วเจ้าระเบียบยิ่งกว่าเดิม…อาอรเองก็คงจะสวยและใจดีเหมือนก่อนถึงแม้เวลาจะผ่านมาเกือบ 10 ปีแล้ว…ส่วนกุนยังยืนค้อนผมหน้าแดงก่ำ…
“…บอลหน้าไม่อายอ่ะ…กล้าแก้ผ้าโทงๆรับโทรศัพท์ของผู้หญิง…ถ้าใครมาเห็นจะว่ายังไง?…”
“…ใครจะมาเห็น…นอกจากกุนแล้วไม่มีใครหรอกแถมตอนนี้มีเราอยู่กันแค่ 2 คนจะอายไปทำไม…กุนมาอาบน้ำด้วยกันมั้ยจ๊ะ…”
“ทะลึ่ง…ทำไมกุนจะต้องอาบน้ำกับบอลด้วย…รู้น้าว่าคิดอะไรอยู่”
“น่านะ…อาบคนเดียวมันเหงาน่ะ”
“ฮิๆ…มีด้วยหรอ…ที่เหงาน่ะคงไม่ใช่บอลแต่คงเป็นเจ้านี่มั้ง…ใช้ไม้นี้กับกุนอีกล่ะ…”
กุนยิ้มอย่างรู้ทันผม…เธอจ้องมองไอ้จู๋ที่เริ่มขยายตัวไม่วางตา…
“เก่งๆ…เออ..บอลจะออกไปรับอาอร..พี่แคท..ฝน…และกุนล่ะจะไปด้วยมั้ย”
กุนยืนคิดอยู่ครู่หนึ่ง…
“อืมม…..ไปก็ได้……”
“งั้นมาอาบด้วยกันเลย…จะได้ไม่เสียเวลาเราทั้ง 2…..”
“จ้าๆ…พ่อคนสัปดน….”
กุนรับคำช้าๆก่อนก้มลงถอดกระโปรงนักศึกษารัดรูปสั้นจู๋สีดำ….เสื้อนักศึกษาแขนสั้นรัดรูปตามด้วยบราเซียร์เกาะอกสีดำและกางเกงในสีเดียวกันสุดแสนจะเซ็กส์ซี่เป็นชิ้นสุดท้าย….สาวสวยแสนงามยืนตระหง่านเอามือจับแคมอวัยวะเพศตัวเอง….ขนดำขลับน่าหลงไหลปิดคลุมกระดองเต่าจนเกือบหมด..แขนเล็กเรียวยาว …หัวไหล่กลมเกลี้ยงน่าหลงไหล…เอวขอดกิ่ว…สะโพกผึ่งผาย…..ขาอ่อน..ปลีน่องขาวจั๊วะ…อุแม่เอ้ย…กุนสะบัดผมเชิดหน้ายิ้มท้าทายผม….ใบหน้าเกลี้ยงเกลาไร้ซึ่งสิวฝ้า…..หน้าอกขนาดผลส้มโอลูกย่อมๆ เต่งตึงยั่วยวนอารมณ์เงี่ยนผมจริงๆ….ไอ้เพื่อนยามยากของผมมันลุกเด่อีกแล้ว….
“…….สงสัยกุนโดนอีกแน่เลย…”
กุนตาเป็นประกายเมื่อเห็นควยผมมันแข็งชี้ตรงมาที่เธอ…….
“รู้แล้วจะช้าอยู่ไย…มามะ..สุดที่รักของบอล..”
ผมอ้าแขนรับและโอบกอดหญิงสาวที่เดินเฉิดฉายมาซบอกผมอย่างไม่เกี่ยงงอน….ตาของเราทั้ง 2 ประสานกัน…ผมและกุนต่างรู้ใจของกันและกันดี…ชายหนุ่มโอบอุ้มร่างของหญิงสาวเดินตรงเข้าไปในห้องน้ำ….สาวน้อยทำตาหวานจ๋อยโอบคอชายหนุ่มแน่น…เกมส์คาวโลกีย์ใกล้บรรเลงขึ้นอีกครั้งแล้ว……….พวกเราเข้าไปในห้องน้ำก่อนเปิดฝักบัวอาบน้ำกัน..กุนเอาสบู่มาฟอกที่มือถูให้ผม มือเธอลูบไล้ตามตัวจนไปหยุดที่แท่งควยชี้เด่ เธอจับลูบที่หัวแล้วเอาสบู่มาถู พร้อมลูบไล้ไปทั่วลำอย่างสนุกและยังชักว่าวให้ผม..แถมสบตาหวานซึ้งกับผมๆเองก้อไม่น้อยหน้าเอาสบู่และครีมอาบน้ำ ลูบไล้ไปตามตัวหญิงสาวทั้งทางหน้าอกและเนินโหนกเสน่ห์หาด้านหน้าและแก้มก้นงามงอนได้รูปทางด้านหลัง ซอกคอและใบหู ต้นแขนเรียวยาว นิ้วและมือเรียวสวย ปลายเล็บ หัวไหล่ หน้าอกอันอวบอึ๋มทั้ง 2 เต้า ผมบีบบี้หัวนมของกุน จนเธอร้องครางออกมา……เราทั้ง 2 ประกบร่างกันอย่างแนบแน่นแท่งควยผมสัมผัสเสียดสีรู้สึกได้ถึงความลื่นและโหนกนูนของช่องหีหญิงสาว……กุนเริ่มเอาปากจูบหน้าอกผมและเอาลิ้นเลียไล้หัวนม มือลูบไล้ไปที่แผ่นหลังลูบคลำไปมาสลับบนลงล่าง ผมและกุนต่างหลับตาอ้าปากประกบจูบแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มรัญจวนใจอย่างยิ่ง……..จากนั้นกุนค่อยๆก้มลงคุกเข่ากระทอกควยก่อนคว้ามันเข้าปากอันนุ่มและลิ้นลื่นแฉะ…เธอแตะลิ้นที่ปลายหัววนหลายรอบเลยไปถึงหัวหยัก ผมถึงกับสูดปากขาเกร็งเท้าแทบไม่ติดพื้นห้องน้ำ จากนั้นเธอค่อยอมมันเข้าไปทั้งลำจนมิดหมุนมือรูดจับท่อนควยเอาปากอมดูดขึ้นลงอย่างรวดเร็วเป็นลำดับ ผมแทบจะเป็นบ้าตายทุกครั้งที่โดนกุนดูดควยให้ ผมได้แต่เอามือลูบหัวกุนเงยหน้ามองเพดานห้องน้ำพร้อมสูดปากคราง…ผมชักจะแย่…หน้ามืดไปหมด
“กุนจ๋า บอลไม่ไหวแล้วอูยยย…โอวววว”
เธอยังเอามือข้างนึงมานวดไข่ทั้ง2ใบของผมอีก
“อูยยยยยย เก่งจังเลย พอก่อนน บอลจะไม่ไหวแล้ว”
น้ำลายของกุนไหลยืดติดตามมุมปากของเธอ กุนค่อยเสยผมช้าๆและลุกขึ้นหันหลังกลับตัว…ถ่างขา แล้วเอามือข้างหนึ่งเกาะขอบโอ่งน้ำ…….นิ้วมืออีกข้างแหกรูหีที่ปลิ้นออกมาข้างหลังฉ่ำเยิ้มด้วยน้ำเสียวของหญิงสาวจนเป็นเมือกลื่นใส กุนเหลียวหน้ามองพร้อมทำตาหวานเยิ้มร้องเชื้อเชิญผัวรักอย่างผม
“มาสิ..บอลขา มาเลียหีซะที…กุนเงี่ยนจะตายอยู่แล้ว…”
ผมตรงเข้านั่งคุกเข่าเงยหน้านิดหนึ่งแลบลิ้นเลียรูหีขึ้นลงสลับซ้ายขวาแถมเอาลิ้นแยงทั้งแคมนอกแคมในและเลียเม็ดแตดสีแดงสดที่ยื่นแพลมออกมา
กุนร้องครางดังลั่น พูดไม่เป็นภาษาเมื่อโดนลิ้นมหาภัยของผมเข้าไป เลยเร่งให้ผมดูดเม็ดแตดเธอหนักขึ้นไปอีก
“ อาาาา เสียวจังเลย เสียวอะไรอย่างนี้ อูยยย ซีดสสส เอาอีก ดูดหี..เลียแตดหนักสิคะ….อย่าหยุดนะ โอ้ยยยยยย”
ผมใช้ลิ้นแยงเข้าแยงออกในแคมหีอย่างรวดเร็ว กุนยืนเกาะโอ่งน้ำตัวสั่นเทาไปทั้งร่าง…ร้องครางโอดโอยไม่หยุดหย่อน…
“อาาาา..จูบสิค่ะ…จูบหีเมียสิ..เมียจูบควยผัวไปแล้วว..อืมมม…จูบหีเมียมั้ง….อือออ..”
รูหีของเธอหลั่งขับน้ำเมือกออกมาเต็มปากรู ผมตวัดลิ้นเลียน้ำหีจนเกลี้ยง
“ซีดสสส…พอเถอะ..กุนทนไม่ไหวแล้ว…กุนอยากได้ควย.ค่ะ…ผัวขา…”
“อารายนะ…อยากได้อะไรนะ…”
“ควยคะ..ควยแข็งๆ…หีเมียอยากได้จังเลยคะ…ช่วยเอาควยเย็ดหีเมียที…เมียเงี่ยนจนจะบ้าตายอยู่แล้ว…”
กุนหันหลังให้ผมเห็นก้นงามงอนที่ทั้งส่ายยั่วยวนไปมาทั้งเอามือแหวกรูหีฉ่ำแฉะ…ทั้งเร่งเร้าด้วยเสียงอ้อนวอนขอควยมาเย็ดหีอย่างน่าสงสาร ผมลุกขึ้นควยชี้ตั้งจ่อรูช่องหีจากข้างหลังที่ปริ่มเยิ้มไปด้วยน้ำหล่อลื่นจนไหลย้อยเรื่อยมาตามขาอ่อน จับเข้าที่เข้าทางได้
ผมดันพรวดทันที กุนสะดุ้งเล็กน้อยครางซีดสซ้าดเด้งรูหีเข้าหาอย่างกับจะให้มันเข้าไปให้มิดด้ามเร็วๆก่อนคว้ามือของผมไปคลึงเคล้าเต้านม……
ผมเริ่มโยกเอวกระเด้าหีเมียสาวอย่างช้าๆ ผมจะให้เธอพบกับความสุขซ่านเสียวอันเต็มเปี่ยมไปด้วยความรักของผมอีกครั้ง……..ผมโยกเอวเอาควยแทงหีจนกุนร้องครวญครางดังมากขึ้น….ผมเผ้าของเธอเปียกไปด้วยน้ำจากฝักบัว……กุนทั้งครางทั้งเด้งก้นสู้….ผมหลับตาปี๋สวนควยอย่างถี่ยิบ….เย็ดรูหีเน้นๆหนักหลายสิบทีจนกุนร้องครางลั่นห้องน้ำอย่างไม่กลัวว่าใครจะมาได้ยิน ผมเลื่อนมือลงไปที่สะโพกผึ่งผาย จับแก้มก้นงามงอนทั้ง 2 ข้างจนเป็นมั่นเป็นเหมาะ
แล้วกระแทกควยเข้าออกอย่างรวดเร็วและไม่นับ……….กุนกัดฟันเสียงกรอดๆ หลับตาปี๋
“โอยยย…ดีมากจ๊ะ…ดีมาก..กุนชอบ…เย็ดแรงๆ…แรงอีก…อีกค่ะ..ไม่ต้องกุนเจ็บ..อูวววว..ซีดสสสส”
ผมมีแรงเท่าไหร่…….เอาแรงโยกเอวประเคนท่อนควยกระเด้ารูหีไม่ยั้งจนใกล้จะน้ำควยแตก…….
ผมร้องครวญครางลั่นห้องน้ำก้มหน้าแลบลิ้นเลียแผ่นหลังสาวสวยขึ้นไปถึงหัวไหล่…ซอกคอ..ใบหูและจูบแก้มหญิงสาว
“อาาา กุนจ๋า บอลจะไปสวรรค์แล้ว น้ำควยควยจะแตกแล้ววววว”
“อืมมม….เอาน้ำออกข้างนอกนะจ๊ะ…อืออออ อาาาาาาาาา….”
ผมดึงควยออกจากหี…กุนหันมาด้วยสีหน้าเหนื่อยอ่อนก่อนคุกเข่าลงพร้อมอ้าปากดูดควยให้ผม…….ไม่นาน
พวงกระโปกของผมเกร็งตัวอย่างแรงแล้วพุ่งนํ้าควยเข้าปากหญิงสาว…..กุนสะดุ้งครางในลำคอก่อนแลบลิ้นตวัดเลียดูดกลืนลงคอพร้อมกับดูดอมท่อนควยจนผมเสียวไปทั้งร่าง….กุนแลบลิ้นนํ้าเงี่ยนตามมุมปากของเธอจนเกือบหมดก่อนโก้งโค้ง……
ก้นตักน้ำจากโอ่งมาทําความสะอาดรูหีตัวเองและกุนพลิกตัวเอาน้ำมาราดไปตามตัวผมและซบกอดจูบผมด้วยความพึงพอใจของ 2 เรา…และผมกับกุนก้ออาบนํ้าอย่างมีความสุขกันต่อแถมรู้สึกสบายจนตัวเบาหวิวอีกตังหาก…หลังเสร็จกามกิจ……ผมอุ้มร่างสาวน้อยที่ลืมตาปรือเอนศรีษะซบกับแผ่นอกเดินออกมา…เราทั้ง 2 คนตกใจนิดๆเพราะป้าศรีกลับมาจากตลาดพอดี..จ๊ะเอ๋กับผมและกุนที่นุ่งผ้าเช็ดตัวกันแค่ผืนเดียวทั้งคู่…..
“……อ้าว..หนุ่มสาวคู่นี้ทำอะไรกันจ๊ะ…”
“….ก้อทำแบบที่ป้าคิดน่ะแหละครับ”
“…เดี๋ยวนะ..เด็กทะลึ่งนี่…”
“ป้า…บอลแกล้งกุนละ..”
“อ้าว…ไหงงั้นเล่า……. กุนก็…ฟ้องทันทีเชียวนะ”
“ฮิฮิ…ป้าช่วยไม่ได้หรอก…และถ้าขืนกลับมาก่อนหน้านั้น…ป้าคงจะโดนบอลแกล้งไปอีกคนแหงๆ”
ผมได้แต่หัวเราะจนกุนเอามือดึงจมูกเบาๆ…ผมอุ้มพาร่างกุนสาวสวยของผมเดินขึ้นชั้นบนก่อนแยกย้ายเข้าห้องของตัวเพื่อแต่งตัวและออกไปรับอากับลูกพี่ลูกน้องของพวกเรา………
………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………
“บอลน่าจะโกนหนวดโกนเคราซะบ้าง…ปล่อยไว้ทำไมหรอน่ะ?…”
“ไว้หนวดแล้วหน้ามันดูเข้มดีออกนะ…บอลชักจะชอบ”
“หรอ…ถ้าบอลชอบกุนก็ไม่ว่าอะไรหรอก..แต่แบบนี้ดูบอลอายุมากกว่ากุนไปเลยนะ”
ผมเลี้ยวรถเข้าห้าง…หาที่จอดรถเสร็จให้กุนไปยืนรออาอรหน้าร้านเอ็มเคก่อนเพราะจะแวะเข้าห้องน้ำ…กุนพยักหน้าแล้วเดินแยกไปที่ประตูทางทิศเหนือส่วนผมเดินไปทางประตูทิศใต้…
ทำธุระส่วนตัวเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำ…ที่หน้าห้องน้ำผมเดินชนกับผู้หญิงคนหนึ่ง…
“พี่ชาย…เดินระวังหน่อยเซ่!!…”
เด็กสาวคนนั้นพูดเสียงห้วนๆแล้วยืนจ้องหน้าผมยังกับจะเอาเรื่องงั้นแหละ…
“..เธอเดินมาชนผมนะ…ไม่ใช่ผมเดินชน…”
ผมตอบเธอกลับไปด้วยความไม่พอใจเหมือนกัน..ถ้าพูดจาดีๆกว่านี้ผมคงจะเป็นฝ่ายขอโทษก็ได้ถึงแม้เธอจะเป็นฝ่ายมาเดินชนผมเอง…แต่นี่อะไร…ไม่ขอโทษแถมยังพูดจาไม่เพราะอีก…….
“……..มีอะไรกันหรอ…จี………”
หญิงสาวอีกคนเดินตามมา………อ๊ะ….ผู้หญิงคนนี้….
“………อ้าว!!…พี่…..พี่บอลใช่ไหมคะ??”
“จ๊ะ…แล้วน้องชื่อ…กุ๊กสินะครับ…”
กุ๊กเด็กเสริฟ์ที่ร้านนมในตลาดบาซาร์นี่นา ..ผมเคยแซวเธอไปครั้งหนึ่งตอนวันลอยกระทงที่ไปเที่ยวกับสาว…กุ๊กยิ้มรับ…คงจะดีใจที่ผมจำเธอได้..
“คะ…. แหม ไว้หนวดเคราจนเกือบจำไม่ได้แน่ะ…ทำไมพี่ไม่เห็นไปที่ร้านบ้างเลยละ….”
“อ๋อ…คือไม่ค่อยมีเวลาเลยน่ะ”
“อะไร …….กุ๊ก..รู้จักกันด้วยหรือ…”
ผมมองเด็กสาวคนนั้นอีกครั้ง…ทำไมถึงทำตัวอย่างกับผู้ชาย….ทั้งการแต่งตัว..การพูดจา..ท่วงท่าที่แสดงออก..หรือว่าเธอเป็นทอมหว่า??……..
“อื้อ….จี….…นี่..พี่บอลจ้ะ….”
“……..เฮอะ…ไปกันเถอะกุ๊ก…เราไม่อยากจะสนใจรู้จักผู้ชายคนไหนหรอก…”
สาวที่ชื่อจีทําหน้าขุ่นมัวไม่แม้แต่จะมองหน้าผมเลย….
“อ่า..ไปก่อนนะคะ..พี่..อย่าลืมแวะไปที่ร้านบ้างนะคะ…”
กุ๊กยังหันมาพูดกับผมขณะโดนเด็กสาวที่ชื่อจีฉุดแขนเดินจากไป…………….
อะไรกันวะนี่???…ผู้หญิงคนนี้………นี่ตกลงไปๆมาๆเราผิดใช่มั้ย..เออ..ยิ่งคิดยิ่งงง………
ผมไปหากุนอย่างไม่ค่อยจะสบอารมณ์นักมันเหมือนกับโดนหักหน้ายังไงไม่รู้แฮะ??…
เดินคิดพลางขมวดคิ้วพาใบหน้าที่ไม่อยากจะรับบุญเดินไปหน้าร้านเอ็มเคสุกี้…ที่นั่นผมเห็นกุนกำลังยืนคุยกับผู้หญิง 3 คนอยู่ซึ่งคงจะเป็น…
“บอล…ทางนี้ๆ…”
กุนเห็นผมรีบโบกมือเรียก….ผมไปถึงก็ยกมือไหว้อาอรกับพี่แคท…2 บุคคลที่เคารพนับถืออย่างสูง
“สวัสดีครับคุณอา…สวัสดีครับพี่แคท…”
“อื้อ…หวัดดี…”
พี่แคทหรือชื่อจริงคือ “สุรีย์พรรณ” ในวัย 21ยิ้มเพียงเล็กน้อยก่อนรับไหว้ช้าๆส่วนอาอรรับไหว้พร้อมมองผมยิ้มๆ…โอ้โห…10 ปีที่ไม่ได้เจอกัน…ไม่อยากจะเชื่อ…ทำไมพี่แคทถึงได้สวยขนาดนี้…สวยมาก…สวยสดงดงามจริงๆไม่ว่าจะเป็นหน้าตาหรือรูปร่าง…แม้ว่ากุนจะอยู่ใกล้ๆผมกลับเอาแต่แอบมองพี่แคทลูกพี่ลูกน้องสาวคนงามผู้นี้…ถึงว่าทำไมผู้ชายที่เดินสวนผ่านผมตั้งหลายคนจึงคอยแต่เหลียวไปข้างหลังเพราะว่ามีหญิงสาวงามหยดย้อยอยู่ตรงนี้นี่เอง…
“อือ…บอลหรือนี่…โอ้โห…โตขึ้นเยอะจนอาจำแทบไม่ได้แน่ะ…”
…ส่วนฝนที่ตอนแรกแอบอยู่หลังพี่แคท…คราวนี้เธอก้าวมาตรงหน้าพี่สาวทำเป็นยักคิ้วข้างหนึ่งจ้องราวกับสงสัยอะไรสักอย่าง…ดวงตาโตกลมฉายจับที่หน้าผมแทบไม่กระพริบก่อนจะ…
“…เฮ้ย…นี่…บอลหรอ??…”
พูดจบฝนก็ยื่นหน้ามาดูผมใกล้ๆแต่ไม่ยื่นมาเปล่าหรอกนะ….นี่ดันเอามือมาดึงเคราด้วย…เจ็บสิครับ…
“โอ้ย…ฝน…ทำอะไรเนี่ย…เจ็บนะ”
“ฝน…ไปแกล้งบอลทําไม…”
พี่แคทดุน้องสาวเสียงดังแต่ฝนไม่สนใจกลับไปคุยกับกุนพลางชี้มือชี้ไม้มาทางผมให้วุ่นวาย…รู้สึกเกินความคาดหมายกับการได้พบกันอีกครั้งหนึ่ง…ฝนหรือ “หยาดฝน” เด็กสาวมัธยมปลาย…ผู้ไว้ผมสั้นน่ารัก…เค้าใบหน้าเปลี่ยนไปจากวัยเด็กแทบจะสิ้นเชิง…จำได้ดีว่าตอนยังเด็กเธอชอบวิ่งไล่จับเล่นตากแดดจนผิวคล้ำหรือไม่ก็ชอบปืนป่ายต้นไม้ยิงหนังสะติ๊กเล่นปืนของเล่นเหมือนเด็กผู้ชาย…ซึ่งต่อให้เปลี่ยนจากเด็กหญิงมาเป็นสาวน้อย…ผมว่าอุปนิสัยแก่นกะล่อนแบบมะกอก 3 ตะกร้าปาไม่ถูกของฝนนี่คงไม่มีทางเปลี่ยนแปลงไปแน่ๆ…
“…ง่า…พี่กุน…ไม่เห็นเหมือนในรูปเลยนี่…บอลไว้หนวดไว้เคราทำไมกันเล่า…น่ากลัวๆ…”
เด็กสาวร้องโวยวายใหญ่…อะไรหว่า??…ทำไมวันนี้ผมต้องพบเจอแต่ผู้หญิงแปลกๆ??…
“เขาจะไว้หรือไม่ไว้แล้วเราไปยุ่งอะไรกับเขาล่ะ…ขอโทษด้วยนะบอล...ฝนเป็นอย่างงี้แหละ…ไม่รู้จักโตสักที…”
“อ๋อ…ไม่เป็นไรครับ…”
(แต่มันเจ็บเหมือนกันนะเฟ้ย…อะไรวะ…ไม่เจอกัน10ปีพอมาเจอกันกลับมาดึงหนวดเครากันซะนี่…)
“เราไปกินข้าวกันก่อนนะคะแล้วค่อยไปที่บ้าน…”
กุนออกปากชวน 3 แม่ลูก…ถูกใจผมมากเพราะยังไม่ได้กินข้าวกลางวันเลย…ออกแรงมายกหนึ่ง…รู้สึกหิวเหมือนกัน…
“ฝนอยากกินสุกี้อ่ะแม่…”
“…มาถึงนี่แล้วยังจะกินสุกี้อีก…เอ้าๆๆ ตามใจ…ไหนๆก็ยืนอยู่หน้าร้านนานแล้วนี่นะ…”
ฝนยิ้มร่าเริงเกาะกุมแขนกุนเดินนำเข้าไปในร้านเอ็มเคอย่างไม่รอช้า…แคทกับอาอรเดินตามไป…ผมเข้าเป็นคนสุดท้าย…
ระหว่างที่นั่งกินสุกี้…ฝนเอาแต่คอยพูดแหย่ผมตลอด…บอกว่าไว้หนวดแบบนี้ก็ดูดีไปอีกแบบ…บอกว่าหมาไม่กล้ากัดเพราะมันเห็นหน้าผมโหดบ้างล่ะ…หรือแม้แต่แย่งของกินในหม้อสุกี้บ้างล่ะ…แย่งอย่างเดียวไม่พอยังทำมาหัวเราะเยาะให้อีก…ผมคิดในใจ….ยัยเด็กบ้าคนนี้ไม่เคยเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อนเลย…ไม่สิ…นี่แก่นแก้วยิ่งกว่าตอนเป็นเด็กลิบลับแต่ที่ผมสะดุดตามากที่สุดในตอนนี้ก็คงไม่พ้น…เขี้ยวแหลมๆทั้ง 4 ซี่ที่มุมฟันบนฟันล่างไม่ว่าจะเป็นเวลาตอนพูดหรือยิ้มของฝน…แบบนี้มันยังกับผีดูดเลือดแน่ะ…ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เห็นเธอจะมีเขี้ยวอะไรแบบนี้…
ฝนเอาแต่พูดหัวเราะเจี๊ยวจ๊าวเกือบตลอดเวลา…ผิดกับพี่สาวของเธอ…พี่แคทไม่ค่อยจะพูดอะไร..กลับเงียบขรึมสีหน้าเฉยเมยจะมียิ้มนิดๆบ้างเป็นบางครั้ง…เท่าที่ผมเห็น…พี่กับน้องคู่นี้นิสัยแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง??…
ขากลับ…ฝนขอมานั่งที่รถของเรา…ในรถ..ฝนคุยกับผมและกุนตลอด…….ฝนบอกว่าหมู่นี้เล่นกับพี่แคทไม่สนุก…มาที่นี่จะขอเปลี่ยนมาเล่นกับพี่กุนและสาบ้าง…แต่เธอยังไม่วายคอยเหน็บแหนมผม……..
“…บอลน่ะ..เจ้าชู้ไม่เบานา…มีพี่กุนเป็นแฟนคนเดียวไม่พอยังเอาสามาเป็นแฟนได้อีกคน…”
ที่จริงแล้วฝนอายุอ่อนกว่าสาปีหนึ่ง…สาอายุ 18 เท่าผม ฝนอายุ 17 เธอจึงมีศักดิ์เป็นน้องผมคนหนึ่งด้วยแต่ฝนจะเรียกชื่อของสาเฉยๆ…ผมเองฝนก็ไม่ได้เรียกว่าพี่บอลแต่เรียกบอลเฉยๆเหมือนกันคงถือว่ามีวัยใกล้เคียงกันล่ะมั้ง….
“ฝน..เธอไม่รู้อะไรมากน่ะ….ดีแล้ว…”
ผมมองฝนผ่านกระจกมองหลังก่อนพูดในเชิงปรามนิดๆ
“..อ๋า….บอลอย่าบอกนะว่า..บอลมีสาวอื่นอีก…พี่กุน…อย่างที่หนูบอกเลย..บอลต้องมีผู้หญิงมาชอบตรึมแหงเล้ย…”
“อะไรของเธอเนี่ย…หา…”
..ชักจะรู้ดีเกินไปแล้ว….ถึงมันจะเป็นจริงแต่ผมจะบอกเด็กบ้าคนนี้ไม่ได้เด็ดขาด
“แน่ะๆๆ…. บอกมาซะดีๆ..บอลแอบไปมีกิ๊กที่ไหนอีก……โกหกน่ะตายตกนรกนะเออ…..”
มีขู่ๆ..ร้ายนักนะ
“มะ…มีที่ไหนกัน…ฉันไว้หนวดเคราหน้าโหดแบบนี้..ใครจะมาเข้าใกล้กันล่ะ ..เอ้อ…”
“…เหอะๆ..ไม่บอกๆ….ม่ายเป็นไรๆ…ความลับน่ะม่ายมีในโลกร้อก…….สักวันจาต้องรู้ต้องเห็น..”
ผมยิ้มแหยๆให้กุน..เธอดูจะรู้ใจผมเลยไม่ได้พูดอะไรเหมือนกัน….ผมชัก
…นึกเห็นใจอาศักดิ์กับอาอรรวมทั้งพี่แคทซะแล้วที่ต้องทนความกระโดกกระเดกแก่แดดเกินตัวของหนูฝนเขี้ยวเสน่ห์มาได้ตั้งนานและถ้าใครได้ไปเป็นแฟนนะผมว่าได้มีหวังสนุกสนานจนผมร่วงโกร๋นหมดหัวแน่ๆ…ถึงบ้านเกือบบ่าย 3 ….สากับแม่กวางกลับมาบ้านแล้ว…ป้าศรีก้ออยู่…ทั้งหมดต่างทักทายพูดคุยกันอย่างดี…ฝนจับคู่กับสาจนได้….อาอร..พี่แคท..ฝนจะค้างกับพวกเรา 3 วัน…ที่พวกเธอมาพิดโลกครั้งนี้คือมาทำเรื่องโอนหน่วยกิตจากมหาลัยที่ลําปางเข้าเรียนต่อของพี่แคทที่มหาลัยเดียวกับผมแถมยังคณะเดียวกันอีกเพียงแต่คนละเอกกัน………ความจริงมหาลัยเดิมของพี่แคทส่งเรื่องมาที่นี่แล้วแต่อาอรต้องการมาที่นี่เพื่อความแน่ใจอีกครั้งและมาดูที่เรียนใหม่ของลูกสาวไปด้วยเลย…….อีกทั้งถ้าฝนเอ็นติดและพี่แคทมาเรียนต่อที่นี่…อาอรจะฝากฝังให้มาพักบ้านของพ่อ….ซึ่งเรื่องนี้พ่อผมเห็นชอบมานานแล้วตั้งแต่เจอกันตอนไปเยี่ยมปู่กับย่าตอนปีใหม่……ส่วนผมไม่กล้าเสนอความเห็นในเรื่องนี้แต่ในวันพรุ่งนี้อาอรอยากให้ผมพาเธอกับลูกไปที่มหาลัยที่ผมเรียน….พอดีกับมือถือผมดังขึ้น…เป็นไอ้เคเพื่อนผมโทรมาชวนไปดื่มกันที่หอมัน…ผมตอบตกลงไปแต่จะต้องออกไปรับส่งอ้อยที่รรซะก่อน….ผมเดินคว้าหมวกออกมา..กุนเดินตามมาคุยด้วย
“…ระหว่างนี้บอลอย่าเพิ่งทำอะไรรุ่มร่ามนะจ๊ะ…มันจะไม่ดี…”
“รู้แล้ว…บอลก็คิดไว้อยู่แล้วล่ะ………ยิ่งฝนด้วยนะ….หึย…สยอง…”
ผมพูดกับกุนไปแบบนั้นแต่ความจริงในใจของผมกลับคิดว่ามีคนที่น่ากลัวกว่าฝนอยู่……ซึ่งแน่นอนว่าจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก…….หึหึ…..ออกมาแล้วสินะ……ผู้หญิงที่รับมือด้วยยากที่สุด!!!……เธอคนนั้นก้อคือพี่แคท…เอ้อ….พี่สุรีย์พรรณ…ทำไมน่ะรึ??…อันนี้มันไม่ได้เห็นชัดแจ้งอะไรหรอก…แต่รับรู้ได้ด้วยความรู้สึก..ตั้งแต่พี่แคทมาที่นี่..เธอเป็นคนที่พูดกับผมน้อยที่สุด..แถมยังไม่ค่อยมองหน้าผมเท่าไหร่…เหมือนกับไม่ชอบหน้าผมแต่ไม่ได้แสดงกิริยาอะไรที่มันแจ่มแจ้งออกมา…ผมอาจจะคิดมากไปเองก้อได้……ผมพยายามไม่คิดมากเพราะไม่ได้ทำอะไรผิดต่อเธอนี่…แล้วมีอะไรที่ผมต้องกลัวอีกอีกละ??………ผมไปนั่งสังสรรค์ที่หอไอ้เคย์และเพื่อนอีก3คนในก๊วนเดียวกันรวมทั้งเจ้าเชนด้วย…ได้เวลาสมควรจึงขอลากลับ…ไอ้เชนขอติดรถผมกลับด้วย……….พอเข้ามาในเมืองเรา 2 คนตกลงแวะกินข้าวกันที่ตลาด…พอกินเสร็จ…ระหว่างที่ผมนั่งดื่มน้ำ…ผมเห็นผู้หญิงคนที่เดินชนที่ห้องน้ำในห้างบิ๊กซีกำลังสั่งอาหารและมานั่งที่โต๊ะ…..เอ๊ะ..นั่น..คนที่มากับกุ๊กวันนั้นนี่…วันนี้มาคนเดียวว่ะ…
“……บ่นพึมพำอะไรของมึงวะ??”
“เฮ้ย..กูเคยเล่าให้มึงฟังว่ากูเจอทอมที่บิ๊กซีใช่มั้ยวะ…นั่นไง..อยู่นั่น”
ไอ้เชนหน้าแดงเพราะดื่มเหล้าเข้าไปพอสมควรหันหน้าไปมองตามที่ผมชี้นิ้วให้ดู….
“ไหน…..คนนี้น่ะหรอ..โอ้ว…หน้าตาดีนี่..สงสัยเป็นเด็กอาชีวะละมั้ง…..”
สาวคนนั้นนั่งอยู่ข้างหลังพวกเรา …ไอ้เชนไม่รอช้าลุกเดินไปหาทันที …เอาอีกแล้ว..เพราะเหล้าเบียร์ทำให้เพื่อนผมมันห้าวอีกแล้ว….ผมจะพูดอะไรต่อก้อไม่ทัน…ไอ้เชนไปถึงเก๊กหน้าพูดเสียงหล่อตามสไตล์ของมันทันที..
“..พี่ขอนั่งด้วยคนได้มั้ยครับ….”
ไอ้เชนอยากลองของแล้วไง…เด็กสาวคนนั้นเงยหน้ามองเพื่อนผมก่อนมองตาขวางตอบเสียงห้วนๆอย่างที่เคยพูดกับผม…..
“โต๊ะมีว่างเยอะแยะ…ทำไมไม่ไปนั่ง…”
“โอ๋…น้อง..อย่าใจร้ายกับพี่สิ…นี่พี่มาขอนั่งกับน้องด้วยแค่นั้นเองนะครับ…”
“ใครเป็นน้องของนายกัน…อย่ามานับญาติกับฉันนะเว้ย!!!…”
“อ้าว…พูดกันดีๆก้อได้นี่น้องสาว..ไม่เห็นต้องว่ากันเลยนี่….”
ชักท่าไม่ดีแล้วสิว่ะ…ผมรีบลุกไปหาไอ้เชน…ผู้หญิงคนนั้นเหลือบเห็นผมพอดีจึงลุกขึ้นยืน..ใบหน้าเธอเต็มไปด้วยความไม่พอใจแต่ยังยิ้มเหมือนกับจะยิ้มเยาะผม
“นายนี่เองหรือ…หึ…บังเอิญจังเลยนะ..เจอกันอีกจนได้”
ผมไม่อยากให้เรื่องมันบานปลายจึงจะไกล่เกลื่ย
“นี่….ยังไงก้อพูดกันดีๆได้นี่นา…เราไม่เคยมีเรื่องโกรธเคืองอะไรมาก่อนนะ…เฮ้ย…ไอ้เชน.ไปกันเถอะ”
“เอ้ย ไอ้บอลมึงกลัวหรือไงวะ…”
“ฮึ….ถ้านายไม่พาเพื่อนนายไปรับรองจะมีเรื่องแน่…….”
เสียงของเด็กสาวเริ่มดังขึ้นจนคนอื่นหันมามอง…
“โห…ดูพูดจาเข้าสิ….แบบนี้จะมีแฟนได้เร้อ…นะนะ พูดให้เพราะๆหน่อยรับรองหนุ่มมาจีบตรึมเลยนาขอบอก…..”
แค่ไอ้เชนพูดแหย่แค่นั้นแหละ…แม่สาวทอมคนนั้นเดินจากฝั่งตรงข้ามมายืนประจันหน้าไอ้เชนก่อนมองเพื่อนผมอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ………ก่อนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบๆแต่แฝงไปด้วยความโกรธเคือง……
“…….ท่าทางนาย….คงไม่เคยโดนผู้หญิงเตะมาก่อนสินะ ….หือ…ว่าไง…. อยากลองสักผั่วะมั้ย……..”
“…….ท่าทางนาย….คงไม่เคยโดนผู้หญิงเตะมาก่อนสินะ ….หือ…ว่าไง…. อยากลองสักผั่วะมั้ย……..”
แทนที่ไอ้เชนจะหยุด…ไม่หรอก..มันยังทำหน้าทะลึ่งทะเล้นก่อนพูดเสียงเล็กเสียงน้อยยังกับตุ๊ดเป็นการล้อเลียนสาวทอมคนนี้อีก
“น่ากลั๊ว…น่ากลัวอ่ะ….ผู้หญิงเตะผู้ชายเนี่ย………”
“น่ากลั๊ว…น่ากลัวอ่ะ….ผู้หญิงเตะผู้ชายเนี่ย………”
เร็วกว่าที่ผมจะมองทัน……สิ้นเสียงไอ้เชน….สาวทอมคนนั้นยกขาขวาหวดไปที่น่องไอ้เชนอย่างแรง..เสียงดังสนั่น……….
“พลั่ก!!!!….”
“พลั่ก!!!!….”
“……!!!!!!………”
“โอ้ยยยย…”
ไอ้เชนร้องได้แค่นั้นก้อต้องทรุดลงไปนั่งกับพื้นด้วยความเจ็บปวดท่ามกลางความตกใจของคนที่เดินผ่านไปมาและลูกค้าที่กินอาหารอยู่…เด็กสาวจอมเตะยิ้มอย่างพอใจก่อนหันไปบอกเจ้าของร้านอาหารว่า
“เฮีย…วันนี้ไม่กินแล้วนะ…ได้เตะคนแล้วอิ่มเลย…”
พูดเสร็จเธอเดินจ้ำพรวดๆออกจากที่นั้นไป…..ผมร้องเรียกแต่เธอไม่ยอมหันกลับมาอีก…..
เจ้าของร้านเดินมาถามอาการ
“…….เป็นอะไรมากมั้ย…เดี๋ยวเอายาหม่องมาให้”
“เธอคนนั้นเป็นใครหรือครับ…ทำไมทั้งห้าว..แถมท่าเตะอย่างกับพวกนักมวยเลย”
“ถ้าเจออีกก็อย่าไปยุ่งเชียว…เธอเป็นทอม..แถมยังเป็นนักกีฬาเทควันโด้ของโรงเรียนด้วย..เก่งพอดูเลยละ”
เทควันโด้หรอ…โห..มิน่า…ถึงไม่เกรงกลัวผู้ชายเลย..และไอ้ทะลึ่งอย่างเจ้าเชนนี่หล่อนคงจะกลัวหรอกนะ
ไอ้เชนนั่งก้นจ้ำเบ้าที่พื้นเอามือกุมน่องหน้าตาบิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวดแต่ยังไม่วายปากเก่ง…….
“อูยยย เจ็บบ……บ้าเอ้ยย…อย่าให้เจอนะโว้ยย ……..น่าดู………”
ไอ้เชนยังลุกด้วยตัวเองไม่ได้ผมต้องช่วยพยุงมันมานั่งที่เก้าอี้…ก่อนจะช่วยนวดขาให้มัน…โดนเตะเจาะยางเข้าไปอย่างแรงเลย……..มันยังไม่หยุดบ่นจนผมต้องว่ามัน……
“มึงยังไม่เข็ดหรือไง…เดี๋ยวก้อโดนเตะหลับอีกหรอก”
“..เฮ้ย..มันเล่นทีเผลอโว้ย….ฮึ่มม…อีบ้าเอ้ย..ให้เป็นน้องเป็นนุ่งไม่ได้นะ..กูจะจับอีนี่ขึงพืดเย็ดให้ร้องหาควยกูทุกวันเลย……อูยย…เจ็บ….แม่ง…ตีนหนักฉิบหาย……”
“หึ…นั่นคงเป็นวิธีการของมึง…..แต่วิธีของกู…คืออย่าได้เจอะได้เจอกันอีกเลยว่ะ..พวกทอมพวกดี้เนี่ย”
………………………………………………………………………………………………………
“..เฮ้ย..มันเล่นทีเผลอโว้ย….ฮึ่มม…อีบ้าเอ้ย..ให้เป็นน้องเป็นนุ่งไม่ได้นะ..กูจะจับอีนี่ขึงพืดเย็ดให้ร้องหาควยกูทุกวันเลย……อูยย…เจ็บ….แม่ง…ตีนหนักฉิบหาย……”
“หึ…นั่นคงเป็นวิธีการของมึง…..แต่วิธีของกู…คืออย่าได้เจอะได้เจอกันอีกเลยว่ะ..พวกทอมพวกดี้เนี่ย”
………………………………………………………………………………………………………
หลังจากส่งไอ้เชนที่หอแล้วผมขี่รถกลับบ้านด้วยความอั้นอัดตันใจ…ด้วยไปเห็นสาวแกร่งแรงเกินร้อย…เตะผู้ชายล้มคว่ำต่อหน้าธารกำนัล….เกิดมาเป็นตัวตนพึ่งจะเคยพบเคยเห็นก้อวันนี้แหละ…เฮ้อ…ดีนะเนี่ยที่ไม่เป็นผม….ไม่งั้นอายเขาตายห่าเลย…อย่างที่ผมพูดกับไอ้เชน…คืออย่าได้เจอะได้เจอกันอีกจะดีที่สุด…..พอกลับมาเห็นสาวงามที่บ้านแล้ว..มันค่อยชุ่มชื่นหัวใจขึ้นมาหน่อย…..ผมเล่าเรื่องในวันนี้ให้กุนกับสาฟัง…พวกเธอฟังแล้วก้อเอาแต่หัวเราะกันอย่างสนุกครื้นเครง..จนผมนึกขำไอ้เชนในใจเหมือนกัน…
“น่าสงสารเชนเนาะ…โดนเข้าไปเต็มๆเลย”
“บอลไม่ชอบผู้หญิงแบบนี้หรอก…ไม่อ่อนหวานน่ารัก…สู้กุนกับสาไม่ได้เลยสักนิดเดียว…”
ผมพูดจากใจจริง
“ปากหวานจังนะ…..แต่ระวังไว้เถอะ…ยิ่งไม่อยากเจอก้อจะต้องเจอ…”
คืนนั้นฝนนอนที่ห้องสา…พี่แคทนอนกับกุน…อาอรนอนกับแม่กวางเพราะพ่อยังไม่กลับจาก
กทม.…อ้อยก้อนอนกับป้าศรี….แป่วว…แบบนี้เลยกลายเป็นว่ามีผมเท่านั้นที่ต้องนอนหนาวอยู่คนเดียว…ฮืออออ……
………………………………………………………………………………………………………
28 มกราคม 2548
“โอ้โห…ใหญ่น่าดูเลยนะ..มหาลัยที่บอลเรียน”
ฝนนั่งข้างผมที่เบาะหลังในรถของอาอร..เพราะติดรถมาด้วย..พี่แคทอยู่ในชุดนักศึกษาเตรียมเอกสารที่ต้องใช้มาด้วย..ส่วนฝนแต่งตัวตามสบายเสื้อยืดแขนยาวสีชมพู..กางเกงยีนส์..เข้ากับผิวขาวๆของเธอได้ดีจริงๆ..ผมสั้นแบบนักเรียนสาวมัธยม..ยิ่งทำให้น่ารักแถมดูคล่องแคล่วทะมัดทะแมงมากขึ้น….ฝนสูงไล่เลื่ยกับสาคือประมาณ163-164…ส่วนพี่แคทนี่สูงกว่ากุนอีก..คงจะราวๆ170..เตี้ยกว่าผมแค่ 6 ซม.เอง??ผมพูดกับอาอรก่อนลงจากรถเดินเข้าอาคารเรียนฝั่งตรงข้ามกับอาคารสำนักวิชาการซึ่งเป็นที่ๆพี่แคทมาทำเรื่องโอนหน่วยกิต….8.15น.ยังไม่ถึงเวลาเข้าเรียน….แต่เพื่อนๆผมมากันเยอะแล้ว…พอพวกมันเห็นหน้าผมก้อร้องแซวกันใหญ่??
“อะไรของพวกมึงว่ะ มาโห่ฮิ้วใส่กูทำไม??……….”
“แฮะๆๆ เฮ้ย….มึงพาใครมาด้วยว่ะ พวกกูเห็นนะเว้ย…….”
หา??..พวกผีเปรตมันเห็นตอนกูลงจากรถด้วยหรือว่ะ..เว้ยย ….ตาไวเป็นตาหมาเชียวนะพวกมึง…..
“……แล้วสาวที่เดินตามมึงมาน่ะ..ใช่แฟนมึงหรือเปล่า??..”
“หือ???…”
ผมหันไปมองข้างหลัง..ซีดเลยกู..ยัยฝนเด็กแสบ..แอบเดินตามหลังผมมาตั้งแต่เมื่อไหร่??….แน่ะๆยังทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้..แกล้งทำเป็นมองดูแปลงดอกไม้…เดี๋ยวเถอะนะ..ผมรีบเดินกลับไปหาเด็กสาวลูกพี่ลูกน้องจอมแก่นทันที……..
“ฝนตามมาทำไม…ไม่ไปอยู่กับแม่เล่า”
ผมถามด้วยสีหน้าเครียดแต่….ฝนยังยิ้มออกได้..ก่อนหัวเราะเหะๆ…เงยหน้าสบตาแป๋วก่อนตอบผมอย่างยียวน….
“ไมอ่ะ …เขาห้ามไม่ให้น้องของนักศึกษามาเดินเล่นหรือไง??”
“เดินเล่น? เดินเล่นอะไรของเธอ…ตามฉันมาเนี่ยนะ”
“ครายตามบอลกาน..บอลพูดดีๆนา..ฝนเดินมาตามทางที่เขาทำให้เดินเอง..มะได้เดินตามบอลสักกะหน่อยเลย….”
“วุ้ย…… ยัยเด็กเขี้ยวผี…..ทำมาเป็นพูดลากเสียงยาว…กวนประสาทได้ไม่หยุดหย่อน”
“ขอบใจที่ชม…ฮิฮิ…”
แน่ะ…นี่ว่านะไม่ใช่ชม..หัวเราะไรฟระ….
“กลับไปได้แล้ว..เดี๋ยวก้อโดนแม่ดุหรอก…”
พวกเพื่อนของผมตอนนี้มันต่างจ้องมองฝนตาเป็นมัน…ไอ้พวกบ้า…แถมยังมาแซววี้ดวิ้วให้ผมอีก…ลูกพี่ลูกน้องของกูเว้ย…ไม่ใช่แฟน….ผมยังไม่ทันจะว่าอะไรต่อ..ฝนเดินไพล่หลังตรงไปทางเพื่อนๆของผม……..
“เฮ้ย!!!…”
ผมรีบเดินตามไปทันที…ฝนจะทำอะไรว่ะ…..ฝนไปถึงก้อถามไอ้เคเพื่อนผมว่า….
“พี่ๆเป็นเพื่อนกับพี่บอลหรือคะ?”
“คร้าบ ใช่ครับ..น้อง”
เจ้าพวกหมาป่ารีบเห่าหอนรับเชียวนะ…โดยเฉพาะมึง…ไอ้เชน…โดนผู้หญิงเตะมาหมาดๆยังไม่เข็ดหรอ..เดี๋ยวกูแฉซะนี่………
“น้องชื่ออะไรหรือครับ…บอกพี่หน่อยนะ”
“ฝนค่ะ…”
“ว้าววว….ชื่อเพราะ…น้องฝน..น้องน่ารักจังเลย…….”
ฝนไม่ตอบแต่ยิ้มหวานสดใสให้เจ้าพวกหนุ่มๆจอมหื่นแทนคําตอบก่อนจะถามต่อไปว่า
“พี่บอลเขามีแฟนที่มหาลัยป่าวค่ะ..พี่ๆรู้มั้ย……”
เอาละสิว่ะ…
“เอ้ยย ฝนพอเลย…มานี่ …”
ผมฉุดลากหยาดฝนสาวตัวดีเดินจากไปก่อนที่เจ้าพวกบ้ามันจะใส่ไฟให้กลายเป็นเรื่องใหญ่
“อุ๊ย…มาจับตัวเค้าทำไม…บอลคิดอะไรกับฝนน่ะ…เค้าถือนะ….”
ยังๆ ยังมาทำหน้าทะเล้น..ยัยเด็กแก่นแก้ว
“ฝนถามอะไรน่ะ….อย่าเชียวนะ…”
“ไมละ??…ฝนอยากรู้นี่ว่าบอลแอบไปมีแฟนนอกบ้านหรือเปล่า…”
“เธอจะรู้ไปทำไมกัน…บอลไม่มีหรอกน่ะ”
“โอ๊ะโอ…จะจริงเร้อ…ถ้าไม่มีแล้วรีบฉุดฝนมาทำไม..อ๋า!!..หรือว่าบอลแอบชอบฝน…จะหลอกแตะอั๋งฝนล่ะสิ”
“บ้าน่า….ไม่ใช่เลย…นี่…ขอร้องละ…เธอไม่ต้องรู้เรื่องอะไรกับเขาบ้างจะได้มั้ยเนี่ย”
“ม่ายมีทาง…ฝนมีสิทธิ์รู้…และฝนอยากรู้อะไรก้อจะต้องรู้ให้ได้…แบร่ๆ”
ฝนแลบลิ้นให้ผมก่อนเดินกลับไปที่รถ….เฮ้อ..โล่งอกไปที….แต่พอกลับมา…พวกบ้ามันรีบถามทันทีว่าฝนเป็นใคร…ขอเบอร์โทร…ขอจีบฝนให้วุ่นกันไปหมด…ผมเลยบอกว่าเป็นลูกพี่ลูกน้อง…นิสัยบ๊องส์ๆ…ชอบแกล้งคนเป็นที่หนึ่ง…และอยากจะจีบก้อไปขอแม่เธอเองเพราะมาด้วยกัน……คาบเช้าวันนั้นใช้เวลาผ่านเรื่อยมาจนเกือบ 10โมงเช้า…ผมเรียนแบบไม่มีสมาธิเลยจนกระทั่งไอ้เชนมันสะกิดผมให้มองไปนอกห้อง…ผมหันไปมอง……เอื้อกก???? ยัยฝน…ยัยเด็กเขี้ยวผี…มาอีกแล้ว..คราวนี้มานั่งยิ้มเผล่แกว่งเท้าเล่นอยู่ที่ม้ายาวหินอ่อนหน้าห้องที่ผมเรียน…ปัทโธ่….ยังมาทำเป็นเอียงคอนิดๆ…ส่งรอยยิ้มโปรยเข้าไปให้พวกเสือสิงห์กระทิงแรดในห้องอีก………….
พวกผู้ชายในห้องมันเห็นเข้าต่างวี้ดวิ้วเป่าปากพูดเสียงดังมากขึ้นจนอาจารย์สงสัย…จึงออกมาหน้าห้อง
“…หนู…มารอใครคะ??”
ฝนเดินมาหยุดที่ประตูก่อนมองผมและบอกอาจารย์ว่า
“มารอพี่บอลค่ะ….พี่บอลจะพาหนูไปกินข้าว…….”
…พวกผู้ชายเพื่อนผมเลยไชโยโห่ฮิ้วกันยกใหญ่..ผู้หญิงก้อด้วยแซวผมให้สนุกปากกันเชียวนะ……
ผมเอามือกุมขมับ…บ้าเอ้ยย…..จะตามรังควานฉันไปถึงไหน…ยัยเด็กแก่นกะโหลก…ผมรีบลุกขึ้นเดินออกไปนอกห้อง….กวักมือเรียกฝนชี้นิ้วให้เธอไปกับผม…ท่ามกลางสายตาของเพื่อนๆทุกคน….
“ฝนมานี่!!!….”
แทนที่ฝนจะกลัวกลับยื่นมือมาข้างหน้าเหมือนให้ผมช่วยจูง…ผมไม่ขัดศรัทธารีบจูงมือลูกพี่ลูกน้อง…สาวสวยน่ารักสุดแสบสุดคัน…พาเดินมาใกล้หน้าห้องน้ำ……ไอ้เชน…ไอ้เคย์…ไอ้ติมันแอบมองด้วยแต่ผมไม่สนใจ….ถามฝนทันทีว่า
“เธอจะเอายังไงกันแน่…..”
“ฝนอยากรู้นี่นา….อยากรู้ๆๆ….ถ้าบอลบอก..ฝนจะไม่มากวนอีกก็ได้..เอ้า!!….”
“เธอนี่ทำตัวเป็นเด็กๆไปได้…..เอ้าๆๆเข้าใจแล้ว…เดี๋ยวจะเล่าให้ฟัง…ตอนนี้ฝนกลับอยู่กับแม่ก่อนเถอะ…”
“บอลจะเล่าให้ฟังจริงๆนะ..สัญญานา..อย่าเบี้ยวละ…ตอนกินข้าวกลางวันบอลต้องเล่าให้ฟังให้หมดด้วย”
“ทำไมต้องตอนกินข้าวกลางวันละ?? ที่บ้านไม่ได้หรือไง….”
“ก้อพี่แคทยังไม่เสร็จธุระนี่….กว่าจะเรียบร้อยคงเกือบเที่ยง…ถ้าให้บอลไปเล่าที่บ้าน…เฮะๆ…ฝนรอม่ายหวาย……เพราะงั้นคงต้องกินข้าวกันที่นี่และบอลต้องเล่าให้ฟังตอนนั้น…..”
ฝนร่ายยาวเหมือนกับจะคิดคำพูดมาไว้ก่อนล่วงหน้าเลย…แถมยังบังคับเราอีก……..
“เออๆๆ….งั้นบอลจะเข้าเรียนล่ะ”
“อิอิ…ไปเถอะ…….อ๊ะ..แหงะ…แต่ถ้าบอลเกิดเบี้ยวละ…ไม่ได้ๆๆๆ….มาเกี่ยวก้อยสัญญากันก่อนเลย..เร้ว…”
“อะไรของเธอนักหนาเนี่ย…ฝน…”
ฝนไม่ตอบแต่ยื่นนิ้วก้อยมาตรงหน้า…พร้อมสบสายตาที่แสดงถึงความตั้งใจอย่างจริงจังกับผม….เฮ้อ..แบบนี้คงเลี่ยงไม่ได้ซะแล้ว…
ผมจึงยื่นนิ้วก้อยให้ฝนเป็นการเกี่ยวก้อยสัญญากัน …….ฝนยิ้มออกมาอย่างพอใจก่อนพูดว่า
“เราผูกพันกันมาตั้งแต่เด็ก…บอลไม่มีอะไรจะปกปิดฝนได้หรอก…ฮิฮิ……”
แล้วฝนก้อหันหลังวิ่งแผล่วจากไป…ส่วนผมเดินกลับมาด้วยสีหน้าอย่างกับปลาช่อนโดนเผา……….
………………………………………………………………………………………………………
ในโรงอาหาร
“โอ้โห…ว่าแล้วเชียว…บอลนี่เผลอไม่ได้เลย….แล้วพี่กุนกับสารู้ยัง..ถ้ายังไม่รู้..ฝนจะช่วยบอกห้าย”
“ไม่ต้องเลย..ยัยเด็กตัวแสบ..กุนกับสาน่ะรู้มาก่อนแล้ว…”
“หรอ……..แล้วบอลคบกับเก๋และสาวแค่เพื่อนเรียนจริงน่ะ…ไม่ใช่ว่ามีแอบลับหลังนา…”
“ไม่เป็นอย่างนั้นหรอกน่า…….”
ผมตอบขณะเหลือบมองโต๊ะข้างๆเพื่อนๆผมมันนั่งมองกันให้สลอนไปหมด
แบบนี้มันน่าภูมิใจหน่อยๆตรงที่เรามีลูกพี่ลูกน้องสวยน่ารักตั้ง 2 คนให้พวกผีเปรตมันอิจฉาเล่น……..อาอรขอตัวไปห้องน้ำและให้ลูกสาวทั้ง 2 ไปที่รถได้เลย…ระหว่างนั้นพี่แคทถามผม…….
“อย่างที่ฝนบอก…ไม่ใช่ว่ายังแอบคบกันอยู่นะ…”
“ไม่ครับ พี่ ไม่มีแบบนั้นแน่”
“ดีแล้ว…อย่าทำให้พี่กุนกับสาเสียใจ…ทั้ง 2 คนต่างรักเธอมากนะบอล”
พี่แคทบอกผมก่อนที่จะดื่มน้ำและลุกขึ้น……..พอดีกับที่เพื่อนผมชื่อโก๋เดินมาที่โต๊ะเรา 3 คน..มันถามพี่แคทว่า
“เอ่อ…พี่..ชื่ออะไรหรือครับ…”
พี่แคทหันมามองไอ้โก๋ด้วยท่าทีเฉยเมยก่อนถามเสียงเรียบๆแต่มีความเย็นชาแฝงอยู่ด้วย……
“…จะรู้ไปทำไมคะ??”
“เอ่อ..ก็..ผมอยากจะรู้จักด้วยน่ะครับ…”
“ขอโทษด้วยนะคะ…ฉันจะกลับบ้าน…ฝน..ไปได้แล้ว..”
พี่แคทพูดปฎิเสธไอ้โก๋อย่างไม่มีใยดีเสร็จก้อเดินจากไปฝนลุกเดินตามแต่……
“อ่า…โทษทีนะคะ…พี่สาวหนูก้อแบบนี้แหละ…ไม่สนใจผู้ชายคนไหนหรอกนะ…”
“ทำไมละครับ..ตอนนี้พี่เค้ามีแฟนอยู่แล้วหรือ…”
“ป่าว…แค่พี่หนูเขาไม่ชอบผู้ชายเท่านั้นเอง…..อ่ะ…ไปนะ…บอล…”
ผมเองก้อเพิ่งรู้ว่าพี่แคทไม่ชอบผู้ชายก้อวันนี้เอง..แต่มันเพราะอะไรกันละ??………
ไอ้โก๋เพื่อนผมหน้าแหกเต็มๆ…ฝ่ายฝนแอบกระซิบที่หูผมว่า
“พี่ชายคนนี้..จีบไม่ได้เรื่องเลย……”
“ฝน!!!”
“ฮะ ฮะ ไปนะจ๊ะ แล้วเจอกันที่บ้าน”
ฝนตอบก่อนวิ่งตามพี่สาวไป………
“เอ้ย…บอล ทำไมพี่มึงเย็นชานักวะ…แค่ถามชื่อเท่านั้นเอง…”
“จะให้กูบอกชื่อพี่เขาไหมละ”
“บอกมาสิวะ….”
“เออ…เอาไว้เรียกตอนพี่เขามาเรียนที่นี่ละกัน……”
……………………………………………………………………………………………………….
เย็นวันนั้น…ที่บ้าน…ผมเล่าเรื่องที่ฝนไปทำแสบถึงมหาลัยให้ทุกคนในบ้านฟัง…เจ้าตัวนั่งฟังอยู่ด้วยแต่ยังยิ้มร่าอย่างภาคภูมิใจเสียเต็มประดาอีกต่างหาก……..อาอรพูดว่า…….
“นี่แหละ…ฝนละ…อยู่บ้าน..ทำป่วนยิ่งกว่านี้อีกเยอะ….”
“ยังมียิ่งกว่านี้อีกหรือ…นี่ฝน…เธอเรียนที่ลำปางน่ะดีแล้ว..อย่ามาเอ็นเข้าเรียนที่นี่เลย……”
“อะไรอ่ะ…บอล…ยี้…เดียะๆ…”
ฝนตีหน้าบึ้งพร้อมยิงฟันแยกเขี้ยวให้ผม….อึ๋ยย…น่ากลัวเหมือนกันนะ
“เห็นมหาลัยของบอลแล้วน่าเรียนดี…ไม่แน่ฝนอาจจะไม่เอ็นแต่มาสอบเข้าที่นี่ก้อได้…
อย่างน้อยจะได้เรียนที่เดียวกับพี่…”
“ฮื่อ…ที่บ้าน…ฉันปวดหัวกับเธอมากพออยู่แล้วนะ…นี่ยังจะตามมาหลอกหลอนฉันถึงมหาลัยอีกหรอ…….”
“พี่เนี่ย…ไม่เข้าข้างน้องเลยนะ…..”
ทั้งหมดหัวเราะกันอย่างครื้นเครง…ยกเว้นผม…ถ้ายัยนี่มาอยู่นี่จริง…ผมได้บ้าตายแน่..ขนาดมาแค่วันเดียวยังทําป่วนได้ถึงขนาดนี้…..
……………………………………………………………………………………………………….
วันเสาร์..สาวๆในบ้านเกือบทั้งหมดต่างพากันออกไปเที่ยวในเมืองกัน..อ้อยน้องสาวผมก้อไปด้วย…รู้สึกฝนจะถูกชะตากับอ้อยซะแล้ว…พูดกันตามจริง..อ้อยถึงอายุจะน้อยกว่าฝน..แต่ผมว่าเธอมีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่าฝนซะอีกนะ….ในความคิดของผม…..
30 มกราคม 2548
เช้าวันอาทิตย์..เป็นวันที่ทั้ง 3 แม่ลูกต้องกลับลำปาง…..เวลาเก้าโมงแล้วแต่ฝนยังนอนอยู่เลย…ทั้งหมดนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหารพร้อมกันหมดแล้ว…พอดีผมกำลังเดินขึ้นบันไดไปที่ห้องหลังอาบน้ำเสร็จ….อาอรบอกให้ผมไปปลุกฝนเพราะกินข้าวเสร็จแล้วจะกลับบ้านกันเลย….ผมเดินไปที่ห้องสา…พร้อมร้องเรียก….
“ฝน..ตื่นได้แล้ว..แม่ให้ไปกินข้าว….”
“………………..”
ไม่มีเสียงตอบ.ผมจึงเคาะประตูอีกครั้ง…ไม่มีเสียงตอบกลับมา…สักพัก..ผมจึงเปิดประตูเข้าไป…อะจึ๋ยย……ภาพที่ผมเห็น……..ฝนนอนหงายอยู่บนเตียง..หลับตาพริ้ม..เธอใส่เสื้อนักศึกษาสีขาว..มันของสานี่นา..ทำไมฝนเอามาใส่และก้อ…อึ๋ยย..ท่อนล่างของลูกพี่ลูกน้องจอมแก่น…นุ่งเพียงกางเกงในสีเหลืองอ่อนเพียงชิ้นเดียวเท่านั้น…ฝนเอามือปิดตรงเป้าหว่างขาไว้นิดหนึ่ง…เผยให้เห็นความเซ็กส์ซี่เล็กๆน้อยๆที่ซ่อนอยู่…..ขาอ่อนเรียวยาวขาวสวย..ถ่างออกนิดๆ…เสื้อขาวปิดกระเปาะหน้าอกที่นูนเด่นออกมา…ไม่รู้ว่าเธอใส่เสื้อชั้นในหรือไม่……สักพักฝนนอนพลิกตะแคงหันหลังให้…..เสื้อนักศึกษาถูกร่นไปที่สะโพก…ร่องก้นขาวสวยซึ่งถูกปิดซ่อนอยู่ในชั้นในชิ้นบางๆมองเห็นได้รางๆ….โอ้…เนินเนื้ออวัยวะเพศที่มีขนดำนิดๆมันดันเป้ากางเกงในจนนูนเด่นยิ่งนักช่างโหนกนูนน่าสัมผัสลูบไล้…แถมบั้นท้ายเล่าก้อยังสวยสดได้รูปงดงามจริงๆ…ผมมองด้วยความตื่นตาจนรู้สึกว่าควยของผมมันจะเริ่มลุกเด่อีกแล้ว……เฮ้ยยย..อย่านะโว้ยย…ห้ามก่อคดีอีกนะ….เดี๋ยวโดนฆ่าอีกหรอก…….ผมหันหลังกลับพยายามไม่คิดอะไรจนรู้สึกว่าท่อนลำเริ่มจะอ่อนตัวลง….จึงหันกลับมาเรียกฝน
“ฝนตื่นได้แล้ว…แม่ตามไปกินข้าว….”
“อื๊ออออือออ….”
ฝนค่อยๆบิดขี้เกียจก่อนพลิกตัวหันหน้ามา…พอเห็นหน้าผมเท่านั้น….
“ว้ายยย!!!!…ช่วยด้วยค่าาา….บอลจะปล้ำฝน…….”
“เฮ้ยยย!!!!……อะไรกันเนี่ย!!!!!!”
ผมตกใจสุดขีดที่อยู่ๆฝนก้อร้องว้ายออกมาอย่างดังลั่นแถมหาว่าผมจะเข้าไปปลุกปล้ำเธออีก……….ไม่นานมีเสียงวิ่งขึ้นบันไดดังตึงๆขึ้นมา…..
“อะไร…ฝน..เป็นอะไร…ลูก…”
อาอรวิ่งเข้ามาเป็นคนแรกคนทั้งหมดที่เหลือเดินเข้ามาในห้องสาทันทีเพราะผมไม่ได้ปิดประตู…..
“ตายแล้ว…บอลทำอะไร…”
แม่กวางเสียงสั่นถามผม …หยึยย....ไม่ใช่นะครับแม่….
“ผมเปล่านะครับ….ผมเข้ามาปลุกฝนอยู่ดีๆ…..”
“ฮะฮะฮะฮะ….”
ฝนลุกขึ้นจากเตียงเอาผ้าเช็ดตัวมาเปลี่ยน..และหัวเราะชอบใจอย่างสนุกสนาน???
“แกล้งคนอื่นเขาอีกแล้วนะ…เด็กบ้า…”
พี่แคทพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูจะเบื่อหน่ายการกระทำของน้องสาวเหลือเกินก่อนพูดต่ออีกว่า
“ฝนน่ะชอบทำแบบนี้เรื่อย..เวลาพี่ปลุกเหมือนกันมักจะชอบร้องวี้ดว้าย….หาว่าพี่จะแกล้งบ้างละ..จะตีบ้างละ”
หา……..งั้นยัยเด็กผีนี่ก้อรู้ตัวตลอดสิ…และที่เอาเสื้อของสามาใส่ก้อเป็นแผนการ…เพราะรู้ว่าผมมาปลุกเธอมิน่า….ทําไมถึงได้ไม่มีเสียงตอบในตอนแรก….มัวไปหาเสื้อของสามาใส่นี่เอง…หนอยแน่ะ………ยัยฝนเอ้ยย…ร้องมาได้…ทำให้ตกอกตกใจ..เกือบทำให้เรากลายเป็นผู้ร้ายไปแล้ว..ยังๆ..ยังมีหน้ามาหัวเราะเยาะเราอีก…แสบได้ทุกเวลาทุกสถานที่จริงๆ……..ผมจึงว่าออกไปอย่างเหลืออด……..
“นี่.!!!.ยัยเด็กเขี้ยวผี…ทำแบบนี้มันสนุกนักหรือไง…”
“คิกๆ ยัยเด็กเขี้ยวผี………”
สาพูดยิ้มๆกับกุนที่แอบหัวเราะคิกๆเช่นกัน..ฝนยังตอบหน้าตาเฉยยังกับตัวเองไม่ได้ทำผิด………
“สนุกสิ…แถมคราวนี้สนุกกว่าแต่ก่อนเยอะเลย…เพราะได้เห็นบอลหน้าซีดยังกับผีถูกต้ม……คิกๆๆ”
ฝนนุ่งผ้า เช็ดตัวผืนเดียว…เอาผ้าขนหนูอีกผืนปิดหัวไหล่…สบตาและยิ้มเยาะผม……..
“โอ้ย..หัวใจจะวาย..คราวหน้าถ้ายังเล่นแบบนี้อีกจะจับโยนออกไปนอกหน้าต่างเลย…ฮึ่มม….”
“ไปๆๆ…..ฝนไปอาบน้ำ….กินข้าวเสร็จจะได้กลับบ้าน..”
อาอรพูดพร้อมเดินออกไป กุน..สา..แม่กวางและผมเดินออกไปโดยเฉพาะผมนี่ถึงกับหัวเสียเลย………มันน่ามั้ยละ….
“ค่าๆๆ….ฝนเดินออกจากห้องวิ่งแซงหน้าผมตรงระเบียง…พอลงไปถึงชั้นล่าง…เธอยังมาแลบลิ้นให้ผมอีกก่อนเดินเข้าห้องน้ำไป……เจ้าบ้าๆๆ …ยัยฝนเขี้ยวผี…สักวันฉันจะต้องล้างแค้นเธอให้ได้!!!!……….
………………………………………………………………………………………………………
ก่อนจะขึ้นรถ ฝนขอคุยกับผมตามลำพัง……..
“ขอโทษนะจ๊ะ…บอลอย่าโกรธฝนนะ..น้า..น้า…”
ฝนอ้อนวอนให้ผมยกโทษให้เพราะเห็นผมเอาแต่หน้าบึ้ง
“เออ..ไม่โกรธ…แต่อย่าเล่นอะไรพิเรนแบบนี้อีกนะ…”
ความจริงผมโกรธ..แต่จะให้ผมยิ้มออกหรือไง??
“จ้าๆๆ…เออนี่…ยังจำที่ฝนพูดเมื่อวานได้มั้ย…..”
“อะไรละ??”
“ฝนพูดว่า….เราผูกพันกันมาตั้งแต่เด็ก…ประโยคนี้ไงล่ะ…”
“แล้วทำไมหรือ??…..”
“บอลยังจำได้มั้ยว่าตอนยังเด็กบอลเคยทำอะไรกับฝนไว้……..”
“ทำอะไรบ้างละ…บอลจำไม่ได้แล้ว…”
“จำไม่ได้….บอลลืมได้ไงกัน….นี่บอลกล้าลืมหรือ…”
ฝนเสียงดังขึ้นท่าทางจริงจังขึ้นกว่าเก่ายังกับไม่ใช่คนเดิม
“อะไรของเธอกันน่ะ….มันผ่านมาตั้ง 10 ปีแล้วนะ….ใครจะไปจำได้หมดละ”
“งั้นหรือ….บอลลืมไปแล้วหรือนี่….”
ฝนเสียงอ่อนลงก่อนถอนหายใจออกมาเฮือกหนึ่ง…มองผมและบอกต่อไปว่า…….
“ฝนไม่เคยลืมเหตุการณ์นั้นหรอกนะ……ฝนยังจำใส่ใจไว้ตลอดเวลาจนถึงเดี๋ยวนี้…..”
“ฝน…….”
ผมนึกในใจเหตุการณ์อะไรของเธอกัน???
“เอาเถอะ…บอลนึกไม่ออกตอนนี้ก็ยังไม่เป็นไร…แต่คราวหน้าที่ฝนมาที่นี่…ฝนจะถามบอลอีกครั้งนะ”
ฝนพูดเสร็จเดินไปขึ้นรถ…ก่อนยื่นหัวออกมานอกกระจกรถพูดกับผมอีกครั้งว่า…….
“อย่าลืมนะ…ฝนจะกลับมาฟังคำตอบจากบอล…พี่กุน…สา...ป้ากวาง…หนูอ้อย…ป้าศรี…ฝนไปล่ะน๊า”
สมาชิกในบ้านทั้งหมดโบกมือให้…รถของอาอรค่อยๆเคลื่อนตัวออกจากบ้านเราไป…กุนกับสาเดินมาถามผมว่า
“ฝนเขามีอะไรหรอ…แล้วที่ว่าจะมาฟังคำตอบจากบอลน่ะ…คำตอบอะไร?”
“บอลก็ไม่รู้…นึกไม่ออกจริงๆว่าตอนเด็กมีอะไรเกิดขึ้นกับฝนและบอลกันแน่???”
……………………………………………………………………………………………………….
แถมท้ายองก์ที่ 1
“ฝน…เธอมีอะไรกับบอลเหรอที่ว่าเธอจะมาฟังคำตอบจากบอลน่ะ…มันอะไร??”
“…อยู่ๆ..พี่แคทนึกสนใจขึ้นมาทำมายอ่ะ??…”
“ทำไม…มีอะไรที่พี่รู้ไม่ได้…หา…บอกมาซะดีๆเลยนะ…”
“ม่ายมีอารายหรอกจ้ะ…พี่จ๋า…แค่มีความทรงจำในวัยเด็กอันแสนวิเศษ…เท่านั้นเอง…”
“พูดอะไรไม่ค่อยรู้เรื่อง…เธอนี่นะ…”
“….ฮิฮิ…นี่พี่..หนูจะเรียนมหาลัยเดียวกับพี่นะ”
“อะไร…ทำไมฝนตัดสินใจง่ายๆแบบนั้นเล่า”
“จริงด้วย…ลูกคิดดีๆก่อนนะ”
“หนูคิดดีแล้วแม่…”
“เรื่องนี้ไม่ใช่จะตัดสินใจกันได้แค่วัน 2 วัน…พ่อเขาจะว่ายังไงยังไม่รู้เลย”
“ใช่…และไม่ใช่ว่าจะเข้าเรียนกันได้ง่ายๆนะ…เราน่ะยิ่งขี้เกียจอ่านหนังสืออยู่ด้วย”
“จุ๊ๆๆ…คิดว่าหนูเป็นใครกันน่ะพี่”
“ฝน…เธอก็เป็นอย่างที่บอลบอกไง…ยัยเด็กเขี้ยวผี…”
และพี่แคทก็หัวเราะชอบใจ…แม่อรก็พลอยยิ้มไปด้วย
มีฝนคนเดียวทําหน้ากระเง้ากระงอด…นั่งเคียงข้างพี่สาวของเธอที่เบาะหลังของรถ…
“พี่อ่ะ…ฮึ่ม…โป้งพี่…โป้งแม่แล้วด้วย!!!”
ฝนชูนิ้วโป้งให้แม่และพี่สาวก่อนนั่งกอดอกไม่พูดไม่จา…
“เออ…เราน่ะเงียบๆบ้างซะน่ะ ดีแล้ว…”
ฝนเงียบเสียงแค่แป๊บเดียวเท่านั้นแหละ…
“…ม่ายมีทาง…ฝนไม่เงียบหรอก…จะคอยแกล้งพี่นี่แหละ…”
และฝนก้อแอบเอามือคว้าจับหน้าอกพี่สาวตัวเองหมับ…พี่แคทสะดุ้งร้องว้ายลั่นรถ
“ว้าย!!…เด็กบ้า…มาจับนมพี่ทำไม??”
“ฮี่ๆๆ…นมใหญ่กว่าฝน…หนูไม่ยอมๆ…นี่นี่…นี่แน่ะ…”
“หยุดนะ...ฝน…ยัยเด็กทะลึ่ง!!…ยัยเด็กลามก!!…”
“นมพี่แคทนุ่มดีจังเยย…ขอฝนจับให้หนำใจหน่อยนะจ๊า…”
“หนอย…พี่จับของเธอบ้างสิ…ยัยเขี้ยวแหลม…”
“ว้ายย!!…ฮิฮิ…คิกๆ…”
ในรถมีแต่เสียงหัวเราะวี้ดว้ายของ พี่น้อง 2 สาวที่สนิทรักใคร่กันมากที่สุด….ทั้งคู่ไม่รู้ว่าอนาคตของพวกเธอจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้….แต่ชีวิตมันต้องดำเนินต่อไปการเดินทางของพวกเราทุกคนก็เช่นกัน…มันไม่มีที่สิ้นสุดหรอก…
………………………………………………………………………………………………………
องก์ที่ 2
4 มีนาคม 2548
วันสุดท้ายของการสอบปลายภาค…หลังจากนี้ไปคือเวลาช่วงปิดภาคเรียนอันยาวนานถึง 3 เดือนเลยทีเดียวและอีก 2 วันนับจากวันนี้คือวันที่ 6 ซึ่งเป็นวันเกิดของผม…อายุจะย่างเข้า 19 ปีและยังเป็นวัน…ผมไม่อยากจะเอ่ยออกมาจริงๆ…ว่ามันเป็นวันที่กุน…หญิงสาวอันเป็นที่รักของผมต้องออกไปเผชิญชีวิตในการทำงานหลังจากเรียนจบมหาวิทยาลัยด้วยผลการเรียนที่ยอดเยี่ยมได้เกียรตินิยมอันดับ 2 จึงมีโรงแรมในกทม.มาติดต่อจองตัวกุนให้ไปทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์…นับว่าเป็นความฝันของศกุนตลาเลยทีเดียว…เธอดีใจเป็นอย่างมากที่ความฝันนี้เป็นความจริงแล้ว…พ่อ…แม่กวาง…สาวิตรีน้องสาว…ต่างเห็นดีเห็นงามกับการตัดสินใจของกุนแต่ตัวผมกลับมีความคิดที่ไม่เห็นด้วยอยู่ลึกๆ…ความกังวล…ความเป็นห่วง…ความคิดถึงโหยหา…ความรักและความห่วงใย…หลายสิ่งหลายอย่างของความรู้สึกมันปนเปกันไปหมด…คืนวันนั้นกุนออกไปงานเลี้ยงฉลองเรียนจบและฉลองได้งานทำร่วมกับเพื่อนๆที่ร้านแพอาหารริมแม่น้ำ…ผมขอไปด้วยแต่กุนบอกว่าให้ไปกับเธอเพียง 2 ต่อ 2 ดีกว่าเพราะต้องการจะอยู่กับผมตามลําพัง 2 คนเท่านั้น…กุนใส่เสื้อเชิ้ตแบบผู้หญิงแขนสั้นสีฟ้ากระโปรงสีเดียวกันยาวแค่เข่า…สวมสร้อยคอไข่มุกที่พ่อผมซื้อให้เป็นของขวัญ…แหวนทองคำประดับเพชรเม็ดเล็กๆที่แม่กวางซื้อให้เป็นของขวัญเช่นกัน…สาและอ้อยกับป้าศรีรวมเงินกันซื้อรองเท้าส้นสูงราคาแพงยี่ห้อดังจากเมืองนอกให้…ส่วนผมไม่ได้ซื้ออะไรเพราะยังตัดสินใจไม่ได้…
“อย่ากลับดึกนะลูก…”
“ค่ะ… แม่…บอล…กุนไปนะ..”
“ขอให้สนุกนะพี่…”
ผมพูดขณะเดินตามไปส่งที่รถและหลังจากกุนขับรถออกไปแล้ว…ก็ยังยืนมองตามจนสามาคล้องแขนพากลับเข้าไปในบ้านก่อนพาผมไปที่ห้องของเธอ…
………………………………………………………………………………………………………
“…บอลดูเนือยๆไปนะ…ไม่สบายหรือเปล่า??…”
สานอนตะแคงลืมตาถามผมหลังจากเสร็จกามกิจไปแล้วยกหนึ่งอย่างเชื่องชา…
“เปล่านี่…สา..บอล.สบายดี…”
“น้ำกว่าจะออกได้…แถมควยบอลยังไม่ค่อยสู้เลย…ต้องปลุกกันตั้งหลายที??”
“เอ่อ…คือ…บอลขอโทษด้วยนะ”
“คิดถึงพี่กุนหรือ??…3-4วันมานี่เธอดูจะซึมๆไป…บอลคิดอะไรอยู่บอกสามั่งได้มั้ย??…”
สาเขยิบพลิกตัวทับร่างผมก่อนก้มลงจูบต้นคอ.แลบลิ้นเลียไปตามซอกติ่งหู…ผมลูบผมเธอช้าๆก่อนจะตอบว่า
“…ถ้ากุนไปกทม…บอลคงจะคิดถึงเธอมากเลยละนะ…”
สามองสบตาผมนิ่งอยู่พักหนึ่ง…
“อ๋อ…เพราะนี่น่ะหรอที่ทำให้บอลซึมๆไปน่ะ….”
…ผมมองเพดานห้องก่อนจะพูดต่อไป
“…บอลไม่ค่อยเห็นด้วยเท่าไหร่…ที่นี่ก้อทำงานได้…ทำไมกุนต้องไปทำงานถึงกรุงเทพ…”
…สานิ่งไปครู่หนึ่งและบอกผมว่า
“สาเคยถามพี่นะ..บอล…พี่เขาบอกว่า…คนจากโรงแรมที่มาสัมภาษณ์เป็นศิษย์เก่าที่จบจากที่นี่แถมยังรู้จักสนิทกับพี่กุนมากเลยมาชวนพี่ไปทำงานด้วยกัน…”
“…ถ้าเรื่องนั้นบอลรู้แล้ว…”
“งั้นบอลน่าจะเข้าใจนะ…ว่าการที่ได้ไปทำงานกับคนรู้จักและสนิทสนมมันเป็นเรื่องที่ดีจะตาย…อีกอย่าง…แม่ให้ป้าศรีไปอยู่เป็นเพื่อนพี่ด้วยแถมยังมีพ่ออยู่อีกทั้งคน…ไม่เป็นไรหรอกน่า…”
ใช่แล้ว…พ่อของผมจะโยกย้ายไปทำงานที่อยุธยาเป็นกรณีพิเศษ…อยู่ทำงานใกล้กับกทม.คงจะช่วยดูแลกุนกับป้าศรีได้ดีกว่า…ซึ่งผมได้ขอร้องพ่อเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว…พ่อรับปากผมว่าไม่ต้องเป็นห่วง…
“อือ…เรื่องนั้น…บอลรู้…บอลเข้าใจ”
“งั้นเลิกซึมได้แล้ว!!…พี่กุนต้องการทำงานที่ตัวเองรัก…ต้องการทำงานกับคนสนิทสนมคุ้นเคย…เราอย่าไปขัดขวาง…ต้องเอาใจช่วย…ให้กำลังใจพี่เขาสิถึงจะถูก…”
“……………………”
“เอ้า…เลิกพูดเรื่องคนอื่นเถอะ…เรามาต่อยก 2 กันดีกว่า…ยกแรกบอลน่ะสอบตก!!…ฮิฮิ…”
“…อะไร…มีงี้ด้วยหรือ??…อุ๊บ…โอ้ววว…”
สาเลื่อนตัวลงต่ำก้มหน้าแลบลิ้นเลียแถวหน้าท้อง…สะดือและบริเวณขาหนีบ…พร้อมใช้มือกระทอกควยเบาๆ ไปด้วย…จากนั้นเธอค่อยๆลุกนั่งยองๆจับหัวควยถูกับปากรูหี3-4ทีก่อนกดเข้าไปช้าๆ…
“อูยยย…ซีดสสส…”
สาเงยหน้าขยำนมตัวเอง…นั่งยองๆโหย่งก้นขย่มควยผมช้าๆ…อาาาา…ผมต้องเด้งก้นขึ้นรับการจู่โจมของสาวสวย…สาเริ่มใช้ท่า woman on top ขย่มตูดบรรจงร่อนรูหีเย็ดควยผมหนักและเร็วขึ้นเรื่อยๆ…ผมถอนหายใจหนักๆกัดฟัน…มือจับเอวหญิงสาวกดกระแทกควยหนักขึ้นตามลำดับ…สาหลับตาพริ้มโน้มใบหน้าลงจูบด้วยความรัญจวนใจอย่างยิ่ง…
ผมกับสาได้เริ่มสงครามใต้สะดือกันอีกครั้งในคืนที่เต็มไปด้วยความรู้สึกอันหลากหลายและความตั้งใจของแต่ละคน…
……………………………………………………………………………………………………….
5 มีนาคม 2548
รุ่งเช้า…ผมในชุดกางเกงขาสั้นตัวเดียวเดินถือเสื้อยืดออกมาจากห้องนอนหญิงสาว…สายังนอนหลับสนิท…ลงมาเจอกับพี่กุนกำลังล้างหน้าอยู่หน้าห้องน้ำ…กุนมองผมผ่านกระจกพร้อมร้องทัก
“อรุณสวัสดิ์จ้ะ…บอล”
“ครับ…”
“เมื่อคืนเล่นกันหนักเลยสินะ…กุนกลับมาตอนเที่ยงคืน…ได้ยินบอลกับสาครางแข่งกันอยู่เลย…”
กุนตอบยิ้มๆจนผมอดเขินไปด้วยไม่ได้…
“เอ่อ…แฮะๆ…แล้วทำไมกุนไม่เข้าไปหาล่ะ…”
“…ไม่ดีกว่า…ยกให้สาเขาไปก่อน…วันนี้ตังหากที่บอลจะต้องเป็นของกุน…”
กุนพูดแบบนี้ทำให้ผมถึงกับขนลุกซู่…มันมีทั้งความตื่นเต้นและวิตกกังวลเกิดขึ้นไปพร้อมๆกัน…เพราะเวลานั้นมันใกล้เข้ามาทุกทีๆ…วันที่กุนจะต้องจากผมไปแล้ว…คิดแล้วให้ใจหายจริงๆ…กุนมองหน้าผมอยู่นานและพูดว่า
“บอลยังดูเพลียๆอยู่เลย…ไปล้างหน้าแปรงฟัน…อาบน้ำก่อนเถอะ…”
กุนหอมแก้มผมและเดินจากไป…พอดีกับที่ป้าศรีอยู่แถวนั้น…ผมเข้าไปโอบกอดหอมแก้มเธอ…
“เมื่อคืนแย่เลยนะจ๊ะ…ป้าอยากจะเข้าไปสนุกด้วยแต่กลัวคุณเอก(พ่อ)รู้…”
“…ถ้าป้าไปอยู่กรุงเทพ…ผมคงคิดถึงป้าแย่เลย...”
“อะไรกัน…หนุ่มน้อย…มาทำปากหวาน…ยังมีหนูสา…พี่กวางและยังอ้อยอีกไม่ใช่หรือ…บอลก็คิดซะสิว่านอนกับลูกสาวก็เหมือนนอนกับแม่…”
“ครับ…”
สักครู่…ผมเข้าไปหาอ้อยในห้อง…เธอกำลังนั่งหวีผมที่โต๊ะเครื่องแป้ง…น้องสาวของผมระยะนี้…หน้าตาอิ่มเอิบผิวพรรณมีน้ำมีนวลขึ้นเยอะ…รูปร่างเริ่มอรชรอ้อนแอ้นคงจะได้น้ำจากผมไปเยอะ…อ้อยเห็นผมรีบโผเข้ามากอด…
“พี่บอล…พี่คงคิดถึงพี่กุนกับแม่มากเลยสิคะ…”
“ทำไงได้แต่ไม่เป็นอะไรหรอก….พี่มีอ้อยเป็นของขวัญต่างหน้าป้าศรีอยู่แล้ว…”
“ค่ะ…”
อ้อยยืนซบอกผมอย่างมีความสุข…
วันนี้เป็นวันหยุดวันแรกหลังจากปิดเทอมแต่ผมยังต้องไปทํางานที่คณะร่วมกับเพื่อนปี 1 รุ่นพี่ปี 2 และ ปี 3 ตามที่อาจารย์สั่ง…กุนขอไปด้วย…วันนี้ผมต้องการให้เธออยู่กับผมให้มากที่สุดจึงตอบตกลงทันที…ส่วนสาขอตัวบอกกับเราว่าวันนี้ยกให้อยู่ด้วยกันทั้งวันเลยเธอไม่ต้องการจะไปเป็นก้างขวางคอของพี่สาวสุดที่รัก…หลังจากกินข้าวเช้า…ผมกับกุนเตรียมตัวจะไปมหาลัย…แม่กวางขออาศัยติดรถไปส่งเธอที่บริษัทประกันชีวิต…แม่กวางทำงานมีตำแหน่งเป็นถึงผู้จัดการศูนย์ของบริษัทประกันชีวิตในสาขาของจว…
“ทั้ง 2 คนจะกลับมากันกี่โมง?”
“คงจะสักบ่าย 2บ่าย3น่ะครับ”
“กลับมาบ้านก็รีบจัดแจงกันซะนะ…แม่จัดการจองโต๊ะอาหาร…จองห้องเรียบร้อยหมดแล้ว…”
“ขอบคุณมากค่ะ…แม่…”
“คืนนี้ขอให้สนุกและมีความสุขมากๆนะจ๊ะ…ลูกสุดที่รักทั้ง 2 ของแม่…”
ผมมองแม่กวางด้วยความปลาบปลื้ม…ถ้ากุนไปแล้ว…เธอกับสาคงจะพอช่วยคลายเหงาให้ผมได้เยอะเลย…
เวลา 8.45 น.
ผมขับรถมาถึงคณะ…เพื่อนๆและรุ่นพี่ต่างมองพวกเรากันเป็นตาเดียว…กุนก้าวลงจากรถในชุดกระโปรงจีบสั้นเหนือหัวเข่าสีชมพู…เสื้อยืดสีขาวใส่เสื้อแจ็คเก็ตสีน้ำตาลทับอีกชั้น…รองเท้าคัทชูสีขาว…รวบผมสั้น…พวกเพื่อนผู้ชายผมต่างมองจ้องกันตาเป็นมันเพราะมันไม่เคยเห็นกุนมาก่อนแถมกุนยังหน้าตาสวยน่ารักอีกด้วย…ผมเห็นแล้วยังต้องภาคภูมิใจที่มีแฟนน่ารักขนาดนี้…ผมจับมือกุนเดินไปที่กลุ่มพวก…แนะนำให้พวกเพื่อนๆรู้จักแฟนของผม…ไอ้เครีบถามผมทันทีว่า…
“บอล…แล้วสาวที่ชื่อฝนนั่นไม่ใช่แฟนมึงหรือ??…”
“…บอกว่าไม่ใช่…นั่นลูกพี่ลูกน้องกูเว้ย…”
ไอ้ตินั่งบนเก้าอี้…เขยิบมากระซิบอีกคน…
“แฟนมึงสวยจัง…มีน้องสาวบ้างมั้ยวะ…กูจะได้ขอจีบ…”
ผมนึกในใจ…กวนแล้วมรึง…ไอ้ห่านี่…น้องสาวกุน…ก็สาน่ะสิ…ไม่ได้โว้ย…นั่นก็เมียกู…
“…ไม่มีเว้ย…” (แต่ถึงมี…กูไม่ยกให้มึงหรอก)
ไอ้เชนเท่านั้นที่รู้อะไรต่ออะไรดีแต่ยังมีลิมิต…มันเดินมาตบบ่าผม
“พาแฟนมาเปิดตัวหรือไงเพื่อน…จนได้นะมึง….”
“…ประมาณนั้นแหละ…”
อย่าว่าแต่เพื่อนผมเลยแม้แต่รุ่นพี่หลายคนยังเห็นแอบซุบซิบกัน….แถมยังชำเลืองมองกุนเป็นระยะๆ…เพื่อนผู้หญิงในเอกพากันเข้ามาคุยกับกุนซึ่งกุนก้อคุยด้วยอย่างไม่ถือตัว…จะมีแต่เก๋และสาวที่นั่งห่างพวกเราออกไป…ผมกำลังคุยกับไอ้เชน…กุนเดินมาหาผม…
“ผู้หญิง 2 คนไหนล่ะบอล…ชื่อเก๋กับสาว??”
เอื้อก..กุนจะรู้ไปทําไมน่ะ…หรือว่าจะไปเอาเรื่อง 2 คนนั่น??…..กุนคงพอจะเดาความคิดผมออก…
“กุนแค่อยากรู้จักด้วยเท่านั้นเองน่า…”
….ผมมานึกตรึกตรองแต่ไหนแต่ไร…บางครั้งถึงกุนจะมีนิสัยขี้ใจน้อยและบางครั้งขี้หึงผมจนออกนอกหน้าแต่เธอเป็นคนที่มีเหตุมีผลเพียงพอ…ผมเชื่อใจกุนจึงบอกเธอไป…กุนเดินไปหาเก๋กับสาวทันที…ไอ้เชนเห็นและรีบกระซิบผม…
“เฮ้ย…งานนี้มีตบกันหรือเปล่าว่ะ??…”
ผมไม่ตอบมันได้แต่ยืนลุ้นอยู่ห่างๆ…เอ๊ะ…กุนไปถึงและลงนั่งคุยกับทั้ง 2 สาวดีนี่นา…เหมือนกับว่าเธอไม่ได้ติดใจจะเอาเรื่องอะไรแต่เหมือนกับไปคุยเพื่อทําความรู้จักและปรับความเข้าใจอะไรกันเท่านั้น?…เวลา 9.00 น. อาจารย์เรียกรวมนักศึกษา…ผมจึงไม่ทันได้ถามกุนว่าคุยอะไรกับเก๋และสาวบ้าง…อาจารย์มอบหมายให้ ปี 1 ขุดหลุมปลูกดอกไม้หน้าคณะและบริเวณสระน้ำ…ปี 2 ผู้ชายลงลอกสระน้ำผู้หญิงช่วยขนเศษหญ้าจากก้นสระเอาไปทิ้ง…ปี 3 ช่วยกันดายหญ้ารอบคณะ…ทําความสะอาดห้องพักอาจารย์ผมนั่งทำงานอยู่ข้างๆไอ้เชน…ใจคิดว่ากุนพูดอะไรกับเก๋และสาวบ้าง…
ไอ้อยากจะลุกไปถามก็กลัวกุนจะเข้าใจผิด…2 สาวเหมือนพยายามจะอยู่ห่างผมด้วย…โอย…นี่มันอะไรกันนะ??…เวลาผ่านไปจนเที่ยง…อาจารย์จึงสั่งให้พวกเราหยุดพักและเอาข้าวกล่องมาแจกกันคนละกล่อง…ผมไปนั่งใต้ร่มไม้ใกล้ๆรถของเรา…กุนแวะซื้อขนมกับน้ำดื่มมาให้ก่อนแล้ว…อาจารย์เดินเอาข้าวมาให้กุนด้วย…
“ศ..ศกุนตลาใช่มั้ยเนี่ย???….”
“…อ๊ะ!!…อา.…อาจารย์วิยะดาใช่มั้ยคะ??…”
“จ๊ะ…นี่…ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ…ครูคลับคล้ายคลับคลาอยู่นะว่าน่าจะใช่…จะเดินมาทักนานแล้ว…”
“หนูก็เหมือนกันค่ะ…ไม่มีจังหวะซะที…บอล…อาจารย์วิยะดาเคยสอนกุนตอนกุนเรียนมัธยมปลายน่ะจ้ะ”
ผมเพิ่งจะรู้??….อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้??
“หรือครับ??…ผมไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะ…”
“กุนกับเอกเป็นแฟนกันหรือ??…”
“ค่ะ…”
“โอ๊ะโอ๋…กุน…ริมีแฟนเด็กกว่า…ระวังนา…”
“คิกๆ…นั่นสินะคะ”
กุนหัวเราะกับอาจารย์เสียงใสส่วนผมคิดในใจ…ไม่ต้องระวังหรอกครับอาจารย์…
…อาจารย์วิยะดาเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาห้องของผมเอง…พวกผู้หญิงชอบเรียกว่าอาจารย์วิเฉยๆ ปีนี้เธออายุ 29 ปีแต่งงานแล้ว…มีลูกชาย 1 คน…บ้านเกิดของอาจารย์อยู่อุทัยธานี…ที่นี่เธอเช่าคอนโดอยู่กับลูกไม่ห่างจากมหาลัยมากนัก…สามีอาจารย์??…รู้สึกจะเป็นทหารอากาศอยู่ที่ประจวบ…ผมรู้เพียงเท่านี้…กุนเล่าให้ฟังต่อว่าตอนเธอเรียนมัธยม…อาจารย์วิเพิ่งจะจบใหม่ๆได้มาสอนเธอแต่ยังเป็นครูอัตราจ้างอยู่…นิสัยดีเป็นกันเอง…นักเรียนทุกคนต่างชื่นชอบกันทั้งนั้น…ซึ่งเท่าที่อาจารย์สอนพวกเราก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ…อัธยาศัยดี…เป็นกันเองไม่ถือตัว…มีความรู้สูง…
“งั้นหรือ...กุนจะไปทำงานที่กรุงเทพวันจันทร์นี้แล้ว??…ถ้าไม่มาที่นี่ครูไม่รู้เลยนะ…เอกก็ไม่บอกกันบ้าง…”
“อ้าว??…ผมไม่รู้นี่ครับว่าอาจารย์กับกุนจะรู้จักกันมาก่อน…”
“งั้นต่อไปนี้ถ้าครูถามว่ากุนทำอะไรอยู่ที่ไหน…เอกต้องบอกนะ….”
อาจารย์วิยังนั่งคุยกับกุนอย่างสนิทสนมเพราะไม่ได้เจอกันมานาน…ส่วนผมหลบมานั่งกับเพื่อนๆจนหมดเวลาพัก…เราเริ่มทำงานกันต่อ…ก่อนไปทํางานผมถามกุนในสิ่งที่ค้างคาใจว่ากุนคุยกับอะไรกับเก๋และสาว…
“อยากรู้หรือ??…กุนไม่บอก…”
“อ้าว??…”
“บอลไปถามเธอ 2 คนเองเถอะ…”
ผมไปหาเก๋และสาว…ถามถึงเรื่องที่กุนคุยกับพวกเธอ…สาวบอกผมว่า
“พี่กุนบอกว่าเธอขอบใจที่เรา 2 คนมอบความรักและความปรารถนาดีให้บอลแต่ต่อไปนี้เธอกับน้องสาวจะทำหน้าที่นี้เอง…ขอให้พวกเราคบกับบอลแค่เพื่อนกันเท่านั้น…”
ผมนึกในใจนี่เป็นวิธีการห้ามปรามไม่ให้เก๋และสาวคบกับผมฉันชู้สาวที่นุ่มนวลมากที่สุดของกุนแล้ว…
“พี่กุนเธอนิสัยดีมากเลยนะ…ตอนแรกเก๋นึกว่าเธอจะมาหาเรื่องเราซะอีก…ผิดคาด…พี่กุนพูดจาไพเราะนุ่มนวล..ไม่เคืองโกรธอะไรเราเลย…”
…สาวพูดต่อว่า
“พี่กุนขอร้องเรามาอย่างนั้น…เรา 2 คนคงต้องทำตาม…”
“…เฮ้อ…เก๋ยอมแพ้แล้ว…ขอให้บอลมีความสุขมากๆนะ…”
หน้าผมสลดลงทันใด….นึกเห็นใจและสงสารเก๋กับสาวจับใจแต่พวกเธอมาทีหลัง…จึงไม่มีทางเลือกนอกจากยอมเปิดทางและถอยออกไป…พวกเรานักศึกษาทำงานต่ออีกไม่นานจึงเสร็จ…ผมกับกุนพากันกลับบ้าน…ต้องการที่จะไปเตรียมตัวให้เร็วที่สุดเพราะค่ำคืนนี้…ผมกับกุนจะไปสร้างความทรงจำอันแสนวิเศษของเรา 2 คนที่โรงแรมสุดหรูกลางใจเมือง…
……………………………………………………………………………………………………….
20.00น.
ศกุนตลาในชุดราตรียาวเกาะอกสีดำสนิทแวววับไปทั้งชุด…สร้อยไข่มุก...แหวนทองคำ…ต่างหู…รองเท้าส้นสูงสีดำล้วนเป็นสิ่งเสริมเพิ่มเติมราศีที่ทำให้หล่อนเดินเฉิดฉายอย่างสง่างามขณะเดินเข้าประตูโรงแรม…ท่ามกลางผู้คนที่มาพักในโรงแรมทั้งคนไทยและคนต่างประเทศ…พวกเขาต้องพากันมองมาทางประตูโรงแรมอย่างกับต้องมนต์ด้วยทึ่งในความงดงามของหญิงสาววัย 24 ปีประหนึ่งหงส์ทองที่ถูกแวดล้อมไปด้วยหมู่วิหคปักษาทั้งหลาย…ถ้าจะให้เปรียบเทียบมากไปกว่านั้น…หญิงสาววัยกำดัดตรงหน้าผมนี่..เปรียบได้กับราชินีผู้เลอโฉมซึ่งแวดล้อมไปด้วยเหล่าองครักษ์และไม่ผิดอะไรกับผมที่อาจเป็นได้แค่สามัญชน…ต้องเดินตามเธอด้วยความรู้สึกหวาดๆในใจ…กุนเหมือนกับว่าเธอคุ้นเคยกับการออกงานสังคมมาแล้ว…การวางตัวทั้งการเดิน…การพูดจา…การแสดงออกต่อหน้าหมู่ชนทำได้ดีอย่างไม่มีที่ติ…ส่วนผมไม่เคยใส่ชุดสูทแต่งตัวเป็นทางการขนาดนี้มาก่อน…เจอคนมากๆถึงกับเกร็งไปได้เหมือนกัน…ผมนึกถึงเหตุการณ์เมื่อเวลาเย็นตอนอยู่ที่บ้านและตอนที่ขับรถมาที่นี่…
(กุนยืมใช้ชุดราตรีของแม่กวาง…ส่วนผมเอาชุดสูทของพ่อมาใส่เหมือนกัน…ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเพราะพ่อกับแม่กวางมักจะต้องควงคู่กันออกงานสังสรรค์บ่อยๆอยู่แล้วและชุดที่ใส่มันเข้ากับพวกเราพอดิบพอดีซะด้วยตอนออกจากบ้านพ่อถึงกับออกปากชมลูกชายอย่างผม…
“หล่อมาก…ลูกพ่อแต่น่าจะโกนหนวดซะหน่อยนะ…ไม่งั้น…ลูกต้องเนี้ยบกว่านี้แน่...”
“…อย่างนี้น่ะดีแล้วครับ…”
ผมอยู่ในเสื้อขาว...ชุดสูทสีดำใส่ทับ…กางเกงสะแลคขายาวสีดำสนิท…ผูกหูกระต่าย…รองเท้าคัทชูสีดำขัดจนมันวับ…ส่วนกุน…พอแต่งตัวเสร็จเธอยืนอวดความงามหน้ากระจก…หมุนตัวไปรอบๆให้แม่และน้องสาวดู…ทั้งแม่กวางและสาต่างออกปากชมกันยกใหญ่หลังจากที่พวกเธอ…อ้อยกับป้าศรีต่างช่วยกันแสดงฝีมือแต่งตัวแต่งหน้าทาปากแปลงโฉมสาวงามให้กลายเป็นเจ้าหญิงผู้สูงศักดิ์และเลอโฉมยิ่งกว่าใครในใต้หล้า..ในชั่วเวลาไม่กี่ชั่วโมง…กุนยิ้มด้วยหน้าตาอันชื่นบานรับคําชมของแม่กวางและสา…อ้อยกับป้าศรียังอดยืนดูด้วยความชื่นชมตามไปด้วยไม่ได้ก่อนจะขึ้นรถ…สาซุบซิบกับผม…
“สาอยากแต่งตัวแบบนี้…ออกไปดินเนอร์ที่โรงแรมหรูๆกับบอลบ้างจัง…”
“เอาไว้เรียนจบแล้วเราค่อยไปกันสิ…”
“โห…นานจัง…”
สาทําหน้าเบ้….ผมหัวเราะเบาๆขณะติดเครื่องยนต์ขับรถออกไป…ในรถเก๋งคันหรู…
“เอก…ไม่ต้องเกร็งนะคะ…ทำตัวตามสบาย…”
กุนนั่งคู่ที่เบาะหน้าพูดกับผมแหม…เริ่มแสดงบทบาทกันตั้งแต่ในรถเลยหรือ…คือกุนกับผมตกลงกันไว้ว่าระหว่างที่ไปดินเนอร์ด้วยกันจะไม่พูดชื่อเล่นของกันและกันแต่จะเรียกชื่อจริงแทน…กุนเรียกผมว่าเอกและส่วนผมเรียกกุนเหมือนเดิม.แต่จะมีเรียกคุณนำหน้าด้วย…อือ…แบบนี้น่าสนใจแฮะ..ผมจึงเห็นด้วยเต็มที่กับความคิดของกุน…
กุนในชุดราตรีสีดำ…สวย…สวยจริงๆ…โอ้…ขาอ่อนของเธอตอนนั่งรถแลบออกมาจากรอยแหวกข้างชุดราตรียาว…จุ๊ๆๆๆ…ช่างเซ็กส์ซี่…งดงาม…อย่างที่ไม่รู้ว่าจะไปหาได้ที่ไหนอีกผมต้องเก็บอาการอยากไว้ก่อน…ขับรถมุ่งหน้าสู่โรงแรมหรูใจกลางเมือง…เรา2 คนคู่รักจะดินเนอร์ใต้แสงเทียนในห้องอาหารสุดหรู…ก่อนที่…)
เรา 2 คนตรงไปที่ห้องอาหารตามที่ได้สั่งจองไว้แล้ว…ไปถึง…เรานั่งตรงข้ามกัน…กุนแต่งหน้าได้สวยงามจริงๆทรงผม...เธอได้เสริมสวยมาใหม่…ทำผมทรงหางม้าผูกโบว์รูปผีเสื้อสีทอง…เส้นผมดำขลับจับกับแสงไฟช่างดูโดดเด่นยิ่งกว่าใครๆ…ลิบสติกสีแดงสด…ยิ่งเสริมเติมแต่งเรียวปากสวยให้งดงามยิ่งขึ้น…เครื่องประดับทั้งหลายสะท้อนแสงไฟและแสงเทียนในห้องอาหารจนส่องเป็นประกาย…กุนเปิดกระเป๋าถือหยิบโทรศัพท์มาปิด…จากนั้นเธอมองผมและบอกว่า
“คืนนี้เป็นของเรา 2 คนเท่านั้นนะคะ…เอกคเชนทร์…”
กุนเรียกชื่อจริงของผมอย่างแผ่วเบาล่องลอยไปกับสายลม
“ครับ…ศกุนตลา..”
ผมพูดชื่อจริงของสาวงามตรงหน้าออกไปอย่างกับคนละเมอเช่นเดียวกัน…ใบหน้ารูปไข่…คิ้วทั้ง2ที่โก่งอย่างกับคันธนู…ดวงตากลมโตทั้ง 2 ดวง…จับจ้องมาที่ใบหน้าผมอย่างไม่กระพริบ…
ริมผีปากบางสวย…ฟันขาวงามได้รูปรับงามกับปาก…กุนเอานิ้วชี้เรียวยาวแตะคางนิดๆก่อนพูดด้วยเสียงที่แสนอ่อนหวานจับจิตยิ่งนัก…
“คุณเอก…คุณแต่งสูทแล้วหล่อดีเหมือนกันนะคะ…”
“…กุนก็เช่นกันครับ…คุณใส่ชุดราตรีแล้วช่างงดงามยิ่งกว่าหญิงสาวทุกคนที่ผมเจอ…ครั้งแรกที่ผมเห็นถึงกับตกตะลึงในความงามสะคราญจนไม่อาจจะละสายตาไปจากคุณได้เลยนะครับ…”
“ขอบคุณมากนะคะ…”
…กุนพูดขอบคุณและหัวเราะเบาๆ…เรา 2 คนหนุ่มสาวนั่งคุยกันท่ามกลางแสงเทียนชวนให้มีบรรยากาศที่โรแมนติคยิ่ง…เป็นครั้งแรกที่ผมอยู่ในสถานการณ์แบบนี้…มันทั้งเขินอายทั้งประหม่ากลัวยังไงไม่รู้เพื่อเสริมสร้างความทรงจำของเราทั้ง 2 จึงต้องพูดคุยและแสดงออกกันแบบนี้…จนกว่าค่ำคืนนี้จะผ่านไปซึ่งผมไม่ต้องการเลยสักนิด…
“……………………………………”
“สุขสันต์วันเกิดของเอก….และเพื่อความรักที่ยั่งยืนตลอดไปของเรา 2 คนนะคะ…”
กุนชูแก้วไวน์มาข้างหน้า…
“เช่นกันครับ…ความรักของเราจะยืนยงไม่มีวันแปรเปลี่ยนเป็นอื่นได้เลยตลอดกาล…”
ผมยกแก้วไวน์แตะรับเบาๆกับแก้วของกุนก่อนจะดื่มลงไปช้าๆและรับประทานอาหารกัน…ระหว่างนั้นเรา 2 คนคุยกันถึงเรื่องทั่วๆไป…สิ่งที่ผมอยากรู้ความในใจของผมที่ต้องการให้กุนทราบเมื่อเธอจะไปทำงานที่เมืองหลวง…กุนตอบผมในทุกคําถาม…พอเธอถามผมบ้าง…ผมตอบหญิงสาวอย่างไม่ปิดบังเช่นเดียวกัน…บางคนที่โต๊ะข้างๆยังต้องชําเลืองมองมาที่โต๊ะของเราโดยเฉพาะศกุนตลา…เรียกได้ว่า…ณ…ที่นั้น…ไม่มีหญิงสาวคนใดจะงดงามโดดเด่นไปกว่าเธอได้อีกแล้ว…คิดอย่างนั้นจริงๆ…ผมและกุนพูดคุยกันอย่างถูกคอ…ถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ยออกมามันเหมือนกับว่าเรา 2 คนไม่ได้อาศัยอยู่บ้านเดียวกันและไม่เคยมีอะไรกันมาก่อนเลย…ทุกสิ่งทุกอย่างของเรายังดำเนินต่อไป…ท่ามกลางเสียงเพลงบรรเลงคลอเบาๆซึ่งชวนให้เกิดบรรยากาศที่สุดแสนจะโรแมนติคสำหรับผมและกุน…จนกระทั่ง…
“ บอล..!!!”
“…บุศ…”
“แต่งตัวหล่อเชียวนะ…เต็มยศเชียว…”
บุศพูดกับผมและยิ้มอย่างมีไมตรีให้กุน…ทั้ง 2 เคยเจอกันที่สระว่ายน้ำมาครั้งหนึ่งแล้ว…กุนพยักหน้ายิ้มรับอย่างยินดี…บุศใส่ชุดเสื้อสายเดี่ยวสีขาวกระโปรงยีนส์สั้นถึงเข่าเดินมากับผู้ชายวัยกลางคนคนหนึ่ง…ใครกันนะ??…
บุศมองกุนอีกนิดหนึ่งก่อนบอกผมว่า
“นี่อานพพลของบุศเองจ๊ะ…”
“สวัสดีครับ…ยินดีที่ได้รู้จักพวกคุณทั้ง 2 ครับ…”
“ผมเอกคเชนทร์…ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
“ดิฉันศกุนตลา…ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันคะ...”
“บุศมาทำอะไรหรือ??”
“พอดี…อาบุศมาหาเพื่อนที่พักที่โรงแรมน่ะจ๊ะ…บุศอยู่บ้านเฉยๆมันรู้สึกเบื่อ…อาเลยชวนบุศมาด้วย…คุณเป็นแฟนของบอลหรือคะ…คุณสวยจังเลย”
“ขอบคุณมากคะ…”
บุศยิ้มให้กุนและหันมาบอกผมอีกครั้ง
“ไม่รบกวนแล้ว…บุศขอตัวก่อนนะจ๊ะ…เจอกันใหม่นะบอล…”
พอทั้ง 2 คนอาหลาน??เดินจากไปแล้ว กุนถามผม
“น่ารักดีนะคะ…เพื่อนเอกคนนี้…”
“เพื่อนคนละคณะกันครับ…เราเรียนวิชาเลือกเดียวกัน…ผมบอกกุนไปครั้งหนึ่งตอนอยู่ที่สระว่ายน้ำแล้วนะ…”
“ฮะฮะ…เอกนี่…รู้จักแต่สาวสวยๆทั้งนั้นเลยน๊า…”
“กุนพูดแบบนี้อย่างกับว่า…”
“ไม่มีอะไรหรอกค้า??…เอกน่ะเป็นคนหล่อ…มันธรรมดาจะตายไปที่จะมีสาวๆมาชอบ…”
“แต่เมื่อกี้ไม่ใช่นะครับ…”
ไม่ใช่แน่ๆ…
“รู้น่า…ร้อนตัวไปได้นะคะเนี่ย…คิกๆ”
ผมหัวเราะเจื่อนๆ…กลัวกุนจะรู้จริงๆ…สักพัก…
“…คุณเอก…ไปกันได้หรือยังคะ?…”
ผมยิ้มรับด้วยความตื่นเต้นจนหัวใจแทบจะหลุดออกมาเต้นข้างนอก…
โอ…ถึงเวลานั้นแล้ว…การที่เราจองห้องพักระดับหรูไว้ด้วย…จะเป็นการอื่นอะไรไม่ได้นอกจาก…กุนลุกยืนยิ้มหวานก่อนยื่นแขนมาให้ผมแตะมือและควงคู่พากันเดินออกไปจากห้องอาหารช้าๆ……ผมกับกุนควงแขนเดินตามพนักงานของโรงแรมไปถึงห้องพักชั้น 14 ของโรงแรม…เราเปิดห้องระดับหรูไว้…ตื่นเต้น…ตื่นเต้นที่สุด…ตั้งแต่มีอะไรกับหญิงสาวมา…ผมไม่เคยที่จะตื่นเต้นขนาดนี้มาก่อนเลย…
………………………………………………………………………………………………………
…ภายในห้องสวีทสุดหรู…เรา2 คนคู่รักยืนโอบกอดจูบกันอย่างดูดดื่ม…ผมกับกุนบดบี้ริมฝีปากของกันและกันส่งลิ้นแลกรัดพัวพันกันอย่างออกรส…แขนเรียวยาว..มือเรียวสวยทั้ง 2 ป่ายลูบไล้ไปตามแผ่นหลัง…ต้นคอ…หัวไหล่ของผม…ตาปรือส่งลิ้นน้อยๆตวัดสู้กับลิ้นของชายหนุ่ม…เหลือบมองที่กระจก…ใบหน้าผมและปากมีแต่รอยลิบสติคของกุนจูบเต็มไปทั่วหน้า..ยิ่งปากผมด้วยแล้วอย่างกับว่าทาลิปไปด้วยเลย…กลิ่นน้ำหอม…กลิ่นกายของหญิงสาว…ทำให้ผมต้องแอบสูดดมอย่างรื่นรมย์…ผมประคองกอดร่างกุนอย่างแนบแน่น…ไม่กลัวว่าชุดราตรียาวสีดำของหญิงสาวจะยับ…ส่วนชุดผมไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นเพราะกุนเธอจัดการถอดเสื้อสูทออกไปแล้ว…เหลือเสื้อเชิ้ตขาว…สาวสวยคนรักค่อยเอามือแกะกระดุมออกทีละเม็ดๆ…
ในที่สุดท่อนบนของผมจึงเปลือยอย่างสมบูรณ์…ผมเอามืออันสั่นเทาลูบไล้ไปตามแผ่นหลัง…แก้มก้น…เอื้อมปลดซิบชุดราตรีค่อยๆรูดลงช้าๆ…กุนถอนปากออกจนน้ำลายของเราไหลติดเป็นสายยาวออกมา…รอยยิ้มของเธอช่างแสนซุกซน…ผลักตัวผมเบาๆ..ก่อนที่เธอจะเซตัวช้าๆลงนอนตะแคงบนเตียงอ่อนนุ่ม….
“ง่ายไปหรือเปล่าคะ?…เอก…จะแก้ผ้ากุนน่ะ….”
“เอาเปรียบผมนะครับ…ถอดสูท…เสื้อผมแล้วแท้ๆ…แต่ไม่ยอมให้ผมถอดของกุนบ้าง…”
“คิกๆ…”
กุนหัวเราะเบาๆก่อนนอนตะแคงพลิกตัวหันก้นให้…ผมรู้สึกงุ่นง่านจนแทบทนไม่ได้…โดดตามขึ้นเตียง…ตรงเข้ากอดรัดฟัดเหวี่ยงซุกไซ้ไปที่ต้นคอ…หัวไหล่เนียนนุ่ม…มือซ้ายเกาะกุมบีบหน้าอก…มือขวาลงโจมตีบั้นท้ายอวบอัดคลึงนวดเบาๆ…ตาเหลือบเห็นเนินขาอ่อนขาวสวยเคลือบด้วยถุงน่องแลบออกมาจากริมขอบชุดราตรี…จึงเอานิ้วมือทำท่าปูไต่โลมไล้ไปเรื่อยๆจนเกือบจะถึงหว่างขาของหญิงสาวอยู่แล้ว…กุนครางเบาๆส่งน้ำเสียงอันแสนจะเซ็กส์ซี่ดังลอดไรฟันออกมา…
“ฮื่อ...เอกใจร้อนจังเลย…ขอกุนอาบน้ำก่อนได้มั้ยเล่าคะ?…”
“เอกอยากซึมซับกลิ่นอายเจ้าหญิงแสนสวยของเอก…อย่างเต็มอิ่ม…ขอเอกเชยชมก่อนสักครั้งเถอะนะจ๊ะ…”
กุนไม่ตอบได้แต่พลิกตัวหันมาสบตาผมนิ่ง…พลิกตัวทับร่างของผมและจับมือไปแตะที่ซิปชุดของเธอเหมือนกับว่ากุนต้องการจะให้ผมช่วยปลดเปลี้ยงอาภรณ์ที่เธอสวมใส่..ผมรีบเอามือรูดซิปทันที…เรือนร่างขาวโพลนของหญิงสาวอันมียกทรงลายลูกไม้ทั้งตัวสีขาวบริสุทธิ์
ผมนอนมองจ้องร่างขาวอวบของหญิงสาว…ตา 2 ข้างไม่อาจจะละภาพเบื้องหน้าไปที่อื่นได้เลย
หน้าอกอันอวบอิ่มและหัวนมเม็ดน้อยๆดันบราเซียร์ออกมาเป็นลูกนิดๆ เนินเต้านมช่างขาวสวยมันยั่วยวนความกำหนัดเงี่ยนในใจผมจนไม่อาจจะหักห้ามความปรารถนาได้อีกแล้ว…กุนใส่สายรัดถุงน่องมาด้วย.มันช่วยเพิ่มเสริมเรือนร่างของเธอให้เซ็กส์ซี่หวังจะให้ผมตกบ่วงเสน่ห์ของเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น…และกางเกงในสีขาวลายลูกไม้ทั้งตัวบริเวณเป้าชั้นในที่ห่อหุ้มเนินเนื้อช่องสวาท…ความนุ่มหยุ่นที่บดทับกับเป้ากางเกงผมทำให้ลึงค์ควยลึกลับเริ่มพองตัวใหญ่ขึ้น…จนในที่สุด…มังกรคนองศึกมันเติบโตคับกางเกงในของผมจนปวดไปหมด…โอ้ยย…กุนเริ่มส่ายสะโพกบดอวัยวะเพศของเธอต้องกับเจ้าควย…อารมณ์ของผมปั่นป่วนสุดจะระงับ…เอื้อมมือบีบจับหน้าอกหญิงสาวเมียรักแสนสวยอย่างหื่นกระหายในกามยิ่ง…กางเกงในตัวน้อย…เนื้อผ้าอันแสนจะนุ่มลื่น…แนบชิดติดกับกางเกงในผมเพราะกุนจัดการถอดกางเกงขายาวของผมออกไปกองที่ปลายเท้าแล้ว…ผมอดใจไม่ไหวอีกต่อไป…ลุกขึ้นโอบกอดหญิงสาว…กุนพลิกตัวเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด…ร่างของกุนนั่งทาบทับบนตัว เอนหลังปะทะกับหน้าอกผมเต็มๆ…กุนดึงมือผมเลื่อนลงไปที่หว่างขาของเธอ…สอดจับมือผมล้วงลงไปในชั้นในตัวน้อย…ผมรู้สึกได้ถึงความชื้นแฉะที่ช่องหี…กรีดนิ้วขึ้นลงขยุกขยิกในเต่าตัวน้อย…หญิงสาวหันหน้าให้ ผมระดมจูบเธอด้วยความหลงไหล มือ2ข้างซุกไซ้หน้าอกอวบอิ่ม ลูบสัมผัสเนินสวาทโหนกนูนอย่างไม่รู้เบื่อ…มือเรียวยาวของเธอค่อยๆลูบที่เป้ากางเกงในของผม…ผมจับเธอนอนหงายบนเตียง…แยกขา 2 ข้างออก..เอามือแหวกขอบกางเกงในของหญิงสาว…จนช่องรูหีแพลมออกมา…มองเห็นเม็ดแตดสีชมพูนูนเด่นเหนือกว่าอะไรทั้งหมดผมอดใจไม่ไหวก้มหน้าลงสูดดมรูหี ก่อนแลบลิ้นเลียส่วนสำคัญกลางร่างกายของกุน………….
“ซีดสส…อืมมม…อาาาา ”
กุนจับหัวผมกดกับอวัยวะเพศแน่น ผมๆตวัดลิ้นเลียแคมหี…บางทีลิ้นผมตวัดไปถูกขอบชั้นในนุ่มลื่นจนเปียกแฉะ…สาวน้อยส่งเสียงครางด้วยความเสียวซ่านลั่นห้องสวีท บิดตัวดิ้นพราดๆ….
ผมเลียเม็ดแตดแดงสดด้วยความหลงไหลจนไม่อยากจะหยุดเลย กุนเอานิ้วแบะช่องหีหลับตาปี๋นอนดิ้นกัดฟันส่ายหน้าอย่างกับได้รับความเจ็บปวด…ที่นอนยับยู่ยี่…ผมค่อยๆรูดถุงน่องออกทิ้งลงบนพื้นขณะโลมเลียช่องสวาท…น้ำเมือกเปียกของเธอเยิ้มไหลออกมา…ผมตวัดเลียจนทุกหยาดหยด…กุนผงกศรีษะมองขณะที่เหงื่อไหลซึมจากใบหน้าสวยๆเต็มไปหมด…
ผมนอนมองจ้องร่างขาวอวบของหญิงสาว…ตา 2 ข้างไม่อาจจะละภาพเบื้องหน้าไปที่อื่นได้เลย
หน้าอกอันอวบอิ่มและหัวนมเม็ดน้อยๆดันบราเซียร์ออกมาเป็นลูกนิดๆ เนินเต้านมช่างขาวสวยมันยั่วยวนความกำหนัดเงี่ยนในใจผมจนไม่อาจจะหักห้ามความปรารถนาได้อีกแล้ว…กุนใส่สายรัดถุงน่องมาด้วย.มันช่วยเพิ่มเสริมเรือนร่างของเธอให้เซ็กส์ซี่หวังจะให้ผมตกบ่วงเสน่ห์ของเธออย่างถอนตัวไม่ขึ้น…และกางเกงในสีขาวลายลูกไม้ทั้งตัวบริเวณเป้าชั้นในที่ห่อหุ้มเนินเนื้อช่องสวาท…ความนุ่มหยุ่นที่บดทับกับเป้ากางเกงผมทำให้ลึงค์ควยลึกลับเริ่มพองตัวใหญ่ขึ้น…จนในที่สุด…มังกรคนองศึกมันเติบโตคับกางเกงในของผมจนปวดไปหมด…โอ้ยย…กุนเริ่มส่ายสะโพกบดอวัยวะเพศของเธอต้องกับเจ้าควย…อารมณ์ของผมปั่นป่วนสุดจะระงับ…เอื้อมมือบีบจับหน้าอกหญิงสาวเมียรักแสนสวยอย่างหื่นกระหายในกามยิ่ง…กางเกงในตัวน้อย…เนื้อผ้าอันแสนจะนุ่มลื่น…แนบชิดติดกับกางเกงในผมเพราะกุนจัดการถอดกางเกงขายาวของผมออกไปกองที่ปลายเท้าแล้ว…ผมอดใจไม่ไหวอีกต่อไป…ลุกขึ้นโอบกอดหญิงสาว…กุนพลิกตัวเข้ามาอยู่ในอ้อมกอด…ร่างของกุนนั่งทาบทับบนตัว เอนหลังปะทะกับหน้าอกผมเต็มๆ…กุนดึงมือผมเลื่อนลงไปที่หว่างขาของเธอ…สอดจับมือผมล้วงลงไปในชั้นในตัวน้อย…ผมรู้สึกได้ถึงความชื้นแฉะที่ช่องหี…กรีดนิ้วขึ้นลงขยุกขยิกในเต่าตัวน้อย…หญิงสาวหันหน้าให้ ผมระดมจูบเธอด้วยความหลงไหล มือ2ข้างซุกไซ้หน้าอกอวบอิ่ม ลูบสัมผัสเนินสวาทโหนกนูนอย่างไม่รู้เบื่อ…มือเรียวยาวของเธอค่อยๆลูบที่เป้ากางเกงในของผม…ผมจับเธอนอนหงายบนเตียง…แยกขา 2 ข้างออก..เอามือแหวกขอบกางเกงในของหญิงสาว…จนช่องรูหีแพลมออกมา…มองเห็นเม็ดแตดสีชมพูนูนเด่นเหนือกว่าอะไรทั้งหมดผมอดใจไม่ไหวก้มหน้าลงสูดดมรูหี ก่อนแลบลิ้นเลียส่วนสำคัญกลางร่างกายของกุน………….
“ซีดสส…อืมมม…อาาาา ”
กุนจับหัวผมกดกับอวัยวะเพศแน่น ผมๆตวัดลิ้นเลียแคมหี…บางทีลิ้นผมตวัดไปถูกขอบชั้นในนุ่มลื่นจนเปียกแฉะ…สาวน้อยส่งเสียงครางด้วยความเสียวซ่านลั่นห้องสวีท บิดตัวดิ้นพราดๆ….
ผมเลียเม็ดแตดแดงสดด้วยความหลงไหลจนไม่อยากจะหยุดเลย กุนเอานิ้วแบะช่องหีหลับตาปี๋นอนดิ้นกัดฟันส่ายหน้าอย่างกับได้รับความเจ็บปวด…ที่นอนยับยู่ยี่…ผมค่อยๆรูดถุงน่องออกทิ้งลงบนพื้นขณะโลมเลียช่องสวาท…น้ำเมือกเปียกของเธอเยิ้มไหลออกมา…ผมตวัดเลียจนทุกหยาดหยด…กุนผงกศรีษะมองขณะที่เหงื่อไหลซึมจากใบหน้าสวยๆเต็มไปหมด…
ผมดึงกางเกงในออกจากตัวเองก่อนขึ้นปลดยกทรงออกจากหน้าอกของกุน…กุนขยับลุกจากเตียงลงนั่งคุกเข่าบนพื้นห้องท่อนเอ็นของผมผงาดแข็งตัวอย่างเต็มที่…รอมุดเข้าถ้ำสวาทด้วยใจเต้นระทึก…
“มา…กุนจะดับซ่าส์ให้เอกบ้างนะคะ”
พูดจบ...เธอยื่นหน้าเข้ามาใกล้ใช้นิ้วแตะที่ปลายหัวควยกุนเริ่มเปิดริมฝีปากนุ่มๆจูบหัวควยเบาๆก่อนเป็นการอุ่นเครื่อง…พลางจับท่อนเอ็นกระทอกช้าๆ…ผมเงยหน้าครางเบาๆไม่ขาดระยะ
กุนค่อยๆกลืนควยของผมเข้าไปช้าๆ ผมยืนลูบหัวกุน…เธอผงกหัวเข้าออกเป็นจังหวะ..อมดูดโมกควยจนผมรู้สึกเสียวไปทั้งตัวอย่างกับวิญญาณแทบจะหลุดจากร่าง…
กุนค่อยๆกลืนควยของผมเข้าไปช้าๆ ผมยืนลูบหัวกุน…เธอผงกหัวเข้าออกเป็นจังหวะ..อมดูดโมกควยจนผมรู้สึกเสียวไปทั้งตัวอย่างกับวิญญาณแทบจะหลุดจากร่าง…
“อือ…อูยย…กุนจ๊ะ…เอกเสียวจังเลย…สุดยอด…เก่งมากครับ…โอ้วว…โอยยย…”
กุนรีบขยับปากอมรูดดูดเลียควยเร็วขึ้นทำได้เนี้ยบอย่างไม่สะดุดเธอเงยหน้าสบตาสลับกับหลับตาแต่ปากและลิ้นยังรูดดูดท่อนลำอยู่ตลอดเวลา
“อืออ…อุบบ…อืมมมม…”
กุนดูดมังกรตาเดียวของผมอย่างเพลิดเพลิน…โอย…ร่างกายผมมันเหมือนกับจะหลุดเป็นชิ้นๆ…ยอด…ยอดเยี่ยม….ผมจะไม่ปล่อยให้สาวน้อยคนนี้ตกไปเป็นของใครโดยเด็ดขาด…
ด้วยความที่ผมทนเงี่ยนอย่างสงบมาตั้งแต่เย็นแม้เวลาดินเนอร์กับกุนผมยังต้องนั่งควยแข็งเพราะผมจ้องเนินอกของเธอแทบจะไม่เว้นวางอาหารแทบจะไม่ได้เอาเข้าปากมาถึงตอนนี้ผมจะได้เชยชมเรือนร่างของหญิงสาวอย่างเต็มอิ่มแล้ว…ทําไมผมจะต้องอดทนต่อไปอีกเล่า??…ผมจับร่างเธอคลานโก้งโค้งตรงข้างเตียงนอน กุนไม่พูดอะไรสักคำ…เธอโค้งตูดแหวกกางเกงในเผยให้เห็นรูสวาทที่มีน้ำเมือกใสไหลยืดเป็นยางเยิ้มออกมา…ผมจับท่อนขาให้ถ่างอ้าออกจากกัน จากนั้นสะบัดท่อนควย 3-4 ทีแล้วจ่อกดเข้าดันพรวดเข้ารูหีจนมิดควย…
“โอ…รัดควยดีจริงๆ…อยากเย็ดหีมาตั้งนานแล้ว…อาาาา”
“โอ…รัดควยดีจริงๆ…อยากเย็ดหีมาตั้งนานแล้ว…อาาาา”
“อาา…อาวส์สสส…กุนเงี่ยนจังเลย…เอกขา…อือออ…หีโดนควยเย็ดอีกแล้ว…กุนชอบ…จังเลย…คะ…ซีดสสส”
กุนครวญครางออกมาอย่างมีความสุข…มือ 2 ข้างขยุ้มจิกที่นอนแน่น…ส่ายก้นยั่วยวนไปมา…
มือผมจับก้นของสาวสวยเอาไว้แน่น แอ่นสะโพกส่งควยเข้าไป เย้ดกระเด้ารูหีอันแสนสวยของกุนอย่างสนุกกุนส่ายหน้าร้องลั่นเนื่องด้วยโดนควยทะลวงเย็ดเข้าไปเน้นๆหนักๆเต็มแท่งลำ…
กุนร้องครวญครางยั่วให้ผมกระเด้าหีให้เร็วขึ้นอีก…ผมรวบรวมแรงกายแรงใจ…พร้อมโหมกระแทก อัดควยเย็ดเข้าไปเต็มเหนี่ยวอย่างไม่คิดชีวิต…ปากแคมหีรูดเข้ารูดออกตามความเลื่อนไหลของท่อนเอ็น…น้ำหล่อลื่นจากช่องเสียว…เยิ้มกระเซ็นติดเปื้อนกางเกงในจนเห็นเป็นคราบดวงๆ…เจ้าหญิงแสนงามยังร้องครางไม่หยุดหย่อน…เด้งก้นเด้งสะโพกโยกหาควยจนตัวสั่นสะท้าน…ผมสอดมือเข้าในสายรัดถุงน่องก้มหลังทาบทับแผ่นหลังกุนโยกควยเย็ดอย่างเมามันส์…ไม่ต่างอะไรจากหมาตัวผู้กำลังคร่อมขี่หมาตัวเมีย…น้ำลายของผมหยดลงบนต้นคอสาวสวย…ผมยื่นหน้าจูบกับกุนที่หลับตาร้องลั่น…ร่างกายฉาบไปด้วยหยาดเหงื่อไม่แพ้กันเลย…
ผมหายใจหอบถี่อย่างไม่เป็นจังหวะด้วยความรู้สึกเสียวซ่านจนสติเริ่มจะเตลิดเปิดเปิง…
“โอย…เอกจ๋า…กุนจะทนไม่ไหวแล้ว…ซีดสส…ทำไมเย็ดแรงเหลือเกิน…น้ำ…น้ำหีจะออก…อาาาา”
ผมเร่งตะบันอัดควยอย่างไม่ยั้งแรงจนแทบจะมองไม่ทันเห็นแต่แคมหีที่มันปลิ้นเข้าปลิ้นออกตามแรงกระเด้าน้ำเมือกไหลเยิ้มออกมาเจิ่งนองที่ปากรูหีทำให้ควยยิ่งวิ่งเข้าออกในโพรงหีอย่างสะดวกไม่ติดไฟแดง…
“ว้ากกกก…กุน…หีตอดควยแรงจัง…โอยยย…กุนนํ้าแตกแล้วหรอ…ไม่รอบอลเลยน๊า…อ้ากกกก…”
ผมเร่งตะบันอัดควยอย่างไม่ยั้งแรงจนแทบจะมองไม่ทันเห็นแต่แคมหีที่มันปลิ้นเข้าปลิ้นออกตามแรงกระเด้าน้ำเมือกไหลเยิ้มออกมาเจิ่งนองที่ปากรูหีทำให้ควยยิ่งวิ่งเข้าออกในโพรงหีอย่างสะดวกไม่ติดไฟแดง…
“ว้ากกกก…กุน…หีตอดควยแรงจัง…โอยยย…กุนนํ้าแตกแล้วหรอ…ไม่รอบอลเลยน๊า…อ้ากกกก…”
ภายในรูหีของกุนมันขมิบตอดรัดควยผมแรงเหลือเกิน…เธอคงใกล้จะไปสวรรค์แล้ว…ยัง…ผมยังไม่เสร็จ…
“อึบบ…โอวววว…ออกมาเลย…เมียรักของผัว…หลั่งให้น้ำเงี่ยนมันเปียกควยผัวให้ชื่นใจทีเถอะ…”
“ว้ายย…รูหีบานแน่แล้ว…อูยยย…เอกขา…กุนไม่รอดแล้ว…ซี้ดสสส…น้ำหี…น้ำหีออกแล้ว…อ๊าวส์สสส”
ผมกดแช่ท่อนควยนิ่งในรูหี…พร้อมบีบเคล้นบี้คลึงเต้านมของกุนคนสวยอย่างแรง…
ผมกดแช่ท่อนควยนิ่งในรูหี…พร้อมบีบเคล้นบี้คลึงเต้านมของกุนคนสวยอย่างแรง…
“โอยยย ออกแล้ววว…อาาาาาาาา…”
มือหญิงสาวสุดที่รักของผม 2ข้าง ขยุ้มที่นอนจนยับยู่ยี้ เธอร้องครางซี๊ดซ๊าดตลอดเวลา…ทั่วร่างเกร็งร้อนผ่าวอาบเหงื่อต่างน้ำ…ทั้งตัวสั่นเทาไม่หยุด…หน้าอก 2 เต้าถูกบีบเคล้นจนเป็นรอยมือแดงปื้น…ปากรูหีมีน้ำเมือกสีขาวไหลเยิ้มหยดลงพื้น…บ้างติดไปกับกางเกงในจนเป็นคราบดวงใหญ่…บ้างหยดลงพื้นห้อง…บริเวณเป้าชุดชั้นในเปียกแฉะไปหมด…กุนพยายามจะปลดสายถุงน่องออก…ผมดึงอาวุธออกจากถ้ำเสียวกุนหมดเรี่ยวหมดแรงแถมยังหมดเสียง…พยายามพลิกตัวนั่ง……ผมช่วยแกะสายรัดออกให้พร้อมรูดกางเกงในออกจากร่างหญิงสาว…คราวนี้กุนอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าเกือบจะแท้จริง…ทรงผมหางม้าของกุนแทบจะเสียทรงเพราะเธอสะบัดผมไปมาอย่างแรงด้วยความเสียวซ่านด้วยรับประทานความอร่อยจากควยของผมเข้าไปเต็มที่…ผมอุ้มกุนขึ้นมานอนบนเตียง…กุนโผกอดผมแน่น…หลับตาหายใจรวยริน….ผมคลี่กางเกงในของเธอออกดู…หมดเลยๆ…น้ำหีแฉะเต็มไปหมด…ผมแลบลิ้นเลียบริเวณเป้า…น้ำหล่อลื่นยามถึงจุดสุดยอดช่างหอมหวนและหอมหวานช่วยกระตุ้นความเงี่ยน…หึหึ…ผมน้ำเงี่ยนยังไม่แตกรีบจับกุนนอนหงาย…
“อุ๊ย!!…เอกทำอะไรอีกคะ??”
“ลืมไปแล้วหรือจ๊ะ…ผัวยังไม่เสร็จเลย…”
“อ๋า!!…เอกจะเย็ดอีกหรือ?…แบบนี้กุนตายแน่ๆ…”
“ไม่ตายหรอก…แค่หมดแรง…คืนนี้เอกจะกวนใจเมียทั้งคืนเลย…”
“บ้า!!…คนบ้า!!…จะเงี่ยนอะไรขนาดนั้นเล่า”
ผมไม่ตอบรีบพลิกตัวค่อยๆคืบคลานท่อนควยแข็งชี้โด่จับแหกขาหญิงสาวกว้างจนช่องหีเผยออ้า น้ำเสียวยังไหลรินออกมาไม่หยุด…
“มามะ…คนสวย…แหกหีกว้างๆ…ผัวจะเอาควยเข้าให้มิดรูเลย…
“มามะ…คนสวย…แหกหีกว้างๆ…ผัวจะเอาควยเข้าให้มิดรูเลย…
“อย่าดีแต่พูด….เอาใส่ในรูเร็วๆสิ…..เมียแหกหีรออยู่แล้ว…”
ผมดันควยให้หัวตรงปากหีก่อนจะดันเข้าไป…
“อูววววว…ควยแข็งจังเลยนะผัวจ๋า…ดันเข้ามาอีก…ลึกๆ…อาาา…สุดควยเลยย…เมียชอบ…”
ผมดันควยลึกเข้าไปเรื่อยๆจนมิด กุนหรี่ตามองเม้มปากแน่นร้องคราง…มือเรียวบางจับแขนผมแน่นเรียวขาขาวสวยของเธอตวัดรัดท่อนขา…ผมเริ่มออกแรงขยับบั้นเอวกระเด้าใส่รูหีโยกเอวกดควยกระเด้าเสียงดังผลุบๆจนแคมหีปลิ้นเข้าปลิ้นออก…สาวเจ้าเริ่มจะเกิดอารมณ์ทางเพศอีกครั้งอย่างรวดเร็วสะโพกผายงามของเธอเริ่มเด้งขึ้นหาควยและส่ายไปส่ายมา…
ผมหน้ามืดไปหมดแล้ว…กัดฟันโยกเอวส่งควยเย็ดหีอย่างเมามันส์…
“…อาาาา…เยี่ยมไปเลย…กุนช่างโชคดีอะไรอย่างนี้…อูยยย….ได้โดนเย็ดจนหีแทบหลุด…อร่อยหีจังเลยค่ะ”ได้ยินกุนพร่ำเพ้อ…ผมยิ่งเร่งจังหวะเย็ดขึ้นไปอีกจนสุดแรงแล้วกุนตวัดขาเกี่ยวผมเด้งสะโพกตามแรงกระเด้า ร้องครางด้วยความเสียวซ่านที่ได้รับน้ำเมือกในรูหีถูกขับออกมาอีกแล้ว…ไหลติดควยผมออกมาจนมันปลาบไปทั้งแท่ง
“อูววววว…ควยแข็งจังเลยนะผัวจ๋า…ดันเข้ามาอีก…ลึกๆ…อาาา…สุดควยเลยย…เมียชอบ…”
ผมดันควยลึกเข้าไปเรื่อยๆจนมิด กุนหรี่ตามองเม้มปากแน่นร้องคราง…มือเรียวบางจับแขนผมแน่นเรียวขาขาวสวยของเธอตวัดรัดท่อนขา…ผมเริ่มออกแรงขยับบั้นเอวกระเด้าใส่รูหีโยกเอวกดควยกระเด้าเสียงดังผลุบๆจนแคมหีปลิ้นเข้าปลิ้นออก…สาวเจ้าเริ่มจะเกิดอารมณ์ทางเพศอีกครั้งอย่างรวดเร็วสะโพกผายงามของเธอเริ่มเด้งขึ้นหาควยและส่ายไปส่ายมา…
ผมหน้ามืดไปหมดแล้ว…กัดฟันโยกเอวส่งควยเย็ดหีอย่างเมามันส์…
“…อาาาา…เยี่ยมไปเลย…กุนช่างโชคดีอะไรอย่างนี้…อูยยย….ได้โดนเย็ดจนหีแทบหลุด…อร่อยหีจังเลยค่ะ”ได้ยินกุนพร่ำเพ้อ…ผมยิ่งเร่งจังหวะเย็ดขึ้นไปอีกจนสุดแรงแล้วกุนตวัดขาเกี่ยวผมเด้งสะโพกตามแรงกระเด้า ร้องครางด้วยความเสียวซ่านที่ได้รับน้ำเมือกในรูหีถูกขับออกมาอีกแล้ว…ไหลติดควยผมออกมาจนมันปลาบไปทั้งแท่ง
“กุน…คราวนี้มาขย่มควยบ้าง”
ผมชักควยจากรูหีแล้วลงนอนหงาย…กุนรีบจัดแจงก้าวขาหย่อนรูหีขึ้นสูงคร่อมท่อนลำและกดน้ำหนักตัวลงมาพารูสวาทสวมควยเข้าไปช้าๆจนมิด…กุนร้องครางเบาๆพลางขย่มควยจนเตียงไหว…ผมเด้งควยต่อสู้กับแรงขย่มของกุนเธอมีจังหวะค่อยๆสอดใส่ขย่มช้าๆยาวๆสลับกับอัดบดเข้าเน้นๆ…
“ซีดสส…กุนเสียวหีอีกแล้ว…อืมมมมม…สนุกเหลือเกิน…”
กุนโหย่งก้นทิ้งน้ำหนักที่ปลายเท้า2ข้างกดช่องหีครูดกับควยจนเสียงจ๊วบๆๆดังผสานกับเสียงครางของเธอกับผมกุนเอามือจับเอวแน่นหนา ขย่มหีเย็ดควยสุดแรงเกิดเหงื่อไหลย้อยโทรมกาย…หลับตาส่ายหน้าเหมือนกับได้รับความเจ็บปวดเม้มปากแน่น…กุนหลับตาพริ้มบดส่ายสะโพกไปด้วย…ผมหางม้าสะบัดไปมาตามแรงกามารมณ์…ผมชูมือ ใช้นิ้วบีบบี้หัวนมเบาๆ กุนชอบใจส่ายบดสะโพกเป็นวงตอบแทน…เธอช่างอารมณ์ร้อนแรงเหลือเกิน…โน้มตัวมาหา…จับมือผมเอานิ้วแหย่เขี่ยที่รูตูดของเธอ….ผมสอดนิ้วชี้แทงรูตูดเธอซะ…กุน…ทำตาเหมือนกับคนเมาสุรา…น้ำลายไหลติดที่มุมปาก…เอื้อมมือไปข้างหลังจับนิ้วผมชักเข้าออกในรูก้น…น้ำหล่อลื่นไหลรินจากรูหีฉาบฉายท่อนควยย้อยไปถึงพวงกระโปกจนรู้สึกเปียกไปหมดความฉ่ำแฉะในรูหีมีมากกว่าตอนเย็ดครั้งแรกมาก…ผม…ผมไม่อาจทนได้อีกแล้ว…
“ซีดสส…กุนเสียวหีอีกแล้ว…อืมมมมม…สนุกเหลือเกิน…”
กุนโหย่งก้นทิ้งน้ำหนักที่ปลายเท้า2ข้างกดช่องหีครูดกับควยจนเสียงจ๊วบๆๆดังผสานกับเสียงครางของเธอกับผมกุนเอามือจับเอวแน่นหนา ขย่มหีเย็ดควยสุดแรงเกิดเหงื่อไหลย้อยโทรมกาย…หลับตาส่ายหน้าเหมือนกับได้รับความเจ็บปวดเม้มปากแน่น…กุนหลับตาพริ้มบดส่ายสะโพกไปด้วย…ผมหางม้าสะบัดไปมาตามแรงกามารมณ์…ผมชูมือ ใช้นิ้วบีบบี้หัวนมเบาๆ กุนชอบใจส่ายบดสะโพกเป็นวงตอบแทน…เธอช่างอารมณ์ร้อนแรงเหลือเกิน…โน้มตัวมาหา…จับมือผมเอานิ้วแหย่เขี่ยที่รูตูดของเธอ….ผมสอดนิ้วชี้แทงรูตูดเธอซะ…กุน…ทำตาเหมือนกับคนเมาสุรา…น้ำลายไหลติดที่มุมปาก…เอื้อมมือไปข้างหลังจับนิ้วผมชักเข้าออกในรูก้น…น้ำหล่อลื่นไหลรินจากรูหีฉาบฉายท่อนควยย้อยไปถึงพวงกระโปกจนรู้สึกเปียกไปหมดความฉ่ำแฉะในรูหีมีมากกว่าตอนเย็ดครั้งแรกมาก…ผม…ผมไม่อาจทนได้อีกแล้ว…
“แย่…แย่แล้ว…เอก…นํ้าควยจะออก…โอออออ…”
“อือออ…จะออกแล้วหรอ…ฮื่อ…ได้เลย…กุนจะขย่มให้แตกคาหีเอง…”
ว่าแล้วเธอก็โหย่งตูดขย่มหีครูดกับควยอย่างถี่ยิบ…เม้มปากมองด้วยความสะใจเพราะผมจะเป็นฝ่ายชิงน้ำควยแตกก่อนเธอบ้าง…
“เดี๋ยว…เดี๋ยวก่อน…โอยยยยยย”
ผมร้องตาเหลือกลาน…แต่มันไม่ทันการซะแล้วสวรรค์มาหาเร็วกว่าที่คิด…ผมร้องลั่นห้องด้วยความเสียวสุดที่จะทานทน…ลูกกระโปกเกร็งตัวฉีดพุ่งน้ำเงี่ยนออกมาราวกับน้ำพุ…กุนสะดุ้งเฮือกก้มมองที่หีตัวเองกดแช่ช่องรักแน่นนิ่งหรี่ตาข้างหนึ่งครางในลำคอเบาๆ…
“อืมมม…พุ่งแรงจังเลย…น้ำเงี่ยนฉีดถึงมดลูกกุนแน่ะ…”
“อืมมม…พุ่งแรงจังเลย…น้ำเงี่ยนฉีดถึงมดลูกกุนแน่ะ…”
สักพัก…เธอค่อยยกตัวขึ้นช้าๆ…ควยของผมค่อยๆหลุดออกมาจากโพรงเสียว…ตามด้วยน้ำกามไหลย้อยออกมา…กุนยืนท้าวสะเอวบนเตียง…มองผมหน้าระรื่นเชียว…
“อย่างที่เอกบอกน่ะแหละ…คืนนี้มันยาวนานนัก…”
หวาย…นี่กุนกะจะเล่นเสียวกับผมทั้งคืนจริงๆหรือไง…ฮึ…ได้..ถ้าต้องการก้อจะสนองให้…จะเย็ดให้หีบานเดินขาถ่างไปเลยนะเมียจ๋า…
………………………………………………………………………………………………………
เรา 2 คนหลังจากผ่านการชําระคราบเหงื่อไคลอาบน้ำในห้องน้ำสุดหรูอย่างเนิ่นนาน….ผมพากุนไปเล่นเสียวกันอีกที่โซฟาริมหน้าต่าง…ทิวทัศน์ยามค่ำคืนช่างสวยงามละลานตาไปด้วยแสงไฟ…ราวกับได้อยู่บนสวรรค์…กุนอยู่ในร่างเปลือยเปล่าหมดจด…เส้นผมถูกปล่อยให้ยาวเหมือนเดิม…สายรัดถุงน่องถูกปลดออกไปแล้วเธอนอนตะแคงขาข้างหนึ่งห้อยลงพื้น…ผมประกบทาบทางด้านหลังจับหัวควยจ่อแทงร่องหีเสียวโยกควยเข้าออกช้าๆ…กุนหลับตามือข้างหนึ่งโอบจับหัวผมร้องครางอย่างได้อารมณ์…
“เต็มที่เลยผัวขา…อืมมม…อย่าให้หีเมียแห้งนะคะ…อูยยย…”
“อ๊อกก…ซีดสส...กุนจ๋า...ขมิบหีหน่อยสิจ๊ะ…รูมันจะได้ครูดควยแน่นๆ…โออออ”
“อือออ…โอววว...ซีดส...กุนจุกท้องไปหมดเลยค่ะ...อูววว…ซีดสส…”
“อือออ…โอววว...ซีดส...กุนจุกท้องไปหมดเลยค่ะ...อูววว…ซีดสส…”
ผมเอื้อมมือจับหน้าอกหญิงสาวสลับลงมองดูท่อนควยที่กำลังวิ่งเข้าออกอยู่กลางรูหีจนแคมยู่เข้ายู่ออก…ผมยิ่งเงี่ยนมากขึ้นเป็นทวีคูณ…ยกนี้ตั้งใจมากู้หน้ากู้ศักดิ์ศรีควยคืนโดยเฉพาะ….หลับตาโยกบั้นเอวส่งท่อนลำดำมะเมื่อมกระแทกเย็ดรูหีจนโซฟาไหวกึกๆ…ดึงควยจากรูหีหนืดๆออกมาจนเกือบหลุดแล้วผวาแทงเข้าไปทีเดียวมิดควย…กุนร้องกรี๊ดลั่นด้วยความสะใจ…บีบบี้หน้าอกตัวเองอย่างบ้าคลั่ง…ครวญครางจนแทบไม่เป็นภาษาคน…ร้องเร่งเร้าให้ผมกระทำการสมสู่อันลามกกับเธอต่อไป…เย็ดหีนานๆเข้าผมรู้สึกปวดเอวอย่างกับโดนคีมบีบ…สู้อดทนกัดฟันทนกระเด้า…เย็ดรูสวาทอย่างแรงจนควยหลุดออกมา…ควยผมชักจะอ่อนตัวลง…
“อุ๊ย!!!…หลุดแล้วค่ะ…เอาใส่ใหม่สิ…เร็วๆ…”
“โอย…ผมเหนื่อยจังเลย…ควยมันอ่อนลงไปอีกแล้ว…”“คิกๆ…ทำกรรมกับสาวๆไว้มากก็อย่างนี้แหละ…”
“กุนอย่าพูดแบบนั้นสิจ๊ะ…”
“ค่าๆ…มา…กุนจะช่วย…”
กุนสั่งให้ผมนั่งบนโซฟา…เธอลุกยืนถ่างขา…ก้มหน้าดูดควยให้ผม…ผมใช้นิ้วแหย่รูหีเธอตอบเสียงดังแจ๊ะๆ…กุนครางอื้อๆในลำคอ…ส่ายก้นไปมา…พอควยผมได้ที่แล้ว..เธอก้าวขึ้นคร่อมหันหน้ามาหาผม…จับท่อนควยจ่อปากรูและกดลงมาจนมิด…ผมอ้าปากดูดนมของเธออย่างเต็มอิ่ม…เต้านม2เต้ากระเพื่อมไหวตามแรงขย่มมีบดมีร่อนมีส่ายครบถ้วน…ผมไม่ยอมเฉยเด้งควยสู้สวนทางกับหี…กุนยิ่งออกแรงกดตูดเย็ดควยผมจนโซฟายวบยาบไปหมด…ผมกับกุนต่างหายใจเร็วและหัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ…แลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มนิ่มนวลแต่ควยกับหีต่อสู้กันอย่างรุนแรงเหลือเกิน…
ผมให้สาวสวยโอบกอดคอก่อนลุกยืน…ประคองจับต้นขา 2 ข้าง…ทำท่าอุ้มแตงเย็ดรูสวาทสาวน้อยดังปั๊บๆๆ…
“อาาา…เอกขา…ผัวเก่งจังเลย…โดนเย็ดแต่ละที…หีเมียสั่นไปหมด…แฮ่กก..อูยยย…”
ผมยิ้มให้เธอทั้งเหงื่อไหลไคลย้อย…รวบรวมแรงกายแรงใจเพื่อมอบความสุขให้แก่หญิงสาวอย่างเต็มที่…
เย็ดท่านี้ไม่กี่ที่…ขาผมสั่นพั่บๆ…เพราะมันต้องทนรับน้ำหนักของกุนทั้งหมด…สาวสวยตรงหน้าหนัก 53 กก. ผมหนัก 67….เกร็งฟันหลับตาปี๋ออกแรงเย็ดกุนในท่าอุ้มแตงกะจะให้กุนไปถึงสวรรค์ด้วยท่านี้แต่ขากับแขนชักจะอ่อนล้าแล้ว…
“เปลี่ยนท่าเถอะคะ…เอก…มายืนล่อกันดีกว่า…”
โอ้ย…ดีจริงๆ…ขืนบอกช้ากว่านี้อีกอึดใจเดียว…มีหวังทั้งควยทั้งหีล้มทิ่มกันไปทั้งคู่แน่ๆ…
กุนยืนหันหน้าออกไปริมหน้าต่าง…ก้มตัวนิดๆถ่างขาแบะรูหีเยิ้มรอ…ผมเดินจับควยตรงจ่อเข้าดันเข้าไปทีเดียว…มือผมนวดคลึงเคล้าหน้าอกอย่างไม่รู้จักเบื่อหน่าย…กุนหลับตาพริ้มแลกจูบกับผมอีกครั้ง…ผมร้องคราง ขณะกดควยสาวเข้าออกจนหัวถอกชนมดลูกดังกึกกุนสะดุ้งร้องเสียงสั่นเครือแต่ยังสู้ไม่ถอยเด้งตูดสู้ผม…แก้มก้นบึ๊บบั่บปะทะหน้าขาผมอย่างถี่ยิบ…ผมเร่งความเร็วส่งควยยืนแอ่นเอวกระเด้าเย็ดแคมหีปลิ้นสีแดงแจ๋ไม่นับ…
“อูยย…ควยผัวร้อนไปหมดแล้ว…หีเมียลื่นดีเหลือหลาย…โอวววววว”
“อาาา…อูววว…หัวควยมันโดนมดลูกกุนทุกทีเลย…เสียวจัง…ซีดสสส…อืมมมมม…”
ผมสอดมือเข้าไปใต้รักแร้…ขยำนมขาวอวบพร้อมส่ายเอวแทงควยอย่างหวานอร่อยเสียงหนอกเนื้อตีแก้มก้นดังป้าบบ…
“โอวว …กุนจ๋า…ผมทั้งปวดทั้งเสียวควย…อาาาาา…จะไม่ไหวแล้วครับ…”
“โอวว …กุนจ๋า…ผมทั้งปวดทั้งเสียวควย…อาาาาา…จะไม่ไหวแล้วครับ…”
“มาค่ะ…มาขึ้นสวรรค์ด้วยกันคะ…ซีดสสส…กุนจะไปไม่รอดแล้ว…มันเสียวจนหน้ามืดไปหมด”
ผมกัดฟันและอ้าปากระบายลมหายใจออกมา…เร่งกระแทกควยอัดรูหีสาวงามไม่นับ…ส่งเสียงครางแข่งขันกัน 2 คนอย่างไม่อับอายใครทั้งนั้น…
“เอกจะออกแล้วว...กุนจ๋า...อุ…อูยยย...ย…น้ำเงี่ยนจะแตกแล้ว..”
“เอกจะออกแล้วว...กุนจ๋า...อุ…อูยยย...ย…น้ำเงี่ยนจะแตกแล้ว..”
กุนสอดมือเล่นบีบลูกป๋องแป๋งของผม….แข้งขาเธอทั้งสั่น…ทั้งอ่อนแรง…ก่อนที่เธอจะกรีดร้องอย่างดัง…รูหีขมิบตอดควยผมตุบๆ…ผมเร่งแรงเฮือกสุดท้ายไสควยเย็ดเข้ารูหีอย่างไม่คิดชีวิต…ร่างสาวงามศกุนตลาเกร็งกระตุกอีกครั้ง…แคมหีบวมเป่งลื่นไหลไปด้วยน้ำเมือกขาวขุ่นเยิ้มย้อยออกมาส่งกลิ่นคาวคลุ้งปะทะกับจมูก…ผมร้องคำรามลั่นก่อนที่ควยจะฉีดอัดน้ำกามพุ่งปรี๊ดออกมาจนทะลักออกมานอกโพรงหีไหลย้อยลงมาตามต้นขาขาวสวยเมียรักของผมเป็นทางยาว…ควยผมหลั่งน้ำอสุจิเข้าไปเป็นชุดๆ…กุนครางตลอดเวลาขณะซบหน้ากับหน้าต่างและค่อยทรุดลงนั่งกับพื้นพรมนุ่มๆ…ผมต้องย่อตัวตามเพราะไม่อยากให้พยานรักของผมหลุดออกจากพยานรักของเธอ…
กุนหน้าแดงก่ำนอนหายใจหอบ…พยายามพาตัวเข้ามาให้ผมกอดเธอให้แนบแน่นที่สุด…ผมกอดเธอไว้ในอ้อมอก…สุดจะมีความสุขอย่างมากมายเหลือแสน…พลันผมได้ยินเสียงนาฬิกาตี 12 ครั้งจนจบ…นั่นคือ…วันที่ 6 มีนาคม 2548 วันเกิด 19 ปีได้ย่างก้าวเข้ามาแล้ว…
“สุขสันต์วันเกิดนะคะบอล…”
…กุนกลับมาเรียกผมว่าบอลอีกครั้ง…
“จ๊ะ…วันเกิดปีนี้…ผมมีความสุขที่สุดตั้งแต่เกิดมาเลย…”
ผมพูดกับหญิงสาวคนรักขณะอุ้มพาเธอเข้าห้องน้ำ…กุนโอบคอมองผมสบตาแป๋ว…
“บอลยังอยากจะต่ออีกมั้ยคะ?…”
“กุนจะไหวหรือ?…เดี๋ยวจะเดินทางไม่ได้น่ะสิ…8โมง…กุนต้องไปกรุงเทพแล้วนะ”
“ถ้าบอลต้องการ…กุนไม่ว่าหรอกจ๊ะ….”
“ไม่ล่ะจ๊ะ...อาบน้ำเสร็จนอนกันดีกว่านะ…”
………………………………………………………………………………………………………
เราเช็คเอาส์ออกจากโรงแรมตอน 6 โมงเช้า…กลับไปบ้าน…ทุกคนต่างแซวกันยกใหญ่เพราะผมหน้าตาอิดโรยเดินเซเพราะรู้สึกอ่อนเพลียไปทั้งตัว…ไม่เหลือมาดหนุ่มฟ้อหล่อเฟี้ยวแต่งตัวอย่างสุดเฉียบ…ออกจากบ้าน 6โมงเย็นกลับมาตอน 6 โมงเช้า…เหมือนกับไม่ใช่คนๆเดียวกัน…
กุนก็เช่นกัน…ผมเผ้าเธอยุ่ง…เรียวแขน…หัวไหล่มีรอยแดงเป็นรูปมือแถมรอยฟันกัดเป็นจ้ำๆ…สาแซวพี่สาวยิ่งกว่าใครๆ…
“ไม่น่าเลย…เจ้าหญิง…โดนรังแกซะแย่เลยแต่กลับมาครั้งนี้คงมีอาหารของบอลเต็มท้องแน่ๆ”
“บ้า!!…เดี๋ยวเถอะนะ”
…กุนหน้าแดงค้อนน้องสาวอย่างอายๆ…แม่กวางแอบกระซิบผมว่าสักวันจะเอาคืนแทนลูกสาว…
ผมอยู่ในห้องหยิบกล่องเล็กๆใต้หัวนอนขึ้นมาดู…ผมซื้อสิ่งนี้มาตั้งแต่เมื่อวานตอนขากลับจากมหาลัยแล้วโดยไม่ได้บอกกุน…ตอนนั้นแกล้งบอกกุนว่าจะไปซื้อของกินไปฝากอ้อย…ให้เธอรอในรถ…ผมหมายตาของสิ่งนี้ไว้นานแล้วจะให้สิ่งนี้กับกุนเป็นของขวัญก่อนที่เธอจะออกเดินทางและยังมี…
………………………………………………………………………………………………………
ผมถือกระเป๋าเดินทางของกุนเอามาไว้ในกระโปรงท้ายรถ…กุนแต่งตัวเสื้อยืดกางเกงยีนส์…มีสีหน้าท่าทางสดชื่น…สา…อ้อย…ป้าศรีถือกระเป๋าทยอยเดินตามมา…พ่อกับแม่กวางเดินคุยคู่กันเป็นคู่สุดท้าย…ทั้งหมดกล่าวร่ำลากันอย่างดีราวกับเป็นสมาชิกในครอบครัวใช้นามสกุลเดียวกัน…
“ไปถึงแล้วโทรมาบ้านทันทีเลยนะคะพี่…”
“โชคดีคะพี่กุน…แม่…ดูแลพี่และดูแลตัวเองด้วยนะคะ”
“จ๊ะ…อ้อยอยู่นี่ต้องตั้งใจเรียนอย่าเกียจคร้าน…อย่าดื้อกับป้ากวางและต้องเคารพเชื่อฟังพี่ๆเขานะ…แม่จะหาเวลามาเยี่ยมบ่อยๆ”
“เอ้า!!…ออกเดินทางเถอะ…สายมากแล้ว…”
พ่อบอกก่อนจะเดินเปิดประตูใหญ่หน้าบ้านและสตารท์รถรอ…พ่อเห็นผมยังดูมีสีหน้าอาลัยอาวรณ์อยู่…
“พ่อไปนะบอล…มีอะไรจะพูดจะร่ำลาก็รีบซะนะเพราะต่อไปกว่าจะได้พบหน้ากัน…คงอีกนานเลย…”
ผมจูงมือกุนไปหน้าบ้านเพื่อขอคุยกันตามลำพังเรา 2 คน…กุนสบตานิ่งก่อนกุมมือผมแน่น…เธอเอื้อนเอ่ยคำพูดทำให้ผมต้องยืนมองตัวแข็งทื่อ…น้ำตามันชักเริ่มจะไหลซึมออกจากเบ้า…
“ถึงเราจะอยู่ไกลแต่หัวใจของเราทั้ง 2 คนจะผูกร้อยเป็นดวงเดียวกันตลอดไป…สัญญานะคะ…”
“ครับ…เอ่อ…บอลมีอะไรจะให้กุน…”“อะไรคะ??…”
กุนถามขณะยื่นมือช้าๆมารับกล่องจากมือผม…สิ่งที่อยู่ในนั้นคือแหวนแก้ววงหนึ่งมันดูธรรมดาๆแต่ผมต้องการให้กุนเก็บรักษามันไว้ตลอดชีวิตเพราะมันคือของขวัญจากใจของผม…
“อา…สวยจังเลย…”
“มันอาจจะไม่มีราคาค่างวดสักเท่าไหร่…”
“ไม่…ไม่คะ…มันมีค่าต่อกุนมากๆเลย…สำหรับกุนแล้ว…มันตีค่าเป็นเงินทองไม่ได้หรอก…”
“…บอลจะสวมให้…”
กุนยื่นมือซ้ายมาตรงหน้า…ผมสวมแหวนที่นิ้วนางมันใส่รับเข้ากับนิ้วกุนได้ลงตัวพอดิบพอดีทั้งที่ตอนซื้อกะคะเนด้วยความคิดเท่านั้น…หญิงสาวมองแหวนในนิ้วอย่างตื้นตัน…
“แล้วก็นี่…กุนเปิดอ่านดูสิครับ…”
กุนคลี่กระดาษแผ่นเล็กๆออกอ่าน…มันมีใจความว่า…
( ผมจะไม่สามารถลืม..ช่วงเวลาอันแสนวิเศษและงดงามนี้ได้อย่างแน่นอน…
ในเดือนกรกฎาคม เรามีความรักกันครั้งแรกท่ามกลางสายลม…ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวน้อยใหญ่…
ในเดือนสิงหาคม…มีเพียง 2 เราลำพังวิ่งไล่กันริมน้ำตก…เก็บเกี่ยวความรักที่ไม่มีวันจบสิ้น…
ในเดือนมีนาคม…กุนมอบสิ่งที่แสนสวยงามให้กับผมท่ามกลางทิวทัศน์ยามค่ำคืน…ปานอยู่บนสรวงสวรรค์…
…ถึงแม้เวลาที่ผ่านมาที่เราอยู่ด้วยกันจะไม่ยาวนาน…แต่มันไม่ใช่ช่วงเวลาที่จะผ่านไปเฉยๆหรอก…
ความรักของเรา 2 คนจะก้าวเดินต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด…เลื่อนไหลไปตามกระแสเวลาแห่งอดีตที่ราวกับความฝัน…ปัจจุบันมันคือความเป็นจริง….และอนาคตมันจะต้องเป็นอมตะนิรันดร์…
ผมไม่สามารถลืมความรู้สึกที่ตื่นเต้นนี้ได้เลย…ตลอดชีวิต…..
มอบให้แก่….ศกุนตลา…ผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุดยิ่งกว่าชีวิต…เอกคเชนทร์….)
อ่านจบน้ำตาของกุนก็ไหลปริ่มเต็มดวงตา 2 ดวงก่อนปล่อยมันให้ไหลร่วงออกมาอย่างหมดอายพลางพูดเสียงสั่นเครือ…
“ขะ…ขอบ…ขอบคุณมากคะ…”
“ขะ…ขอบ…ขอบคุณมากคะ…”
กุนกล่าวคำขอบคุณพลางโผเข้าซบกอดผมปล่อยนํ้าตาแห่งความดีใจและปลื้มปิติไหลพรั่งพรูลงมาไม่ขาดสาย…
“แหวนวงนี้คือแหวนหมั้นที่ผมขอหมั้นกุนไว้นะครับ…ส่วนถ้อยคำในกระดาษคือความรู้สึกทั้งหมดที่ต้องการให้รับรู้ว่ากุนเป็นผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุด…ต่อให้ผมมีคนอื่นแต่กุนคือผู้หญิงในดวงใจของผมเพียงคนเดียวเท่านั้น…”
กุนร้องให้โอบกอดผมอย่างแนบแน่น…เชื่อว่าวันนี้จะเป็นวันที่เธอมีความสุขที่สุดในชีวิต…กุนก้าวขึ้นรถ…โบกมือลาและมองผมด้วยความอาลัยก่อนจะมองไปข้างหน้าอย่างมั่นคง…การเดินทางของศกุนตลาสาวน้อยวัย 24 ปีได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว…ณ.บัดนี้…รถเก๋งค่อยๆเคลื่อนออกไป…มันได้พาหัวใจครึ่งหนึ่งของผมออกไปด้วย…แต่ไม่นานหรอก…หัวใจครึ่งดวงนั้นจะกลับมาหลอมรวมเป็นดวงหนึ่งเดียวกับหัวใจของผมตลอดไป…
………………………………………………………………………………………………………
บทส่งท้าย
4 พฤษภาคม 2548…พรพรรณ(สาว)…นารีลักษณ์(เก๋)…หลังจากผ่านการร่ำลาอันแสนหวานที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา…ผมดำเนินชีวิตในช่วงปิดภาคเรียนอยู่ที่บ้านเอกภพมาโดยปกติ…พ่อย้ายไปทํางานที่อยุธยาพร้อมเลื่อนตำแหน่งสูงขึ้น…วันหยุดเสาร์-อาทิตย์จะกลับมาบ้านแต่ไม่ทุกครั้งเสมอไป…ส่วนกุนทำงานที่กทม.ได้เกือบ 2 เดือนแล้ว…พ่อเช่าคอนโดให้เธอกับป้าศรีพักอยู่ใกล้ๆที่ทำงานและหาเวลาแวะเวียนไปเยี่ยม….กุนเธอโทรมาบ้านสัปดาห์หนึ่ง 2 - 3ครั้ง…ผมเองก็โทรไปหาบ่อยๆทำให้หายคิดถึงกุนไปเยอะเลย…เสียงหวานๆของเธอทำให้ความกังวลต่างๆมันหดหายไปเยอะเชียว…กุนให้สัญญากับผมว่าจะหาเวลากลับมาบ้านให้มากที่สุด…นับแต่ทำงานก็กลับมาบ้านได้ 2 ครั้งแล้ว…กุนบอกให้ผมดูแลน้องๆกับแม่ให้ดีด้วย…แถมยังไม่วายแหย่ผมว่า…อย่าเพิ่งให้สากับอ้อยเกิดตั้งท้องมีลูกก่อนเธอซะล่ะ…แม่กวางน่ะยิ่งห้ามเลยเพราะเดี๋ยวนับญาติกันไม่ถูก…ผมหัวเราะร่วนและบอกไปว่ายังสนุกกับการเป็นหนุ่มวัยรุ่นอยู่…ยังไม่อยากจะเป็นพ่อคนตอนนี้หรอกนะและยังฝากให้กุนดูแลป้าศรี…ถ้ามีอะไรติดขัดก็โทรมาได้ทุกเวลา…กิจกรรมเซ็กส์ระหว่างผมกับบรรดาสาวๆในบ้าน…มีทุกอาทิตย์แหละครับแต่ต้องรู้จักเว้นวางเพื่อตัวผมเองและเพื่อร่างกายของหญิงสาวด้วย…เกิดเอาแต่คึกคะนองมันจะเกิดเรื่องยุ่งยากตามมาได้…นานๆเข้าชักเริ่มรู้สึกว่าการอยู่บ้านเฉยๆโดยไม่หางานอะไรทำมันเป็นเรื่องน่าเบื่อสิ้นดี…ถึงมีงานบ้านซึ่งจะเป็นหน้าที่ของแม่กวาง,อ้อย,สาและผมช่วยกันทำแต่ชักจะเบื่อหน่ายแล้ว…ผมอยากทํางานนอกบ้านที่ได้เงินเพื่อจะได้ช่วยลดภาระทางบ้าน…ประหยัดเงินของพ่อกับแม่กวาง…ถึงแม้พวกเราจะไม่เดือดร้อนเรื่องเงินทองก็ตามที…พอดีกับผมได้ออกไปนั่งดื่มกาแฟปั่นที่ร้านนมเปิดใหม่ใกล้ๆกับมหาลัย…ได้เจอพี่รหัสของผมซึ่งทำงานเป็นแม่ครัวอยู่…ผมเห็นแล้วมันน่าสนใจอยากจะทำงานบ้างจึงขอคุยกับเจ้าของร้านซึ่งเป็นแฟนกับพี่รหัสด้วย…เจ้าของร้านเห็นว่าผมเป็นน้องรหัสของแฟนจึงยินดีที่จะรับเข้าทำงานเป็นเด็กเสริฟ…โดยเริ่มงานทุกวันเวลา 6 โมงเย็นถึงเที่ยงคืน…ได้ค่าตอบแทนเดือนละ 4,500 บาทและมีทิปพิเศษอีกด้วย…ผมบอกเรื่องนี้ต่อทุกคนในบ้าน…ทั้งหมดก็เห็นด้วยเป็นอย่างดี…เมื่อไม่มีปัญหาผมจึงได้เริ่มงานเด็กเสริฟที่ร้านนั้นตั้งแต่ต้นเดือนนี้แล้ว…ทุกคนในร้านใจดีและให้ความเป็นกันเองกับผม…แต่มีข้อติดขัดเล็กน้อยตรงระยะทางจากร้านถึงบ้านมันไกล…เวลากลับมันไม่ค่อยจะปลอดภัยเท่าไหร่เพราะพวกแก๊งส์มิจฉาชีพมันมีเยอะแถมยังพวกแก๊งส์รถซิ่งอีก…ผมจึงอยากจะขอออกมาเช่าหอพักอยู่ใกล้ๆกับมหาลัย…แม่กวาง…อ้อยและสาตอนแรกต่างไม่ยอมเห็นด้วยแต่พออธิบายถึงความจำเป็นต่างๆให้ฟังโดยละเอียด…แม่กวางจึงยอมตกลงแต่สากับอ้อยยังมีอิดออดบ้างเล็กน้อยซึ่งแต่ละเดือนแม่กวางจะช่วยออกค่าหอให้ครึ่งหนึ่งแต่กำชับผมว่าต้องกลับมานอนบ้านกับพวกเธอบ้าง…พอกุนทราบเรื่องนี้เธอไม่ได้คัดค้านอะไรแต่ยังสนับสนุนเต็มที่…ผมคิดจะเก็บเงินจากการทำงานไว้เป็นค่าเล่าเรียนและเก็บไว้เป็นทุนรอนในการดำเนินชีวิตร่วมกับหญิงสาวที่ผมรักทุกคน…ผมเริ่มขนของเข้าไปที่หอและจะไปอยู่ในสัปดาห์หน้า…วันนี้จึงยังอยู่ที่บ้าน…
ตอนสาย…เก๋โทรมาหาผมให้ไปหาเธอกับสาวที่หน้าปากซอยเข้าบ้าน…บอกว่ามีธุระอยากจะคุยด้วย…สาวกับเก๋มีอะไรจะคุยกับผมกันนะ…2 สาวไม่ได้โทรมาหานานเป็นเดือนๆแล้ว…วันนี้โทรมาแสดงว่าต้องมีอะไร…พอไปถึงเห็นทั้งเก๋และสาวยืนคอยผมอยู่แล้ว…
“…พวกเราเอ็นติดมหาลัย…แล้วละนะ…”
สาวบอกข่าวที่ดีนี้ให้ผมรู้
“…โอ้!!!…ยินดีด้วยนะแล้วทำไมไม่โทรบอกกันเลยล่ะ…”
“พอดีมัวแต่ยุ่งจัดการเรื่องเอกสารเอย…การมอบตัวเอย…หาที่พักใหม่เอย…ยุ่งอยู่ตั้งนานและอยากให้บอลเซอร์ไพรส์ด้วยน่ะ”
“…และก้อตอนวันเกิดบอล…ขอโทษด้วยนะพวกเราไม่ได้มาให้ของขวัญบอลเลย…”
“โอ้ย…ไม่เป็นไรหรอก…บอลไม่เคยเอามาคิดมากอยู่แล้วเรื่องนี้…”
“แต่เราคิดมากนะ…ดังนั้น…วันนี้เก๋กับสาวจึงเอาของขวัญวันเกิดมาให้บอลจ๊ะ…เอ้านี่!!…”
สาวยื่นกล่องของขวัญกล่องเล็กๆให้ผม…
“เอ…อะไรหรือครับ??…ขอเปิดนะ”
ผมถามขณะเปิดกล่องของขวัญ…แกะออกมาจึงรู้ว่าเป็นนาฬิกาข้อมือ…
“ราคามันอาจจะไม่แพงแต่อยากให้บอลรับไว้เถอะนะ….”
“…โอ้โห!!…ถูกใจมากเลยจ๊ะ …ราคาถูกแพงยังไง…บอลไม่สนใจหรอก….ขอบคุณจริงๆนะครับ”
“…โอ้โห!!…ถูกใจมากเลยจ๊ะ …ราคาถูกแพงยังไง…บอลไม่สนใจหรอก….ขอบคุณจริงๆนะครับ”
เอ๊ะ?…เดี๋ยว…ยังมีอีกชิ้นนี่มันห่อกระดาษเล็กๆอยู่ผมแกะออก…ดูเป็นลูกกุญแจดอกหนึ่ง…กุญแจอะไร??…ผมเงยหน้ามอง…ยังไม่ทันจะถาม 2 สาว…เก๋และสาวยิ้มให้กันและบอก
“กุญแจห้องของเรา 2 คนที่หอใหม่ไงล่ะ…”
“หา????…”
“งงอะไร??…เรา 2 คนอยากให้บอลไปหาอีกนี่นา…”
“เอ๊อ!!…อะไร??…ให้ไปหานี่…หรือว่า…”
“เก๋กับสาวยังไม่ยอมแพ้หรอกนะจ๊ะ…รู้ไว้..พ่อหนุ่มมหาภัย”
...สาวกับเก๋พากันเข้ามาซบอกผมโดยไม่กลัวใครจะมาเห็น…ซึ่งก้อมีคนเห็นน่ะแหละ…
“บอล…จะให้สาวกับเก๋ลืมเธอไปง่ายๆได้ยังไง….เรา 2 คนคิดถึงบอลมากนะจ๊ะ…พวกเราตัดใจจากเธอไม่ได้”
“แต่…แต่ว่า…แล้วที่สัญญาไว้กับกุนล่ะ?”
…จริงๆแล้วในใจผมก็ตัดใจจากเธอทั้ง 2 คนไม่ได้เช่นกัน…
“น๊า…บอล…เก๋อยากให้เรา 3 คนเป็นอย่างเมื่อก่อน…ตอนที่พี่กุนบอกให้เราสัญญากับเธอ…เก๋ไม่อยากจะบอกให้สัญญาเลยจริงๆ”
“อือ…บอกตามตรง…บอลก็ยังลืมเก๋…สาว…ลืมไม่ได้…ทำไม่ได้หรอก”
...ผมบอกความรู้สึกของตัวเองออกมาอย่างจริงใจ...
“อื้อ…ดีแล้ว…จากนี้บอล…เก๋และสาว…เรามาเป็นเพื่อนรักกันเหมือนเดิมเถอะนะจ๊ะ”
…สาวนํ้าตาซึมด้วยความตื้นตันใจ…ผมพยักหน้าตอบรับ…สุดท้ายก็ไม่อาจหนี 2 สาวที่เป็นมากกว่าเพื่อนร่วมชั้นปีได้พ้น…ไม่สิ…หัวใจของผมยินดีเปิดรับพวกเธอต่างหาก…
“ครับ…และบอลขอบคุณสำหรับของขวัญมากนะ…”
“เดี๋ยวบอล….ยัง…ยังไม่จบ…แล้วก็นี่…ยังมีของเพื่อนเก๋เขาฝากมาให้บอลด้วย”
“เดี๋ยวบอล….ยัง…ยังไม่จบ…แล้วก็นี่…ยังมีของเพื่อนเก๋เขาฝากมาให้บอลด้วย”
...เอ๊ะ?…ใครอีกนะ…เพื่อนของเก๋…เธอส่งกล่องอีกกล่องให้…
“ใครหรือเนี่ย?”
…เป็นที่โกนหนวด?…มีกระดาษแนบมาด้วย…พอคลี่ออกอ่านมันมีเนื้อความดังนี้…
(เก๋บอกบุศว่า 6 มีนาคมเป็นวันเกิดบอลแต่ไม่ยอมบอกเลยนะ…บุศส่งของขวัญวันเกิดย้อนหลังมาให้คงจะถูกใจบอลนา…ของในกล่องเอาไว้จัดการหนวดเคราให้หล่อแล้วมาหาบุศอีกนะจ๊ะ…ปล. แฟนของบอลสวยน่ารักดีแต่บุศน่ารักกว่าเพราะงั้นบุศไม่ยอมแพ้หรอก…^_^…)
“เฮ้ย!!…บุศยา!!”
...ผมทำหน้าเลิ่กลั่ก…เก๋มองปฎิกิริยาของผมและพูดกับสาว…
“เห็นมั้ยล่ะสาว…เก๋ว่าแล้ว…บอลกับบุศต้องรู้จักกัน”
“เห็นมั้ยล่ะสาว…เก๋ว่าแล้ว…บอลกับบุศต้องรู้จักกัน”
“อื้อ…รู้จักกันเป็นอย่างดีซะด้วยนะ”
“?”
“?”
………………………………………………………………………………………………………
…หยาดฝน…สุรีย์พรรณ…
...ผมเดินกลับมางงๆพร้อมกับคิดถึงเรื่องนี้…ไม่ได้มีเพียงแค่เก๋กับสาวแต่มีบุศซึ่งเธอเป็นเพื่อนกับเก๋มาเกี่ยวข้องด้วย…นี่มันอะไรกัน?…ถ้าปฎิเสธไปซะคงสบายไปแล้วแต่ผมไม่อาจจะทำร้ายจิตใจหญิงสาวที่มีความรักอันบริสุทธิ์ถึง 2 คนได้ลงคอหรอก…มันโหดร้ายมากเกินไป…โทรศัพท์มือถือดังขึ้น…เบอร์นี้มัน?…ผมปล่อยให้เสียงเรียกเข้าดังอยู่นานจึงตัดใจรับสาย…
“ฮ่า…ฮ่า…บอลนะบอล…รับช้ามากเยย”
...ว้าก…จริงๆซะด้วย...ถ้อยคำพูดชวนกวนประสาท…สำเนียงฟังแล้วทำให้ขนหัวลุกเกรียวแบบนี้…ไม่มีทางจะเป็นใครอื่นได้หรอก…นอกจากหล่อนเพียงคนเดียว…
“ยัยเขี้ยวผีนี่โทรมาทำไม?…ฉันกำลังยุ่งนะ”
“โฮ่?…ฮึๆ…ลูกพี่ลูกน้องผู้น่ารักอุตส่าห์โทรมาหาด้วยความคิดถึงจะไม่ยอมคุยด้วยรึ?…เดี๋ยวแช่งให้จุ๊ดจู๋เล้ย”
“มีอะไรอีกล่ะ?”
“ม่ายมีอะไรมากหรอกอย่าดุมากนักสิพี่จ๋า…หนูฝนแค่อยากให้พี่ไปดูชื่อของหนูหน่อยว่าสอบติดอ่ะป่าว”
…จริงสินะ…ยัยหนูผีนี่มาสอบเข้ามหาลัยที่ผมเรียนเมื่อปลายเดือนที่แล้ว…ยืนยันกระต่ายขาเดียวว่าต้องการมาเรียนกับพี่แคท…ถึงขนาดโต้เถียงกับพ่อและแม่…จนอาศักดิ์และอาอรต้องยอมตามใจจนได้…ผมรับปากเธอว่าจะไปดูให้พอมาถึงบริเวณที่ติดประกาศก็ยกมือพนมไหว้สิ่งศักดิ์สิทธิ์…
“เพี้ยง…เจ้าประคู้ณณณ…ขอให้ยัยเขี้ยวผีเขี้ยวปิศาจสอบไม่ติดทีเท้อ…สาธุ”
...อือๆ…ผมไล่สายตาดูตามหมายเลขประจำตัวที่ฝนบอกมาจน…
(หมายเลข xxxxxxx …ชื่อ…หยาดฝน…นามสกุล…)
…ผมเห็นโลกใบนี้มืดมนลงทันทีทันใด…ก้มหน้างุดอย่างกับจะหมดเรี่ยวแรง…
“ยัยบ้านี่ดันทะลึ่งสอบติดอีกว่ะแถมยังคณะเดียวกับเราด้วย…โอยยย…กูเอ๋ย”
...ขณะก้มหน้ามองพื้นก็มีเสียงหัวเราะแหลมเล็กดังมาจากข้างหลังฟังแล้วชวนเยือกเย็นน่าขนพองยิ่งนัก……ผมตกใจสะดุ้งสุดตัว…ดวงตาเบิกโพลงเมื่อเจ้าของเสียงนั่นคือ…
“เฮะๆๆๆ…คำสาปแช่งไม่ได้ผล…ฮ่าๆๆๆ”
“ฝน!!!!!…มาได้ยังไง?…ไหนบอกว่าอยู่ลำปางไงเล่า”
...ผมชี้นิ้วร้องถามเด็กสาวลูกพี่ลูกน้องตัวแสบเสียงหลง…ฝนอยู่ในชุดเสื้อแขนสั้นกระโปรงแบบมินิสเกิรต์สีขาวเดินมือไพล่หลัง…ยิ้มหวานแบบกวนๆรับหน้าผม…เธอเอานิ้วม้วนจับเส้นผมที่ยาวมากกว่าตอนเมื่อ 3-4 เดือนก่อนมองผมด้วยหางตาก่อนแสยะเขี้ยวพูดยิ้มเยาะ…
“พระท่านไม่เข้าข้างคนผิดหรอก…เผอิญฝนเป็นเด็กดีแถมสวยด้วย”
...หึย…หลงตัวเองไปหน่อยล่ะม้าง…พูดได้หน้าตาเฉย…
“ตอนโทรมาฝนบอกว่าอยู่ลําปาง…แต่ตอนนี้ฝนมาอยู่ที่พิดโลกแล้ว…คิกๆๆ…บอลดีใจมั้ยเอ่ย?”
“ยัยๆๆ…เด็กผี”
...ฮึ่ม!!…โคตรกะล่อนเลย…เจ้าเด็กคนนี้…ปั่นหัวกันนี่หว่า…
“แน้ๆๆ…ทำไมทำหน้าแบบนั้นซะล่ะ?…มาดีใจกับฝนสิบอลเราจะได้มาอยู่บ้านเดียวกันแล้ว”
“ใครจะไปดีใจด้วย…หึ!!…และเสียใจด้วยเฟ้ย…ฉันย้ายออกไปอยู่หอเรียบร้อย”
“หา?…ว่าไงน๊ะ??…นาย…ทำไมไม่บอกฝน…ย้ายออกไปทำไม?”
...ฝนเดินรี่ตรงเข้ามาบีบคอแต่ผมยังพอยิ้มออกได้และตอบไปด้วยความสะใจเพราะยังไงผมกับฝนคงไม่ได้เจอกันทุกวันแน่ๆอยู่แล้ว…
“เฮอะๆ…ทำไมฉันจะต้องบอกเธอด้วย?”
...เจอเข้าไปแบบนี้ฝนก็หน้าบึ้งตึงเม้มฟันแน่นมองค้อนผมด้วยความไม่พอใจ?…ผมเดินหนีฝนรีบเดินตามอย่างไม่ลดละจนมาถึงรถที่อาอรกับพี่แคทนั่งรออยู่…ผมสวัสดีทั้ง 2 คนแต่ฝนยังชวนยียวนชวนทะเลาะไม่เลิก…
“แม่…พี่แคท…บอลแอบหนีไปอยู่หอแล้ว…สงสัยจะกลัวฝนล่ะซี่”
“กลัวตายละ…ฉันออกไปทำงานจะไม่อยู่ทะเลาะกับเธอให้เหนื่อยอีกแล้ว”
“บอลออกไปอยู่หอ…แล้วลูกไปยุ่งอะไรกับพี่เขาด้วย…โทษทีนะจ๊ะบอล…ฝนบอกให้ปิดเรื่องที่เรามากัน”
“ความจริง…ฝนรู้อยู่แล้วว่าสอบติดเพราะมีประกาศในอินเตอร์เน็ตด้วยแต่ที่มานี่เพราะเตรียมมารายงานตัว…การมอบตัวแถมอยากจะมาเที่ยว…มาปั่นหัวแกล้งเธอเล่นด้วยน่ะแหละ”
…พี่แคทพูดกับผมต่อจากแม่ของเธอ…งานนี้กูท่าจะแย่ซะละมั้ง…
“ไปบ้านกันก่อนเถอะครับ”
...ผมรีบตัดบท…ฝนยังไม่ยอมเลิกแหย่ผมง่ายๆ…ขู่สำทับตามมาอีก...
“ชิ…อย่านึกว่าออกไปอยู่หอแล้วจะหนีพ้นนะ…ฝนจะตามไปหลอกให้หัวโกร๋นเลย…แบร่”
“เธอเป็นผีหรือไงกัน??…”
...ผมตอบสะบัดๆก่อนเดินไปที่รถ…ไม่วายที่จะได้ยินฝนกระเซ้าเย้าแหย่มาอีก…
“ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค้า…ขอความกรุณาด้วย…รุ่นพี่”
...ฝนยืนเท้าชิดโค้งหัวคำนับพูดเสียงอย่างดัง…คนเดินผ่านไปมาเห็นแล้วต่างอมยิ้มด้วยความขบขัน….ผมงี้อดอายแทนเธอไม่ได้….
“หึยย…ไม่อายเขาบ้างเลยหรือไงนะ…ยัยนี่”
...ที่บ้าน…
“อ่า…อะ…อา…บอลอยากออกไปทำงานเพราะเบื่อจะอยู่บ้านเฉยๆนี่เอง…แหมๆ...ฝนมาอยู่นี่แล้วบอลไม่เบื่อหรอกเพราะงั้นเลิกทำซะเถอะ…งานเด็กเสริฟน่ะ”
“ไม่มีทาง…เธอมาอยู่ที่นี่…ฉันจะต้องรีบออกไปทำงานโดยเร็วที่สุดเลย…ได้เวลาพอดี”
“เนะเน้…นายเห็นฝนเป็นตัวอะไรน่ะ!!!”
“แล้วแต่เธอจะคิดล่ะกัน…ฉันไปทำงานล่ะ”
“คืนนี้บอลจะกลับมานอนที่นี่หรือจะไปนอนที่หอพัก?”
...พี่แคทถามผม...
“นอนบ้านครับ...สัปดาห์หน้าถึงจะไปนอนหอ”
...ผมเดินออกจากห้องรับแขกไปโดยที่ฝนยังร้องท้าทายตามหลัง...
“นี่ๆ...จะหนีเรอะ?...แน่จริงอยู่ทะเลาะกันก่อนเด้!!”
“ฝน--...พอได้แล้ว!...ชวนใครต่อใครทะเลาะอย่างกับเด็กๆนะลูกเนี่ย?”
“ก็หนูยังเป็นเด็กนี่ค๊ะ!!...มาม๊า~~”
...แม่กวาง,สา,อ้อยต่างหัวเราะอย่างขบขันพลางเห็นพ้องกันว่า...
“สงสัยบ้านนี้คงครึกครื้นขึ้นอีกเยอะเลย”
“แต่หนูจะหนวกหูทุกวันล่ะไม่ว่าค่ะคุณแม่”
“โฮ่?...เด็กอย่างหนูเนี่ยหาที่ไหนไม่ได้อีกแล้วน๊า!!...ใช่มั้ยคะป้ากวาง?...ใช่มั้ยจ๊ะสา?...ใช่มั้ยเอ่ยหนูอ้อย?”
“เออ!!…มีเด็กอย่างเธอเพียงคนเดียวก็คงจะเพียงพอต่อโลกใบนี้แล้ว”
“ยี้!!”
...ฝนแยกเขี้ยวยิงฟันให้พี่สาวก่อนจะวิ่งตามผมออกมาหน้าบ้าน...พอมาถึงก็ทำมายืนหน้าเศร้าต่อหน้า...
“เป็นอะไร?”
“บอลรู้สึกเบื่อที่อยู่กับฝนเหรอ?”
…สาวน้อยทำเสียงอ่อยและก็มีน้ำตาซึมออกมา...เฮ้ย!!...ร้องให้ทำไมเนี่ยเดี๋ยวคนอื่นก็ได้หาว่าผมแกล้งน่ะสิ?...หวังดีกะจะเอาผ้าเช็ดหน้าเช็ดให้แต่ยัยเด็กซนกลับสบโอกาสรีบโอบคอผมโน้มเข้ามายื่นเอาฟันกัดจมูกทีหนึ่งก่อนจะถอยหลังอย่างเร็วแถมยังมายืนตบมือดีใจพลางหัวเราะได้ทั้งน้ำตาอีกด้วย...
“โอ้ยยย!!!…ยัยบ้า…ทำอะไรเนี่ย?”
“ฮื่อๆ…บอลจะเช็ดน้ำตาให้ฝนน่ะ…ยังเร็วไป 1 ปี 6 เดือน…นึกว่าฝนจะร้องให้จริงๆหรือพี่ชาย”
“เอาอีกแล้ว!!!…ฝน…มานี่!!!”
...พี่แคทได้ยินเสียงร้องเธอจึงรีบออกมายกมือตีก้นน้องสาว...ฝนโอดครวญแต่ก็พยายามหลบไปหลบมา...
“โอ้ยพี่!!...หนูเจ็บ!!!”
“เข้าบ้านไปเลยนะ...เล่นซนทั้งวัน”
“ไม่เป็นไรหรอกครับพี่แคท…ผมไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก”
“ใช่ๆๆ…ฝนแค่แหย่เล่นเอง…ขำๆ…เอาคืนที่บอลแช่งไม่ให้ฝนสอบติด…ฮิๆ”
...เล่นอะไรบ้าๆ…ผมยังบ่นพึมแต่ไม่มีเวลามาใส่ใจน้องสาวแสนแสบคนนี้รีบติดเครื่องก่อนขี่ออกไปที่ร้านอย่างรวดเร็ว…
………………………………………………………………………………………………………
………………………………………………………………………………………………………
...กลางดึกคืนนั้นหลังจากทํางานที่ร้านเสร็จแล้ว…ผมกลับมาบ้านแต่ยังไม่นอนจึงนั่งคิดถึงเหตุการณ์ต่างๆตั้งแต่จุดเริ่มต้นของความโชคดีจนถึงก้าวต่อไปของความรักซึ่งการเดินทางครั้งนี้จะไม่มีที่สิ้นสุด…หญิงสาวที่ผมมีความสัมพันธ์ฉันหนุ่มสาว…ศกุนตลา…สาวิตรี…กวางฤทัย…ศรีวิกา…วรรณลักษณ์…พรพรรณ…นารีลักษณ์…บุศยาหรือแม้แต่สุจิตราหรือแอมสาวดาวคณะวิทย์แฟนเก่าไอ้เชนบางครั้งมันเกิดจากความตั้งใจและอาจเกิดจากความบังเอิญทั้งหมดล้วนมีความรู้สึกทางเพศมาเป็นปัจจัยสำคัญแต่มันมีความรักเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยแทบทุกครั้ง…ถ้าไม่นับแอมแล้วทั้ง 8 หญิงสาวต่างล้วนยินดีที่จะมอบความสุขเสียวให้ด้วยความเต็มใจทันทีที่เห็นร่างของผมอยู่ตรงหน้า…โอ้…ชีวิตของผมมีความสุขแล้ว…ถึงความสุขจากการร่วมรักกับหญิงสาวจะเป็นความสุขที่เกิดขึ้นและต้องมีจุดสุดท้ายคือเมื่อถึงจุดสูงสุดแห่งความสุขแต่ผมสามารถมีความสุขแบบนี้ได้ตลอดไป…
“ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต”
...ใช่!!...ความคิดนี้ถูกต้องและคำตอบมีอย่างชัดแจ้งแล้ว...ผมเดินไปที่เตียงเอนตัวลงนอนหลับตาช้าๆก่อนที่จะลืมตาตื่นขึ้นในเช้าวันใหม่พร้อมกับความคาดหวังว่าสิ่งดีๆจะมีเข้ามาในชีวิตอีกอย่างไม่รู้จบภายใต้โลกอันแสนสวยงามใบนี้...วันพรุ่งนี้และวันต่อๆไปผมอาจจะได้พบกับหญิงสาวผู้งดงาม,น่ารัก,อ่อนโยนและใจดีอีก...ก็เป็นได้...
“เมื่อผมมีความสุข”
อวสาน
..........................................................................................................................................
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น