ตราบเท่าที่ยังมีชีวิต ตอนที่ 3 “ดื่มด่ำธรรมชาติแค่เพียงสองเรา!?”
19 มิถุนายน 2548 10.00 น.
...ผมนั่งทำรายงานในห้องหลังจากกลับมาบ้าน…ทั้งวันของวันนี้ตั้งใจไม่ออกไปไหนถ้าไม่จําเป็นส่วนการเล่นสนุกของฝนยังมีอยู่อย่างต่อเนื่อง…ครั้งนี้อีกเช่นกันผมได้ยินเสียงเอะอะของสาวๆดังแว่วจากทางเดินเป็นเสียงของคู่หูดูโอ้ประจําบ้าน…สากับฝน…
“ฝนใส่ยกทรงให้เรียบร้อยหน่อย!!!…เดินโชว์นมอยู่ได้…ไม่รู้จักอายบ้างหรือไง?”
“ครายจามาเห็นกานเล่า…มีแต่ผู้หญิงอยู่ทั้งนั้น…สาก็ทำบ้างจิ”
“บ้า!!…เดี๋ยวสาฟ้องพี่แคทนะ…ฝนไปใส่เสื้อได้แล้ว”
“อีกแป๊ปหนึ่ง…เย็นดีสา...เอ๋?…ยังมีบอลอยู่ด้วยนี่นา…หวาย!!”
...ผมพอจะฟังจับใจความได้เท่านี้ว่าฝนกับสาสนทนา(เถียง)อะไรกันบ้าง…เออ…ยังมีฉันอยู่เฟ้ยยัยบ๊อง…ทำอะไรให้มันเรียบร้อยหน่อย…นี่อะไรกัน?…เล่นเดินอวดเต้า!!…หน้าอกเต่งตึงมันจะกระเพื่อมนิดๆ?…ฮ้า!!!…ฝนทำแบบนี้จริงๆเหรอ?…หูย…อกในวัยสาวเต่งตูมขาวผ่องเป็นยองใยเนื้อเต้าเนียนนุ่มสุดบรรยายเป็นคำพูดต้องได้ลูบไล้ด้วยมือตัวเองเท่านั้น…เท่าที่ฟังฝนเองก็มีหุ่นเนื้อนมไข่เหมือนกันแฮะ…อะ…มะ…ไม่ได้การ…เราเสือกจินตนาการแปลกๆตามไปจนกระทั่งเจ้าน้องชายมันเริ่มจะ?…และประตูห้องถูกเปิดขึ้นพร้อมเสียงของลูกพี่ลูกน้องตัวดี…
“จ๊าเอ๋!!…บอลทามอารายอยู่??”
...ว้าก!!!!…ฝนกะจะเข้ามาโชว์นมให้ดูหรอ?…แย่ล่ะ…ผมไม่กล้าหันไปทางประตูได้แต่ก้มหน้าพยายามคิดถึงเรื่องอื่นพอเด็กสาวเดินพ้นประตูเข้ามาใกล้จึงเห็นว่าใส่เสื้อยืดอยู่?…โอยใจหายหมด…นึกว่าเดินเปลือยอกอะร้าอร่ามมาอวดให้ผมดูซะแล้ว…เธอปิดประตูเดินเข้ามาในมือถือถุงใส่ชิ้นฝรั่งแถมถ้วยพริกเกลือ…ค่อยมองฝนได้เต็มๆตาหน่อยดีนะที่ไม่เป็นอย่างเราคิด…เด็กสาววางถุงฝรั่งบนโต๊ะก่อนเอ่ยปากชวนแต่ผมยังไม่กิน…รู้สึกใบหน้าตัวเองมันร้อนผ่าวเพราะดันไปคิดฟุ้งซ่านกับลูกพี่ลูกน้องสาวคนนี้ซะได้…
“บอลไม่ชอบฝาหรั่งหรองายจ๊า?…อร่อยน้า”
...ฝนยืนตาแป๋วแหววเคี้ยวกัดฝรั่งเต็มแก้ม…ผมไม่กล้าสบตากับเด็กสาวเพราะมันยังเขิน…
“ชอบแต่ยังไม่หิว…ฝนอย่าพูดไปกินไปสิ…เดี๋ยวติดคอหรอก”
“เฮ่!!…มาเถอะ...มากินด้วยกัน…เอ้า!!…ฝนช่วยป้อนให้”
“บอกว่ายังไม่กิน…อย่า…อุ๊!!!”
...ฝนไม่สนใจหยิบชิ้นฝรั่งจะมาป้อน…ผมยังไม่อยากกินสักหน่อย…ร้องห้ามก็ไม่ทันแล้วจังหวะที่อ้าปากพูดเด็กสาวเอาชิ้นฝรั่งยัดใส่ปากพอเหมาะพอเจาะ…ยัยบ้า!!…เอาชิ้นฝรั่งคลุกพริกเกลือซะหนาเชียว…โอ้ยย!!…เผ็ดๆๆๆ…แสบลิ้น…
“เธอนี่!!!…คนเขาบอกไม่กินยังมายัดใส่ปากได้…ชอบแกล้งกันดีนักนะ”
...ผมทะลึ่งลุกพรวดจากเก้าอี้คายชิ้นฝรั่งทิ้งลงถังขยะใกล้โต๊ะ…ฝนเห็นท่าไม่ดีรีบถอยกรูด…
“อ๋า!!!…ฝนไม่ได้แกล้งบอลน๊า…เข้าใจผิดแล้ว”
...ยัยฝนร้องเสียงหลงกระโดดหนีขึ้นเตียงผมก้าวขาตามคว้าข้อมือได้และเสียหลักเซถลาล้มบนเตียงนอนด้วยกันทั้งคู่…สาวน้อยพลิกตัวนอนหงายเหยียดยาวมีผมก้าวคร่อมอยู่บนร่างเธอ…เรา 2 คนสบประสานสายตากันและกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ…มองกันอยู่พักฝนก็ถาม...
“บอลทําอะไร?”
...เสียงของลูกพี่ลูกน้องสาววัยกำดัดไม่ได้เอะอะเสียงดังกลับแต่มีเพียงน้ำเสียงแผ่วเบามาปะทะข้างๆหูผมราวกับคลื่นน้ำวงเล็กๆกระทบริมฝั่งเท่านั้น…พูดอะไรไม่ออกสักคำเดียวเมื่อเห็นดวงตากลมโตสดใสของสาวน้อยสบหน้าผม…จมูกเรียวสันโด่งได้รูปริมฝีปากบางสวยสีชมพูระเรื่อไม่จำเป็นต้องใช้ลิบสติคแต่งแต้มเผยอออกนิดๆ…แอบมองต่ำลงมาอีกหน่อยฝนท่าทางจะโนบราแน่เพราะหัวไหล่ไม่เห็นมีสายยกทรงเลย…หน้าอกในวัยสาวตั้งเต้ารองรับยอดปทุมถันเม็ดเล็กๆ 2 ข้างดันเสื้อยืดนูนขึ้นมากลายเป็นจุดเด่นที่ไม่อาจมองข้ามผ่านไปได้…กางเกงขาสั้นสีเขียวอ่อนมันบีบรัดแก้มก้นจนเน้นสัดเน้นส่วนแลเห็นขอบกางเกงชั้นในที่ไม่รู้ว่าเธอสวมใส่สีอะไร…เรียวขาขาวผ่องปานหยวกกล้วยอ้าแยกจากกันนิดๆ…ถ้าผมมองต่ำลงไปอีกคงได้เห็นเนินเนื้อนูนเด่นจากความคับของเป้ากางเกงขาสั้นที่เด็กสาวใส่แน่ๆ…มันจะเป็นภาพอันสวยงามแค่ไหนกันหนอ?…อา…เส้นผมที่มีกลิ่นแชมพูหอมของหญิงสาวสยายกระจายบนที่นอนของชายหนุ่ม…กลิ่นกายจากแป้งและนํ้าหอมที่ฝนใช้เป็นประจำส่งกลิ่นหอมกรุ่นโชยลอยเข้าจมูก…องค์ประกอบทั้งหมดนี้ทำให้ตัวผมราวกับจะลืมความเผ็ดร้อนในช่องปากไปชั่วขณะ…ไม่นึกว่าสาวน้อยแสนซนนางนี้ก็มีเสน่ห์มากพอที่จะดึงดูดเพศตรงข้ามให้มาเหลียวมองตัวเธอแบบละสายตาไม่ได้เหมือนกัน…ผมกับฝนเอาแต่มองหน้ากันอย่างเดียวไม่อาจพูดอะไรออกมาได้…ควรทำยังไงดีในเวลาแบบนี้?…ขณะคิดสับสนอยู่ก็ได้ยินเสียงคนเดินขึ้นบันได…ผมรีบผละออกลุกเดินไปหยิบขวดน้ำบนโต๊ะดื่มเพื่อดับความเผ็ดร้อนในปากลงแต่หัวใจยังคงเต้นแรงกับสิ่งที่ตัวเองกระทำไปเมื่อกี้…ฝนไม่พูดไม่จาอะไรรีบลุกจากเตียงลงไปนั่งที่พื้นเช่นกันเสียงเคาะประตูดังขึ้นตามด้วย…
“บอล…พี่เข้าไปนะ”
...เป็นพี่แคทเดินเข้ามาในห้อง…เกือบไปแล้วถ้าแยกจากกันช้ากว่านี้อีกนิดเดียว…มีหวัง…
“อยู่นี่จริงๆด้วย…ฝนมาทำอะไรที่นี่?...รบกวนบอลเขา”
...พี่แคทในชุดเสื้อยืดสีเหลืองกางเกงสีดำครึ่งท่อนยืนกอดอกกวาดสายตามองเราทั้ง 2 คนก่อนถามน้องสาว…
“ป่าวกวนสักหน่อย…หนูมาชวนบอลกินฝรั่งด้วยกันเท่านั้นหรอกจ้ะพี่”
…พูดไปได้ไงเนี่ย…ไม่ได้อยากกินสักนิด…มีแต่เอาฝรั่งมายัดใส่ปากเราเอง…ผมแย้งให้พี่แคทฟัง…
“อ้าว!!…บอลกินฝรั่งผิดข้างเองน๊ะ…ฝนจะให้กินฝรั่งในมือข้างนี้ต่างหากเล่า”
...เออแน่ะ…กลายเป็นว่าเราผิดซะเองสิเนี่ย…วู้ย…เจ้าเด็กแก่แดดแก่ลมคนนี้หาข้ออ้างไหลลื่นไปเรื่อย…แต่พี่แคทดูไม่ใส่ใจอะไรเลยสักนิดต่อการโต้เถียงของผมกับฝนเพียงพูดชวนน้องออกไปข้างนอกบ้านกับเธอ…
“อย่าไปรบกวนบอลเขาทำงาน…ฝนไปเป็นเพื่อนช่วยพี่หาหนังสือที่ห้องสมุดดีกว่า”
...พอพี่สาวพูดจบผมเห็นฝนทำหน้าเบ้อย่างกับลิงโดนกะปิคงเพราะไม่อยากไป…
“โอ่ย!!…วันหยุดทั้งทียังต้องไปมหาลัยอีกเหรอ?…หนูอยากนอนอยู่บ้านอ่ะ”
“ฮื่อ!!…เป็นสาวเป็นแส้จะมัวเอาแต่นอนทั้งวัน…ใช้ไม่ได้นะ…เอาน่า…ไปเถอะ…ขากลับพี่จะพาไปเลี้ยงไอศกรีม…โอเคมั้ย?”
...ได้ยินแค่พี่สาวสุดสวยพูดล่อพาไปเลี้ยงไอศกรีมเท่านั้นเอง…น้องสาวมหาแก่นวัยใกล้ 18 ตาโตเป็นไข่ห่านส่งยิ้มตอบรับคำเชิญชวนด้วยความดีใจมากที่สุดปรบมือแปะๆไปพร้อมกันอีกต่างหาก…
“ไอศกรีม?…พี่จะพาไปเลี้ยงไอติม?…เย้ๆๆ…หนูไปๆๆ…พี่จายดีจางเยยค่า…วิ้วๆๆๆ”
...ฝนโดดเข้าหอมแก้มพี่สาวและหมุนตัวลอยพกพาความเบิกบานใจสุดขีดเผ่นออกนอกห้องทันที…ทิ้งฝรั่งของกินที่ถือเข้ามาซะงั้น…พี่แคทมองน้องสาวสุดรักสุดหวงแหนที่กลายเป็นเด็กน้อยไปอีกครั้งทั้งที่เมื่อกี้เปลี่ยนเป็นสาวงามน่ารักทรงเสน่ห์ต่อหน้าผมแท้ๆ…
“ต้องเอาของกินมาล่อถึงจะยอมไป…เด็กจริงๆ…บอลกำลังทำงานอยู่ใช่มั้ย?…ขอโทษที่ฝนมารบกวนนะ”
...พูดจบ…พี่แคทเดินออกจากห้องตามน้องสาวโดยไม่รอคำตอบจากผมและสักพักได้ยินเสียงรถขับเคลื่อนออกไป…ผมยืนดูที่ระเบียง…อย่างที่พี่ว่าล่ะนะฝนน่ะถึงอายุอ่อนกว่าแค่ปีเดียวแต่การกระทำนิสัยใจคออย่างกับเด็กเล็กๆ…ดีใจที่ได้ของกินหรือได้รางวัลแต่เศร้าซึมเสียใจถ้ามีคนดุด่าว่ากล่าวช่างไร้เดียงสา(?)ซะจริงจริ๊ง…ผมนั่งทำรายงานต่อจนเสร็จและลงไปอาบน้ำกินข้าวกลางวันก่อนกลับมานอนเล่นในห้องแต่ไม่หลับ…พลิกไปซ้ายทีไปขวาที…สาก็ออกไปข้างนอกกับอ้อยในเวลาไล่เลี่ยกับ 2 พี่น้อง…แย่จังดันไม่อยู่เวลานี้ซะได้…พี่แคทกับฝนไม่อยู่ด้วยน่าจะมีอะไรสนุกๆทำกันและผมก็นึกถึงบุศยาสาวน้อยปี 2 เรียนอยู่ต่างคณะที่เจอกันเมื่อวันก่อนซึ่งตอนนั้นผมติดธุระกับ 2 สาวสาและอ้อยจึงบ่ายเบี่ยงเธอไปแต่วันนี้ควรจะ…คิดแล้วก็หยิบมือถือโทรไปหาบุศทันทีไม่นานเกินรอเสียงหวานๆของคุณหนูสาววัยรุ่นก็ดังให้ได้ยิน…
“ค่า…ว่ายังไงคะบอล…วันนี้ว่างโทรมาหาบุศได้แล้วหรือ?”
“บอลอยากเจอบุศ…บ่ายนี้ว่างมั้ยครับ?”
“อ้า…ว่างสิจ๊ะ…สำหรับบอลบุศว่างเสมอแหละ…ที่ไหนดีล่ะ?”
...ที่ไหน?...นี่บุศคิดว่าผมจะชวนไปเล่นจ้ำจี้หรือเนี่ย?(แต่มันก็จริงน่ะนะ) บุศหัวเราะร่วนมาตามสาย...
“หรือบอลจะชวนไปดูหนังกินข้าวก็ได้นะ…บุศไปได้ทั้งนั้นจ้ะ”
…ผมคิดว่าน่าจะลองไปเปลี่ยนบรรยากาศขี่รถรับอากาศบริสุทธิ์นอกเมืองบ้างจึงบอกบุศไป…
“แหม…บอลนี่ก็มีอารมณ์สุนทรีย์เหมือนกันนะ…งั้นบอลไปรับบุศใกล้ๆหน้าร้านไอโกะ(ร้านอาหารญี่ปุ่น)พอดีเอาคอมของน้องไปลงเกมส์ใหม่แต่ใกล้เสร็จแล้ว…อ้อ…เดี๋ยวบุศซื้อขนมกับน้ำดื่มรอไว้…บอลมาถึงจะได้ไปกันเลยตามนี้นะ?”
...เมื่อนัดแนะเรียบร้อยผมก็แต่งตัวอย่างรีบเร่งก่อนขี่รถไปถึงจุดนัดหมายเจอสาวสวยเอกบริหารยืนรออยู่…ผมหยิบหมวกอีกใบให้เธอสวมก่อนถามว่ามากับใครหรือเปล่าเพราะเห็นอยู่คนเดียว…
“บุศให้คนขับรถมาส่ง…ตอนนี้คอมก็ลงเกมส์เสร็จพอดีและบุศให้เขาเอากลับไปบ้านก่อนน่ะ”
“น้องบุศเล่นเกมส์คอมด้วย?”
“น้องสาวจ้ะ…ปกติผู้หญิงเขาไม่ค่อยจะเล่นเกมส์กันหรอกแต่น้องคนนี้ของบุศติดเกมส์น่าดูเลย…ป่านนี้นั่งชะเง้อรอเล่นตาเป็นมันอยู่ล่ะมั้ง?”
...บุศตอบขณะขึ้นนั่งซ้อนท้ายท่าทางทะมัดทะแมงแม้ใส่กระโปรงสั้นแต่ก็ไม่ชักช้าเคอะเขิน…น้องสาว?…บุศเพิ่งจะบอกนะนี่ว่ามีน้องแต่ปกติไม่เคยถามเรื่องเกี่ยวกับทางบ้านของเธออยู่แล้ว…ผมรีบติดเครื่องมุ่งหน้าออกนอกเมืองตามที่เรา 2 หนุ่มสาวตั้งใจไว้…ไม่ใช่โรงแรมม่านรูดหรอกแต่ขอเพียงข้างทางที่มีพงไม้หนาๆหน่อยเพราะบุศชอบร่วมรักในสถานที่แปลกๆไง…เป็นรสนิยมส่วนตัวๆ…ออกจากเมืองมาทางทิศใต้ประมาณ 3 – 4กิโลก็เจอทางลูกรังแคบๆทอดออกไปยังทุ่งนาไกลสุดลูกหูลูกตาและไม่เห็นมีบ้านคนอยู่เลย…ผมเห็นว่าถ้าเข้าไปลึกๆคงไม่มีใครมาเห็นจึงถามบุศ…หญิงสาวพยักหน้าบอกตามสบายหรือถ้าไม่เหมาะไปโรงแรมม่านรูดกันก็ได้…เธอไม่ถือหรือไม่ขัดข้องอะไร…ผมตกลงใจ…เอาที่นี่แหละ…
……………………………………………………………………………………………………….
“อืม…ที่นี่ก็โอเคนะบอล…ร่มรื่นดีแถมปลอดคนด้วย”
“แต่ไม่มีเพิงพักเลยนี่สิ…”
“ฮิๆ…ไม่ใช่เรื่องใหญ่สักหน่อย…เรายืนเอากันก็ได้นี่จ๊ะ”
...ผมยิ้มเขินเพราะบุศพูดตรงประเด็นดีเหลือเกินไม่มีการอ้อมค้อมเลยครับสาวคนนี้…รู้สึกว่าเธอเป็นคนมั่นใจในตัวเองสูงโดยเฉพาะหน้าตาและรูปร่างของตัวเองว่าไม่มีทางเป็นรองสาวคนไหนที่ผมเคยเจอ…อย่างเวลานี้หัวข้อการสนทนาของเราทั้ง 2 ระหว่างลงจากรถและพากันเดินลึกเข้าไปอีก…คือเรื่องเกี่ยวกับพวกเรา…บุศบอกผมว่าน่าจะรู้ดีเธอเองก็สวยน่ารักไม่แพ้ศกุนตลาและสาวิตรีแม้แต่นิดเดียว…ทําไมไม่ขอเธอคบกันแบบแฟนบ้าง…ผมตอบเป็นเพราะสาวกับเก๋…บุศถามว่าเกี่ยวอะไรด้วย…
“หรือบอลคิดว่าบุศก็สู้เก๋กับสาวไม่ได้เหมือนกัน?”
“ผมไม่ได้คิดแบบนั้นแต่เพราะยังไม่ได้บอกเก๋กับสาว…พวกเธอยังมีเยื่อใยต่อผมมากคงต้องบอกทั้ง 2 คนก่อน…อีกอย่างกุนกับสา”
“…แบบนี้นี่เอง…บอลคงไม่อยากทำร้ายจิตใจของเก๋กับสาว…บุศเข้าใจดีค่ะแต่บุศเองก็ไม่ชอบเร่งรัดอะไรใครเหมือนกัน…เอาเป็นว่าให้เวลาเป็นตัวตัดสินดีกว่านะ…แต่บางทีอนาคตพี่กุนกับสาอาจไม่เหมาะกับบอลก็ได้”
...และสาวน้อยบุศยาเงียบไปครู่หนึ่งเหมือนคิดอะไรอยู่คนเดียวส่วนผมเลือกทำเลเหมาะๆได้ก็ถอดเสื้อคลุมตัวนอกปูบนหญ้าแบบไม่กลัวสกปรกวางขวดน้ำดื่มและถุงขนมทับให้บุศนั่งก่อนตามมารยาท…เราทั้ง 2 เลือกนั่งใต้ต้นหูกวางต้นใหญ่ริมทางลูกรังห่างจากถนนใหญ่เกือบ 1 กิโลเมตรได้…เบื้องหน้าเป็นทุ่งนาเวิ้งว้างกว้างขวางมองไม่เห็นบ้านเรือนนับว่าหายากในจังหวัดทางภาคเหนือตอนล่างที่เป็นศูนย์กลางการขนส่ง…การศึกษา…เศรษฐกิจ…เบื้องหลังเป็นบึงน้ำขนาดย่อมสภาพรอบๆร่มรื่นและมิดชิดดูจากทางที่รถเข้ามาแล้วไม่ค่อยมีรอยล้อรถคันอื่นเลยแถมแคบขนาดรถจักรยานขี่สวนกันเท่านั้น…บุศกินขนมนั่งคุยหัวเราะกับผมอย่างสบายใจ…นานๆครั้งจะได้ยินเสียงรถจากถนนใหญ่วิ่งผ่าน…สายลมเย็นๆพัดโชยเย็นสบายแดดก็ไม่ร้อนเพราะร่มเงาจากต้นไม้ใหญ่ช่วยกำบังแสงไว้เกือบหมด…ไม่ต้องกลัวใครจะมาเห็นเพราะทางมันคดเคี้ยวพอสมควรแถมเราเข้ามาจนเกือบสุดทางแล้ว…
“ถ้าบุศได้เจอบอลเร็วกว่าพี่กุนและสาก็คงดีมากเลย…เสียดายที่มาเจอกันช้าไป”
“บุศเคยอกหักเพราะผู้ชายเจ้าชู้แล้วทําไมถึงชอบบอลล่ะ…ผมเองก็เจ้าชู้นะ…อันนี้ขอยอมรับ”
“อ่านะ…เจ้าชู้ยังพอว่าแต่ทำตัวหวงก้างไม่เข้าเรื่องบุศไม่ชอบแถมนิสัยไม่ดีชอบเล่นพนันฟุตบอล…เสียเงินทีเกือบหมื่น…อย่างนี้บุศเกลียดที่สุด”
...ผมฟังบุศพูดถึงแฟนเก่าแล้วพอจะเข้าใจว่าทําไมเธอจึงขอเลิกคบเพราะทนนิสัยไม่ดีของฝ่ายชายไม่ได้นี่เอง…มันโง่จริงๆว่ะ…ได้สาวสวยขนาดนี้เป็นแฟนมันยังเจ้าชู้อีก…เอ๊ะ!?…เหมือนว่าตัวเองยังไงก็ไม่รู้?…
“บอลเป็นคนมีเสน่ห์…สุภาพอ่อนโยน…นิสัยก็ดีถึงแม้จะเจ้าชู้และชอบดื่มเหล้าไปนิดแต่บุศก็ชอบจ้ะ…ถ้าผู้หญิงคนไหนที่รู้จักบอลแล้วอย่างน้อยไม่คิดชอบเนี่ย…สงสัยตาไม่ถึงชัวร์…รู้มั้ย?…บุศชอบบอลตั้งแต่เห็นครั้งแรกแล้วและก็เฝ้าดูเรื่อยมาตลอด”
...ผมอดเขินไปกับคําชมของสาวน้อยข้างๆกายไม่ได้แต่คิดว่ายังมีนะ…ผู้หญิงที่เพิกเฉยไม่สนใจผมแบบสาวสนหนุ่มและไม่ต้องไปหาที่ไหนไกลด้วย…นั่นคือพี่สุรีย์พรรณกับหยาดฝน 2 ศรีพี่น้องที่บ้าน…
“อื้อ…อากาศเย็นสบายจัง…บุศชักชอบที่นี่แล้วสิคะ…บอลล่ะชอบมั้ย?”
...ผมตอบไปว่าชอบเช่นกันเพราะมันร่มรื่นและไม่มีเสียงอึกทึกหนวกหูแม้จะห่างจากตัวเมืองแค่ 4 กิโลกว่าๆ…ว่าแต่…เมื่อไหร่จะเริ่มกันสักทีนะ…คุยมาตั้งนานชักคันไม้คันมือคันควยล่ะ…บุศหยิบขวดน้ำมาดื่มจากนั้นศรีษะเธอเอนซบกับอกผมและบอกว่า...
“บุศเองไม่เคยมาที่แบบนี้หรอก…ตื่นเต้นจัง…กลัวใครมาเห็นอ่ะ…นี่…มาเริ่มกันเถอะนะบอล…”
...พูดจบสาวน้อยวัย 19 ถอดเสื้อยืดสีชมพูแขนสั้นวางไว้ข้างตัวโชว์บราเซียร์สีเหลืองอ่อน…อุแหม่…อย่างกับรู้เลยว่าผมคิดอะไรในใจ…โอ้…หน้าอกยังสวยบาดตาบาดใจทรมานต่อผู้พบเห็นเหมือนเดิมนะบุศและมันยังดูใหญ่กว่าตอนผมเห็นครั้งแรกซะด้วย…ปากบอกอายแต่กลับถอดเสื้อโชว์นมให้ผู้ชายดู…ยังส่งยิ้มหวานให้อีกแน่ะ…อูย…ไม่ยิ้มเปล่าแต่มือไม้ยังซุกซนควานหาของเล่นเล่นอีก…
“บอลก็ถอดบ้างสิหรือว่าจะให้บุศถอด…ว้าย!!…ลมพัดเย็นอ่ะ”
...บุศปล่อยมือจากอาวุธของผมร้องว่าชักจะหนาวแต่กลายเป็นว่า!!!…สาวสวยลุกนั่งคุกเข่าปลดตะขอกระโปรงสั้นจีบสีขาวออก…กางเกงในแบบผูกเชือกเนื้อนุ่มสีเหลืองอ่อนและบริเวณเป้ามีรอยเปียกอะไรสักอย่างซึ่งผมก็รู้ดีว่าคืออะไร…บุศหน้าแดงยิ้มแบบเขินๆก่อนตอบแก้เก้อ...
“บอลดูสิ…ของบุศเยิ้มตั้งนานแล้ว…ก็มันตื่นเต้นนี่นะ…เย็ดกันกลางแจ้งแบบนี้บุศไม่เคยมาก่อน”
...ตัวผมเคยทำกับกุนและสามาแล้วแต่ใจมันยังตื่นเต้นไม่ต่างกับบุศหรอก…สาวน้อยขยี้บีบนมลูกใหญ่ข้างซ้ายทีข้างขวาทีขณะสอดนิ้วเขี่ยหีตัวเองไปด้วยกัน…เรา 2 คนหนุ่มสาวหายใจแรงกว่าเดิมเพราะความเงี่ยนเริ่มก่อเกิด…ผมถอดเสื้อและกางเกงขายาวออกไปเหลือเพียงกางเกงลิงตัวเดียว…บุศรีบผลักคู่ขานอนลงบนเสื้อที่ปูไว้ก้าวขึ้นคร่อมโน้มหัวยื่นริมฝีปากประกบจูบอย่างแรงส่งลิ้นเข้ามาพัวพันกับลิ้นผม…มือเธอทั้ง 2 ประคองแก้มเพื่อไม่ให้ผมหลีกหนีจากการโจมตีด้วยริมฝีปากเนียนนุ่มสีแดงระเรื่อ…กลิ่นลิบสติคหอมๆกลมกลืนไปกับน้ำหอมราคาแพงจากร่างกายของหญิงสาว…มันเหมือนว่ากลิ่นนั่นจะถูกผิวหนังของผมดูดซึมไว้…ช่างหอมหวลอะไรอย่างนี้…โอวว…โหนกหีบุศถูกับควยผมสัมผัสความหนืดหยุ่นแห่งเนินเนื้อและความเปียกชื้น…กางเกงในของบุศลื่นมากจริงๆ…หีก็กางใหญ่ขนาดปิดท่อนควยผมเกือบจะมิด…อยากจะชมหล่อนแบบนี้แต่ผมพูดไม่ได้เพราะยังโดนจุมพิตของกิ๊กคนสวยเล่นงานจนตัวไม่อยู่นิ่งมือสั่นๆลูบแผ่นหลังขาวเนียนเลื่อนปลดตะขอยกทรง…บุศยกตัวเล็กน้อยให้บราตัวจิ๋วหลุดออกไปทั้งที่ยังเพลินในรสจูบที่ถวิลหามานาน…เธอทั้งบดทั้งบี้…ลิ้นเล็กๆแต่ว่องไวคลุกเคล้าไปมาในช่องปากของผม…ท่าทางจะไม่ยอมถอนจูบออกง่ายๆแล้ว…ยังกับบุศจะคิดในใจว่าไม่ได้พบกันนาน…วันก่อนก็ไม่มีโอกาสได้อยู่ด้วยกัน…คราวนี้ขอดื่มด่ำรสรักรสปรารถนาแห่งความสุขในครั้งนี้อย่างเต็มที่…เต้าสวรรค์สุดอึ๋ม 2 เต้าเบียดบี้กับแผ่นอกของผม…มันช่างเนียนนุ่มอะไรกันนักน้า…ร่างกายของผู้หญิงนี่ช่างยอดเยี่ยมจริงๆต่างกับผิวผู้ชายอย่างเราที่หยาบกร้านกว่า…มือผมช้อนใต้ตัวสาวน้อยประคองรองรับนมสาวบีบเบาๆอยู่นานด้วยเพราะมันนุ่มมือจนไม่อยากปล่อย…อีกมือลงต่ำที่บั้นท้ายไล้ลูบกางเกงชั้นในตัวบางจนแทบไม่รู้สึกถึงว่าสวมใส่…อย่างกับว่ากำลังลูบจับเนื้อแก้มก้นจะๆก็ไม่ปาน…บุศขยับสะโพกร่อนซ้ายขวาและบนล่าง…หีเสียดสีกับควยจนอารมณ์ผมปั่นป่วน…มันถูกกดทับจากอวัยวะเพศของเพศตรงข้าม…ไม่ไหว…ควยแข็งจนแทบจะระเบิดแล้ว…ควยกับหีมันใกล้กันได้ที่ไหนเล่า??เจอกันเป็นต้องเย็ดให้หีแฉะควยอ่อนกันไปข้าง…ผมพลิกตัวให้บุศนอนหงายบ้าง…หล่อนดูดปากผมไม่นานก็ถอนออก…น้ำลายของเธอไหลยืดติดเป็นสาย…ใบหน้าร้อนผ่าวเหงื่อเม็ดเล็กๆซึม…บุศหายใจถี่จนอกกระเพื่อมตามจังหวะการเต้นของหัวใจเป็นระยะ…
“มันต้องยังงี้สิ…ไม่ได้จูบกับบอลมานานเหลือเกิน…บอลอย่าลืมรสจูบของบุศนะจ๊ะ”
“ไม่ลืมหรอกครับ…บอลจะจำไว้ตลอดไป”
...ว่าแล้วผมก้มดูดนมเต้าซ้ายทีเต้าขวาทีบุศแอ่นอกสู้ลิ้นสากๆพลางซี๊ดปากอย่างสยิว…มือเธอบีบหัวไหล่สลับกับลูบหัวของผมเวียนไปเวียนมา…
“นั่นแหละบอลดูดแรงๆ…อึ๊ยย…เก่งจังนะ…อื้ออออ”
...บุศถอนหายใจหนักๆเป็นระยะ…และบอกให้ผมทำรักด้วยปากกับหีของเธอบ้าง…
“เลียหีสิจ๊ะ…รู้มั้ยมันรอลิ้นกับควยบอลอยู่นานแล้วนะ…แค่ดึงเชือกกางเกงในออกเอง…เอาเลย”
...ผมไม่ชอบให้ใครบอกซ้ำสอง…ยื่นมือดึงสายแพนดี้ออก…ง่ายเหลือเกินเพราะบุศผูกเงื่อนกระตุก…ดึงทีเดียวเท่านั้น…ช่องสวาทแสนสวยปกคลุมด้วยขนหมอยดกเรียงเป็นระเบียบก็อวดโฉมเต็มๆตา…โอ…งดงามมาก…งดงามไม่เสื่อมคลาย…ผมรีบซุกลิ้นเลียบริเวณเม็ดแตดเอาฤกษ์เอาชัยก่อนเป็นอันดับแรก…บุศกำลังนอนแหกหีเพลินก็สะดุ้งเฮือกอย่างแรงจนก้นลอย…
“อ๊ายยย…เล่นแตดก่อนเลยหรอ…อูยยยย…อึ๊ยยยย…ไม่ให้บุศตั้งตัวเลยนะ…ซีดสสสส…โอออ”
...สาวน้อยร้องตัดพ้อแต่กลับแหกขากว้างขึ้นแถมแอ่นหีสู้ลิ้นผมอีก…ขณะมือเธอดึงกางเกงในผมรูดลงมาตรงเข่าและผงกหัวเอาลิ้นแตะพวงสวรรค์และขบหนังกระโปกจนผมต้องกัดฟันเพราะรู้สึกสยิวสุดๆ…พวกเราหนุ่มสาวอยู่ในท่า 69 ทําออรัลเซ็กซ์ท่ามกลางธรรมชาติในชนบท…ลมพัดอ่อนๆริมทุ่งนาเขียวขจีและใต้ต้นไม้ใหญ่อันร่มรื่น…แต่เกมส์รักในความคิดของผมกลับร้อนแรงจนแทบลุกเป็นไฟเพราะความเงี่ยนและความหอมหวลชวนลิ้มลองแห่งกลีบแคมรูหีสดๆทำให้ไม่กลัวเกรงว่าใครจะมาเห็น…มาก็ช่างหัวมัน…อุ๊บบ!!…บุศดูดอาวุธร้ายแรงขึ้นอีก…เธอตอบโต้ผมทันควันทีเดียว…
“อืมมมม…จ๊วบบบ…อ้าาา…เต็มปากดีจัง…อืมมมมม…สุดยอด”
...อย่างกับบุศพูดกับตัวเองแต่ที่แน่ๆลีลาเธอยังเก่งกาจจัดจ้านเหมือนเดิม…ไม่สิ…เก่งกว่าเดิมมากต่างหาก…ผมไม่เป็นอันเลียหีดูดแตดแล้วเพราะมันเพลิดเพลินที่โดนผู้หญิงโม๊กควยให้จนต้องเปลี่ยนท่านั่งคุกเข่าควยชี้หน้าหญิงสาว…บุศรีบคว้าดุ้นเอ็นมากระถอกจนหัวบานก่อนผงกหัวเข้าออกดูดอมต่อด้วยความกระหายจนน้ำลายไหล…ผมโยกเอวเข้าออกเป็นจังหวะตามไปด้วยเพราะมันทนอยู่นิ่งไม่ได้…แรงดึงดูดในช่องปากของผู้หญิงนางนี้มันมากมายเหลือเกิน…ทั้งนุ่มและยืดหยุ่นอย่างยิ่งยวดและบุศก็คายเสาเข็มออก…
“บุศบอกก่อนแล้วนี่นาว่าจะยืนเย็ดกัน…มาสิจ๊ะ…ได้เวลาควยเข้าหีแล้ว…”
สาวน้อยเอกบริหารปี 2 ลุกไปที่ต้นไม้ยืนหันหลังแหกขาแคมหีอ้ารูปลิ้นยื่นก้นชี้มาทางควยแถมส่ายยั่วยวนอีกด้วย…ผมแลบลิ้นหลายครั้งก่อนเข้าไปหาจับหัวเงี่ยงเขี่ยปากรูหีและค่อยๆกดลงรู…บุศเม้มปากเอี้ยวศรีษะมองส่งสายตาเย้ายวนมือข้างหนึ่งของเธอโน้มหลังคอผมก่อนดันตูดสวนเข้ามา…
“โอ๊ยยย…สุดยอด…แบบนี้บุศเพิ่งจะเคยทำ…พวกเรานี่หน้ามืดขนาดแก้ผ้าเย็ดกันกลางแจ้งไม่อายผีสางนางไม้หรือนี่?…อูยยยย…บอลโยกเอวเร็วๆ…บุศเงี่ยนจะแย่อยู่แล้ว…อาาาาาา…ยะ…อย่างนั้นแหละ”
...ผมสวนควยเข้าร่องหลืบแห่งความเสียวซ่านอย่างช้าๆ…ช้าๆ…สวนกระแสความต้องการของหญิงสาว…บุศส่งสายตาวิงวอนให้ผมทำตามที่เธอบอก…สาวน้อยทั้งร้องและอ้อนวอนจนเสียงแหบ…ควยยังเข้ารูไม่หมดซึ่งบุศก็รู้จึงหันมาค้อนให้ผม…
“ฮึ!!…ถ้ารู้งี้บุศขย่มซะเองดีกว่า…บอลชอบแกล้ง”
“น่า…เดี๋ยวบอลจัดให้…ขอแช่ในรูอีกหน่อย…ไม่ได้เข้ามานานควยมันคงตื่นเต้น”
...บุศหัวเราะเมื่อฟังผมกระเซ้าแหย่และจับมือผมเกาะกุมหน้าอกอวบอั๋นแทน…ผมโน้มตัวบีบเคล้นอย่างมันมือ…นิ้วมือเขี่ยป้านนมเป็นวงๆซ้ำแล้วซ้ำเล่า…ได้ผล…ไม่นานหัวนมขยายตัวใหญ่ขึ้นหน้าอกของหญิงสาวก็แข็งขึ้นอีก…และในแคมหีก็หลั่งน้ำหล่อลื่นช่วยซับอาบควยจนเปียกแฉะเป็นสัญญาณที่ดีพร้อมว่าอารมณ์เสียวของบุศคุโชนได้ที่…ผมดึงควยกลับออกบุศก็แอ่นหีตามพอเธอเผลอผมก็อัดควยสวนกลับเข้าไปใหม่คราวนี้เสียบทีเดียวมิดด้าม…และเริ่มสาวควยเข้าออกช้าๆ…เพิ่มความเร็วไปเรื่อยๆ…บุศกรีดร้องครางอย่างสะใจในอารมณ์ยิ่ง…
“…อื๊ออออ…นั่นแหละๆ…เย็ดมาอีกๆๆ…ซีดสสสส…เสียวหี…โหยยย…ไม่โดนควยบอลนาน…คับรูมากนะเนี่ย…อาาาาาา…ใช่เลยยย…อูววววว”
“ยอดมาก…ยอดจริงๆ…หีบุศเย็ดมันส์จังเลย…รูขมิบดีจริงๆ”
...บุศมือเกาะท้าวต้นไม้ร้องครางดังขึ้น…ผมประคองจับก้น 2 ข้างออกแรงอัดควยชักเย่อรูเสียวอย่างเต็มเหนี่ยวจนบางครั้งหัวทอกเหมือนไปโดนอะไรดังกึกๆอยู่ภายในช่องสวาท…บุศร้องลั่นจนน้ำตาไหลไม่ใช่เพราะปวดเจ็บแต่มันเสียวจนทนแทบไม่ได้ต่างหาก…
“อ๊าาาาา…ควยโดนมดลูก…โอววววว…สนุกจังเลยยยย…เย็ดอีกบอล…เย็ดแรงๆๆ…อ๊อยยยย”
...บุศหน้านิ่วส่ายหัวไม่อยู่นิ่งทั้งแขนและขาสั่นพั่บๆ…มือเรียวบางเกร็งจิกต้นไม้จนผิวนอกหลุดร่อนแต่เท้าไม่รู้เพราะบุศใส่รองเท้าบู๊ตสีดำ…เธอสะบัดผมไปมาเกือบตลอดเวลาแล้วพยายามเด้งสะโพกสู้…ผมชักทนไม่ไหวต่อความตอดรัดในช่องหีและกลิ่นคราบไคลจากร่างกายของหญิงสาวที่มันส่งกลิ่นหอมยั่วยวนเข้าจมูก…ยัง…ผมยังสู้อดทนไม่ให้น้ำควยแตกพยายามลดความเร็วชักมังกรเข้าออกปากรูถ้ำทองช้าลงๆก้มจูบแก้มเลียใบหูคุณหนูสาววัย 19 เอวก็เย่อควยประกอบจังหวะเนิบๆเบาๆ…บุศกางขากว้างขึ้นเพื่อให้ยืนถนัดๆและดูเหมือนเธอจะทำอะไรสักอย่าง…ไม่นานผมก็ได้รู้…สาวน้อยเด้งสะโพกบดร่องหีอัดก้นเนื้อหนั่นกระแทกควยแบบไม่ให้ตั้งตัวทัน…เล่นเอาผมร้องลั่น…แต่ว่าข้างในของบุศอุ่นดีจังเลย…
“อะ…โอ้ววว…บอลอุตส่าห์เย็ดเบาๆกลัวน้ำควยมันจะแตกซะก่อน…บุศนี่ล่ะ”
“อ้า…ก็นึกว่าบอลจะให้บุศทําให้บ้าง…นึกว่าเหนื่อยจะได้ช่วย…อืออออ…มะ…ไม่รู้นี่จ๊ะ”
...แบบนี้ก็ดีแฮะ…บุศทั้งร่อนทั้งส่ายหีเด้งสวนบดหนอกอัดควยชักเข้าออกสุดจะเพลิดเพลินเจริญใจ…รูหีฉ่ำน้ำเมือกไหลเยิ้มติดตามพวงสวรรค์และกลุ่มหมอย…สาวสวยเอกบริหารรวบผมมาไว้ข้างเดียวกันเผยต้นคอขาวผ่องงามระหง…สูดปากแอ่นก้นขย่มท่อนเอ็นอย่างไม่รั้งรอ…มีเหลียวมองผมด้วยสายตาสุดจะเซ็กส์ซี่เป็นระยะ…
“ซีดสสส…บอลจับเอวบุศไว้…จะ…จะกระแทกแล้วนะ…รับมือรับหีซะ…อึ๊กกก…นี่แน่ะ”
“อ้าาาาาา…เสียววว…อุ…อูววววว”
...ผมกับเธอร้องครางออกมาพร้อมกัน…โอยย…บุศเย็ดแรงเหลือหลายไม่กลัวว่าของตัวเองจะพังตั้งหน้าตั้งตาอัดรูหีไม่ยั้ง…แคมสวาทสีชมพูเข้มปลิ้นเข้าปลิ้นออกตามแรงร่วมเพศมองให้เห็นแท่งควยอาบน้ำเมือกสีขาวในช่องโพรงเสียว…รูตูดของเธอก็ขมิบเป็นบางครั้ง…ส่วนข้างในมันอุ่นหนักไปทางร้อนมากขึ้นแล้ว…ไม่มีทางยอมให้ผู้หญิงลูบคมผมได้หรอก…
“อ๊าาา…จะยอมแพ้บุศได้ไง…คราวนี้ตาบอลบ้าง…ฮึบบบบ”
มือผมบีบแก้มก้นหญิงสาวเป็นรอยส่งกระบอกปืนยิงรูเต่าไม่นับครั้ง…บุศก็ไม่ยอมน้อยหน้าแอ่นหีเด้งตูดสู้…เล็บของเธอจิกเข้าไปในเนื้อไม้…ส่งเสียงครวญครางราวกับได้รับความทรมานสุดแสนสาหัส…ผ่านไปไม่นานความอดทนของผมก็พังทลายแหกปากร้องโหยหวนก้องไปทั่วบริเวณ…
“มะ…ไม่ไหวแล้ว…ผมจะแตกแล้ววววว…อูยยยย…เสียวเหลือเกินนนน”
“บุศก็จะออกจ๊ะ…ตะ…แตกข้างในเลย…อ๊าาาาาา…อุ…อึ๊ยยยยย…อะ…ออกแล้วววววว”
...ไม่นานลูกกระโปกก็ขับน้ำอสุจิผ่านท่อนลำพุ่งปะทะปากมดลูกของบุศอย่างรุนแรง…กระโปกบีบตัวเกร็งปล่อยของเหลวสําหรับสืบเผ่าพันธุ์ออกมาเป็นชุดๆจนรู้สึกว่าดุ้นควยค่อยๆอ่อนตัวลง…บุศหลับตาปี๋เกร็งสั่นเทิ้มไปทั้งตัวครวญครางอย่างดัง…สาสมกับความอยากที่เฝ้ารอมานานแล้ว…ผมแช่ควยในรูหีบุศสักพักหนึ่งก็ดึงออกพร้อมหยดน้ำเสียวของผมกับของเธอไหลย้อยผสมกันออกมาตามแรงชักแท่งลำออก…ผมเดินไปหยิบขวดน้ำเพื่อทำความสะอาดกระบอกปืนของตัวเอง…บุศหายใจหอบเพราะยังเหน็ดเหนื่อยจากกามกิจที่เพิ่งจบไป…ผมเทน้ำใส่อุ้งมือช่วยล้างทําความสะอาดภายในและภายนอกอวัยวะเพศให้…เธอเอาแต่ยิ้มกริ่มตลอดเวลาก่อนคว้าตัวผมไปกอดจูบด้วยความพอใจอีกครั้ง…
“วันนี้บุศมีความสุขมากนะคะ…บอลล่ะมีความสุขหรือเปล่า?”
“เช่นกันครับบุศ…บอลเองก็มีความสุขมาก”
“สัญญากับบุศได้มั้ยว่าที่นี่จะเป็นสวรรค์ของเรา 2 คนห้ามบอลพาใครมาเสพสุขที่นี่นอกจากบุศเพียงคนเดียว…รับปากได้มั้ยคะ?”
...ผมเห็นด้วยตามที่บุศบอกเพราะสถานที่แห่งนี้มันน่าจะเป็นที่ๆพิเศษสุดสําหรับผมกับเธอเท่านั้นจึงพยักหน้ายอมรับคำสัญญาแทนคําตอบและเราทั้ง 2 คนก็จุมพิตอย่างดูดดื่มอีกครั้งก่อนสวมใส่เสื้อผ้าและนั่งคุยกันอีกครู่หนึ่งจึงพากันกลับ…บุศให้ผมส่งที่ตลาดไนท์บาซาร์เพราะอยากจะเดินดูของ…เธอบอกว่าถ้าคิดถึงก็โทรไปหาได้ทุกเวลา…จะคอยรับโทรศัพท์อย่างใจจดใจจ่อและเจอกันใหม่ที่มหาวิทยาลัย…
……………………………………………………………………………………………………..
...จากนั้นผมขี่รถมุ่งหน้ากลับบ้าน…ไปถึงตอน 4 โมงกว่าก็รีบถอดเสื้อผ้าซักเป็นการทำลายหลักฐานโดยเร็วที่สุดพร้อมอาบน้ำกินข้าวและแต่งตัวไปทำงานตอน 6 โมงเย็น…สาอยู่ในชุดกีฬาเสื้อขาวกางเกงขายาวสีเทาเข้มรองเท้าสีเทาพร้อมด้วยฝนซึ่งเดินตามมาข้างหลังติดๆ…พวกเธอ 2 คนคู่หูรวมทั้งพี่แคทจะไปออกกำลังกายที่สวนริมแม่น้ำ…ส่วนอ้อยไม่ไปเพราะมีการบ้าน…แม่กวางไปประชุมที่สาขาต่างจังหวัดกำหนดกลับคงอีก 2 –3 วัน…
“เพิ่ง 5 โมงครึ่ง…ยังไม่ถึงเวลาทำงานเลย…บอลจะรีบไปไหนนัก?”
“ช่ายๆๆ…บอลไปเล่นกับพวกเราก่อนเถอะน้า”
“ไม่เอาล่ะ…พี่เขาสั่งให้ไปเร็วหน่อยเพราะมีคนที่ร้านลากลับบ้านวันนี้คนเลยอยู่น้อย”
“โฮะ?…มานชักน่าสงกะสัย…วันนี้หายตัวไปทั้งวันพอกลับมาก็อาบน้ำแต่งตัวกินข้าวรีบไปทํางานอีก…เหอๆๆ…บอกมาซะดีๆว่าไปทําอะไรมากันแน่?”
...เอาอีกแล้ว…นิสัยชอบสงสัยและชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น…ผมไม่อยากจะคุยกับฝนเท่าไหร่หรอกนะวันนี้เพราะเหตุการณ์เมื่อตอนสายที่ผ่านมาไง…ตอนนั้นเราทำได้ยังไงเกิดหักห้ามใจไม่อยู่ละก็…กึ๋ย!!…จ้องเราเขม็งเชียวยัยบ๊อง…ฉันไม่ได้ไปทําอะไรทั้งนั้นนะโว้ยแต่ให้ตายก็ไม่บอกหรอก…เฮ้ย!!…นั่น…
“ลงมา!!…ไปนั่งรถฉันทําไมน่ะ?”
“…ฝนม่ายห้ายบอลปายตอนนี้…ปายเล่นกานที่สวนริมน้ำก่อน”
...ความจริงผมอ้างไปงั้นเหตุผลจริงๆคือไม่อยากอยู่นานเพราะกลัวหนูเขี้ยวเผลอหลุดปากบอกว่าวันนี้ผมทำอะไรลงไปนั่นเอง…สาไม่รู้เรื่องอะไรก็บอกให้ฝนลงจากรถอย่ามัวก่อกวนผม…
“ไปกันหรือยังล่ะ?”
...พี่แคทเดินออกมาจากบ้าน…เธอรวบผมสั้นอยู่ในชุดเสื้อสีดำกางเกงขาสั้นสีเทาสวมถุงเท้าขาวใส่รองเท้ากีฬาสีเดียวกัน…อู้หู!!…สาวสวยใส่ชุดไหนก็งามทั้งนั้นขาขาวจังเนาะลูกสาวคนโตของอาผมเนี่ยส่วนลูกสาวคนเล็ก…นี่ก็น่ารักแบบไม่ต้องแกล้งชม…ใส่หมวกแก๊บลายหมีพูสวมเสื้อสีแดงแขนสั้นกางเกงขาสั้นสีดำคลิบขาว…ถุงเท้าสีขาวรองเท้ากีฬาสีดำ…ดูท่าทางคล่องแคล่วดี…
“ถ้าไม่รีบไปทํางานบอลก็น่าจะไปวิ่งออกกำลังบ้างนะ”
“แม่นแล้ว…บอลจาเสียใจนาที่ไม่ยอมไปกับเรา…มีสาวๆมาเดินมาวิ่งโชว์ขาอ่อนๆน่องสวยๆกันตั้งเยอะแยะ”
“บอลว่าฝนคงอยากไปดูหนุ่มๆมากกว่ามั้ง…บอกว่าไปวิ่งน่ะเธอจะวิ่งได้สักกี่สิบเมตรกัน…หา?”
...ฝนได้ยินผมแหย่ก็รีบโดดลงจากรถเข้ามาเต้นเหยงๆไปรอบๆตัวผมปากก็ร้องท้าทายเสียงดัง…
“ย๊าก!!!…ดูถูกได้ร้ายกาจม้ากๆ…มาวิ่งแข่งกันเลยมะบอลใครแพ้เลี้ยงไอติม!…ว่างาย?”
“เอาเข้าไปฝน…วันนี้กินไปตั้งเยอะ…เดี๋ยวอ้วนตายหรอก…ไปได้แล้วอย่ามัวเสียเวลา”
“โฮ่ๆ…พี่สาวเตรียมใจไว้ให้ดีนะว่าต้องโดนหนุ่มเข้ามาจีบตรึมแน่ๆ…ใส่ขาสั้นโชว์ขาขาวๆซะง้าน…คิกๆ”
“ก็ตัวขายาว 2 ตัวเพิ่งซักไปเหลือแต่ขาสั้นนี่แหละแต่พี่ไปวิ่งออกกำลังไม่ใช่ไปเดินโปรยเสน่ห์ให้ผู้ชายและไม่เคยคิดจะโอ้อวดใครทั้งนั้นด้วย”
“อ่า…เหมือนเดิมเลยนะพี่แต่ของแบบนี้มันต้องมีบ้างแหละน๊าใจคอพี่จะไม่ยอมมองไม่ยอมคุยไม่ยอมคบกับผู้ชายบ้างเลยหรือไงค้า?”
“ไร้สาระ!!…พี่มาเรียนหนังสือนะไม่ใช่มาหาแฟน…ฝนนั่นแหละ…ตราบใดที่ยังเรียนไม่จบก็อย่าริคบผู้ชายเป็นเด็ดขาด…คุณแม่เคยเตือนแล้วเพราะอย่างงั้นน้องต้องจําใส่ใจเอาไว้ให้ดี…อีกอย่างคนสมัยนี้มันเชื่อใจกันไม่ค่อยได้…ไป!!”
...พูดจบพี่แคทเดินไปเปิดประตูรถ…ท่าทางจะไม่ค่อยสบอารมณ์แฮะ…ถ้าได้ยินเรื่องเกี่ยวกับผู้ชายมักเป็นแบบนี้ทุกครั้งซึ่งมันก็น่าเห็นใจพี่เขาหรอกคือตั้งแต่ไปเรียนเทอมใหม่พี่แคทโดนหนุ่มๆตามคุยตามจีบแทบทุกวัน…เสน่ห์แรงเหลือร้ายนะลูกพี่ลูกน้องผมคนนี้ส่วนน้องสาวก็มีมาจีบแต่ไม่มากเท่า…ผมว่าที่พี่แคทรำคาญมากคงเป็นตอนตอบปฎิเสธผู้ชายทั้งมาจีบเธอและมาจีบน้องแน่ๆ…รถเก๋งโตโยต้าสีขาวขับแซงผ่านรถผมไปอย่างรวดเร็ว…อย่าหงุดหงิดเลยพี่แคทอย่างที่ฝนว่าไว้…เตรียมใจซะเถอะครับ…ก็ใครใช้ให้พี่เกิดมาสวยเองเล่าแถมสวยแบบเป็นธรรมชาติซะด้วยนะ?…
………………………………………………………………………………………………………
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น